Het kost een waanzinnige hoeveelheid geld om een film te maken … totdat dit niet het geval is. Hollywood schildert zichzelf in een uiterst meedogenloze hoek - het venster van projecten verkleint dat het groener wordt totdat het type budgetmedium maken op middellange niveau dat verantwoordelijk is voor de meest gevierde moderne klassiekers van de cinema, vrijwel is geëlimineerd. Meer en meer onafhankelijke filmmakers treden in de voetsporen van de onafhankelijke innovators van de filmgeschiedenis en maken goedkoop goedkope films. Van de 2015 favoriete shot-on-iPhone festivalfavoriet Tangerine tot de opmerkelijke micro-budget filmografie van Edward Burns, er is genoeg moderne kleinschalige cinema voor filmfans om hun tanden in te zetten.
Microbudgetfilms zijn nauwelijks iets nieuws. Cinema heeft een rijke geschiedenis van projecten die goed zijn gemaakt onder de kleinste onafhankelijke filmbudgetten (die meestal ergens tussen $ 300.000 en $ 3 miljoen lopen). Van de filmbrats van de jaren 1970 (Spielberg, Lucas, Coppola) tot de indie-lievelingen van de vroege jaren 90 (Tarantino, Linklater, PT Anderson), elke generatie filmmakers bleek uiteindelijk minstens een of twee vroege projecten te hebben gemaakt voor slechts 5 tot 10 mille. Hier zijn 15 films die op de een of andere manier 10K of minder kosten om uw vertrouwen in de kracht van onafhankelijke cinema te herstellen.
16 Eervolle vermelding: paranormale activiteit ($ 11.000)
Paranormale activiteit is veel: een horrorklassieker met found-footage, een scherp commentaar op de huisvestingscrisis in de late jaren 2000 en de geboorte van een innovatieve horrorfranchise. Alles wat Paranormal Activity geweldig maakt, is een direct gevolg van de budgettaire beperkingen. Zoals veel van de grootste filmschatten van horror, is de angst voor de film volledig terug te vinden in zijn uitgeklede uitvoering.
15 Gumkop ($ 10.000)
Lynch is een volledig unieke kunstenaar. Zijn vermogen om zijn filmische visioenen uit te voeren is verbazingwekkend, en geen van zijn werken tonen dat meer dan Eraserhead. De productie van de film vond enkele jaren aan en uit terwijl Lynch moeite had om financiering te verkrijgen (kleine donaties kwamen van vrienden en Lynch nam zelfs een papieren route om het project te helpen financieren). Maar ondanks de eindeloze stilte in productie, kon Lynch zijn speciale effecttechnieken geheim houden, wat bijdroeg aan de mystiek van een film die alleen door een uitgehongerde meester had kunnen worden gemaakt.
14 Late Night dubbele functie ($ 10.000)
Het uitgangspunt van Late Night Double Feature houdt zijn titel waar: het biedt twee horrorshorts die worden geboekt door een tv-programma 'late night double feature' dat verandert in zijn eigen bloederige horrorfest. De kwaliteit van de film kan van moment tot moment variëren, maar het budget van $ 10.000 is nooit een belemmering. Horror is een showcase-genre voor micro-budgetprojecten en Late Night Double Feature laat zien hoe bloederig plezier kan zijn voor centen op de dollar.
13 Redneck-zombies ($ 10.000)
Troma Entertainment produceert al tientallen jaren low-budget horrorfilms. Een van hun goedkoopste, grofste en leukste inzendingen is Redneck Zombies, een film van $ 10.000 die net zo belachelijk is als de titel suggereert. Het schlockfest van 1989 ziet een groep achterlijke, in het bos levende hillbillies een vat radioactief afval vinden en gebruiken om een nieuwe partij maneschijn te maken. Natuurlijk verandert het radioactieve brouwsel de rode hals in zombies en ontstaat er veel vleesetende hilariteit.
