De wereld heeft een behoorlijk aandeel enge mannelijke schurken, van The Shining's Jack Torrance tot Patrick Bateman van American Psycho tot de goede oude klassieker Nosferatu. Sommige vrouwelijke schurken, echter, zijn ronduit nachtmerrie brandstof. De zestien angstkoninginnen op deze lijst zijn absoluut enkele van de engste vrouwelijke schurken die er zijn. Zelfs de klassieke inzendingen uit horrorfilms van weleer blijven op de een of andere manier relevant in hoe verontrustend en spookachtig ze zijn.
Sommige van deze vrouwelijke schurken zijn misschien niet de grootste vrouwelijke schurken aller tijden (we hebben daar een lijst voor!), Maar ze zijn zeker de engste. Sommigen martelen, sommigen achtervolgen, sommigen breken je enkels met een voorhamer of proberen je ongeboren baby te stelen. Een paar items op deze lijst zijn helemaal geen schurken, maar heilige onzin zijn ze angstaanjagend. Er zijn veel spoilers voor de boeg, dus wees voorzichtig.
Bekijk de 16 meest angstaanjagende vrouwelijke schurken die we ooit hebben gezien.
16 Amanda Waller van Suicide Squad
Amanda Waller is een intimiderend DC-personage sinds het einde van de jaren tachtig, maar de weergave van Viola Davis van de slechterik / antiheld in de langverwachte Suicide Squad is behoorlijk verraderlijk op zijn eigen manier.
Casting Davis als Waller was een fantastisch idee, omdat ze een zeer veelzijdige actrice is en de rigide duistere regeringsfunctionaris heel goed kan spelen. Als personage wilde Waller misschien gewoon doen wat goed was. Wat wel degelijk is, is dat Waller sterk gelooft in hefboomwerking, mensen gebruiken en misantropie. Haar bewonderenswaardige patriottisme is duidelijk genoeg, maar haar verlangen om criminelen te dwingen te doen wat ze wil in plaats van gewillige helden in dienst te nemen, zegt veel over wie ze is. Haar pessimisme tegenover de mensheid in combinatie met een sociopathisch verlangen om mensen te beheersen, maakt haar een van de meer subversieve en subtiele verschrikkingen op deze lijst. Je kunt je alleen maar voorstellen hoe ze zal evolueren in het vervolg op Suicide Squad.
15 The Mother from Goodnight Mommy
De Oostenrijkse horrorfilm 2014, Goodnight Mommy, heeft een behoorlijk boeiende verhaallijn. The Mother, gecrediteerd als Mutter, is niet noodzakelijk de schurk van de film. Er ligt iets verraderlijks onder het oppervlak van het verhaal, niet onder haar mummieachtige verbanden. Hoe dan ook, de moeder is de vermeende kwaadaardige entiteit voor een goede helft van de film en ze is een behoorlijk verontrustend persoon.
Nadat ze naar een nieuw huis zijn verhuisd, merken twee onstuimige en creatieve tweelingjongens heel vreemd gedrag op van hun moeder, wiens hoofd volledig is ingepakt in gaas na plastische gezichtschirurgie. Haar gedrag is aanvankelijk vreemd en bouwt zich vervolgens op tot iets ronduit eng, variërend van staren ze uit hoeken met griezelige gekneusde ogen tot naakt rondzwerven in het bos 's nachts. De tweeling begint te vermoeden dat de moeder helemaal geen moeder is. Als je Goodnight Mommy nog niet hebt gezien en je bent een fan van psychologische buitenlandse films, dan is het zeker een bezoekje waard.
14 Lola van The Loved Ones
Afwijzing op de middelbare school is slecht, maar Lola uit de Australische horrorfilm 2009 The Loved Ones ging een beetje overboord met hoe ze ermee omging.
