Horrorfilms worden verondersteld angst aan te jagen, angst aan te jagen, te veroorzaken en in sommige gevallen zelfs af te weren. Als dat het geval is, zou je niet denken dat een van hen enkele van hun meest gruwelijke scènes zou hakken. Af en toe gebeurt het wel. Misschien is het gedaan om een bepaalde beoordeling te krijgen, of misschien doen de scènes afbreuk aan iets belangrijkers in de film. Of misschien zijn ze gewoon zo intens dat ze teveel blijken te zijn. De sleutel tot horror is immers grenzen verleggen, het publiek niet zo overstuur maken dat ze spijt krijgen van hun zuurverdiende geld.
Wat volgt zijn vijftien horrorfilms (nou ja, veertien, plus één avontuur met een serie horror-films waardig in het midden ervan) waarvan de verwijderde scènes met name gruwelijk zijn. Sommige zijn beschikbaar voor weergave op YouTube of in de speciale dvd-functies, terwijl andere schijnbaar voorgoed verloren zijn gegaan. Hoe dan ook, ze zijn zeker niet je gemiddelde saaie outtakes.
Hier zijn de 15 meest gruwelijke verwijderde scènes die uit horrorfilms zijn gesneden.
15 Paranormale activiteit - Katie snijdt haar eigen keel door
Het achtergrondverhaal van Paranormal Activity is redelijk bekend. Schrijver / regisseur Oren Peli maakte de film met een klein budget en filmde in zijn eigen huis. Hij zond dvd's uit naar iedereen die hij maar kon bedenken in de filmindustrie, en kreeg uiteindelijk de aandacht van Steven Spielberg, die uiteindelijk hielp het op te zetten bij Paramount. De gevonden beeldmateriaal-chiller eindigt met de mannelijke hoofdrolspeler, Micah, die naar de videocamera wordt gegooid die hij in de slaapkamer heeft opgesteld. Degene die hem gooit is zijn nu bezeten vrouw Katie. Het laatste schot is haar uitval naar de camera, haar gezicht ziet er duivels uit als de hel.
Er waren verschillende eindes aan Paranormal Activity voorafgaand aan degene die uiteindelijk werd gebruikt. De meest grafische van hen, beschikbaar op de dvd, vindt Katie overgenomen door de kwaadaardige geest in hun huis. Na een implicatie dat ze Micah beneden vermoordt, keert ze terug naar de slaapkamer en nadert de camera, waar ze prompt haar eigen keel doorsnijdt met een massief mes en instort. Hoewel verontrustend, werd besloten dat het einde van de Micah-geslingerd-naar-de-camera effectiever was in het leveren van een laatste schok.
14 Scream 4 - Originele Ghostface-opening
Met de vierde aflevering zocht de Scream-serie naar manieren om relevant te blijven. De zelfverwijzende benadering van het origineel, die destijds fris en nieuw was, speelde zich al lang niet meer af. Schreeuw 4 zonder succes poging gedaan tot herover die magie met een openingsreeks met films-in-films met betrekking tot de fictieve Stab-franchise die een terugkerende grap was over de vervolg. Veel beroemde jonge actrices (waaronder Anna Paquin en Kristen Bell) worden vermoord in deze metabit.
De oorspronkelijke introductie van de film was meer uniek. Britt Robertson en Aimee Teegarden spelen Marnie en Jenny, vrienden die alleen thuis zijn, enge films kijken en elkaar proberen te misleiden door te denken dat de gemaskerde moordenaar Ghostface er is. Gedurende deze tijd verschijnt de mes-zwaaiende gek echt, steken Jenny, terwijl Marnie, die denkt dat het een grap is, toekijkt. Bij het besef dat het geen grap is, probeert Marnie te ontsnappen. Ghostface haalt haar in en steekt meedogenloos zijn mes in haar lichaam. Regisseur Wes Craven en schrijver Kevin Williamson creëerden twee versies van deze openingsscène - een waarin Marnie als eerste gaat en een waarin Jenny het eerste slachtoffer is - om te voorkomen dat spoilers eruit lekken.