Troma heeft 40 jaar ervaring in het vinden en distribueren van de beste en grappigste onafhankelijke gore- en splatterfilms. Redneck Zombies is een van de vele, vele Troma-foto's die volledig profiteren van een klein budget, maar het is ook een goed voorbeeld van wat er gebeurt als een toegewijde bemanning met slechts enkele centen om mee te werken een leuk concept aanpakt.
12 pasgetrouwden ($ 9.000)
Acteur / filmmaker Edward Burns is een anomalie in Hollywood, vaak wisselend tussen acteren in grote projecten en het regisseren van zijn eigen micro-budget films. Zijn functie Newlyweds uit 2011 is het goedkoopste project van de productieve acteur / regisseur tot nu toe en kost slechts $ 9.000. Het eenvoudige verhaal van een pasgetrouwd stel wiens geluk wordt onderbroken door bezoekende familieleden was in wezen afkomstig van Twitter, net als de poster van de film Tribeca Film Festival - die bewijst dat kleinschalige films nog steeds waar echte innovatie plaatsvindt.
Burns spreekt nogal wat over het maken van micro-budgetfilms, waarbij creatieve controle, flexibele planning en gebrek aan financiële druk worden genoemd als slechts enkele van de vele voordelen die het proces biedt aan filmmakers. Voor Burns zijn de stress en beperkingen van mainstream Hollywood veel minder wenselijk dan de beperkingen van een klein productiebudget.
11 Primer ($ 7.000)
Indie-filmmaker Shane Carruth heeft een enthousiaste aanhang gekregen - een indrukwekkende prestatie, gezien het feit dat hij slechts twee films heeft gemaakt in de loop van een decennium. Zijn debuutfilm Primer is een opmerkelijk ambitieus indie sci-fi juweeltje, dat zijn tijdreizenverhaal met precisie en vertrouwen aanpakt. En met een budget van slechts $ 7.000 is het ook een monumentaal succes voor de onafhankelijke filmindustrie.
Een van de magische dingen van een beperkt budget is dat het een film vrijmaakt om zijn concepten te stroomlijnen. Nergens is dit duidelijker dan in Primer, een film die het onderwerp op een of andere manier weet aan te pakken op een manier die wetenschappelijk en organisch aanvoelt zonder spanning of entertainment op te offeren. Het is het soort film dat meer filmmakers zou moeten motiveren om te stoppen met wachten op aanzienlijke financiering en aan het werk te gaan aan de volgende geweldige micro-budget sciencefictionfilm.
10 Uitstappen ($ 9.000)
Dit onafhankelijke misdaaddrama van 2015 werd volledig op locatie in Michigan gefilmd met een lokale cast en crew. Geïnspireerd door andere beroemde microbudgetfilms zoals El Mariachi van Robert Rodriguez, deed regisseur Nick Felice grondig onderzoek hoe een filmproductie met een extreem klein budget te laten werken, en hij eindigde met een flinke handvol prijzen voor zijn film over het festivalcircuit.
Volgens Felice was ongeveer 90% van het werk om de film met zo'n klein budget te maken, afkomstig van het schrijven van het script. Getting Out werkt als een uitgekleed misdaaddrama omdat de regisseur van plan was dure scènes te vermijden door de nadruk te houden op personages en dialoog. De beste microbudgetfilms veranderen hun beperkingen in voordelen, en Getting Out ontwikkelt een unieke persoonlijkheid door de creatieve druk van de budgettaire beperkingen.
9 El Mariachi ($ 7.000)
El Mariachi is misschien wel de beroemdste micro-budgetfilm aller tijden. In tegenstelling tot de meeste films op deze lijst, is het net zo bekend om zijn budget als om het debuut van regisseur Robert Rodriguez te zijn. Het is zeker een kale film, maar het ziet er ook geweldig uit. Rodriguez heeft een aantal prachtige genre-films gemaakt - van de Quentin Tarantino geschreven van Dusk Till Dawn tot het stripboek noir aanpassing Sin City - maar weinig van zijn films hebben de charme van zijn eerste speelfilm.
