Vraag: is Better Call Saul echt, echt, eerlijk tot goedheid een betere show dan Breaking Bad, of zijn mensen die beweren dat ze gewoon edgy proberen te zijn? Nou, het is moeilijk te zeggen. Persoonlijk houden we er niet van om partij te kiezen, vooral in deze kwestie omdat beide shows zo geweldig zijn, maar laten we het hier over hebben.
Zou het kunnen dat de spin-off van een iconische saga van een tv-serie eigenlijk beter is dan de legendarische show die hem heeft geïnspireerd? Dat laten we aan jullie over om te beslissen. Maar hoe dan ook, je zou volledig kunnen beweren dat Better Call Saul beter is dan Breaking Bad - of tenminste dat er dingen zijn die de spin-off prequel beter deden dan de originele show. Niettemin zijn hier 10 dingen om die verklaring te ondersteunen.
10. Mike Ehrmantraut
Een groot deel van wat Better Call Saul onderscheidt van Breaking Bad is dat het allemaal achtergrondverhaal is. Een van de vele voordelen hiervan is dat het de schrijvers in staat stelt de originele ondersteunende personages uit te werken op een manier die ze niet konden doen in Breaking Bad. Mike Ehrmantraut is daar het perfecte voorbeeld van.
In Better Call Saul kijken we niet alleen naar Mike, de hardgepensioneerde gepensioneerde agent, schadebeheersing voor egomaniacal criminelen, of breken zijn rug om geld te sparen voor zijn kleindochter. In plaats daarvan zien we de geschiedenis van Mike. We leren over zijn zoon, over waar hij mentaal en financieel was toen hij zich voor het eerst tot misdaad wendde. We krijgen meer Mike, en we tellen dat als een duidelijke controle in de kolom voor professionals.
GERELATEERD: Elke Breaking Bad Cameo kan beter Saul worden genoemd
9. Zwaar op de verwachting, gemakkelijk op de stress
Kijk, we zijn hardcore, oké? We geven het altijd 110%. We deden onze eerste marathon toen we net 5 jaar oud waren - niet de lopende soort marathon … het soort tv-programma natuurlijk. We zijn niet erg atletisch. Het punt is dat we tv-programma's als niemand anders kunnen bekijken. Maar breken? Man, die heeft het echt uit ons gehaald.
Better Call Saul is ook een drama, maar de ernst ervan wordt ondergraven met veel humor. Dit is een show die ons op het puntje van onze stoel heeft gezet, wanhopig om uit te zoeken wat er daarna gebeurt. Maar als het voorbij is, kunnen we opstaan en ons normale leven hervatten zonder het gevoel te hebben dat we een paar uur alleen in het donker moeten gaan huilen. Dat is nog een solide plus.
GERELATEERD: Greta Gerwig's Little Women Casts noem beter Saul's Bob Odenkirk
8. Hector Salamanca
Hector Salamanca, ook bekend als Tio, is een drugsloper die na een beroerte gebonden was aan een rolstoel, dat is wat we leren van Breaking Bad. We leren ook dat hij en Gus Fring niet met elkaar kunnen opschieten, en dat ze al jaren kopstoten zijn. Beter Call Saul doet Hector zoveel beter, en we hebben enig bewijs om die bewering te staven.
Als we voor het eerst de Better Call Saul-versie van Hector tegenkomen, zit hij niet in een rolstoel. Dit is een Hector die we vóór de beroerte zien (die ons een hele, voorheen onbekende kant van hem laat zien), en het bewijst dat zo erg als we allemaal vermoedden dat hij was, hij eigenlijk slechter is. Bovendien zien we wat leidt tot zijn beroerte, wat zijn beroerte veroorzaakt en zijn achteruitgang in de Hector die we kennen in Breaking Bad.
7. Gebrek aan een overkoepelend thema
In Breaking Bad was het thema bijna vanaf het begin duidelijk. Natuurlijk, elk seizoen had een handjevol op zichzelf staande verhaallijnen aan de gang, maar de hele show ging over één ding en slechts één ding: Walter White maakte blauw kristal, verkocht het voor de hoogste dollar en werd de allerbeste in een spel waar er zijn geen winnaars.
Maar het algemene schema van Jimmy is niet zo duidelijk. We weten allemaal waar dit allemaal naartoe gaat, toch? Dit leidt tot de gebeurtenissen van Breaking Bad, wat ertoe leidt dat Jimmy werkt in een Cinnabon met een nep-identiteit. Maar hoewel we weten waar we naartoe gaan, weten we nog steeds niet hoe we daar komen, en het ontbreken van een echt, overkoepelend thema (afgezien van een paar verbonden verhaallijnen tussen seizoenen) is een zegen voor Better Call Saul.
