Meer dan drie decennia verwijderd van de première van Ridley Scott's tijdloze sci-fi-klassieker Blade Runner , worden fans van het originele werk eindelijk getrakteerd op een vervolg dat het wachten waard is. Terwijl Warner Bros. een nieuwere generatie kijkers hoopt op te winden met de geweldige cast-toevoegingen van Ryan Gosling en Jared Leto, is er ook hoop dat Blade Runner 2049 eindelijk een aantal van de lang bestaande vragen zal beantwoorden die nog in de eerste film blijven hangen.
Visueel prachtig, thematisch uitdagend en opzettelijk dubbelzinnig, was het script voor Blade Runner zijn tijd ver vooruit. Jarenlang werd de film beschouwd als een onaantastbare cultfavoriet onder liefhebbers van sciencefiction vanwege de griezelig nauwkeurige voorspellingen van de toekomst en diep filosofische overpeinzingen over de mensheid.
Hoewel het langverwachte vervolg al golven maakt als een andere ambitieuze inspanning die zeker de komende jaren tot debatten zal leiden, valt het effect van het origineel niet te ontkennen.
Of je nu net kennis maakt met de mythen van Blade Runner of de originele talloze keren hebt gezien, de geschiedenis van de serie is net zo intrigerend als de films zelf.
Ter ere van de terugkeer naar de wereld van replicanten van Philip K. Dick, zijn hier 16 dingen die je nog nooit wist over Blade Runner.
16 Harrison Ford speelde bijna niet
Tijdens de vroege stadia van elke film wordt een draaideur van acteurs overwogen voor de rol van de leidende man. Tijdens het schrijven van het eerste ontwerp voor Blade Runner stelde Hampton Fancher het ruige uiterlijk van Robert Mitchum voor in het deel van de hardgekookte detective Rick Deckard. De schrijver suggereerde later Tommy Lee Jones en Christopher Walker als potentiële kandidaten, maar het was Dustin Hoffman die Ridley Scott opviel.
Ondanks dat hij maandenlang met Scott aan de film heeft samengewerkt, stopte Hoffman abrupt uit het project in 1980, waardoor de hoofdrol nog moest worden ingevuld. Andere opmerkelijke namen die ooit voor het onderdeel werden overwogen, waren Gene Hackman, Sean Connery, Jack Nicholson, Clint Eastwood, Al Pacino en Arnold Schwarzenegger.
De uiteindelijke beslissing om Harrison Ford te casten zou uiteindelijk worden gemaakt dankzij Steven Spielberg, die het werk van de acteur in Raiders of the Lost Ark sterk prees.
15 De titel komt uit een heel ander verhaal
De invloedrijke roman van Philip K. Dick uit 1968 Do Androids Dream of Electric Sleep? was misschien de inspiratie achter het scenario van Hampton Fancher voor Blade Runner , maar de man achter de aanpassing gaf niet echt om het bronmateriaal.
Als een worstelende televisie-acteur in de jaren '70 merkte Fancher dat hij vastgebonden was voor geld. Om snel geld te verdienen, ging hij over op scenarioschrijven en paste Dick's boek aan nadat hij een aanbeveling van een vriend had overgenomen. Hoewel aanvankelijk geen fan van sciencefictionfilms, erkende Fancher de groeiende populariteit van het genre. Door wijzigingen aan het originele verhaal toe te voegen, kan Fancher ook worden gecrediteerd met de titel van de film.
Met werktitels als Android en Dangerous Days kreeg de film uiteindelijk de naam Blade Runner toen Ridley Scott verliefd werd op de zin uit Fancher's eerste versie. De term is gestolen uit een scenario geschreven door William S. Burroughs waarin de nadruk lag op een apocalyptische crisis in de gezondheidszorg.
De film van Burroughs zou een bewerking zijn geweest van de Alan Nourse-roman The Bladerunner uit 1974 , waar de uitdrukking voor het eerst werd gebruikt.
14 Harrison Ford en Ridley Scott konden niet met elkaar overweg
Als Engelsman bleek het filmen van zijn eerste film in de States een hele klus voor regisseur Ridley Scott. Vanwege strikte vakbondspraktijken in de VS was het Scott niet toegestaan om zelf een camera te bedienen, een feit dat schijnbaar afstand creëerde tussen hemzelf en Harrison Ford. Om brandstof aan de vlammen toe te voegen, was Scott vastbesloten elke scène perfect vast te leggen, vaak hetzelfde deel meerdere keren fotograferen voordat hij tevreden was.
