Het is meer dan twintig jaar geleden dat Super Mario 64 voor het eerst werd uitgebracht en tot op de dag van vandaag blijft het een favoriet onder fans. De game, die hielp met de lancering en het eerste succes van de Nintendo 64, was revolutionair voor zijn tijd. Het was een van de eerste videogames met 3D-graphics en stelde spelers in staat om zich vrij te bewegen in een open wereld, onafhankelijk van de hoofddoelen van de game. Het verliet het zijscherm-bewegende formaat dat een nietje was in eerdere Super Mario-spellen en omarmde een concept dat maar heel weinig mensen eerder hadden gezien.
In de twee decennia sinds de release is de game te zien geweest op vele lijsten met "grootste games aller tijden". Veel aspecten van het spel zijn uitvoerig onderzocht en mensen blijven er nieuwe dingen over vinden om te bespreken. Hoewel er wat weetjes over de game zijn die vrijwel iedereen op dit moment weet, zijn er nog enkele dingen die zelfs de meest hardcore Super Mario 64- fans misschien niet weten.
Met dat in gedachten, hier zijn 15 dingen die je nog nooit wist over Super Mario 64.
15 Het idee voor een 3D Mario-spel begon op een eerdere console
De release van Super Mario 64 leidde tot een toestroom van 3D Nintendo-games, maar het 3D-concept begon eigenlijk jaren eerder, tijdens het Super Nintendo-tijdperk. Met behulp van de Super FX-chip, ontwikkeld door Argonauts Software, kon Nintendo een grafische boostprocessor in de cartridges van de game stoppen en deze technologie gebruiken om de 3D-game Star Fox te ontwikkelen. Er werden ook verschillende andere 3D-games uitgebracht en er waren er nog veel meer gepland, waaronder een Super Mario-versie, maar Nintendo schrapte uiteindelijk het idee en koos ervoor om uit te stellen tot de release van hun volgende console.
De reden om de Super Nintendo Super Mario 3D-game te verlaten was niet te wijten aan een gebrek aan verwerkingsmogelijkheden, maar eerder aan de beperkingen van de SNES-controller. Het ontbreken van een joystick en het kleine aantal knoppen zou het voor spelers veel moeilijker hebben gemaakt om Mario door een 3D-wereld te navigeren.
14 Nintendo was oorspronkelijk gepland voor maar liefst 40 niveaus
Toen Nintendo eindelijk hun eerste 3D Super Mario-spel kon ontwikkelen, wilden ze zoveel mogelijk in één spel stoppen. Op een gegeven moment hadden de ontwikkelaars van het spel op 32 verschillende niveaus gewerkt en waren ze van plan om maar liefst 40 niveaus te implementeren, en daarna verschillende bonusniveaus. Nintendo's wens om deze game te verslaan was zo sterk dat ze de release van de Nintendo 64 van december 1995 tot april april hebben teruggedrongen.
Hoewel de ontwikkeling van de N64 de mogelijkheden van Nintendo vanaf het SNES-tijdperk had verbreed, waren er nog enkele beperkingen aan de hoeveelheid gegevens die ze in een 8 GB-cartridge konden passen. Dit maakte het ontwikkelen van het 40-level spel onmogelijk. In plaats daarvan heeft Nintendo ervoor gekozen om het aantal niveaus terug te brengen tot 15 en meer nadruk te leggen op verkenning en meer taken binnen één niveau te voltooien.
13 Er waren plannen voor een multiplayer-modus met Luigi
Opmerkelijk afwezig in deze game was voor het eerst in de serie 'Mario's groen geklede broer Luigi, maar dat was niet altijd de bedoeling. Oorspronkelijke plannen voor de game vroegen om een multiplayer-modus waarmee gebruikers als beide Super Mario-broers in een gesplitst scherm konden spelen. De broers betraden het kasteel op verschillende locaties en ontmoetten elkaar uiteindelijk in de gang. Uiteindelijk bleek dit ook een te moeilijke taak voor Nintendo te zijn en werd het idee losgelaten.
