Beroemdheden zijn bijna net zo lang betrokken geweest bij videogames, met games met actiepictogram Chuck Norris en rocklegendes Journey uit begin jaren 80. Sinds dat twijfelachtige begin, hebben videogames en beroemdheden vaak gezorgd voor ongemakkelijke bedgenoten, waarbij geen van beide veel doet om de ander te verheffen.
Hoewel er zeker enige verbetering is op dat vlak, met gerespecteerde acteurs die een goed ontvangen rol spelen in veelgeprezen titels, zijn er nog steeds veel topberoemdheden die eindigen in vreselijke videogames. Erger nog, een geweldige acteur zal af en toe een optreden in een spraakmakende titel scoren, alleen om hun prestaties te bellen en de woede van de gaming-menigte te trekken.
Deze lijst vertegenwoordigt een combinatie van de bovengenoemde voorbeelden van bekende beroemdheden die om de een of andere reden een rol spelen in een videogame waar ze waarschijnlijk niet zo enthousiast over zijn. Om de zaken eerlijk te houden, hebben we geen acteurs opgenomen die in videogame-koppelingen aan films of tv-shows waren betrokken waarin ze betrokken waren, omdat sterren vaak gecontracteerd zijn om die games te doen en niet volledig verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor hun kwaliteit.
Met andere woorden, al deze acteurs hadden de keuze om deze twijfelachtige rollen in videogames door te geven - en deden dat niet.
Hier zijn 15 beschamende videogame-optredens door beroemdheden uit de A-lijst.
15 Peter Dinklage - Lot
Omdat Peter Dinklage een rol speelde in belangrijke nerd-eigenschappen als Game of Thrones en X-Men: Days of Future Past, leek het hem een perfecte match om hem in een videogame te gieten. In feite leende hij zowel zijn stem als zijn gelijkenis aan de Telltale Games-serie op basis van Game of Thrones, waarmee hij zijn rol als Tyrion Lannister bekritiseerde.
Op basis van de prestaties die hij leverde voor de sci-fi shooter Destiny 2014, lijkt het er echter op dat Dinklage niet veel respect heeft voor het medium. Spelers waren terecht kritisch over de stijve, bijna verveelde prestaties van Dinklage als robotgids Ghost.
Toen het tijd werd voor de release van Destiny's eerste uitbreidingspakket, werd de ervaren stemacteur Nolan North niet alleen ingebracht om Dinklage in de toekomst te vervangen - hij nam zelfs alle delen van Dinklage uit het hoofdspel opnieuw op, waardoor hij effectief helemaal uit Destiny werd verwijderd. Ouch!
14 Mark Wahlberg - Marky Mark en de Funky Bunch: Make My Video
Jarenlang schaamde Mark Wahlberg zich enigszins voor zijn popsterrenbegin in Marky Mark en de Funky Bunch, en zei zelfs in een aflevering van Inside the Actor's Studio dat 'Marky Mark' zijn minst favoriete woord was. Hij lichtte een paar jaar geleden een beetje op en ging zelfs zover dat hij zou zeggen dat hij een Funky Bunch-reünie zou overwegen. Maar het is onwaarschijnlijk dat hij binnenkort gevoel voor humor heeft over zijn videogame.
Als onderdeel van de "Make My Video" -serie van de Sega-CD met nauwelijks interactieve muziekvideo-creatieprogramma's die ook Kris Kross en INXS bevatten, nam Wahlberg een aantal behoorlijk in het oog springende beelden op voor de release gericht op de Funky Bunch. Dat de beperkte techniek van die tijd het leek alsof de onderdelen van Wahlberg werden opgenomen op een flip-telefoon en opgeblazen tot tv-formaat hielp niet veel.
13 Ellen Page - Beyond: Two Souls
Weinig moderne game-makers dragen de fakkel van videogames als interactieve films zoals David Cage, hoofd van de Franse ontwikkelaar Quantic Dream. De spellen van Cage worden gemaakt door acteurs de scènes te laten uitvoeren terwijl ze digitaal worden gescand en vervolgens worden omgezet in een videogamevorm.