Je zou gemakkelijk kunnen stellen dat een groter budget goed is voor zowel Rodriguez's beste werk als zijn slechtste. Desperado en Once Upon a Time in Mexico zijn beide lovenswaardige uitbreidingen van het El Mariachi-verhaal, en de eerste twee Spy Kids-films zijn plezierige familietarieven. Maar het is moeilijk om naar zoiets als de Sin City van 2014 te kijken: een dame om voor te doden en het falen niet te wijten aan teveel geld dat naar een moe uitgangspunt gaat. Misschien zou een terugkeer naar het maken van microbudgetten juist iets zijn om het oeuvre van Robert Rodriguez nieuw leven in te blazen.
8 Layover ($ 6.000)
Een van de snelste en (aantoonbaar) gemakkelijkste manieren om te bezuinigen op een filmbudget is het gebruik van guerillafilmmethoden. De Indie-film Layover 2014 werd in slechts 11 dagen on-the-fly in en rond Los Angeles International Airport opgenomen, waardoor het budget van de film werd teruggebracht tot slechts $ 6000.
Layover vindt plaats in de loop van een nacht als een jonge Franse vrouw gestrand is in LA na een vertraagde vlucht naar haar eigen huwelijk in Singapore. De one-night odyssee is het soort verhaal dat honderd andere onafhankelijke filmmakers met een budget van honderd keer zo groot zouden hebben verteld, en waarschijnlijk tot minder gunstige resultaten. Layover is het type film dat laat zien hoe weinig "conventionele wijsheid" ertoe doet als het gaat om de kunst van het cinema.
7 De batterij ($ 6.000)
Het zombiegenre is de afgelopen acht of negen jaar dood gedaan, dus het is een hele prestatie om een zombiefilm te maken die fris aanvoelt voor slechts $ 6.000. De 2012 zombie ravotten The Battery richt zich op twee voormalige honkballers die navigeren door het post-apocalyptische New England. Het verhaal behandelt niet veel nieuw terrein voor het genre (behalve de laatste act van de film, die meestal plaatsvindt binnen de grenzen van een stilstaande auto omringd door hongerige zombies), maar er is iets met de low-budget uitvoering die maakt de film valt op.
Talloze zombiefilms zijn gemaakt met minuscule budgetten en zullen dat waarschijnlijk blijven doen. Met uitzondering van spoofs zoals Shaun of the Dead en Zombieland, bieden de meeste zombieprojecten met een groter budget zeer weinig aan het genre, maar meer indrukwekkend ogende zombies. Ondertussen zullen films als The Battery altijd het kloppende (of onverslaanbare) hart zijn van een genre dat nooit lijkt te stoppen met overleven.
6 Volgend ($ 6.000)
Christopher Nolan is misschien alleen verbeterd als filmmaker met ouderdom en grotere budgetten, maar dat betekent niet dat zijn low-budget debuut niet meer de moeite waard is om te bekijken. De komst van digitale fotografie heeft het relatief eenvoudig gemaakt om een film te maken voor weinig tot geen geld. Het is des te indrukwekkender dat Nolan het budget voor Volgen zo laag kon houden als $ 6.000 tijdens het fotograferen.
De meeste scènes werden rigoureus gerepeteerd en geblokkeerd om het aantal benodigde opnames te verminderen, waardoor de kosten van filmmateriaal (het grootste deel van het budget van de film) aanzienlijk omlaag gingen. Bijna alle films van Christopher Nolan bevatten nauwgezet gechoreografeerde actiescènes, en het is waarschijnlijk dat de discipline die betrokken is bij het maken van Follow Nolan heeft voorbereid om ze te maken.