Het concept van het opnemen van het type multiplayer-modus waarmee gebruikers de singleplayer-ervaring met anderen zouden kunnen delen, vereiste zoveel geavanceerdere technologie dat hoewel Nintendo het in elke Mario-game probeerde die volgde, het pas 13 jaar later was dat ze waren eindelijk in staat om het te bereiken met de release van New Super Mario Bros. Wii.
12 De Goomba die niet kan worden gedood
Wanneer de meeste mensen aan Goombas denken, denken ze niet bepaald aan een tegenstander die hoog op de lijst staat van moeilijk te verslaan Super Mario-vijanden. Er is echter één specifieke Goomba in Super Mario 64 die tot nu toe niemand heeft kunnen veroveren. Terwijl de meeste Goombas die in de game verschijnen in een driehoeksformatie verschijnen, merkte YouTube-gebruiker pannenkoek2012, beroemd om het verkrijgen van de "onmogelijke munt", in 2014 met de wereld dat een Goomba in het laatste Bowser-niveau ontbrak zijn driehoek.
Met behulp van een kloonmethode en wat hacking ontdekte pannenkoek2012 dat de ontbrekende Goomba onderaan de kaart verschijnt waar hij korte tijd later aan zijn dood valt. Pannenkoek2012 heeft verschillende methoden geprobeerd - waaronder een satanisch ritueel - en probeerde de Goomba te bereiken om hem alleen te verslaan, maar tot nu toe is het een onmogelijke taak gebleken.
11 Het werd geïnspireerd door Croc: Legend of the Gobbos
Argonaut Software, het bovengenoemde bedrijf dat de FX Chip en de Star Fox Super Nintendo-game had ontwikkeld, speelde al een belangrijke rol in het helpen van Nintendo om een pionier te worden in 3D-videogames toen ze het bedrijf benaderden met een nieuw idee. Het concept was voor een 3D-game met in de hoofdrol Yoshi, waarvan de structuur volgens Argonaut de basis heeft gelegd voor Super Mario 64 . Nintendo wees het idee echter af en beëindigde daarmee de relatie tussen de twee bedrijven.
Terwijl Nintendo aan Super Mario 64 werkte, moest Argonaut nu een nieuw platform voor hun spel vinden. Ze bereikten een deal om het op de Sony PlayStation en Sega Saturn te publiceren als Croc: Legend of the Gobbo 's waarbij Yoshi werd vervangen door een krokodil met dezelfde uitstraling. De visuele overeenkomsten en het feit dat het werd uitgebracht na Super Mario 64 gaf mensen het idee dat het gewoon afzetterij was, terwijl dat in feite het verst van de waarheid was.
10 Het spel is ontwikkeld met behulp van aangepaste Sega-controllers
Sega lijkt tegenwoordig misschien niet echt een rivaal voor Nintendo, gezien hun huidige plaats in het landschap van de videogames, maar het bedrijf probeerde ooit op een bepaald moment Nintendo neer te halen, en gebruikte zelfs de marketing slogan: "Genesis doet wat Nintendon 't". Gezien die informatie lijkt het een beetje vreemd om te denken dat de technologie van Sega een belangrijke rol had kunnen spelen bij het maken van zo'n iconisch Nintendo-spel. Dat was echter precies het geval voor Super Mario 64.
Toen de game zijn ontwikkeling begon, bevond de Nintendo 64 zich ook in de vroege stadia en dus waren er nog geen controllers of hardware beschikbaar voor de console. De ontwikkelaars van de game kregen een N64-emulator die ze op een Onyx-systeem draaiden, en ze vertrouwden op aangepaste Sega-controllers om hen te helpen de game te ontwikkelen. Uiteindelijk werden 100 of meer controllerprototypes ontwikkeld voordat Nintendo er uiteindelijk een had gevonden.
9 Epona van The Legend of Zelda: Ocarina of Time was oorspronkelijk gepland voor Super Mario 64
Naast Super Mario 64 is T he Legend of Zelda: Ocarina of T ime , de eerste 3D-game die in 1998 in The Legend of Zelda-serie is uitgebracht, een andere game die al bijna twee decennia favoriet is bij fans. Fans van de game zullen Bedenk dat een van de zijmissies gebruikers in staat stelt een paard, Epona, te ontgrendelen voor Link om rond te rijden, waardoor hij sneller kan reizen en hekken kan springen. Link moet eerst Epona's geheime lied als kind leren, zodat de twee als volwassenen verenigd kunnen worden.
