In Pacific Rim Uprising neemt Burn Gorman zijn rol als Dr. Hermann Gottlieb opnieuw over. In de 10 jaar die zijn verstreken sinds de eerste film, is Hermann blijven samenwerken met de regering, onderzoek naar de Kaiju's om de wereld te helpen beschermen tegen een nieuwe aanval. We hadden de kans om onlangs met Burn te praten en met hem te praten over zijn ervaring met Steven DeKnight versus Guillermo Del Toro, waar zijn personage nu werkt, in sci-fi, en kort ingaat op zijn tijd in de Doctor Who Universe waar hij verscheen op Torchwood als Owen Harper.
Screen Rant: Dus in de eerste plaats is deze film natuurlijk erg leuk. Gewoon zo leuk om deel uit te maken. Was je helemaal fan van mech-dingen?
Burn Gorman: Ja, ik bedoel, ik ben me zeer bewust van het soort eerbetoon dat echt wordt betoond aan het hele Toho-universum en de monsterverse. Het was veel meer voor mij, zoals, weet je, Guillermo was daar duidelijk door beïnvloed in de eerste film. En ik heb het gevoel dat daar echo's van zijn, ook in de tweede film, dus ja.
SR: Ja, ik bedoel, het enige dat ik leuk vind aan deze film, is dat, want ik hou van de eerste film. Trouwens, ik ging het twee keer zien in theaters. Ik zag het, weet je, op gewone stoelen, maar toen wilde ik de schaal dus ik zat op de eerste rij alleen omdat ik de grootte van de Kaijus en zo wilde zien. Het enige dat ik leuk vind aan deze nieuwe is dat je ons introduceert of zij ons nu aan deze hele nieuwe generatie Rangers voorstellen en het is dit grote wereldse ding, dus de schaal is aanzienlijk gegroeid. Nu kom je duidelijk uit het VK
.BG: Ja, ik ben hier geboren.
SR: Was je dat echt?
BG: Ja, mijn vader was leraar aan de UCLA, dus ik bleef hier tot ik vijf of zes was.
SR: Echt waar?
BG: Ja ja.
SR: Dat is gek. Is de tokosatsu- en mech-cultuur in het VK groot?
BG: Natuurlijk.
SR: Is het ?!
BG: Nou, het is niet underground, dat zou ik niet zeggen, maar als je naar conventies gaat, wat ik af en toe doe, wordt de mars altijd geïmporteerd, maar er is een extreem diehard, weet je, scène daar die eigenlijk geweldig is. En weet je, het is interessant, terwijl de dingen doorgaan, ik weet niet of je het weet, het is van de Oscars dat er, zoals: "In Memoriam", er was de eerste acteur die de passende Godzilla speelde, weet je? Je kunt daar een beetje op terugkijken en gaan, "Oh God, weet je, kijk daarnaar, het is belachelijk" maar het is zo interessant om te zien hoe met technologie het in de filmwereld er nog steeds is. Weet je, het is niet alleen als het ware een one trick pony. Dit ding heeft een grote erfenis, dit gevoel van deze enorme monsters en kaiju en nu komen mijn kinderen erin, dus het gaat door, weet je, het is geweldig.
SR: Nu, ik hou van je karakter Hermann, hij is zo'n …
BG: Oh, dank je, hij was vreemd.
SR: [Lacht] Hij is zo'n eigenzinnige man, maar zoals-,
BG: Hij is een eikel. Nee ik maak een grapje.
SR: Jullie en Charlie hebben zoveel chemie
BG: Bedankt man.
SR: Is het gemakkelijk voor u om die sokken aan te trekken en opnieuw Hermann te zijn, zoals, is het gemakkelijk om gewoon een stap terug te doen in die rol?
BG: Toen Guillermo in de eerste film heel duidelijk was over wat hij wilde en ik, weet je, achtergrondverhaal had over het personage en dat soort dingen. Vanwege de schaal van de film denk ik ook dat het prestatieniveau van Hermann behoorlijk hoog is, behoorlijk theatraal, wat niet iedereen is, maar ik vond dat het bij Charlie heel erg op een beetje een tenniswedstrijd lijkt. Hij gooit soort ideeën weg en wij soort, het is erg vloeiend en eigenlijk is dat een waar genoegen om te komen werken en doen en Steven was heel bemoedigend over je weet wel, het creëert een soort chemie.
SR: Met Guillermo die de eerste film stuurde, wat heb je van hem geleerd? En uiteraard, met Steven die de tweede doet, heb je ook iets van hem afgenomen?