13 Jaws - Alex Kintner dood
Meer dan veertig jaar na de oorspronkelijke release, blijft Jaws een film met de kracht om kijkers gek te maken. Het heeft niets van zijn effectiviteit verloren. Zonder twijfel is een van de meest rillingen opwekkende momenten waar een kleine jongen genaamd Alex Kintner op een opblaasbaar vlot in het water zwemt en van onderaf wordt aangevallen door een haai. De jonge Alex slaat gewelddadig terwijl bloed overal spuit, de andere zwemmers alarmeert en de aandacht trekt van Sheriff Brody (gespeeld door Roy Scheider).
Hoe moeilijk het ook is om te geloven, de scène zou oorspronkelijk nog grafischer worden dan het bleek te zijn. Het oorspronkelijke plan, gedetailleerd in een documentaire over de release van Jaws Blu-ray, was om de haai te laten zien die daadwerkelijk uit het water kwam om het kind op te eten. Er werd een pop gemaakt om de acteur Alex voor te stellen. Waarschijnlijk omdat het de gruwelijke dood van een kind betrof in een al intense (en soms verontrustende) film, heeft de reeks nooit de definitieve snede gemaakt, hoewel stilstaande beelden online rondzweven.
12 Stigmata - mes door hand
Stigmata is een horrorfilm uit 1999 over een atheïstische kapper in Pittsburgh (Patricia Arquette) die spontaan de wonden ontwikkelt die Christus had toen hij werd gekruisigd. Gabriel Byrne speelt een katholieke priester toegewezen om te onderzoeken of ze echt de stigmata heeft of dat ze het alleen maar doet alsof. Dat is een vrij aantrekkelijk uitgangspunt voor een film, een die mensen zou kunnen inspireren om kwesties met betrekking tot geloof te onderzoeken. Deze gebruikt deze echter meestal voor de schokwaarde.
De film doet veel moeite (geen woordspeling bedoeld) om het personage van Arquette te laten zien dat bloedige marteling doormaakt, terwijl haar vlees herhaaldelijk op verschillende manieren wordt gescheurd en gescheurd, inclusief haar hoofd laten bloeden uit de doornenkroon. Er is zoveel van dat soort dingen, in feite, dat de filmmakers ervoor kozen om een bijzonder gruwelijk stukje weg te laten waarin het gekke personage haar eigen arm met een mes snijdt voordat hij het recht door haar hand steekt terwijl de angstige priester toekijkt. Blijkbaar dachten ze dat het niet zou worden gemist.
11 The Thing - Nauls dood
Toen het in 1982 werd uitgebracht, deed The Carp van John Carpenter het goed aan de kassa, maar het was niet bepaald een kaskraker. De tijd is goed geweest voor de film, die nu algemeen wordt beschouwd als een klassiek horrorbeeld uit dat decennium. Kurt Russell speelt RJ MacReady, een van de vele mensen in een onderzoeksfaciliteit in Alaska die probeert een buitenaardse soort te begrijpen die zichzelf menselijk kan laten lijken. Als je de film hebt gezien, weet je wat er daarna gebeurt. Zo niet, waar wacht je nog op?
TK Carter speelt mee als Nauls, een andere persoon in de faciliteit. Hoewel een aantal personages het einde van de film niet halen, blijft hij redelijk lang rondhangen. In de release cut is zijn ondergang enigszins dubbelzinnig, omdat we het eigenlijk niet zien. Timmerman had een plan om hem op een grote, slechte manier af te maken die hij helaas niet kon bereiken. Een scène met een verhaal, maar nooit geschoten, zou Nauls laten absorberen door het wezen. Tentakels zouden eruit springen als het monster zich aan hem vastklampte. De omvang van de effecten die nodig waren om de dood te veroorzaken, verhinderde dat het ooit werd gefilmd.
10 Indiana Jones and the Temple of Doom - Human Sacrifice Scene
Ja, we weten dat Indiana Jones en de Temple of Doom is technisch gezien geen horrorfilm, maar een bijzonder beroemde scène speelt precies zoals een scène, dus we buigen de regels hier een beetje. Het eerste Indi-vervolg is altijd een enigszins verdeeldheid in de reeks geweest. Het is veel donkerder dan de originele Raiders of the Lost Ark. Sommige mensen vinden dat leuk. Anderen worden afgeschrikt door de duistere kwaliteit, vooral wanneer Indy zijn weg maakt naar een ondergrondse tempel, waar een menselijk offer plaatsvindt. De hogepriester Mola Ram scheurt het hart bruut recht uit de borst van een man. De scène zorgde voor koude rillingen van de kijkers - en hielp bij het creëren van de PG-13-rating.
