Phil Lord en Chris Miller zijn het dynamische filmmakersduo verantwoordelijk voor Cloudy met een kans op gehaktballen, de LEGO-film en de live-komedie 21 Jump Street en het vervolg 22 Jump Street. Ze zijn ook producers van Fox's Last Man on Earth en Cartoon Network's Unikitty! Het meest recente project van het paar is het ontwikkelen en produceren van producenten voor Spider-Man: Into the Spider-Verse.
Screen Rant: Ik denk dat jullie de beste animatiefilm van het jaar hebben gemaakt. Ik denk dat jullie de beste superheldenfilm van het jaar hebben gemaakt.
Phil Lord en Chris Miller: Oh, man.
Phil Lord en Chris Miller: Oh, wauw.
Screen Rant: zeker een van de beste films van het jaar.
Phil Lord en Chris Miller: Dat is zeer veel lof. Er zijn veel goede films.
Screen Rant: Dus toen ik een tijdje terug met Jake [Johnson] sprak tijdens Tag, en hij vertelde me dat hij nog nooit het volledige script had gezien. Heeft iemand, met uitzondering van, een cast die ik zou moeten zeggen? Hebben ze eigenlijk het volledige script gezien?
Phil Lord: Dat is een geweldige vraag.
Chris Miller: Ik denk het niet.
Phil Lord: Ik weet het niet.
Chris Miller: Misschien Shameik [Moore], misschien Shameik.
Phil Lord: Er was een script. We hebben het misschien aan Jake gegeven. Ik weet het niet meer.
Screen Rant: Hij zei dat hij het niet deed. Hij heeft nooit het volledige script gekregen.
Phil Lord: Ik denk het niet. Ik denk dat het net was als: "Hé, hier is een act." Oorspronkelijk was het van: "Hé, wil je wat van dit spul neerleggen, zodat ik iedereen kan laten zien hoe geweldig dit gaat worden?" En hij zei: "Natuurlijk." En we hebben hem 30 pagina's gestuurd.
Screen Rant: Echt waar?
Phil Lord en Chris Miller: Ja.
Screen Rant: Omdat hij zelfs tijdens New York Comic Con zei dat hij nog steeds bezig was met extra audio.
Phil Lord: Ja. We hebben twee en een half jaar opgenomen.
Chris Miller: Tot een paar weken geleden zaten we, of zelfs als een week geleden, nog steeds een paar dingen erin te jammen. We zijn nooit gestopt, nooit gestopt.
Phil Lord: Het informeert het proces. Je ziet wat ze doen en je zegt: “Dat was echt gaaf. We moeten deze hele scène herschrijven. Dus zo is het meer. '
Screen Rant: Een ding dat ik ook absoluut geweldig vond in deze film, is dat je al die verschillende Spider-mensen hebt genomen en dat het bijna verschillende genres van animatie waren. Omdat je Peni had, de anime natuurlijk. Je had Noir, deze ouderwetse soort noir. Waar ging die beslissing mee? Dat je die kant op wilde gaan?
Phil Lord: Het was net als het eerste telefoontje van de productieontwerper: "Ik denk dat we een film kunnen maken met meerdere animatiestijlen die allemaal in hetzelfde frame leven." Hij zegt: "Nee, daar kom je nooit mee weg." En het was als: "Ik ga het schrijven zodat we het op die manier moeten doen." [Grinnikt]
Chris Miller: Ja. En dus was het vanaf het begin goed. Dat was de ambitie van de film, het was duidelijk dat je het gevoel had dat je een stripboek binnenstapte en dat je omringd bent door een wereld die aanvoelt als niets dat je ooit eerder hebt gezien. En omdat opeenvolgende kunst in zoveel verschillende stijlen wordt gedaan, en je wilt de hand van de kunstenaar voelen en het, heeft het alleen maar geleid tot het zeggen van: "Oh, in verschillende universums worden ze in verschillende stijlen weergegeven." En ze allemaal samenbrengen laat zien hoe verschillend we allemaal zijn. Maar dan wat we allemaal gemeen hebben.
