15 beste tv-pilootafleveringen aller tijden

Een nieuw tv-programma beginnen is een lastige zaak. Het is niet alleen moeilijk om een ​​netwerk bij u thuis te verkopen over de honderden andere mensen die hetzelfde proberen te doen, maar dan moet u op een of andere manier een voldoende groot publiek overtuigen om die show een kans te geven en in te passen in hun al slank entertainment vrije tijd. Eerlijk gezegd is de enige manier om er echt voor te zorgen dat beide partijen voldoende worden weggeblazen, een pilot-aflevering te ontwikkelen die hen geen andere keus laat dan smeken om meer.

Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, en daarom is een echt geweldige pilot-aflevering zo opvallend. Lang nadat de show is afgelopen, of nadat de serie zijn eerste publiek heeft verloren, blijven deze pilot-afleveringen een speciaal stuk entertainment dat ons keer op keer terug in een serie kan trekken.

Dit is Screen Rant's versie van de 15 beste pilootafleveringen aller tijden.

15 piekachtige oogkleppen

De schittering van Peaky Blinders (aka de beste show die je niet bekijkt) als geheel is het niveau van geduld van de show. In tegenstelling tot andere op misdaad gebaseerde series die vertrouwen op grote momenten om je verslaafd te houden, zet Peaky Blinders zijn vertrouwen in de kracht van zijn personages. De schrijvers geloven duidelijk dat ze intrigerend genoeg zijn om het publiek te dwingen om lang genoeg te blijven bij wat ze gaan doen. Het unieke vermogen van Peaky Blinder om een ​​brandend vuur op te bouwen van een langzame brandwond was volledig te zien in de inaugurele aflevering.

Terwijl we kijken hoe Thomas Shelby vol vertrouwen door de stad boven op een paard loopt terwijl Nick Cave's "Red Right Hand" op de achtergrond speelt, worden we onmiddellijk naar deze wereld getransporteerd en worden we gedwongen om te zien welke geheimen zijn donkere hoeken bevatten. Tegen het schokkende einde van de aflevering is er geen twijfel dat je afstemt alleen maar om te ervaren wat deze grotere dan reddingsboeien nu zullen ondergaan.

14 Gevangenisonderbreking

Achteraf bekeken hebben de previews van Prison Break slecht gepresteerd om echt duidelijk te maken waar de show over ging. Ze presenteerden Prison Break als meer van een traditionele gevangenisshow met de nadruk op de ontsnapping, wat deze serie niet echt zo speciaal maakte. Het was echter gewoon een marketingfout, een die de piloot van Prison Break al snel verholpen heeft.

Wat zo geweldig is aan de eerste aflevering van Prison Break, is hoe snel het grote schema begint te weven dat het eerste seizoen zo boeiend maakt als het is. In slechts 50 minuten maken we niet alleen kennis met bijna elke grote speler in de show en hun individuele motivaties, maar we investeren echt in wat er met elk van hen zal gebeuren. Weinig andere shows hebben ooit met zoveel inhoud in zo'n korte tijd geïntroduceerd.

Ik hoop dat de inaugurele aflevering van de revival half zo goed is.

13 Kaartenhuis

Hoewel Netflix hun tenen eerder in de wateren van de oorspronkelijke programmering had ondergedompeld, was House of Cards iets van een 'make or break'-voorstel voor de contentprovider. Als het een succes was, zouden ze de pioniers van de toekomst van contentlevering worden. Als het mislukte, zouden ze de volledige toorn van een miljoen twijfelaars onder ogen moeten zien.

Om ervoor te zorgen dat House of Cards niet direct uit de poort faalde, namen David Fincher en zijn team de wijze beslissing om zich bijna volledig te concentreren op de schitterende uitvoering van Kevin Spacey tijdens de eerste aflevering van de show. We zouden uiteindelijk leren dat House of Cards vol dwingend karakter en fascinerende plots was, maar deze piloot wijselijk verzoend op Spacey's maniakale politicus-karakter en liet hem onze handen vasthouden op weg naar een marathon binge-sessie.

12 Gearresteerde ontwikkeling

John Lennon zei ooit dat eerlijk zijn je misschien niet veel vrienden oplevert, maar het zal je altijd de juiste geven. Het is een filosofie die Arrested Development vanaf het begin omarmde. Deze ultradroge komedie over een familie die hun fortuin en hun verstand verliest, was anders dan een televisieshow die ervoor (of sindsdien) was gekomen. Het was een vreemde hoek van de programmeerwereld die ervoor zorgde dat veel kijkers hun schouders ophaalden wanneer ze de grapjes zochten.

Wat zo geweldig is aan de piloot, is dat hij in zijn visie geen concessies doet, alleen om een ​​groter publiek aan te trekken. Veel van de lopende gags en kenmerkende karaktereigenschappen van de show zijn vastgesteld in deze aflevering die je niet echt de tijd geeft om volledig te begrijpen wat er aan de hand is. Het is een introductie op de wastafel of in het zwemmen die je onmiddellijk laat weten of je van de show houdt of niet.