Wat je misschien niet weet, is dat het lot van de man ooit nog erger was. Acteur Nizwar Karanj zei in een interview dat een volledige body-cast werd gemaakt vóór zijn eerste dag op de set. Dat komt omdat zijn karakter zou worden verlaagd in lava na het verliezen van zijn hart. Maar ze creëerden ook een masker van zijn gezicht, met glazen ogen ingebracht. "Zodra de kooi was neergelaten in deze put van gesmolten lava, zou mijn lichaam uiteenvallen en zou je mijn gezicht zien zweven, " zei hij. Het moment werd uiteindelijk als te bloederig beschouwd en vervolgens weggesneden.
9 Alien - Dallas in cocon
Ridley Scott's Alien is de zeldzame horrorfilm om de kracht van angst te begrijpen. Het eerste uur denk je dat er elke seconde iets vreselijks gaat gebeuren, maar dat is nooit helemaal het geval. Dit dient natuurlijk om je op scherp te zetten en spanning op te bouwen. Zodra de volledige terreur echt begint, groeit de put in je maag en beginnen je zenuwen snel te rafelen. Het is een verbazingwekkend effectief voorbeeld van het achterhouden van de uitbetaling kan enger zijn dan meteen met je hand tikken.
Zoveel iconische momenten als er in de film zijn, een bijzonder intens moment maakte de laatste snee niet. Het gaat om Dallas, de kapitein van de Nostromo, gespeeld door Tom Skerritt. In de theatrale versie gaat Dallas de ventilatieschachten van het schip in, waar de vreemdeling xenomorph hem aanvalt. Hij is vermoedelijk een goner. Een verwijderde scène vindt hem een extra verschijning in de film, wanneer Ripley over zijn lichaam struikelt, opgesloten door het wezen. Wetende dat hij nog leeft en in grote doodsangst, decimeert ze hem met een vlammenwerper. Scott heeft de scène later opnieuw ingevoegd voor een speciale heruitgave van het jubileum, hoewel hij lang heeft beweerd dat de film beter is zonder.
8 Aliens - Burke in cocoon
Van alle geniale dingen die James Cameron in Aliens deed, was een van de grootste comedian Paul Reiser als Burke, de dubbelzinnige vertegenwoordiger van Weyland-Yutani Corporation die werd uitgezonden om LV-426 te onderzoeken, de planeet waar eerder buitenaardse eieren werden gevonden door de Nostromo-bemanning. Reiser is niet alleen een uitstekende casting-tegen-type, maar doet ook geweldig werk door het soort spottend zakelijke wezel te spelen waarvan je hoopt dat het wordt afgeslacht door een xenomorf.
Net als het origineel heeft Aliens een verwijderde scène met een cocon, een scène met Burke's oorspronkelijk beoogde ondergang. Ripley zoekt naar het kleine meisje Newt in de bijenkorf van het wezen. Tot haar schrik is Burke verzegeld in een cocon. Hij smeekt haar om hulp, wat impliceert dat een van de kisten in hem zit. Ripley, niet van plan om nog meer van zijn onbetrouwbare gedrag af te handelen, geeft hem terloops een handgranaat en gaat verder, waardoor hij daar blijft hangen. Hoewel het niet werd gebruikt in de voltooide film, maakt de reeks deel uit van de speciale functies van de DVD / Blu-ray.
7 Cannibal Holocaust - Piranha-aanval
Kannibaal Holocaust is een van de grootste duurproeven ooit. De film uit 1980, die werd gemaakt in het formaat "found footage" lang voordat het een bevlieging werd, gaat over een documentaireploeg die verdwaalt in de Amazone, waar een stam van kannibalen hen martelt en kwelt op verschillende ondoorgrondelijke manieren. Het geweld tegen de menselijke karakters is natuurlijk nep, maar het geweld tegen dieren is maar al te reëel (zeven van hen werden gedood tijdens de film, en zes van deze sterfgevallen werden op het scherm getoond). Dat kan ervoor zorgen dat het zelfs voor de meest hardcore horrorliefhebber maagklapper is.
