Er is vaak gezegd dat het Marvel Cinematic Universe voor het hedendaagse filmpubliek is wat de Star Wars-trilogie was voor het publiek van de jaren '70 en '80. Hoewel hierover veel is gedebatteerd, omdat Star Wars letterlijk de manier waarop films werden gemaakt, veranderde en het onduidelijk is hoe blijvend de impact van de MCU zal zijn omdat we er nog middenin zitten, zijn er enkele elementen van de MCU die lijken te hebben geïnspireerd door de originele Star Wars-trilogie.
In zowel specifieke plotpunten als in bredere zakelijke termen, hier zijn 10 manieren waarop Star Wars de MCU heeft beïnvloed.
10 Een verbluffende plotwending in het 11e uur
De meest memorabele plotwending in de filmgeschiedenis komt gemakkelijk in de laatste act van The Empire Strikes Back, wanneer Darth Vader tegen Luke Skywalker zegt: "Ik ben je vader." Het was het laagste punt in de trilogie, waarbij het rijk won, de hand van Luke werd verbroken en Han gevangen werd genomen - dat was het moment waarop de draai toesloeg. Er is nog geen enkele film die die wending heeft bereikt, en omdat het de gouden standaard heeft gezet, is de kans groot dat geen enkele film dat ooit zal doen.
Infinity War kwam echter in de buurt. Thanos 'vinger-snap kwam op hetzelfde dieptepunt in de Avengers-saga en het was een onvergetelijk einde van de bom. De slechterik won, de machtigste helden van de aarde werden verslagen en de helft van de hoofdrolspelers veranderde in stof.
9 De personages in ensemble-films opsplitsen
In Avengers: Infinity War, wanneer de dreiging van Thanos dreigt, splitsen de superhelden zich op in groepen. Rocket en Groot gaan met Thor naar Nidavellir; Iron Man, Spider-Man en Doctor Strange vliegen naar Titan waar ze vergezeld worden door de andere Guardians of the Galaxy; en alle anderen scharen zich achter Captain America en Black Panther in Wakanda.
Deze verteltechniek in sci-fi-epische ensembles gaat terug naar vroege superheld-team-ups zoals X2, maar gaat nog verder terug naar Star Wars-films zoals The Empire Strikes Back. Luke en R2-D2 gaan naar Dagobah om Yoda te ontmoeten, terwijl Han, Leia, Chewie en C-3PO door het rijk door de Melkweg worden achtervolgd.
8 Elke film eindigt met een gevechtsreeks
Net als Star Wars eindigt elke MCU-film met een climactische gevechtsreeks. Deze gevechten kunnen een eenvoudig gevecht zijn tussen de held en de schurk - zoals het lichtzwaardduel van Luke en Vader in The Empire Strikes Back of Spidey en de handboei van de Vulture op een onzichtbaar vrachtvliegtuig van Stark Industries in Spider-Man: Homecoming - of gigantische schermutselingen waarbij hele legers - zoals de Death Star-loopgraaf in A New Hope of de Battle of New York in The Avengers.
In beide gevallen culmineerde de saga in de grootste strijd van allemaal: de Battle of Endor in Return of the Jedi en de Battle of Earth in Avengers: Endgame.
7 Meeslepende wereldopbouw
Van Mos Eisley Cantina tot de Death Star tot Cloud City, het wereldgebouw in de Star Wars-saga is altijd prachtig ontworpen en volledig meeslepend. Als volledig gerealiseerde locaties voelen ze echt als echte plaatsen, hoe bizar ze er ook uitzien. Het wereldgebouw in het Marvel Cinematic Universe heeft duidelijk wat aanwijzingen uit Star Wars overgenomen.
Van het maken van levensechte, gedetailleerde planeten zoals Knowhere, Titan en Asgard tot specifieke locaties zoals Wakanda en de Quantum Realm, het wereldgebouw in de MCU komt niet helemaal overeen met dat van Star Wars, maar het is in de buurt gekomen en de invloed van de laatste toont in de eerste.
6 De kracht van de trilogie
MCU-producent Kevin Feige is een groot voorstander van de trilogie als een verteltechniek. Dat is de reden waarom we nooit een Iron Man 4 hebben gekregen en waarom wat misschien een Avengers-film had moeten zijn, in de derde Captain America-film werd gespeeld. Oké, er zijn vier Avengers-films, maar je zou kunnen stellen dat het laatste paar tweedelig was.
De eerste filmtrilogie die hun blockbuster-potentieel liet zien (maar niet de laatste, gebaseerd op het succes van The Lord of the Rings en Christopher Nolan's Batman-films) en hun belang bij het vertellen van langlopende verhalen was de Star Wars-trilogie.