11 De westvleugel

De West Wing is een echte ensembleshow. Samen met het uitstekende schrijven en het enigszins unieke uitgangspunt van de show, is het de kracht van de personages en de acteurs die ze uitbeelden waardoor The West Wing de ongelooflijke show is die het is. Dat gezegd hebbende, net als de eerste afleveringen van House of Cards, is een groot deel van wat ervoor zorgt dat je meer wilt blijven kijken naar de West Wing meteen Martin Sheen's verbluffende weergave van president Josiah Bartlet.

In tegenstelling tot de 13e vermelding op onze lijst, heeft The West Wing de gewaagde beslissing genomen om Sheen uiterlijk tot het einde van de aflevering te onthouden. Op deze laatste momenten houdt Sheen een toespraak die tot de beste scènes van de serie behoort en zich snel vestigt als de lijm die de al briljante cast helpt waarmee we de rest van de aflevering samen hebben doorgebracht. Hoe kun je mogelijk wegkijken?

10 freaks en geeks

Het probleem met veel shows rond tieners is dat ze meestal worden gemaakt door mensen die duidelijk zijn vergeten hoe een tiener zijn is voor de gemiddelde persoon. Ze tonen prachtige twintigers die populaire middelbare scholieren spelen wiens problemen grenzen aan parodie. In het begin lijkt het erop dat Freaks en Geeks hetzelfde soort show zullen zijn, omdat de openingsscène zich richt op een voetbalster die zijn cheerleadervriendin troost door haar eraan te herinneren dat ze voor altijd zijn.

Het blijkt dat in het geval van Freaks en Geeks deze scène eigenlijk een parodie is. Van daaruit verschuift de show snel de focus naar de outcasts die de echte sterren van de serie zijn, die de hoofdcast van de serie doornemen en een beetje laten zien wat elk van hen zo interessant maakt. Kort gezegd was Freaks and Geeks in staat om rechtstreeks met een deel van het publiek te spreken dat nog nooit eerder door dit showgenre als belangrijk was behandeld. Het is moeilijk om daar niet verliefd op te worden.

9 Miami Vice

Wanneer je een revolutie begint, is subtiliteit nogal overschat. Wat je nodig hebt is een botte krachtboodschap die iedereen onmiddellijk aanspreekt. Het is een les die misschien het meest plezierig wordt geleerd door de Miami Vice-piloot te bekijken.

Miami Vice was niet geïnteresseerd in het weergeven van de door cocaïne gevoede en levendig gekleurde wereld van Miami in de jaren '80 zoals het echt was. Het wilde het op een grootse manier laten zien dat kijkers meestal alleen geassocieerd met films rond die tijd. De twee uur durende pilot van deze show was het meest stijlvolle stuk entertainment dat iemand ooit op zijn televisiescherm had zien spelen. Achteraf gezien was het een briljante momentopname van de cultuur van die tijd, maar op dit moment was het gewoon de meest opwindende aflevering van televisie die je kon bekijken.

8 Het schild

Tegen de tijd dat The Shield zichzelf begon te factureren als een "edgy politieshow", waren kijkers al getrakteerd op een groot aantal edgy politieshows die langzaam de rand van het kijken naar een groep rechercheurs die een beetje teveel deal dronken hadden vervaagd met de moreel grijze wereld van wetshandhaving. Hoewel hun cynisme enigszins gerechtvaardigd was, laat de pilot van deze serie zien hoe verkeerd de twijfelaars echt waren.

De "helden" van het Schild zijn helemaal geen helden. Ze zijn niet eens antihelden. De eerste aflevering van de show portretteert ze nauwkeurig als misdadigers met insignes die meer tijd aan de boeven werkten dan ze achter de tralies te plaatsen. Wanneer de piloot eindigt met rechercheur Vic Mackey die de jonge politieagent die zijn groep bedreigde een kogel gaf, twijfelt er niemand aan de twijfel dat de rand van het genre zeker terug was.

7 Battlestar Galactica

Er is eigenlijk enige discussie over welke aflevering in aanmerking komt als piloot van Battlestar Galactica. Sommigen beweren dat het het debuutuur van de miniserie is die de franchise nieuw leven inblazen op een manier waarvan niemand dacht dat het mogelijk was. Anderen zeggen dat het de eerste 'officiële' aflevering van de serie is, 33, die een schoolvoorbeeld bleek te zijn van hoe je televisiespanning kunt creëren. Het grappige van het argument is dat beide afleveringen gemakkelijk kunnen worden beschouwd als een van de grootste piloten ooit.

Laten we echter voor de discussie zeggen dat de première van de miniserie de piloot is. Wat dit debuut zo bijzonder maakt, is hoe het grootschalige sciencefictionconflict kon balanceren met meer intieme debatten over politiek en religie. Het was een wervelwind van emoties en spektakel dat je bij de keel greep en weigerde los te laten. In één uur overtrof het de prestaties van de vorige serie volledig.

6 The Walking Dead

Als je je ooit hebt afgevraagd waarom sommige fans van The Walking Dead torenhoge verwachtingen hebben met betrekking tot de individuele afleveringskwaliteit van de show, heeft dit waarschijnlijk iets te maken met de kwaliteit van de debuutinspanning van de serie.