Phil Lord: En het is precies voor ons. We hielden echt van het idee van gelijke individuele artiesten die allemaal samenkwamen om iets nieuws te creëren. Rechtsaf? En het is zo'n goede metafoor voor wat er in de film gebeurt. Al deze mensen uit verschillende lagen van het leven, ze hebben allemaal hun eigen stijl, en ze interpreteren deze persona allemaal op een andere manier.
Screen Rant: Over iets nieuws gesproken, die kunststijl blies me weg. Uiteraard heb ik nog nooit zoiets gezien. Wat ging daar op in?
Phil Lord: Dat was het idee. Kunnen we iets maken dat niemand eerder heeft gezien?
Screen Rant: Nou, je hebt het gedaan.
Phil Lord: Het is gemakkelijk om te zeggen en moeilijk om te doen. Rechtsaf? En dus, de hele tijd, gedurende tenminste een jaar, bleven we maar zeggen: "Nee, dat is te conservatief."
Chris Miller: Je had zoiets van: “Kijk eens naar dit prachtige soort impressionistische concept art-schilderij. Laten we het eruit laten zien, niet alleen hierdoor geïnspireerd, maar er precies zo uitzien, maar ontroerend. " En ze zeggen: "Ja, laten we ervoor gaan." Maar je weet niet 100% hoe je het moet doen. En er waren veel slimme mensen voor nodig die een proces bedachten dat zowel CG-animatie als met de hand getekende 2D-animatie omvatte. En een heleboel gekke nieuwe, zoals textuur geeft voor verlichting. En achtergronden met halftoonstippen, luiksporen, lijnwerk, allerlei gekke dingen die samenkwamen om elk frame eruit te laten zien alsof het een schilderij was.
Phil Lord: En het afwikkelen van sommige dingen die op voorraad zijn, die we gewend zijn te doen in een geanimeerde productie. Dus we zouden door vroege lichtpassen gaan en dingen uitschakelen. Schakel al deze studiolichten uit. Steek het aan met dat venster en als een bounce-kaart. En dat is het. Omdat we zeiden als: "We willen dat de film een verhoogde overdrijving krijgt." Maar weet je, want dat is een illustratie. Maar we willen dat het iets verhoogt dat je kunt waarnemen. Dat is gebaseerd op het kijken naar deze mensen en hoe hun leven eruit ziet. Hoe Brooklyn eruit ziet. Hoe het is om in een donkere kamer te zijn met alle lichten uit. We willen helemaal niks doen.
Chris Miller: En het was iets dat echt heel, heel langzaam was. Omdat het een week duurde voordat een animator een seconde aan beeldmateriaal animeerde. Normaal zouden ze minstens vier plus seconden kunnen doen. Dat was ongeveer vier keer zo ingewikkeld en uitdagend om deze film bij elke stap te maken. Het was vier keer moeilijker.
Screen Rant: Wow. Het is super verfrissend om dat te zien. Omdat je nu zo gewend bent aan het zien van deze Pixar-stijl. Maar het is super verfrissend om iets anders te zien. Dat vond ik echt leuk. Uiteraard zitten er paaseieren in deze film. En ik wil daar niet te diep in gaan, omdat ik niets zal bederven. Maar het Seth Rogan paasei, ik bleef proberen het te vangen. Wat was het reclamebord?
Chris Miller: Er staat: "Houd je paarden vast" en hij is een jockey.
Phil Lord: Ja. Als je de kans krijgt om met Rodney [Rothman] te praten, zal hij je erover vertellen omdat het zijn passie was. Wat krijgt deze alt-universum dingen op Times Square. En hij schreef aan Seth en Evan Goldberg, en zij hadden een idee dat Rodney wilde doen, en zij keurden het goed. En toen de volgende ochtend wakker werd en van gedachten veranderde. En schreef: "Wacht Rodney, houd je paarden vast, we willen dit ding heroverwegen." En hij zegt: “Oké, goed, dank je. En nu ga ik het noemen, Hold Your Horses. Dat ben jij als jockey in een reeks films. " En nu kwam het uit.
Chris Miller: Het idee natuurlijk, want het is een ander universum en het multiversum dat we elke kans wilden laten zien dat deze wereld iets anders is dan de wereld die we kennen. En dus zijn er in de hele film kleine hints van, "het is zoals het ding dat je weet, maar anders."
Phil Lord: Zoals Planet Inglewood.
Chris Miller: Precies.