Beyond: Two Souls markeerde het eerste uitstapje van Quantic Dream in het casten van mainstream Hollywood-talent, met zware hitters Willem Dafoe en Ellen Page in de hoofdrol. Kort na de release van het spel doken volledig blootgestelde foto's van het personage van Page op het internet op, ook al lijkt ze nooit volledig uitgekleed in het spel en weigerde ze hen haar lichaam te laten scannen.
Het bleek dat Quantic Dream doorging en haar karaktermodel volledige anatomie gaf, hoewel ze daar geen echte reden voor hadden.
Page was ontsteld en overwoog enige tijd juridische stappen tegen de Sony-uitgever Beyond.
12 Bruce Willis - Apocalyps
Voordat ontwikkelaar Neversoft succes boekte met de Tony Hawk's Pro Skater-serie, sneed hij zijn tanden op een behoorlijk vergeetbaar 3D-schietspel genaamd Apocalypse. De enige reden waarom het spel enige aandacht kreeg, was vanwege de opname van Bruce Willis, die het hoofdpersonage afbeeldde.
Willis was oorspronkelijk bedoeld als de sidekick van de speler, dus het enige dat hij voor de game opnam, was een stel dialoogvrienden met één voering. Maar toen ze zich realiseerden wat een staatsgreep was om Willis te krijgen - hij hernam zelfs zijn rol in een van de Die Hard-spellen - de ontwikkelaars besloten hem in plaats daarvan de hoofdpersoon te maken.
Ze konden het zich niet veroorloven Willis terug te krijgen om nog meer regels te doen, maar moesten op de een of andere manier een personage nemen dat alleen bedoeld was om snelle grappen te maken en hem de ster van het spel te maken. De resultaten waren niet verwonderlijk vreselijk.
11 Kurt Cobain - Guitar Hero 5
Het muziekgame-genre op basis van plastic-instrumenten werd eind jaren 00 zo groot dat bedrijven het zich konden veroorloven om muzikale iconen als speelbare personages in de games te laten verschijnen. Het werd een beetje raar toen overleden rocksterren Guitar Hero begonnen te vinden, maar in het geval van Jimi Hendrix kwam zijn familie naar buiten en zei dat ze ervan overtuigd waren dat de legendarische gitarist ervan zou hebben gehouden.
Minder zeker was hoe Kurt Cobain zou hebben gereageerd op niet alleen het zijn van een digitale avatar in een videogame door een grote uitgever, maar dat hij werd gemaakt om liedjes uit te voeren van onder meer Duran Duran en Taylor Swift.
Het duurde niet lang na de release van Guitar Hero 5 voor de weerslag tegen het uiterlijk van Cobain en de mogelijkheid om hem niet-Nirvana-liedjes te laten spelen, en het feit dat hij zijn eigen leven gedeeltelijk nam vanwege de druk van de commercie.
10 Mickey Rourke - Rogue Warrior
Na de jaren 80 als een succesvolle en veelgeprezen leidende man te hebben doorgebracht, begonnen de persoonlijke problemen van Mickey Rourke zijn carrière te overschaduwen, waarna hij een paar jaar vrijaf nam om een professionele bokser te worden. Terwijl hij terug in Hollywood waadde in de tweede helft van de jaren '90, was het zijn rol in Sin City in 2005 die een belangrijke terugkeer betekende voor de acteur, die hij in delen pareerde in Iron Man 2 en een Oscar-genomineerde beurt in The Wrestler.
In het midden van die carrière-renaissance nam Rourke ook de grote misstap van de hoofdrol in het beschaamde actiespel Rogue Warrior. Bij het spelen van echte marine-dierenarts Richard Marcinko, moest Rourke lijnen leveren als: "Kauw erop, potlood d ***" en "Zuig mijn harige b ***, wikkel ze rond je mond" met volledige oprechtheid.
Dat er niet eens een op afstand speelbaar spel was in zo'n gruwelijke dialoog, maakte het allemaal alleen maar erger.
