Of ze nu nostalgisch of echt goed zijn, horrorfilms uit de jaren tachtig hadden een bepaalde stijl. Dit maakte hen niet alleen uniek, maar ze introduceerden ook cliches die nog steeds in horrorfilms verschijnen die vandaag zijn gemaakt. Sommige van deze clichés zijn echter niet goed verouderd en komen daarom niet zoveel voor in de huidige films.
Want voor alle tijdloze angsten die horrorfilms uit de jaren 80 produceerden, waren ze heel erg een product van hun tijd. Plus met verschillende beoordelingssystemen en een sterkere gevoeligheid voor bepaalde onderwerpen, kunnen films niet wegkomen met dezelfde dingen die horrorfilms uit de jaren 80 deden.
10 Classic - spookachtige plekken vol boze geesten
Hoewel dit horror-cliché in de literatuur heeft bestaan, werd het aantoonbaar in de media gepopulariseerd door The Amityville Horror- film uit 1979. Van daaruit volgden vergelijkbare horrorfilms in de jaren 80, waaronder The Shining en Poltergeist .
Zelfs recente horrorfilms richten zich op spookachtige plaatsen zoals Crimson Peak en Winchester . Dus waarom blijven we terugkomen op deze cliché? Nou, zoals UFO-verhalen, speelt het met onze angst voor het onbekende. Vervolgens gecombineerd met de donkere geschiedenis van een plaats, manifesteert deze angst zich als enge geesten die wraak willen nemen voor acties in het verleden, ongeacht wie de gevolgen moet betalen.
9 Niet - kleine monsters die mensen overmeesteren
In navolging van de populariteit van de Gremlins- franchise, hadden de jaren 80 meerdere horrorfilms met kleine dreigingen, of het nu letterlijke monsters waren of bezeten poppen / poppen. Nu was de laatste cliché verschenen in eerdere tv-shows zoals The Twilight Zone , maar niet in dezelfde mate.
Als kinderen hebben we dit soort films misschien eng gevonden omdat het gek is om te denken dat zoiets kleins een volwassen persoon kan uitschakelen. Maar vanuit volwassen perspectief komt dit idee onbedoeld grappig over, omdat de wezens zo klein zijn. Plus de overduidelijke commercialisering die deze dingen leenden om ze volgens de huidige normen minder eng te laten lijken.
8 Classic - Griezelige kinderen met moorddadige bedoelingen
Hoewel monsters ter grootte van een pint een noviteit zijn, zijn dreigende kinderen aantoonbaar universeel omdat het in contrast staat met het gebruikelijke idee dat ze onschuldig zijn. Beginnend met films zoals The Bad Seed , werd dit cliché vaker in de jaren 70 en vooral de jaren 80.
Van een zombie-peuter in Pet Sematary tot een hele cultus in Children of the Corn , kinderen kwamen in verschillende tinten van griezeligheid. Zelfs als de kinderen onschuldig waren, slaagden ze er toch in om griezelig te zijn in verschillende films uit de jaren 80. Omdat deze cliché nog steeds wordt gebruikt in moderne horrorfilms zoals erfelijk , is het een ander bewijs dat enge kinderen nog steeds eng zijn.
7 Niet - Final Girl moet een maagd zijn
Als er één horrorgenre is dat zeker wordt geassocieerd met de jaren 80, is het de slasher-film. Terwijl films als Psycho voorlopers waren, was de eerste populaire slasher het Halloween van John Carpenter. We hebben dus verschillende clichés binnen dit genre, waaronder de Final Girl-trope.
Meestal werd het hoofdpersonage van een slasher, het Laatste Meisje, onderscheiden door haar onschuld en maagdelijkheid. Iedereen die niet in een van deze past, zou geëlimineerd worden. Nu lijkt dit concept feministisch, maar het past in het traditionele idee dat vrouwen puur moeten zijn om het redden waard te zijn. Hoewel Final Girls sinds de jaren 80 is geëvolueerd.
6 Classic - Onderscheidende moordenaars die de show hebben gestolen
Net als de Universal Monsters vóór hen, waren moordenaars uit de jaren 80 slashers niet alleen verschillend in ontwerp, maar ze trokken ook de meeste aandacht van de film zodra ze opkwamen. Hoewel sommige bovennatuurlijk waren zoals Freddy Krueger, weigerden de meesten gewoon te sterven zoals Michael Myers.