In deze gruwelijke kijk op schattige middelbare school date films, ontvoeren Lola en haar vader jonge mannen om een thuisbal te organiseren met marteling, spuiten vol bleekmiddel en lobotomisatie. De ongelukkige en recent vaderloze Brent is haar nieuwste slachtoffer. Brent doet er alles aan om aan de klauwen van Lola en haar vader te ontsnappen om zijn vriendin te redden, die mogelijk het volgende slachtoffer van Lola is in een vorm van jaloezie.
Lola is bijzonder angstaanjagend omdat ze de muisachtige sociopaat is die op zichzelf een formidabele vijand is, zelfs zonder de hulp van haar enge vader. Denk twee keer na voordat je het rare meisje op school pest - je kunt uiteindelijk tegen je zin naar een echt saai bal in haar huis gaan.
13 La Femme van binnenuit
De Franse horrorfilm Inside van 2007 is een stressvolle rit van start tot finish. De antagonist van de film, alleen bekend als "La Femme", is angstaanjagend omdat ze wanhopig, naamloos en zonder onderscheid gewelddadig is.
Sarah is een zwangere jonge vrouw, slechts een dag verwijderd van haar bevalling. Eerder was ze in een verschrikkelijk wrak geweest dat haar man heeft vermoord. Alleen en ellendig op kerstavond krijgt Sara een klop op haar deur van een vrouw die beweert een telefoon nodig te hebben. Nadat ze haar heeft verteld, begint de vreemdeling details over Sarah's leven te onthullen en slaat op haar glazen deur. La Femme rent weg, de politie komt en ze verlaten Sarah zonder veel zekerheid. De gruwelen van de nacht zijn nog niet eens begonnen - La Femme breekt later die nacht in en hanteert een paar sheers. Ze maakt haar intenties om Sarah's baby heel duidelijk te maken en doet er alles aan om Sarah in handen te krijgen, klaar om iedereen te vermoorden die naar het huis komt om haar te controleren. Binnen heeft ook een interessant einde, en het is zeker de moeite waard om te bekijken.
12 Jennet Humfrye van The Woman in Black
In dit Britse bovennatuurlijke stuk uit 2012 met Daniel Radcliffe, wordt de jonge weduwe-advocaat Arthur ingehuurd om de landgoedverkoop van een griezelig moeraslandhuis af te handelen. Arthur bezoekt in eerste instantie het huis met het doel relevante documenten voor de verkoop te verkrijgen, maar wordt opgezogen in een donkere wereld vol hobbels in de nacht en vreemde verschijningen.
Jennet Humfrye is de gelijknamige vrouw in het zwart, een spookachtige geest gekleed in rouwkleding die werd geschaad door haar zus, de voormalige eigenaar van het landhuis. Jennets zoon werd tegen haar wil door haar zus geadopteerd vanwege de mentale problemen van Jennet. De zoon wordt gedood bij een koetsongeluk, zijn lichaam is nooit gevonden in het duistere moeras dat het huis omringt. De gewelddadige wraakzuchtige Jennet pleegt zelfmoord en achtervolgt het landhuis, en vervloekt de kinderen van het dorp rond het landgoed.
Jennet Humfrye ziet er verrassend eng uit en haar krachtige vaardigheden als geest maken haar een angstaanjagende vijand. Zelfs wanneer de overblijfselen van haar kind aan haar worden teruggegeven, kan de woede van de vrouw in Black niet worden geblust. De hemel heeft geen woede zoals liefde voor haat, noch hel een woede als een vrouw die wordt geminacht.
11 Hayley Stark van Hard Candy
Net als de veronderstelde slechterik van Goodnight Mommy, is Hayley van de thriller Hard Candy uit 2005 helemaal geen slechterik. Haar methoden als wraakkampioen zijn echter behoorlijk eng.
Veertien jaar oude Hayley Stark verschijnt voor het eerst in de film online chatten met een pedofiel van middelbare leeftijd genaamd Jeff. Ze ontmoeten elkaar en Jeff neemt haar mee terug naar zijn huis. De rest van de film is een wervelwind van geweld en on-the-edge-of-your-seat spanning allemaal onder de controle van Hayley, die Jeff had gevolgd om wraak te nemen voor de verkrachting en moord op een lokaal meisje. Hayley martelt en speelt met Jeff voordat ze haar definitieve intentie onthult.