5 Betrokkenheid van meerdere films voor het publiek
In het huidige franchiseklimaat wordt een trilogie niet als een enorme filmbelofte beschouwd, maar in 1977 wel. Vervolgen waren zeldzaam; twee vervolgjes waren nog zeldzamer. Maar Star Wars haakte publiek aan voor een verbintenis van drie films. De MCU heeft hetzelfde gedaan, maar omdat de meeste films tegenwoordig een vervolg krijgen, of in ieder geval proberen er een te krijgen, is het megabedrag dat Marvel van het publiek eiste 23 films tegenover drie.
In de late jaren '70 en de vroege jaren '80 waren Star Wars-fans enthousiast om te zien hoe de rebellen hun strijd tegen Darth Vader voortzetten, net zoals we bleven terugkomen om de Avengers hun strijd tegen Thanos te zien voortzetten.
4 Geluidsontwerp
Een van de meest onderschatte aspecten van zowel Star Wars als de MCU is hun geluidsontwerp. De geluidsontwerpers van die franchises moesten met geluiden komen voor dingen die niet eens bestaan, en niet alleen dat, ze moesten gedenkwaardig en onmiddellijk herkenbaar zijn.
De geluidseffecten voor Star Wars werden ontwikkeld door de legendarische Ben Burtt, die verantwoordelijk is voor het geluid van het piepen van R2-D2, de ademhaling van Darth Vader en het zoemen van een lichtzwaard. Deze geluidseffecten krijgen de erkenning die ze verdienen, maar de geluidseffecten van de MCU niet. Van het gezoem van de afstoters van Iron Man tot het gekletter van het schild van Captain America, het geluidsontwerp van de MCU is onvergetelijk.
3 Heen en weer springen over de tijdlijn
Star Wars-fans zijn diep verdeeld over de vraag of de prequel- en vervolgtrilogieën een goed idee waren. Ze voldoen zeker niet aan de oorspronkelijke trilogie (maar dan kan niets - niets zal ooit dat gevoel van kinderwonder op een bevredigende manier nabootsen), maar één ding is duidelijk: springen over de tijdlijn is een interessante manier een verhaal vertellen.
Net zoals Star Wars terugging om ons te laten zien hoe eigenzinnig Jedi Padawan Anakin Skywalker angstaanjagend Sith Lord Darth Vader werd, ging de MCU terug om ons te laten zien Howard Stark Captain America zijn schild gaf tijdens de Tweede Wereldoorlog nadat hij zijn zoon Tony introduceerde als een playboy die superheld werd, of het oorspronkelijke verhaal van de mysterieuze kosmische entiteit die Nick Fury heeft opgeroepen na de verwoestende gebeurtenissen van Infinity War. Hoewel de MCU-tijdlijn niet 100% is, is het relatief gezond, tenminste waar het telt.
2 Een krachtige, onvergetelijke schurk
In de maanden voorafgaand aan de release van Avengers: Infinity War, waren de Russo-broers zeer uitgesproken over hun bedoelingen voor Thanos om een gedenkwaardige schurk te zijn als Darth Vader, en zelfs te worden beschouwd als de Vader van deze generatie. Het is eerlijk om te zeggen dat het hen is gelukt, deels omdat de Mad Titan van de MCU geen echte 'slechterik' is.
Of we kunnen op zijn minst zien waarom hij zichzelf als de goede kerel beschouwt. Hij wil de helft van al het leven wegvagen om de andere helft te laten gedijen met dubbele middelen. Hij doodt alleen mensen die hem in de weg staan of liegen, en hij bewondert mensen zoals Steve Rogers en Peter Quill met het lef om tegen hem op te komen.
1 Serialized storytelling
Toen George Lucas voor het eerst Star Wars bedacht, werd hij geïnspireerd door de sci-fi-series uit de jaren 1940, zoals Flash Gordon. Hij groeide op met die series en genoot van de spanning van het kijken naar cliffhanger-eindes en wachten om te zien wat er in het volgende hoofdstuk gebeurde.
Dit leidde ertoe dat cliffhangers zoals Darth Vader de vernietiging van de Death Star en Han Solo overleefden en in carboniet werden ingevroren en naar een gangsterpaleis werden verscheept om aan de muur te worden opgehangen. Het Marvel Cinematic Universe heeft dit soort geserialiseerde verhalen naar een hoger niveau getild en elk jaar drie delen van zijn totale verhaal vrijgegeven.