Volgens filmdirecteur Katy Haber, die de vete tussen Scott en Ford uit de eerste hand ervoer, was het de verre persoonlijkheid van de veelgeprezen regisseur die Ford op de verkeerde manier wreef. De Indiana Jones- acteur speelde vaak zonder camera's voor publiek terwijl Scott toekeek vanaf een 30 voet hoge kraan.
De slopende uren en het veeleisende schema hielpen ook niet veel en Ford merkte dat hij zich na zijn opnamen terugtrok om zijn meest chaotische productie uit zijn carrière tot rust te brengen.
13 Dus is Decker een Replicant?
Hoewel het oorspronkelijk bedoeld was als een minder verwarrende subplot van de film uit 1982, draait een van de grootste debatten over Blade Runner om de status van premiejager Rick Deckard als replicant. Als je luistert naar Ridley Scott's versie van het verhaal, was Deckard altijd al bedoeld als Android. Net als het personage Rachael, werd hij verondersteld een nieuwer Nexus-7-model te zijn, dat valse herinneringen had geïmplanteerd om hem te laten geloven dat hij een mens was.
Nadat hij de roman van Philip K. Dick had gelezen, protesteerde Ford tegen de gedachte dat zijn karakter allesbehalve menselijk was, een claim die hij tot nu toe heeft gesteund. Uiteindelijk zouden een paar belangrijke scènes worden gefilmd om subtiele hints te laten vallen dat de hoofdrolspeler inderdaad een Android was, maar Ford zou tegen elk van hen vechten, wat suggereert dat Deckards koude houding deel uitmaakte van zijn persona en niets te maken had met zijn potentieel status als een robot.
12 De fictieve taal van Cityspeak is gemaakt door Edward James Olmos
Vanuit de luchtfoto van futuristisch Los Angeles schildert Blade Runner een portret van een wereld verlamd door industriële vervuiling, overbevolking en stedelijk verval.
De multiculturele impact van een massale migratie naar de stad wordt gezien door de ogen van Deckard. De invloeden van de verschillende culturen kunnen worden opgemerkt in het zware gebruik van de film door de Japanse afbeeldingen in het hele verhaal, maar de fictieve taal die door de burgers wordt gesproken, is ook een sterke indicator van hoeveel de cultuur in de toekomst is veranderd.
Wanneer Deckard voor het eerst de mysterieuze Gaff ontmoet, gespeeld door Edward James Olmos, spreekt zijn personage hem in een niet-identificeerbare taal aan. Dit wordt Cityspeak genoemd door Decker en deze dialoog is volledig gecreëerd door Olmos, die een mengeling van Japans, Spaans en Duits, evenals Hongaars, Chinees en Frans gebruikte om een realistisch dialect te bereiken dat alle zichtbare etnische groepen omvatte de film.
11 Philip K. Dick stierf vóór de release van de film
Blade Runner is een van de meest complete aanpassingen van Philip K. Dick, ondanks de verschillen met het oorspronkelijke verhaal, en houdt zich bezig met het thema van ontmenselijking en met de impact van genetische manipulatie op de definitie van de mensheid. Hoewel Dick twee maanden na de release van de film stierf vanwege complicaties van een beroerte, kreeg hij de kans om een glimp van de film op te vangen voordat deze in de bioscoop kwam.
In een brief van Dick erkende de sci-fi-auteur de film en zei hij dat de neo-noir een overtuigende verkenning was van een hyperrealistische wereld waardoor de echte wereld in vergelijking bleek bleek.
Hij geloofde niet alleen dat zijn werk werd gerechtvaardigd door de film, maar hij prees Scott's visie, in de overtuiging dat de film het sci-fi-genre zou revolutioneren en het zou redden van wat hij een afgeleide en monotone dood noemde.
10 testgroepen haatten het
Volgens de gerenommeerde filmjournalist Paul Sammon, die de opdracht kreeg om een speciaal artikel over het maken van Blade Runner in 1981 te schrijven, was de aandacht van Ridley Scott voor detail op de set zo gedefinieerd dat hij zo ver ging dat hij provocerende, futuristische koppen maakte voor tijdschriften die nooit op film zouden verschijnen.
Hoewel Scott geloofde dat zijn visie indruk zou maken bij de kijkers, lieten testvertoningen in Dallas en Denver veel te wensen over in de filmstudio.
Bij het bekijken van de film in de verwachting een Harrison Ford-film te zien in de trant van Star Wars of Raiders of the Lost Ark , raakte het publiek in de war door het verhaal van de film. Ondanks het creëren van een unieke filmische wereld, werd de film als een verhalende puinhoop beschouwd.
Om de film te vereenvoudigen, dwong de studio Scott om gesproken commentaar van Ford toe te voegen, waardoor veel scènes werden verduidelijkt. Ford haatte het verhaal zo erg dat het naar verluidt zijn mening over de film jarenlang had beïnvloed.