Voormalig showrunner en pilootregisseur Frank Darabont erkende duidelijk het potentieel op het scherm van de strips van The Walking Dead, en deed een briljante taak door de eerste strips van de serie te gebruiken als een vrij strikt storyboard voor de eerste aflevering. Maar toch, wat deze aflevering onderscheidt van het pakket, is het vermogen van de regisseur om te vertalen wat de strips zo speciaal maakte voor de wereld van televisie. Hoewel de meest schokkende momenten van de show nog moesten komen, maakte deze piloot duidelijk dat de wereld van The Walking Dead een meedogenloze en uiterst meeslepende was.

Maar serieus, hoeveel shows kun je bedenken dat het lef zou hebben om een ​​zombified kind in het hoofd in de openingsscène te schieten?

5 dubbele pieken

Hoe leg je Twin Peaks uit aan iemand die het nog nooit heeft gezien? Als je het omschrijft als een moordmysterie, is dat dan niet zo'n manier om de show te verkopen? Als je wat dieper in gaat om het bizarre schrift en de karakters van de show over te brengen, riskeer je ze uit te schakelen naar de ervaring door te veel op de vreemde elementen in te gaan? Het is een echt probleem, dat in de zeer nabije toekomst weer veel prominenter zal worden.

De oplossing is natuurlijk alleen om de piloten van de show te laten zien. Zelfs nadat we de serie verschillende keren hebben bekeken, valt de piloot van de show op hoe hij ons moeiteloos laat kennismaken met de miljoenen kleine details die deze show zo geweldig maken. Kijken hoe de excentrieke Dale Cooper zijn weg vond naar de even eigenzinnige stad Twin Peaks om een ​​gewelddadige moord op te lossen, was zo anders dat je gewoon moest zien wat er ging gebeuren. Het maakt niet uit hoeveel je weet van de overlevering van de Twin Peaks, deze pilot-aflevering kan het concept effectief resetten en je weer verslaafd maken.

4 gekke mannen

Je houdt misschien van Mad Men omdat het een slimme show is die goed geschreven is en meer gericht is op personages dan op grote waterkoelermomenten, maar de reden dat de meeste mensen aanvankelijk verliefd werden op de show is vanwege de stijl. Mad Men probeert misschien niet opzettelijk de tijdsperiode te romantiseren, maar de show is zo mooi dat je het niet kunt laten om er een beetje geobsedeerd door te raken, zelfs als de donkere aspecten van het tijdperk aan het licht worden gebracht.

Nergens is dit duidelijker dan in de pilot van de serie. De met rook gevulde kamers, strakke zakelijke kleding, de gedempte kleuren die botsen met de heldere gloed van vers geschonken drankjes; elk frame van Mad Men's pilootaflevering zou gemakkelijk een schilderij kunnen zijn. De aflevering zelf is ook niet traag, want Matthew Weiner en de crew behandelden dit debuut in wezen als een korte film die net genoeg haken heeft om je te laten weten wat er komt.

3 Breaking Bad

Breaking Bad is geen show die zichzelf op basis van het concept alleen aan veel kijkers heeft verkocht. Hoewel er een zekere aantrekkingskracht is op het idee van een middelbare school wetenschapsleraar die gedwongen wordt meth te maken en te distribueren om zijn kankerbehandeling te betalen, waren er ook enkele geldige zorgen die samenhangen met dat uitgangspunt over hoeveel kilometer je kan echt uit het idee komen.

De kilometerstand zou iets later komen, maar wat de piloot van Breaking Bad effectief lukte was ons het potentieel van het concept te verkopen door personages en stijl. In zijn vroege dagen vertegenwoordigde Walter White de rebellie tegen een moderne wereld die zich niet druk kon maken om zijn toestand. Hij werd een antiheld waar we allemaal achter konden komen, terwijl de briljante visuele visie van Vince Gilligan zijn reis schilderde als een waar epos.

2 De Sopranos

Het is nu moeilijk te onthouden, maar The Sopranos werd aanvankelijk als een komedie behandeld door veel mensen die het uitgangspunt van de show associëren met de film Analyse This, die ook volgde op een gangster die door therapie ging. Interessant is dat David Chase de show naar verluidt zelfs als een komedie heeft verkocht om het beter te relateren aan voorzichtige HBO-execs.

Een aflevering in, en het publiek ontdekte al snel dat The Sopranos geen lachertje was. In deze debuutpoging hebben we allemaal geleerd wat Tony's therapeut uiteindelijk begrijpt, namelijk dat Tony Soprano een bonafide sociopaat is met weinig menselijke verdienste. Toch was hij zo'n uiterst fascinerende sociopaat dat we, net als zijn therapeut, niet konden stoppen met kijken, zelfs terwijl hij onuitsprekelijke daden pleegde. Maak het af met een memorabele reeks waarbij eenden een zwembad verlaten en enkele van de meest doordachte meditaties over modern Amerika ooit hebben geuit, en je hebt een piloot die tot de beste maffiawerken ooit behoort - in elk medium.