Een van de meest gruwelijke scènes in de film was bedoeld om een man te betrekken die zijn lichaam aan piranha liet voeren. Het was bedoeld als een schokkend "hoogtepunt" van de kannibaal Holocaust. Er werd een dummy gemaakt en er werd vlees aan vastgemaakt. De pop werd vervolgens neergelaten in water vol met echte piranha. Tot ontsteltenis van regisseur Ruggero Deodato reageerden de wezens niet op de bloeddorstige manier waarop ze dat in films doen. Ze waren eigenlijk behoorlijk kil. Toen de pop werd opgeheven, klampten verschillende piranha zich kalm aan het vlees vast. Het zag er niet eng uit, dus de scène kwam nooit op het scherm.
6 The Butterfly Effect - In utero zelfmoord
Ashton Kutcher speelt in The Butterfly Effect als Evan, een man die al sinds zijn kindertijd rare blackouts heeft. Hij leert uiteindelijk dat het begeleiden van deze black-outs een mogelijkheid is om de tijd terug te spoelen, waardoor hij dingen uit zijn verleden anders kan doen. Dit heeft het neveneffect dat de uitkomst van zijn leven, evenals de levens van de mensen om hem heen, dramatisch veranderen. Door de film leren we dat Evan als kind veel trauma heeft opgelopen. Zijn pogingen om dat misbruik te voorkomen, leiden uiteindelijk tot een scenario waarin hij een probleem oplost, terwijl hij een nieuw probleem voor iemand anders creëert. Het is een vreemde, bochtige film die, eerlijk gezegd, niet altijd logisch is.
Het is niet eenvoudig om uit te vinden hoe je zo'n verhaal kunt beëindigen. Het Butterfly-effect schrapt zijn oorspronkelijke finale, die, hoewel niet de meest grafische, zeker een van de meest verontrustende verwijderde scènes op deze lijst is. De reeks is beschikbaar op basis van de regie van de regisseur en vindt Evan op het punt om zich in te zetten voor een psychiatrische inrichting. Hij heeft hersenschade door al zijn tijdspringen, en hij realiseert zich dat zijn verschillende pogingen om dingen te 'repareren' negatieve gevolgen hebben gehad voor de mensen van wie hij houdt. Evan besluit zichzelf terug te vervoeren naar de tijd dat hij in de baarmoeder van zijn moeder was en zichzelf te wurgen met zijn eigen navelstreng, om ervoor te zorgen dat hij nooit wordt geboren. Het is een drastische maatregel die hij onbaatzuchtig neemt.
5 Van verder
From Beyond is een losse bewerking van een HP Lovecraft-verhaal van regisseur Stuart Gordon, de maker van Re-Animator. Twee wetenschappers, Crawford Tillinghast (Jeffrey Combs) en Edward Pretorious (Ted Sorel), bedenken een machine genaamd de Resonator die mensen het magische vermogen biedt om verder te kijken dan de gewone realiteit. Helaas voor hen betekent "voorbij de gewone realiteit" het brengen van allerlei demonen en walgelijke wezens in onze dimensie. Barbara Crampton speelt Katherine McMichaels, een arts die in deze waanzin wordt getrokken nadat Tillinghast in een psychiatrisch ziekenhuis is opgenomen.
Gordon houdt er net zoveel van om de gore-enveloppe te verleggen als hij ervan houdt edgy humor in zijn horrorfilms te stoppen. Vanwege dit heeft hij vaak ratings gevechten met de MPAA. In het geval van From Beyond moest hij verschillende versieringen maken om de gewenste R-rating te verkrijgen. Het meest ingrijpende hiervan was een moment waarop Tillinghast, getransformeerd in een soort van icky, vervormd monster, de oogbol van een vrouw met zijn tanden uitscheurt en vervolgens haar hersenen uit het gat begint te slurpen. Klinkt als een typisch brouwsel van Stuart Gordon voor ons!