Screen Rant: Hoe vrij was het, of hoeveel vrijheid had je met de Spider-Man-personages? Waren jullie in staat om te doen wat je wilde doen? En hoe ver kon je het brengen? Kwam de studio binnen en zei: "Oh, nou, dat willen we niet
?”
Phil Lord: Ik denk dat de enige beperkingen de beslissingen waren die we onszelf opdringen. We wilden het verhaal goed krijgen. We wilden dus niet veel details van de oorsprong van de personages muteren. Maar we hebben ze wel tegen elkaar kunnen slaan, op een manier dat ze nog nooit eerder zijn dichtgeslagen. En het hebben van Spider-Ham in hetzelfde frame als Spider-Noir leek een kans die alleen wij konden krijgen.
Chris Miller: En de enige echte beperking, het kwam niet uit de studio, het kwam uit het verhaal zelf, dat het verhaal van Miles wilde zijn. Miles Morales wordt volwassen. Wordt de persoon die hij zal worden. En dus, wanneer het te verspreid werd met andere personages en ideeën, verloor het onze focus op de persoon die we volgden. En dus moesten we aan het eind van de dag altijd terug blijven komen naar Miles. Omdat we daar echt om gaven. Dus passen we zoveel mogelijk in dit verhaal terwijl we het toch de reis van Miles houden.
Screen Rant: De Stan Lee-camee, het had bijna, het had me een beetje …
Phil Lord: Het is echt lief, toch?
Screen Rant: En ik weet dat jij de co-schrijver van deze film bent. Was dat het enige soort iteratie dat je tijdens dit proces van Stan had?
Phil Lord: Dat is een goede vraag. We hebben veel concepten geschreven. En ik probeer me te herinneren of we er nog een hadden. Het was altijd de ambitie om Stan erbij te betrekken. En ik denk dat we hier eindelijk op zijn beland. En dit was echt het enige idee. Hij moest iets doen dat vormend was voor Miles. En we wisten dat het warm moest zijn en een eerbetoon aan Stan en het werk dat hij heeft verricht. Maar het kon niet zomaar zijn: "Oh, het is een schattig ding. Alsof hij de buschauffeur is. '
Chris Miller: Het moest iets hebben dat de plot vooruit bracht. En was op een heel belangrijk emotioneel moment in de film. Dat was de discussie.
Phil Lord: Het moest echt in dat kader in de film zijn--
Chris Miller: En ik kan me niet herinneren wie op het idee is gekomen dat dat een winkeleigenaar is en dat …
Phil Lord: Ik denk dat Miles altijd in de kostuumwinkel was en iemand had het idee, misschien Bob [Persichetti] dat zoiets van "Oh, het moet Stan zijn die het hem geeft."
Chris Miller: En we dachten: "Dat is het perfecte ding." En Stan was super enthousiast om het te doen en was er echt blij mee. De regisseurs lieten hem zijn karakterontwerp zien en hij vond het geweldig en -
Phil Lord: Ik ging net terug en keek naar de beelden van hem die de opname maakte. Dat is zoals hij aan zijn bureau, voor een microfoon, en graag die lijnen zeggen. Het was net een hele lieve kerel.
Chris Miller: En hij was zo blij dat hij erbij betrokken was. En was zo ondersteunend voor het project. En ons al jaren zo ondersteunend. Dus we gaan hem missen.
Phil Lord: En het is echt triest om hem te zien gaan, maar het is ook, weet je, het is blij triest. Omdat je kijkt naar het oeuvre en wat het voor mensen betekende. En wat hij en Steve Ditko hebben bereikt. En wat ze tegen andere mensen zeiden. Het is eigenlijk zo van: "Je bent niet alleen."
Screen Rant: Nou, ik bedoel, ik voelde me bijna Peter Parker, jongens. Het was zoals ik. Het was alsof je naar mijn leven keek en zei: "Ik ga zijn leven maken." Maar jullie hebben het geweldig gedaan. Komen jullie terug voor het vervolg? Of de spin-offs?
Chris Miller: Het is nog vroeg.
Phil Lord: Zeker, dat is het idee. Maar weet je, we willen hier zeker deel van uitmaken.
Screen Rant: Ik hoop zeker dat jullie dat zijn. Heel erg bedankt voor je tijd.