Maar na de jaren 90 werden dit soort moordenaars schaars in latere decennia tot voor kort met films zoals Happy Death Day. Een andere verandering die recente slashers hebben aangebracht, is hun moordenaars sympathieker maken door in hun achtergrondverhalen te gaan. Maar als we eerlijk zijn, vonden we deze moordenaars niet aantrekkelijk om mee te beginnen.
5 Niet - pesten dat door de autoriteiten wordt genegeerd
Hoewel het probleem van pesten universeel is, is de manier waarop het werd afgebeeld in horrorfilms uit de jaren 80 en zelfs in de jaren 90 zeker gedateerd. Niet alleen is het niveau van intimidatie dat de pestkoppen in deze films hebben gedaan belachelijk, maar het feit dat ze worden genegeerd door gezagsdragers is onrealistisch.
Dat betekent niet dat dergelijke scenario's niet zijn gebeurd, maar het negeert de complexe aard van pesten zelf en wat gezagsdragers kunnen doen om dergelijke dingen te voorkomen. Bovendien heeft internet de manier van pesten veranderd, zodat fysieke en verbale bedreigingen tegenwoordig niet meer zo vaak voorkomen.
4 Classic - Fatsoenlijke praktische effecten
Ondanks alle vooruitgang die CGI heeft geboekt vanuit een filmperspectief, is er iets meer reëel aan praktische effecten dat CGI niet kan repliceren. Dit wordt geïllustreerd in de jaren 80, waar praktische effecten op het hoogtepunt van hun ambacht waren.
We kunnen dit vooral zien in horrorfilms, variërend van The Thing tot de remake van 1986 van The Fly . De monsters in deze films waren niet alleen goed ontworpen, maar ze waren visueel verschillend omdat ze tot op zekere hoogte echt waren. Nu kan CGI ook goed zijn, hoewel het alleen zo veel kan doen om het echte ding te recreëren.
3 Niet - Gratuitous Naaktheid
Omdat de PG-13-rating op dat moment relatief nieuw was, hadden de meeste horrorfilms in de jaren 80 de neiging om een R-rating te hebben. Dus er was veel naaktheid in deze films sinds porno mainstream werd in de jaren '70 en dus verlegden filmmakers de grenzen van censuur.
Maar vanuit een modern perspectief komt de constante nadruk van deze films op vrouwelijk naakt in tegenstelling tot mannen over als seksistisch. Dan in combinatie met de gewelddadige sterfgevallen die zouden gebeuren met vrouwen die deelnemen aan seks en / of drugs en alcohol, wordt het vrouwenhaat. Hoewel deze behandeling van naaktheid vandaag de dag nog steeds doorgaat, verschijnt deze niet in veel reguliere films.
2 Klassiek - Tekens die gemakkelijk te relateren waren
Het maakt niet uit hoe hoog het aantal personen was in horrorfilms uit de jaren 80, er was minstens één herkenbaar personage. Of het nu een maagdelijk meisje was of een man met een pistool, we hebben voor deze mensen geworteld om de moordenaar en / of het monster neer te halen omdat ze over het algemeen aardig waren.
Na de komst van Torture Porn in de vroege jaren 2000 waren bijna alle personages in moderne horrorfilms onwaarschijnlijk en daarom voelden we ons niet sympathiek toen ze stierven. Maar er zijn uitzonderingen hierop, zoals Tree from Happy Death Day , die zichzelf verlost, en Erin from You're Next .
1 Niet - zinloos geweld
Naast naakt waren er ook veel grafisch gewelddadige scènes in horrorfilms uit de jaren 80. Terwijl sommigen zoals Silent Night, Deadly Night op dat moment als controversieel werden beschouwd vanwege hun niveau van geweld dat niet verhinderde dat soortgelijke werden gemaakt.
Objectief gezien is er niets mis met geweld, zolang het maar past bij de boodschap van de film. Maar het geweld in de meeste horrorfilms uit de jaren 80 werd vooral gedaan ter vermaak zonder veel inhoud. Huidige horrorfilms zijn daarentegen slimmer als het gaat om het gebruik van geweld in relatie tot hun thema's en kunnen aantoonbaar beter worden behandeld.
Tags: Horror
