Ant-Man regisseur Peyton Reed onthulde dat hij geen fan is van de schurk uit de eerste film - Darren Cross / Yellowjacket (Corey Stoll) - maar het inspireerde een ander soort schurk voor Ant-Man en de wesp. Reed voegde eraan toe dat hij geen fan is van verschillende grote schurken in de MCU.
Na de gebeurtenissen van Captain America: Civil War (maar eerder dan Avengers: Infinity War) volgen Ant-Man and the Wasp Scott Lang / Ant-Man (Paul Rudd) terwijl hij onder huisarrest staat nadat hij tegen de VN en hun superheld heeft gekozen Sokovia-akkoorden besturen. Ondanks zijn betere oordeel stemt Lang ermee in zich te herenigen met voormalig Ant-Man Hank Pym (Michael Douglas) en zijn dochter Hope Pym (Evangeline Lilly) om een nieuwe dreiging te verslaan die bekend staat als Ghost (Hannah John-Kamen), terwijl ook begint aan een reis die uiteindelijk geheimen uit het verleden herwint. Terwijl de film bezig is met het verdienen van positieve beoordelingen voorafgaand aan de officiële release, opende regisseur Peyton Reed over hoe hij niet helemaal tevreden is met Yellowjacket, de schurk van de eerste Ant-Man, die hij ook regisseerde.
Gerelateerd: Screen Rant's Ant-Man & The Wasp Review
Terwijl hij met io9 sprak, opende Reed over hoe hij een aantal geweldige elementen van het oorspronkelijke concept van Edgar Wright voor Ant-Man erfde nadat Wright de film verliet vanwege creatieve verschillen, maar ook een schurk erfde waar hij geen grote fan van was. Reed legde uit dat Yellowjacket gewoon voelde als een vernieuwing van andere schurken die al eerder in de MCU waren verschenen - namelijk Obadiah Stane / Iron Monger (Jeff Bridges) van Iron Man. Dat gezegd hebbende, leidde zijn gebrek aan enthousiasme jegens Yellowjacket uiteindelijk tot Ant-Man en de wesp, waaronder Ghost als de belangrijkste antagonist, een schurk wiens capaciteiten ver verwijderd zijn van alles wat door insecten is geïnspireerd of aan krimp is gerelateerd. Hij zei:
“De schurk in die film voelde als een beetje een overblijfsel uit het tijdperk waarin dat project werd gestart, [dat was rond de tijd van Iron Man one, waar je een tegenstander hebt die een vergelijkbare macht heeft [als de held]]. Ik was in de hel om iets anders te doen."
UPDATE: Reed heeft sindsdien zijn opmerkingen op Twitter verduidelijkt. Zie zijn tweet hieronder.
Gezien de snelle ommekeer voor Ant-Man na het vertrek van Wright, was de creatieve inbreng van Reed absoluut beperkt. Dat gezegd hebbende, Ant-Man en de wesp was een gelegenheid voor hem om nieuw creatief terrein te verkennen zonder dezelfde vorm van externe inmenging, wat uiteindelijk leidde tot personages en elementen die hij zich prettiger voelde, ook in het verhaal. Het vervolg diende als een soort nieuwe start voor Reed in de MCU, ondanks het feit dat hij al drie jaar eerder een van hun films had geregisseerd.
Schurken in de MCU zijn de afgelopen 10 jaar meestal het meest getroffen. Sommigen zijn ervan beschuldigd zinloos te zijn (zoals Thor: The Dark World's Malekith the Accursed en Guardians of the Galaxy, Ronan the Accuser), terwijl anderen veel lof hebben verdiend voor het betreden van nieuwe wegen (zoals Black Panther's Killmonger en zelfs Thor: Ragnarok's Grandmaster). Dat gezegd hebbende, zelfs zoiets groots als de MCU is in staat om van zijn fouten te leren, en de nieuwste Fase 3-inzending bewijst dat ze bereid zijn hun schurkenhorizon te verbreden en personages te testen die traditioneel geen 'veilige weddenschappen' zijn.