Wat fans van de game misschien niet weten, is dat het idee om rond te rijden op een paard oorspronkelijk was gepland voor Super Mario 64 . Om welke reden dan ook - misschien hielden ze niet van de gedachte dat Mario op een dier reed dat niet Yoshi was - Nintendo liet het idee vallen, maar ontwikkelaar Shigeru Miyamoto was zo geïntrigeerd door het paardenconcept dat hij het in The Legend of Zelda : Ocarina implementeerde van tijd.
8 Originele plannen omvatten de klassieke Super Mario-doelpalen
Een van de nietjes van de vroege Super Mario-games die merkbaar afwezig was in Super Mario 64 waren de doelpalen waar Mario aan het einde van elk niveau op zou springen, de klok stopzetten voordat de speler geen tijd meer had en een geslaagde voltooiing van de niveau. De ontwikkelaars van de game waren oorspronkelijk van plan om ze ook in deze game te implementeren, maar besloten uiteindelijk dat de game beter af zou zijn zonder hen.
De ontwikkelaars wisten dat de aanwezigheid van de doelpalen gamers zou verleiden om naar de finish te racen om een niveau zo snel mogelijk te voltooien. Gegeven hoeveel een onderneming het was om een 3D, open gebied spel te ontwikkelen, wilden ze dat gebruikers er de tijd voor nemen om het te waarderen, de niveaus verkennen en items verzamelen onderweg. Dit unieke concept maakte het ook noodzakelijk dat ontwikkelaars tijdslimieten voor elk niveau elimineren.
7 De actrice die Princess Peach uitte, schreef ook de tekst van het spel
Een ander aspect van deze game dat anders was dan eerdere games in de serie, was het gebruik van nieuwe stemacteurs voor de personages, omdat ze de taak hadden voor het eerst in een videogame te spreken (hoewel ze eerder in verschillende tv-shows hadden gesproken deze).
Dit omvatte prinses Peach, die nu werd geuit door Leslie Swan. Swan had gewerkt als hoofdredacteur voor het Nintendo Power-magazine en was ook belast met het vertalen van alle tekst van het spel naar het Engels. Terwijl ze hier in Japan werkte, kreeg ze de rol van de stem van prinses Peach en zei: "Ze vroegen me om 'lief' te klinken. Het was een stuk."
Swan ging de prinses ook portretteren in Mario Kart 64, voordat hij de rol opgaf. Daarna ging ze aan de slag als lokalisatiemanager voor veel Nintendo of America-spellen, terwijl ze onderweg andere stemacteurswerk verrichtte.
6 Er was een door fans gecreëerde remake
Voor fans die twintig jaar lang van Super Mario 64 hebben gehouden en naar een bijgewerkte versie hebben verlangd, kwam die droom in 2015 enigszins tot uiting toen een fan een remake uitbracht, getiteld Super Mario 64 HD. Gemaakt op Unity, een platform waarmee iedereen zijn eigen videogames kan maken, mits hij over de vaardigheden beschikt om dit te doen, deze versie van de game was veel kleiner dan het origineel. Het bevatte maar één niveau, maar het was gratis te downloaden.
Super Mario 64 HD was echter ook ongeautoriseerd en toen Nintendo het bestaan van de game kende, vroegen ze een auteursrechtclaim en werd de game afgebroken.
Hoewel deze door de fan gemaakte versie van de klassieker niet langer beschikbaar is om te downloaden of te spelen, zijn gameplay-beelden nog steeds te vinden op YouTube, als je geïnteresseerd bent in het bekijken van een klein deel van de iconische Super Mario 64-wereld in hoge definitie.
5 Het geplande vervolg
Na het grote succes van de eerste game was Nintendo van plan om een Super Mario 64 2 uit te brengen, waarvan ze hoopten dat deze de multiplayer-modus met Luigi zou bevatten die was gepland voor de originele game. Miyamoto bevestigde op de E3-conventie van 1997 dat de game zich in een vroeg ontwikkelingsstadium bevond en dat de release naar verluidt gepland was voor eind 1999. De game was echter bedoeld voor gebruik met de Nintendo 64DD, die uiteindelijk een flop werd.