Hard Candy lijkt het te laten eindigen op een toon van geweldloosheid of een soort besef van Hayley's kant dat wraak niet bevredigend is, maar dat doet het niet. Misschien moeten we een beetje blij zijn dat dat niet zo is. De film was zo'n rauwe, bevredigende reis om te zien hoe pedofielen en moordenaars krijgen wat ze verdienen, omdat we in werkelijkheid weten dat dat niet vaak gebeurt. Hayley vertegenwoordigt de overlevende die machtiger is dan de monsters die haar en andere meisjes hebben gekwetst, en ze voelt zich niet slecht over alles wat ze deed.
10 Kata-Kata van Unholy Women
Tenzij je het type hardcore indie J-horror-fan bent die hongerig via internet graaft voor een voorproefje van ongeziene ondergrondse Japanse horrorfilms, heb je waarschijnlijk niet het genoegen gehad om de Japanse anthologie-horrorfilm van 2006 genaamd Unholy Women te bekijken. Keita Amemiya schreef drie afzonderlijke verhalen in deze film die allemaal erg interessant zijn, maar het eerste verhaal "Rattle Rattle" heeft een van de engste vrouwelijke schurken ooit.
Gecrediteerd als Kata Kata, de antagonist van het eerste verhaal is een angstaanjagend soort Yokai-wezen gekleed in alle rood. Kata Kata spreekt nauwelijks, maar haar aanwezigheid gaat gepaard met een verontrustend ratelend geluid. Door het verhaal wordt haar uiterlijk steeds gruwelijker. Van haar gezichtsuitdrukkingen tot de manier waarop ze beweegt, Kata Kata is een juweel in de categorie vrouwelijke schurken en is helaas niet erg bekend. Laten we niets bederven - je moet zo snel mogelijk naar Unholy Women kijken.
9 Mama van Mama
De bovennatuurlijke horrorfilm van 2013 werd geregisseerd door Andrés Muschietti en geproduceerd door Guillermo del Toro. De film heeft absoluut een aantal van de kenmerkende fantastische flair van del Toro. Mama volgt het verhaal van twee meisjes die door hun vader midden in een zenuwinzinking naar een hut in het bos werden gebracht. Voordat hij de twee meisjes en vervolgens zichzelf zou kunnen vermoorden, wordt hij gedood door een schaduwfiguur. De meisjes worden vervolgens vijf jaar grootgebracht door het wezen dat bekend staat als Mama voordat ze worden gevonden. Mama heeft geen zin om haar nu wilde kinderen te laten gaan, en ze volgt hen naar hun nieuwe thuis en terroriseert hun nieuwe familie.
Mama is gewoon griezelig - de lange ledematen, breinaaldvingers, snelle rotzooi, rokerige aura, verrassende krijsen en entourage van motten maken haar deze lijst waardig. De korte film die de speelfilm heeft geïnspireerd, is ook de moeite van het bekijken waard.
8 Verpleegster kwam uit één vloog over het koekoeksnest
Het is moeilijk te zeggen wat precies de engste eigenschap is van One Flew Over The Cuckoo's Nest's Nurse Ratched. Is het haar vertegenwoordiging van autoriteit, macht en bureaucratie, gekoppeld aan haar heftige toewijding om te bestellen? Is het hoe ze geesteszieke mensen bedwelmt en hen dwingt deel te nemen aan haar vernederende persoonlijke vorm van psychotherapie? Zijn het die koude, glazige oogbollen? Misschien zijn het die strategisch gevormde speldenkrullen die op duivelshoorns lijken, of dat zij het toppunt is van wettige kwaadaardige afstemming. Verpleegster Ratched is om al deze redenen eng, maar vooral omdat ze realistisch is. Op dit moment zijn er Nurse Ratcheds over de hele wereld. Vroeger waren er verpleegster Ratcheds in elk psychiatrisch ziekenhuis in Amerika, en ze kwamen meestal weg met misbruik van patiënten. Er is niet veel escapisme voor Nurse Ratched - je moet de hele film met haar omgaan en er is geen grillige fantasie om je comfortabeler te voelen. Laten we hopen dat we er nooit een van haar hoeven te ontmoeten.