GERELATEERD: Bryan Cranston en Aaron Paul zouden beter verschijnen als ze naar Saul worden gevraagd
6. Gus Fring
Gus Fring is de wedstrijd van Walter White. In Breaking Bad zien we die twee talloze keren tegen elkaar gaan en ze rennen zichzelf haveloos en proberen twee stappen voor elkaar te blijven. In de originele serie proberen Gus en Walter elkaar voortdurend te verbeteren
Better Call Saul sluit Walter uit (althans, tot nu toe). Dit heeft Gus in staat gesteld tot zijn recht te komen, op een achtergrondverhaal. We zien Gus alleen in de ring staan, zonder rivalen met vergelijkbare intelligentie in mastermind-stijl. De spin-off volgt de opkomst van Gus; het onderzoekt zijn methodische, langetermijn doelgerichte benadering van het drugsspel. Durven we het zeggen, Better Call Saul Gus is beter dan Breaking Bad Gus.
5. Lichtere toon
Breaking Bad vertelde het verhaal van een wetenschapsleraar - een slimme, gewone man, echt - wiens diagnose en vastberadenheid om voor zijn gezin te zorgen na zijn overlijden hem langzaam in een monster verandert. Wat de show betreft, we vonden dat geweldig. Het zien van Walter White van staande kerel naar "The Danger" was een wilde rit, maar het was niet bepaald herkenbaar.
In Better Call Saul, aan de andere kant, zien we Jimmy niet alleen Saul worden (een personage waarvan de ontwikkeling trouwens veel minder sinister is dan die van Walter White), maar we kunnen ons meer als een protagonist verhouden. Hij heeft deze interne worstelingen, zijn verlangen om goed te doen versus zijn verlangen om zich een weg door het leven te banen en een beetje plezier te hebben, is zoveel gemakkelijker om mee om te gaan dan drugs koken in een oude, in elkaar geslagen RV.
GERELATEERD: Better Call Saul: Bob Odenkirk reageert op fantheorie over de brief van Chuck
4. De neven
Better Call Saul is als een van die afleveringen van Oprah waarbij elk publiekslid iets krijgt. In dit geval wint elk personage echter zijn eigen persoonlijke geschiedenis. Het is als: "Je krijgt een achtergrondverhaal! En je krijgt een achtergrondverhaal!" Wat ook geweldig is, want als er één ding is waar de schrijvers van deze show goed in zijn, creëert het interessante karakters. Twee zulke karakters? De neven.
Leonel en Marco Salamanca zijn de cowboygestarte, stil intimiderende tweelingneefjes van Hector Salamanca, Mr. Incessant Bell-Ringer zelf. Hoewel deze twee huurmoordenaars vrij stil blijven in Breaking Bad, hebben ze eigenlijk lijnen in Beter Call Saul, en de show slaagt er ook in om hun onbreekbare band te verklaren.
3. De vrouwelijke hoofdrol
Wat vrouwelijke leads betreft, is Skyler White geen Kim Wexler. In tegenstelling tot Skyler, die resoluut tegen Walter was totdat ze het gewoon niet meer kon, was Kim nooit tegen het criminele gedrag van Jimmy. Niet alleen omarmt ze het, maar ze voelt zich er ook naar aangetrokken. Ze neemt soms zelfs deel aan tegens met hem.
Op het eerste gezicht is Kim een bekwame advocaat en een angstaanjagende concurrent in de rechtszaal, maar onder de oppervlakte geniet ze bijna net zoveel van een goed dubbelkruisschema als Jimmy. Kim is net zo onvoorspelbaar als de titelman. Maar op haar eigen manier, en de manier waarop deze twee elkaar uitspelen, werkt volledig voor de show op een manier die de dynamiek van Skyler en Walter nooit kon.
2. Het strafrechtelijke aspect
De hoofdpersonen in zowel Breaking Bad als Better Call Saul zijn criminelen, maar hun stijlen zijn polen uit elkaar. Walter White is een brein. Hij is niet alleen een slechterik, hij is een slechterik. Saul is echter niet slecht - althans niet volledig - en hoewel het eerlijk is om te beweren dat hij een brein is, is hij meer een oplichter dan een supervillain.
Walter White, vergelijkbaar met Gus Fring, orkestreerde elk aspect van elke misdaad die hij pleegde. Jimmy, aan de andere kant, duikt gewoon in evenementen die zich al aan het ontvouwen zijn en probeert het te slingeren zodat hij bovenaan staat. Telkens wanneer hij een misdaad probeert te coördineren, raakt hij in de ban, maar kijken hoe hij er weer uit komt, is het halve plezier.
GERELATEERD: Breaking Bad Movie In Development; Begint deze herfst met filmen
1. De hoofdrolspeler
Als het gaat om het vergelijken van Walter White met Jimmy McGill in termen van likability, denken we dat de winnaar duidelijk is. Maar we hebben het hier niet alleen over likability. We hebben het over de rol van de hoofdrolspeler. In Breaking Bad is Walter's afdaling naar evil-dom grimmig, stabiel en duidelijk te zien. Hij gaat van wit naar zwart en vertoont zeer weinig of geen grijstinten.
Jimmy als hoofdpersoon heeft tinten grijs. Heck, hij is grijstinten. Het moment dat je denkt dat hij een hart van goud heeft, is precies het moment dat hij iets doet om je ongelijk te bewijzen. Het moment dat je denkt dat hij een complete klootzak is, is het moment dat hij besluit om weer naar zijn morele kompas te luisteren. Jimmy is veel minder voorspelbaar dan Walter, wat volgens hem hem tot de betere hoofdrolspeler maakt.