BG: Nou, beiden zijn visueel extreem dapper. Ik weet niet of je dit weet, maar Guillermo, ik bedoel, zijn vingerafdrukken komen zowel in de tweede film als in de eerste voor. Er was een stadsgezicht waar alles kapot ging, je kon de set ingaan, je ging een restaurant binnen dat nooit op camera was en er zou een volledig gedetailleerd Kaiju-deelmenu zijn, prachtig gebonden en dat is Guillermo voor een T. De aandacht voor detail, de ontwerpgestuurde keuzes zijn wat ik denk dat mensen aantrekt tot zijn weelderige werk en hopelijk dat zijn invloeden ook in het tweede te zien zijn. Steven is echt een coole kerel en ik weet dat hij heel veel contact had met Guillermo, maar de toon van het ding, het voelde niet anders om met hem samen te werken, het leek heel erg op [snaps] die zo van Guillermo werd opgepikt.
SR: Ja, het is interessant dat je dat zegt omdat Charlie in wezen hetzelfde zei, zoals, het is interessant omdat ik persoonlijk denk dat Steven een goede keuze is voor het vervolg in Guillermo's voetstappen en in zijn zandbak spelen omdat ik voelde dat Guillermo had kunnen regisseren ook deze.
BG: Ja, ik bedoel Steven, als je alleen naar zijn ervaring kijkt, zou je kunnen zeggen: "Oh, het is een regisseur voor het eerst", maar dit is een man die extreem betrokken was bij de Buffyverse, was het, weet je, de hele Daredevil, weet je, Marvel-wereld, hij was een showrunner, creëerde Spartacus. Hij is een extreem creatief geleide man en hij is ook erg cool om mee te babbelen, hij is erg ontspannen en kalm, dat is alles waar je echt om kunt vragen.
SR: Nu, met je personage Hermann toen je met Steven praatte, had hij al een idee voor wat hij met je personage wilde doen en toen hij het aan jou gooide toen je erachter kwam over het vervolg.
BG: Nee, Steven deed echt veel eer aan wat we in de eerste hebben bedacht. Ik denk niet dat hij daar niet mee wilde rotzooien. Ik weet zeker dat als hij het had gehad, als ik sterke ideeën had gehad waar hij het niet mee eens was, hij het me zou hebben verteld, maar nee, eigenlijk was het allemaal in de scripts over wat de voortgang zou zijn. Ik was echt geïnteresseerd in hoe Charlies karakter ook verandert, om de donkere kant te zien, weet je, het is een beetje een draai. En ook, als er iets in deze film is, hoewel het nog steeds een zeer verhoogde relatie is, hoopte ik dat je soort van de echte band te zien krijgt die ze hebben, de echte soort voorliefde van een werkcollega van vele, vele jaren, weet je, en misschien nog meer dan dat, een vriendschap die altijd een beetje broos en ongebruikelijk is geweest, maar oprecht, ze zorgen voor elkaar, weet je?
SR: Nou, je ziet dat Hermann duidelijk medelijden heeft met wat er later in de film met Newt gebeurt. Ik heb het gevoel dat als er een derde is, die zich veel van die twee en hun relatie zou concentreren. Wat denk je daarvan?
BG: Ja, ik bedoel, ik zou deze wereld graag verder willen verkennen. Weet je, als het gebeurt, weet je, de kers op de taart echt voor wat er eerder is gebeurd. Je weet nooit wat er met deze films gaat gebeuren, maar ik werd ook aangemoedigd door de betrokkenheid van John [Boyega]. Weet je, we zeiden eerder, ik ben eigenlijk een enorme Star Wars-fan en ik dacht echt, heel, heel blij dat John was van: "Nee, dit is ook een cool project, ik kan erbij betrokken zijn en keuzes als producent en als acteur. ” Het voelde niet alsof hij dat deed, het voelde gewoon alsof hij gewoon een andere acteur was die je elke dag zijn honderd procent gaf.
SR: Dat is interessant dat je dat zegt, omdat ik dacht dat John de perfecte keuze was om in deze film te zijn, hij dit gevoel van komische timing brengt voor dat personage dat volgens mij nodig is. Ik denk dat John briljant was, maar ik wist niet dat je zo'n liefde voor Star Wars had.
BG: Ja, ik bedoel dit is een soort origineel voor mij, weet je? Het eerste dat je gaat zien, is dat dit nieuwe universum op zeer jonge leeftijd. Ik ben een enorme fan, ik bedoel, je weet dat elke keer dat een andere film, ik ben blij dat het verder gaat, Disney heeft het overgenomen. Elke keer als er een nieuwe film wordt verplaatst, vraag ik me af of ik erin kan komen, net als een beetje buitenaards wezen, achterin of zoiets. Maar ik ben nogal opgewonden om te zien wat er gebeurt, weet je, vooral, weet je, ik bedoel, kun je je voorstellen dat ze ooit in de buurt komen om een Boba Fett-film te maken en dat soort dingen, weet je?