4 The Fly - Bavianen-scène
The Fly is een cheesy (maar leuke) sciencefictionfilm uit 1958 over een wetenschapper wiens nieuwe uitvinding hem per ongeluk in een halfmenselijke, halfvlieg verandert. In 1986 maakte regisseur David Cronenberg The Fly opnieuw als een volwaardige body-horror film. Jeff Goldblum speelt als Seth Brundle, het gestoorde genie dat op een teleportatieapparaat werkt. Hij test het zelf, onbewust dat een gewone huisvlieg met hem in een van de "telepods" is beland. Met hun genen nu ingesloten, begint Seth een aantal zeer zorgwekkende veranderingen te ervaren, waaronder aanzienlijk minder menselijk uiterlijk.
In een legitiem verbazingwekkende verwijderde scène probeert Seth een remedie voor zijn toestand te vinden door een baviaan in een van zijn telepoden te plaatsen en een kat in de andere. (Hij is op dit punt natuurlijk een beetje mentaal uit de rails gevallen.) De twee dieren worden samengevoegd tot een onverklaarbaar bizar kat-aap-wezen dat hem onmiddellijk aanvalt. Ziend dat het tweekoppige hybride wezen pijn heeft, slaat hij het dood met een metalen pijp zodat het niet meer zal lijden. Er speelt hier een extreem cool idee, maar testpubliek reageerde negatief op het zien van een dier - zelfs een volledig denkbeeldig dier dat nooit in de echte wereld zou kunnen bestaan - dat mishandeld wordt. Cronenberg gaf deze reeks dus de bijl.
3 King Kong - Spider pit
Als tijdmachines echt waren, zou het leuk zijn om terug te gaan naar 1933 en King Kong in zijn originele versie te zien. De film bevatte een scène waarin een groep zeelieden die Kong ontvluchten, in een ravijn terechtkomen, waar ze worden opgegeten door gigantische spinnen. Als dat geweldig klinkt, was het waarschijnlijk. Helaas, producent / co-regisseur Merian C. Cooper vond dat het misschien een beetje te geweldig was, mogelijk afleidende bioscoopbezoekers van de gigantische aap die het meest gruwelijke in de film zou zijn. Uiteindelijk koos hij ervoor om het toneel helemaal te laten vallen.
In die vroege dagen van de cinema heeft niemand echt nagedacht over het opslaan van verwijderde scènes. Beelden die de laatste snee niet haalden, werden routinematig vernietigd. Het enige dat uit die reeks bestaat, zijn enkele foto's en illustraties uit de pre-productieperiode. We kunnen echter wel een idee krijgen hoe het heeft gespeeld. Bekende regisseur en massieve Kong-fan Peter Jackson herschepte de scène met behulp van de speciale effecttechnieken van die tijd. Deze recreatie was opgenomen in de dvd-bonusfuncties van zijn remake van King Kong uit 2005, waardoor de wereld een idee kon krijgen van hoe deze verloren reeks eruitzag.
2 The Devil's Rejects - Verpleegkundige moord
Wist je dat Rosario Dawson deel uitmaakte van The Devil's Rejects van Rob Zombie? Waarschijnlijk niet, want haar camee bleef op de vloer van de snijruimte achter. De film, die gaat over de psychopathische en moordende familie Firefly die de autoriteiten probeert te ontlopen, zit boordevol extreem geweld, gore en algemene onaangenaamheden. Het is een semi-vervolg op de debuutfilm van Zombie, House of 1000 Corpses, gedaan zonder de geest van de tong die de film tot een leuke terugkeer maakte naar het exploitatietarief uit de jaren '70.
Dawson speelt een verpleegster genaamd Marsha die zorgt voor een ongeziene patiënt in een ziekenhuis ER. Een agent, Ray Dobson (Dave Sheridan), flirt een beetje met haar. Zodra hij wegloopt, grijpt de patiënt omhoog, grijpt Marsha bij de nek en scheurt haar keel uit elkaar terwijl Dobson en andere nabijgelegen officieren tevergeefs proberen hem van haar af te trekken. De verpleegster blijft liggen in een plas bloed. Haar moordenaar, zien we wanneer hij opduikt, is Dr. Satan, een gestoorde arts die een sleutelcomponent was in de vorige film van Zombie. Hoewel schokkend, besloot de regisseur dat het terugbrengen van het personage voor het vervolg geen goed idee was, dus ging hij terug.