5 The Great Intervention ($ 5.000)
In tegenstelling tot andere films op deze lijst, ziet The Great Intervention er eigenlijk goedkoop uit, maar het uitgangspunt maakt volledig gebruik van de esthetiek van de thuisfilm. De mockumentary uit 2010 draait om een ouder wordende man-kind-muzikant die denkt dat hij is ontdekt door een documentaire-filmploeg, terwijl in feite zijn ouders de hele film hebben opgevoerd als een uitgebreide interventie. Het is de perfecte opstelling voor een low-budget functie, en het eindresultaat is een donker grappig stuk high-concept slapstick.
The Great Intervention biedt een schandalige kijk op de manier waarop Hollywood veel meer dromen vernietigt dan het vervult. Veel van de helderste uitspraken van de cinema op een bepaalde tijd en plaats kijken naar een persoon of een groep mensen en veranderen deze in empathische archetypen. The Great Intervention is misschien een goedkope kleine film, maar in het verhaal van zijn excentrieke protagonist vindt het aangrijpende donkere humor in de benarde toestand van de moderne Amerikaanse kunstenaar.
4 Frisky ($ 5.000)
Het speelfilmdebuut van de Australische komedieschrijver / regisseur Claudia Pickering bloeit met dezelfde DIY-geest die zeker werd opgeroepen om het in het blik te krijgen. Frisky concentreert zich op twee twintigers in een omweg in San Francisco, afgeleid van hun gedeelde bedrijf door de nabijheid en een zware stroom van afspraken. Zowel de setting van de film als de episodische structuur vormen het decor voor een frisse komedie en een winnende sfeer.
Helaas zijn er momenten waarop Frisky's budget van $ 5.000 een beetje te duidelijk wordt. Het mixen van geluid is behoorlijk slordig en de kwaliteit van de uitvoeringen varieert behoorlijk drastisch. Maar het heeft nog steeds een unieke, zelfverwerkte charme die alleen kan worden bereikt door filmmakers die dapper genoeg zijn om uit te gaan en een film te maken zonder toestemming van de industrie.
3 De laatste uitzending ($ 900)
Een van de vroegst bekende films die exclusief op digitale camera's zijn opgenomen, is The Last Broadcast uit 1998, een mockumentary horror-functie die waarschijnlijk een veel grotere impact zou hebben gehad als The Blair Witch Project niet had gedoken en alle donder had gestolen. The Last Broadcast benadert de echte documentaire van Errol Morris, The Thin Blue Line, en beweert dat een man ten onrechte is veroordeeld voor een reeks brutale moorden. Van daaruit verandert de film in een angstaanjagende jacht op de Jersey Devil.
Blair Witch, hoewel het een jaar later uitkwam, is zeker een meer voltooide film. Maar dat betekent niet dat The Last Broadcast niet even indrukwekkend is, alleen al vanwege het feit dat het slechts $ 900 kostte om te verdienen, en het verdient nog steeds om te worden herinnerd vanwege zijn baanbrekende plaats in de geschiedenis van digitaal filmmaken.
2 The Magician ($ 500)
Een andere lo-def digitale mockumentary, Scott Ryan's The Magician is een bijna pikdonkere komedie over een huurmoordenaar die zijn buurman vraagt om zijn leven te filmen. Met een budget van slechts $ 500 is het een kolossale filmprestatie.
De mockumentary-stijl is de laatste jaren een beetje een vermoeide trope geworden, vooral op het onafhankelijke filmcircuit. Het feit dat The Magician fris en opwindend aanvoelt zonder iets bijzonders revolutionair te doen met het formaat, is een grote verdienste voor schrijver / regisseur / ster Scott Ryan, wiens magnetisme zowel op als achter de camera zichtbaar wordt. Wanneer iemand een film maakt die zo solide is als The Magician voor slechts $ 500, is er bijna geen excuus voor aspirant-filmmakers om niet de straat op te gaan en hun eigen no-budget mini-meesterwerken te maken.