9 Filmen was bijna stilgelegd
Vanaf het moment dat Ridley Scott aan land kwam om met de productie op Blade Runner te beginnen, was de film beladen met spanning. De film werd gefotografeerd in verschrikkelijke situaties waarbij de bemanning vijftig dagen 's nachts rechtstreeks moest filmen onder de door de mens veroorzaakte regen van een Warner Bros.-achterpartij. De film werd ontzettend duur om te maken, volgens planning en budget overschreden. De laatste scène van de productie werd opgenomen slechts enkele uren voordat de studio tussenbeide kwam om creatieve controle weg te nemen van Scott.
Kort na het inpakken werden Scott en producent Michael Deeley tijdelijk ontslagen uit het project met Jerry Perenchio en Bud Yorkin van Tandem Pictures als vervangers. Hoewel Scott en Deeley later opnieuw zouden worden aangenomen, kregen ze nooit de controle over de foto terug. Na meerdere testvertoningen namen Perenchio en Yorkin de nu beruchte slechte voice-over van Deckard op voor de theatrale snit.
8 Het woord "Replicant" verschijnt nooit in de roman
Doet Androids Dream of Electric Sheep, ondanks dat het de primaire basis is voor Blade Runner ? verwijst nooit naar de bio-engineered androids als replicanten. In feite werd het woord speciaal voor de film gemaakt om de synthetische robots te beschrijven die zijn ontworpen om op mensen te lijken.
In plaats van de spreektaal 'andy' te gebruiken, die Philip K. Dick bedacht in zijn verhaal, Ridley Scott wilde een termijn zonder vooroordelen. Toen David Peoples werd binnengehaald om het scenario te herschrijven, raadpleegde hij zijn dochter, een expert in microbiologie en biochemie. Ze suggereerde een woord over repliceren, net zoals het proces van een cel wanneer het een kopie van zichzelf maakt. Van daaruit konden Scott en Peoples het woord "replicant" maken dat tegenwoordig in de serie wordt gebruikt.
Evenzo verschijnt de term "skin-job" alleen in de film als een afwijkende term om de antipathische androïden te beschrijven.
7 De film gaat naar verluidt vervloekt
In het land van grote kaskrakers kan het moeilijk zijn om winst te maken. Dankzij de hulp van verhandelbare merknamen hebben grote bedrijven echter manieren gevonden om de rug van studio-managers te krabben en tegelijkertijd een grote betaaldag mee naar huis te nemen.
Hoewel Blade Runner 2049 waarschijnlijk een flink bedrag opbrengt aan de kassa met zijn gloeiende reacties van de critici, zullen veel bedrijven hun adem inhouden omdat ze hopen een van de vreemde vloeken in de filmgeschiedenis te vermijden.
Als een futuristisch beeld van Los Angeles in 2019, bevat de skyline in Blade Runner veel neon-verlichte advertenties waarin enkele populaire bedrijven uit de vroege jaren 80 worden gepromoot. Het bleek dat veel van die bedrijven later grote tegenslagen hadden, waaronder faillissementen, desinvesteringen en verliezen.
Onder de bedrijven die ten onder gingen, staan Pan Am Airlines en Atari niet meer. Evenzo verloor Coca-Cola, een van de meest herkenbare merken ter wereld, miljoenen na het introduceren van hun nieuwe cola-formule in de wereld in een enorm marketingfalen.
6 rekwisieten van Alien, Star Wars en The Shining werden hergebruikt
Werkend met een budget van $ 28 miljoen, werden de ontwerpteams achter de dystopische setting van Blade Runner gedwongen om creatief te worden door rekwisieten te lenen van voormalige blockbusters om de algehele esthetiek van de film te voltooien. Wanneer Deckard op een bepaald punt in de film wordt opgepikt in een politiespinner, is een startvolgordescherm identiek aan het scherm dat in Alien wordt gebruikt, duidelijk zichtbaar, waardoor snel wordt verwezen naar Scott's andere sci-fi-klassieker.
Soms tijdens het filmen, waren de bemanning die verantwoordelijk was voor de engineering van het landschap woest over het bouwen van de set op tijd. Als gevolg van een gehaaste productie pakten ze een schoteltop gebruikt in Steven Spielberg's Close Encounters of the Third Kind , evenals een miniatuur vijf voet lang Millennium Falcon-beeldje uit Star Wars om ongebruikte ruimtes op de camera in te vullen.