9 Jeffrey Tambor - Vrijetijdspak Larry: Box Office Bust
De serie Leisure Suit Larry ging altijd over het verleggen van grenzen met humor en situaties voor volwassenen. Maar in de vroegere dagen van de franchise, was er oprechte charme aan de risqué-procedure, die evenveel ging over hoofdrolspeler Larry hilarisch opvallend als het daadwerkelijk sluiten van de deal.
Met de heropleving van 2004 Magma Cum Laude en de opvolger ervan, namen Box Office Bust, Larry's neef - ook Larry genoemd - het over, en de volwassen elementen van het spel werden versterkt met soft-core liefde en onthullende scènes. Lange tijd fans hielden niet van de on-the-nose-aanpak van de nieuwe games, omdat de originelen meer waren over wat werd geïmpliceerd dan expliciet iets te tonen.
Buste bevatte ook een huid-kruipend grove versie van de originele Larry, die ze op de een of andere manier gerespecteerde acteur Jeffrey Tambor kreeg om de stem voor te bieden.
Gezien de recente beschuldigingen van wangedrag tegen Tambor, kan het niet goed zijn om een enge rol als deze onder zijn riem te hebben.
8 Clive Owen - Privateer 2: The Darkening
Toen de CD-ROM-technologie eenmaal in de videogame-ruimte kwam, begonnen gamebedrijven te spelen met het idee van games die speelden als interactieve films. Terwijl sommige gevestigde acteurs op deze bandwagon sprongen - later meer over hen - werden veel van dit soort games gecast met behulp van up-and-comers. Het resultaat van deze laatste is dat de toekomstige Oscar-genomineerde acteur Clive Owen een smet heeft op zijn cv genaamd Privateer 2: The Darkening.
Onderdeel van de Wing Commander-franchise - die veel gerespecteerde acteurs heeft gespeeld in niet-gênante rollen - Privateer 2 is een van de lagere punten van de serie, probeert te hard om een interactieve film te zijn en gemaakt door mensen die duidelijk hadden geen idee hoe je een film moet schrijven of regisseren.
Terwijl Christopher Walken en John Hurt ook in dit treinwrak waren geroeid, staat Owen vooraan en in het midden en heeft daarom meer reden om te huiveren bij het ter sprake brengen van dit spel.
7 Steve Carell - Outlaw Golf / Volleybal
In 2002 was Steve Carell vooral bekend bij het grote publiek als "Steve Carell van The Daily Show" en betaalde hij nog steeds zijn contributie met verschillende kleine rollen in tv-shows en films. Hij verscheen ook als commentator in een paar games met dansers en etnische stereotypen en met R-rated humor.
Om eerlijk te zijn, Outlaw Golf en Outlaw Volleyball zijn beide fatsoenlijke spellen op zich - het is niet de kwaliteit van de spelmechanica die Carell zou moeten schamen voor zijn deelname eraan. Nee, wat hem in verlegenheid moet brengen is de inhoud van de spellen, vooral de vreselijke dingen die hij te zeggen had.
Het is duidelijk dat hij alleen maar de regels van jeugdschrijvers leest en niet wordt gevraagd om met zijn eigen materiaal te komen, Carell verwijst naar dingen als "paalbrand" en grappen over de grootte van de "tomahawks" van een vrouwelijk Indiaanse figuur.
6 Dennis Hopper - Hell: A Cyberpunk Thriller
Voor alle geweldige dingen die Dennis Hopper heeft gedaan, was hij ook een acteur die niet in staat leek om rollen af te wijzen - wat resulteerde in veel echt ongelukkige delen in zijn uitgebreide CV. Over videogames gesproken, hij had zelfs het onderscheid dat hij King Koopa speelde in de legendarische vreselijke Super Mario Bros.-film.
Hoe verbazingwekkend het ook is, zijn rol als Mario is niet eens het ergste wat hij ooit heeft gedaan in verband met een videogame. Die (on) eer hoort bij zijn betrokkenheid in 1994's Hell: A Cyberpunk Thriller, waar hij een afschuwelijk ogende demon betaalt die ironisch genoeg Mr. Beautiful wordt genoemd en handelt in volwassen films.