7 De koningin Xenomorph van Aliens
Schurken hoeven natuurlijk niet menselijk te zijn of zelfs van deze planeet. Een bijzonder enge vrouwelijke schurk die geen van beide is, zou de koningin Xenomorph uit de sciencefiction-horrorfilm Aliens uit 1986 van James Cameron zijn.
Een koningin is een groot type Xenomorph dat bestaat als de moeder en de daaropvolgende leider van een Xenomorph-bijenkorf. Queens verschillen fysiek van andere Xenomorphs en hebben een grote kamachtige schedel en een extra paar armen in de romp. Koninginnen zijn groot, sterk en zeer intelligent, waardoor ze een formidabele en angstaanjagende vijand zijn.
Terwijl de koningin de belangrijkste antagonist was in het grootste deel van de Alien-filmserie en franchise, had Aliens een van haar meer enge verschijningen. James Cameron gebruikte specifiek camerahoeken die veel aan de verbeelding lieten, waardoor de koningin des te angstaanjagender werd. De film Aliens gaf ons ook de regel "Ga bij haar weg, jij b ****!" en nog veel meer Sigourney Weaver als Ripley-goedheid.
6 Regan MacNeil van The Exorcist
Je kunt geen lijst hebben met enge vrouwelijke antagonisten zonder de klassieke horrorfilm The Exorcist uit 1973 te noemen. Regan MacNeil is het beroemde erwtensoep dat overgeeft aan een demonenkind dat in het begin van de jaren zeventig letterlijk iedereen wegjoeg.
Katholieke exorcist Pater Merrin wordt zich ervan bewust dat een demon die hij ooit jaren geleden heeft overwonnen, is teruggekeerd naar de wereld van de levenden voor wraak. De demon bezit de jonge Regan nadat ze onschuldig met een ouija-bord speelt. Wat volgt is een escalerende aandoening die steeds angstaanjagender wordt, samen met het uiterlijk van Regan. Bedden schudden, iemand wordt uit een raam gegooid en een uitdrijving is gepland om Regans leven en het leven van haar familie te redden. Pater Merrin is gekozen om het meisje te helpen en is helaas herenigd met zijn oude vijand.
Linda Blair maakte het publiek bang met haar weergave van Regan. De speciale effecten in die tijd waren indrukwekkend en de prestaties van Blair waren goed.
5 Pam Voorhees vanaf vrijdag de 13e
De klassieke vrijdag de 13e van 1980 is een van de meest memorabele slasher-films aller tijden. Spoilers: Mrs. Voorhees is de tegenstander die de raadgevers in Camp Crystal Lake terroriseert en vermoordt. De film toont alleen de bekende psycho Jason, haar zoon, in herinneringen en hallucinaties.
In veel horrorfilms wordt de moeder afgebeeld wiens baby van haar werd weggenomen als een wraakzuchtige geest of geest, maar vrijdag de 13e nam een heel andere weg. De zoon van Pam Voorhees is vermoedelijk in het meer van het kamp verdronken vanwege de nalatigheid van een aantal dwaze kampbegeleiders die het aan het doen waren in plaats van de kampbewoners in de gaten te houden. Mevrouw Voorhees keert terug naar het kamp en begint de verschillende nieuwe kampbegeleiders daar neer te halen, beginnend met een paar dat seks heeft in een opslagschuur in plaats van hun werk te doen.
Mevrouw Voorhees is de enge moeder die wraak neemt op enkele van de jonge kampbegeleiders die veel leken op degenen die haar zoon lieten sterven. De grote onthulling dat de moordenaar haar de hele tijd was, is behoorlijk angstaanjagend op zijn goede oude jaren tachtig campy manier en verdient haar een plekje op de lijst.