SR: Ik dacht dat ze een Boba Fett-film gingen maken, vooral omdat, ik weet dat Josh Trank, het lijkt alsof dat is waarvoor hij werd opgevoed. Ik zou graag een Boba Fett-film willen zien. We kunnen nu beginnen met campagne voeren, Burn Gorman voor de Boba Fett-film.
BG: Ja, ik bedoel, gewoon een buitenaards wezen dat passeert achterin een schot zou me doen. Het is een wereld waar ik hartstochtelijk van hou.
SR: Weet je, je duikt op in veel van mijn favoriete dingen, maar ik heb je duidelijk veel gezien in sciencefiction, ik ben een grote fan van Torchwood.
BG: Oh, jij rare.
SR: [Lacht]
BG: Ik bedoel, de Torchwood-fans zijn zeer interessante mensen. Ze zijn altijd het leukst aan de bar, weet je, ze zijn dat soort mensen. Ik bedoel, geweldige smaak, maar ze zijn ook behoorlijk grappig.
SR: Ik ben een grote kerel van Torchwood omdat ik er mee te maken heb, ik bedoel Dokter die geweldig is, maar ik zie dat je vingerafdrukken op sci-fi staan. Is dat een genre waarin je je op je gemak voelt of is dat iets dat gewoon op een natuurlijke manier gebeurt met je rolkeuzes?
BG: Het is een beetje zoals, je kijkt naar wat er wordt aangeboden en ik veronderstel dat ik zou liegen als ik dat niet zei wanneer wanneer je een telefoontje krijgt om bijvoorbeeld Game Of Thrones te zeggen, wat ik was hoe dan ook een grote fan van de boeken, je bent letterlijk van: “Kijk, als er een manier is dat hier een rol in is
"Weet je, ik maak me niet zo druk over de grootte van een onderdeel, voor mij gaat het altijd over het werken met echt gemotiveerde creatieven op deze specifieke wereld, weet je? Dus ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat het me altijd opwindt om ergens bij betrokken te zijn, weet je, zoals de Dark Knight Trilogy. Nogmaals, wat dat deel ook was om met Christopher Nolan te werken, is ongeveer zo goed als het wordt. Het is gewoon, ik denk dat ik meer geluk heb gehad dan wat dan ook en ik bedoel, ik ben eeuwig dankbaar voor die kansen.
SR: Nu, als acteur weet ik zeker dat je iets leert van elke set waarin je speelt, elke regisseur waarmee je werkt, elke acteur waarmee je werkt. Wat kun je meenemen van Pacific Rim: Opstand als acteur of zelfs als Burn, alleen de mens?
BG: Nou, ik heb niet zoveel CGI gedaan waarvan ik denk dat we het hadden. Ik was, weet je, veel praktische dingen, maar het is interessant omdat ik het gevoel had dat Steven een heel strak schip bestierde, weet je? Het was erg georganiseerd en heel, heel creatief, maar er zat veel jeugdige energie in, zoals de jongere leden van de cast zijn binnengekomen, enkele van hun eerste films. Zoals, de eerste film van Cailee, ze was helemaal niet onder de indruk, ze kwam klaar om te werken, klaar om elke dag te schoppen, en het was eigenlijk heel inspirerend als er niets anders te gaan was, "Oké, er komt een geweldig nieuw ras aan", weet je ? En het verhaal rust op hun schouders en weet je, het is allemaal gewoon echt bemoedigend om dat talent in de industrie te zien.
SR: Dat is eigenlijk iets waar ik met je over wilde praten, omdat we het hadden over de jonge Hollywood die uit deze film kwam, was er advies dat je had voor veel van deze jonge acteurs? Omdat er een heleboel van hen in deze film zijn.
BG: Ja, ik bedoel, ik ben niet met veel cadetten gaan werken, maar ik heb met Cailee gewerkt en wat ik in zekere zin in haar kreeg, was dat het heel open was om te leren, maar ze was niet geschrokken van dingen als ze ging niet rond, weet je, timide en wat dan ook. Ze zei: "Wat moet ik doen om deze scène te laten werken?" En ik denk dat, weet je, als je die houding hebt, je gaat winnen omdat het een soort houding is van: "Leer het me en laat me dan schoppen".
SR: Het is een geweldige werkethiek om te hebben.
BG: Daar ben ik het mee eens.
SR: Nu is de laatste vraag, ik denk dat ik je dit een beetje eerder heb gevraagd, waar zou je Hermann van hier zien gaan?
BG: Ik bedoel, ik zou Hermann heel graag in een Jaeger willen zien. Ik weet niet zeker of hij er goed in is om het te manipuleren, maar weet je wat ik bedoel? Ik denk gewoon dat hij erin gaat en er een deel van te hebben, weet je, net als kont schoppen heel leuk zou zijn.
SR: Geweldig, nou bedankt.
BG: Bedankt.