Om het af te maken, nadat Scott een paar slechte vertoningen had achtergelaten op zoek naar een meer positief einde van zijn film, raadpleegde hij de legendarische regisseur Stanley Kubrick, die hem toestond om helikopterbeelden van The Shining te hergebruiken als onderdeel van de slotscène van de film.
5 Het is verbonden met de buitenaardse franchise
Blade Runner wordt niet alleen geleid door dezelfde persoon, maar heeft ook meer gemeen met de Alien- franchise dan u misschien denkt. In een Blu-ray extra te zien op de release van Prometheus, geeft een dagboek van Sir Peter Weyland, oprichter van het multinationale technologiebedrijf Weyland Corp, toe dat de creatie van de synthetische stoffen in de Alien- franchise mogelijk iets te maken heeft gehad met Eldon Tyrell, uitvinder van de replicanten.
Volgens Scott was de band tussen Alien en Blade Runner zo sterk dat hij ooit overwoog het Weyland-bedrijf Weyland-Tyrell te bellen. In plaats daarvan kan de synthese worden geïnterpreteerd als de volgende evolutionaire stap boven de creaties van Tyrell, zoals Weyland ze robotachtige gruwelen noemt in zijn observatie van de uitvindingen van zijn voormalige mentor.
Het valt nog te bezien of deze verbinding zich verder in de mythes van Blade Runner zal uitstrekken, maar de koppeling laat zeker meer opties beschikbaar voor toekomstige vervolg.
Er bestaan ten minste zeven verschillende versies van de film
Toen de belangrijkste fotografie in 1981 werd ingepakt, bevond Ridley Scott zich vast. Als auteur met een perfectionistische mentaliteit had hij meerdere scènes steeds opnieuw gefilmd, waardoor hij tonnen materiaal had achtergelaten dat uiteindelijk ongebruikt zou blijven. Toen alles was gezegd en gedaan, werd het eerste deel van de film naar verluidt ongeveer vier uur lang geweest, hoewel niemand zich kan herinneren deze versie van de film te hebben gezien.
Als je nieuw bent in de mythen van Blade Runner , vraag je je misschien af naar welke versie van de film je moet kijken. Tussen de meer dubbelzinnige werkversie die is gescreend voor testpubliek tot de Amerikaanse theatrale release met een gelukkiger einde, bestaan zeven verschillende delen. Tegenwoordig staan de Director's Cut en Final Cut het meest bekend om de betrokkenheid van Scott bij de wijzigingen in de eindpresentatie. Als u hulp zoekt over waar u moet beginnen, raden we u aan om met een van de laatste twee suggesties te werken voordat u enkele van de andere minder spectaculaire bewerkingen bekijkt die beschikbaar zijn voor het publiek.
3 Rutger Hauer werd gecast als Roy Batty zonder auditie
Een product van Nederland, de Nederlandse acteur Rutger Hauer was onbekend in de VS voordat hij werd gecast als de schurkenleider van de Nexus-6-replicanten in Blade Runner . Tijdens het castingproces was het productie-uitvoerend Katherine Haber die Hauer aan Ridley Scott aanbeveelde. Nadat Scott een glimp van Hauer's vaardigheden had opgevangen in films als Turkish Delight en Katie Tippel , wierp hij hem onmiddellijk zonder hem te hebben ontmoet.
Hoewel Hauer's zenuwslopende uitvoering als aangrijpende Android een hoogtepunt van de film bleek te zijn, verliep de eerste ontmoeting tussen Scott en de acteur niet zo goed. Als een manier om het ijs te breken, besloot Hauer een grapje te maken over de regisseur, met groene bril, een roze satijnen broek en een grote trui met een afbeelding van een vos op de voorkant. Scott was zo verrast door de vreemde kleding dat hij bijna flauwviel van het zicht.
2 Het was een Box Office-bom
Tegenwoordig wordt Blade Runner geprezen om zijn baanbrekende visuals die hebben geholpen om de weg vrij te maken voor films als The Matrix and Minority Report , maar tijdens de eerste release bevond Ridley Scott zich in een kistengevecht met een gezinsvriendelijke buitenaardse foto.
Blade Runner ging in de zomer van 1982 naar de bioscoop en was de première van een aantal van de meest productieve sci-fi-klassiekers van die tijd. Hoewel andere films van die tijd Star Trek II omvatten : The Wrath of Khan , The Thing en Conan the Barbarian , was de meest prominente strijd om de nummer één plek onder kaartkopers tussen Scott's film en een weinig bekende Steven Spielberg-film genaamd ET the Extra -Terrestrial.
Uiteindelijk bracht Blade Runner een sombere $ 33, 8 miljoen binnen, wat een schokkende onthulling is gezien het budget van de film van $ 28 miljoen.