4 Margaret White uit Carrie
Carrie is een beroemde horrorfilm uit 1976, gebaseerd op de roman van Stephen King over hetzelfde. De film kreeg een remake in 2013, wat een interessante kijk was op de klassieke film.
Margaret White is de moeder van Carrie in de film. Margaret is een onrustige vrouw geobsedeerd door puurheid en zonde. Voordat Carrie werd verwekt, was Margaret zo diep verontrust over het hebben van voorhuwelijkse seks met haar verloofde dat ze haar eigen miskraam veroorzaakte. Nadat de twee waren getrouwd, beloofde Margaret's man dat ze nooit meer plezier zouden beleven aan het vlees. Hoe dan ook, hij viel haar dronken later aan, resulterend in het concept van de gelijknamige Carrie. De moeder van Carrie misbruikte Carrie vanaf de geboorte en gooide het meisje in een 'gebedskast' terwijl ze vrijwel alles zou doen. Het misbruik van Margaret gaat door totdat Carrie haar telekinetische krachten begint te gebruiken en ze tegenover elkaar staan aan het einde van de film.
De originele weergave van Piper Laurie van Margaret White was verontrustend goed en de opwekking van Julianne Moore was ook niet slecht. Margaret White kan ervoor zorgen dat sommige mensen waarderen hoe kalm hun moeders zijn.
3 Annie Wilkes uit Misery
Kathy Bates heeft dat soort zoete, coole moederschoon gedrag dat moeilijk is om bang voor te zijn, zelfs in haar meer schurkende recente rollen in American Horror Story. Na het bekijken van de klassieke psychologische thriller uit 1990, kun je je echter verbazen over hoe eng Bates was toen ze jonger was. Haar weergave van Annie Wilkes was absoluut geweldig.
Annie Wilkes is een aanvankelijk lieve vrouw die romanschrijver Paul redt na een ernstig autowrak. Annie, een voormalige verpleegster, vertelt Paul dat ze zijn grootste fan is en neemt hem mee naar haar afgelegen huis om te herstellen van de crash. Nadat ze heeft geleerd dat Paul de manier waarop hij schrijft verandert en sommige van haar favoriete personages vermoordt, wordt Annie meer beheersend, verraderlijk en gewelddadig. Ellende is je typische fangirl-fout-gemaakte horrorfilm, maar Annes Wilkes van Bates is het soort gedraaide schurk in een spijkerbroek die je niet moet zien. Je enkels zullen een tijdje kwetsbaar aanvoelen.
2 Asami van Audition
In de Japanse horrorfilm Audition uit 1999 probeert een weduwnaar een nieuwe echtgenoot te vinden en verder te gaan met zijn leven. Shigharu en een vriend organiseren een nepauditie voor een film om een vrouw te vinden die geschikt is voor Shigharu. Asami trekt zijn oog en zijn hart. Een tijdje lijkt ze niet al te angstaanjagend, hoewel ze wel in een plechtig appartement woont met alleen een jutezak en telefoon en gewoon een beetje zit te wachten tot het gaat rinkelen.
De vriend van Shigharu is achterdochtig over Asami nadat hij de meeste referenties die ze in het cv gaf voor de nepauditie niet kon valideren. Nog verdacht is het feit dat één referentie, een muziekproducent, als vermist is opgegeven. Shigharu is al verliefd op Asami en belooft zijn liefde aan haar nadat ze samen slapen. Asami gaat van de perfecte vriendin naar de meest angstaanjagende, wraakzuchtige schurk in een film die we in een lange tijd hebben gezien.
Asami is het slachtoffer van kindermishandeling, wat haar heeft geleerd dat liefde en pijn letterlijk onafscheidelijk zijn. Als je niets meer wilt bederven, moet je Audition kijken als je een lege maag hebt en dol bent op horrorfilms.