Een schijf die kan worden toegevoegd aan de Nintendo 64 en verbinding kan maken met internet. Nintendo noemde de N64DD "het eerste beschrijfbare opslagapparaat voor bulkgegevens voor een moderne videogameconsole". Nintendo verkocht ongeveer 15.000 eenheden en had nog 85.000 over toen ze besloten de stekker uit het stopcontact te halen. Als gevolg hiervan werden zeer weinig games uitgebracht voor de N64DD en moesten de games die al in ontwikkeling waren, worden overgezet naar de N64 of andere consoles, of - zoals het geval was met Super Mario 64 2 - helemaal worden geannuleerd.
4 De bètaversie bevatte een hogere, schreeuwerige Mario
Na een overwegend stille Mario in eerdere games, ging Nintendo op zoek naar een nieuwe stem voor het personage en uiteindelijk ging de rol naar Charles Martinet, die sindsdien een steunpilaar in die positie is geweest. De originele bètaversie van de game bevatte echter niet de stem van Martinet. In plaats daarvan was er een hogere, schreeuwerige Mario die veel moeilijker is om naar te luisteren. Waarom deze hard-on-the-ear-stem oorspronkelijk werd gekozen, is onduidelijk, omdat Martinet op dit moment al enkele jaren de stem van de stoere loodgieter op beurzen was.
Het kan zo simpel zijn als dat Martinet zijn opnames nog niet had gedaan en deze alternatieve stem werd eenvoudig gekozen als tijdelijke aanduiding voor de bètaversie. Wat de reden ook was om deze stem in eerste instantie te gebruiken, Nintendo trok er uiteindelijk aan en ging met Martinet's stem voor de definitieve versie en al onze oren bedanken ze er vandaag voor.
3 Verborgen functies na het verzamelen van alle 120 sterren in het spel
Een ander voordeel van het open concept van deze game was dat gebruikers na het voltooien van de game verschillende gebieden opnieuw konden bezoeken en kleine functies konden ontgrendelen die eerder niet beschikbaar waren. Nadat alle 120 sterren van het spel zijn verzameld, kunnen gebruikers het dak van het kasteel van Princess Peach oplopen. Hier kunnen ze elkaar ontmoeten en een kort praatje maken met Yoshi, die Mario beloont met 100 gratis levens. Dat is echter niet de enige ontgrendelbare functie. Als je Bowser een tweede keer verslaat, zul je merken dat hij je dit keer een andere boodschap geeft.
Een andere kleine functie betreft de pinguïn die gebruikers over de Cool Cool Mountain renden. Als gebruikers hem confronteren voor een rematch met alle 120 sterren in de hand, zullen ze deze keer merken dat hij veel groter is en dus veel moeilijker te verslaan. Deze en andere kleine fijne dingen maakten het zo dat het spel nog steeds leuk kon zijn, zelfs nadat je dacht dat je alles had bereikt.
2 De ware betekenis van "L is echt 2401"
Een mysterie dat dit spel de afgelopen twintig jaar heeft omgeven, is een bericht dat verschijnt op een standbeeld in het kasteel van Princess Peach. De vage letters, die vanuit de ene hoek worden gelezen als "Eeuwige ster", kunnen ook worden gelezen vanuit een andere als "L is echt 2401". Dit heeft geleid tot veel speculaties van fans over wat de boodschap mogelijk zou kunnen betekenen.
Sommigen hebben gespeculeerd dat het een sleutel was om Luigi te ontgrendelen en dat als een speler 2401 munten verzamelde, hij het spel kon spelen als Mario's broer. Ondertussen hebben anderen gesuggereerd dat het bericht een verwijzing was naar Luigi's aanwezigheid in de Paper Mario-game en de releasedatum van 2/4/01 (de feitelijke releasedatum was 2/5/01).
Fans kregen eindelijk een antwoord op dit mysterie een paar maanden geleden, toen een fan een brief op sociale media deelde die ze in 1998 van Nintendo hadden ontvangen na het schrijven naar hen om te informeren naar de obscure boodschap. Zoals later bleek, was het gewoon een zinloze grap door de programmeurs van de game, bedoeld om gamers in verwarring te brengen.