De game zelf is zo slecht ontworpen dat sommige puzzels letterlijk onoplosbaar zijn zonder hulp van buitenaf, omdat de aanwijzingen die je in de game krijgt onjuist zijn - een groot probleem voor een game die volledig is opgebouwd rond puzzels.
5 John Goodman - Pyst
Zonder twijfel is Pyst het meest obscure spel op deze lijst - waardoor het all-in uiterlijk van de iconische acteur John Goodman des te verbluffend is. Vooral omdat de game precies in het midden van zijn veelgeprezen run op Roseanne werd uitgebracht en zijn rollen in klassieke films als Raising Arizona en Barton Fink volgde, was hij dus absoluut in staat om zo'n vreselijk project af te wijzen.
Een parodie op het computerspel Myst dat zowel pijnlijk onprettig als pijnlijk saai is om te spelen, Goodman verscheen niet alleen in het spel zonder shirt in een bubbelbad, maar zingt zelfs het themanummer van de game, wat een veel te pittige uitvoering geeft dan de materiaal verdient.
Dit moest een gunst voor een vriend of een verloren weddenschap zijn, omdat niets anders hier ergens anders op slaat.
4 Jeff Goldblum - Kippenvel: Return to Horrorland
Interessant is dat een van Jeff Goldblums meest vermakelijke optredens aller tijden - in elk medium - was toen hij opdook na de aftiteling van de videogame op basis van The Lost World en smeekte spelers om wat frisse lucht te krijgen na zoveel tijd te hebben doorgebracht van binnen een videogame spelen. Het zou irritant zijn geweest om van iemand anders te komen, maar zijn eigenzinnige levering maakte het verschil.
Hoewel het nog steeds erg vermakelijk is, is de rol van Goldblum in het videogame Goosebumps: Return to Horrorland veel twijfelachtiger. Hij kampeert het als een vampirische schurk, maar het begint raar te worden wanneer het personage van Goldblum in wezen de hoofdrolspeler van het spel verleidt om een vrij lange dans in ballroomstijl met haar te hebben. Het is waarschijnlijk alleen omdat bijna niemand de game speelde dat een groter probleem niet over de ongemakkelijke scène ging.
3 Tom Arnold - Playboy: The Mansion
In 2005 nam Playboy: The Mansion het basisconcept van De Sims over en maakte het alles over fotograferen en slapen met schaars geklede modellen.
Door de benadering in Sims-stijl verder te volgen, begon The Mansion uiteindelijk beroemdheden bij Hef en de Playmates te voegen. Hoewel The Sims sterren als Jennifer Lopez, Jon Bon Jovi en Marilyn Monroe kon scoren, kreeg The Mansion acteur Tom Arnold. Moet Arnold zich meer schamen voor The Mansion, of moet The Mansion zich meer schamen voor Tom Arnold?
Het is niet verwonderlijk dat zoveel mannen graag in de Playboy Mansion rondhangen - maar akkoord gaan met dit halfbakken videospel dat alleen 14-jarige jongens zou opwinden is veel, veel verrassend.
2 Burgess Meredith (en anderen) - Ripper
Hoewel het nu gemakkelijk is om ze uit te lachen, was er in het midden van de jaren 90 genoeg reden om enthousiast te zijn over het potentieel van FMV-games (video met volledige beweging). Hoewel het genre berucht was voor het afstoffen van aangespoelde acteurs zoals Corey Haim en Dana Plato om te schitteren in zijn games, was het ook in staat om een aantal gerespecteerde acteurs ertoe te brengen de opwinding voor de toen ontluikende gamestijl te kopen.
Helaas resulteerde dat gewoon in een heleboel geweldige acteurs die zich nu ergens voor moeten schamen.
Ripper, een vreemd - en niet erg goed - spel dat het verhaal van Jack the Ripper combineert met een futuristische wereld, met onder andere Christopher Walken, Karen Allen, John Rhys-Davies en Paul Giamatti. Hoewel iedereen zich achteraf waarschijnlijk schaamt voor het project, is het de late Oscar-winnaar Burgess Meredith die het ongeluk had dat Ripper zijn laatste rol was vóór zijn dood.
