De Uncharted -filmaanpassing heeft behoorlijk wat controverses gehad onder gamers. Schrijver / regisseur David O. Russell lijkt een film te maken met weinig tot geen gelijkenis met de veelgeprezen videogameserie, ondanks het delen van de naam, het merk en de hoofdrolspeler - te spelen door Mark Wahlberg (The Fighter).
Herinner je je de ongelooflijke nadruk op Uncharted: Drake's Fortune en Uncharted 2: Among Thieves geplaatst op gezinsdynamiek? Misdrijf? New Yorkse gangsters? Nee? Nou, dat komt omdat geen van die dingen in de games waren, maar ze zullen in de film zijn.
Onlangs sprak Russell met Slash Film over de minder dan gelukkige reactie van fans op zijn interpretatie van Sony's geliefde franchise.
Over de kwestie van zijn kennis van de spellen zei Russell:
“Mijn zoon speelt de meeste spellen in ons huis, en ik speel ze met hem, maar ik ben niet hardcore. Ik ga mezelf niet presenteren als hardcore. Maar ik heb de game een aantal keer gespeeld en ik heb ook zoveel mogelijk gelezen over de game en ik heb de maker van de game, Amy Hennig, ontmoet die echt cool is. Ik begon samen te brouwen wat ik dacht dat een heel cool idee kon zijn dat ik nog nooit in een film had gezien. Echt intense actie en echt intense familiedynamiek op een wereldwijd podium. Een game laten uitgroeien tot een film is een interessant voorstel omdat een game een heel andere ervaring is dan een film. Jullie spelen het spel, en het gaat over het spelen van het spel. Het gaat niet om een verhaal dat je emotioneel omhelst. Je weet wat ik bedoel? Dus ik wil een wereld creëren die een echt geweldige film waard is die mensen willen bekijken en opnieuw bekijken, dus daar werk ik nu aan. ”
Allereerst bestrijd ik het idee dat videogameverhalen niet gaan over het emotioneel omarmen van de speler. Natuurlijk zijn de meeste games dat niet. Inderdaad, de meeste films zijn dat niet. Maar de allerbeste games, naar mijn mening, gaan absoluut over het verhaal dat een speler emotioneel omhelst. De beste games - Half-Life 2, Mass Effect, Beyond Good and Evil, Grim Fandango, enzovoort - dompelen de speler onder in een volledig ontwikkelde wereld met volledig ontwikkelde personages en een volledig ontwikkeld verhaal. Ze laten je lachen, huilen, schreeuwen en high-five, wie het dichtst in de buurt is. Maar nogmaals, dat is slechts mijn mening.
Verwijzend naar de video van de Uncharted-fan die hem benaderde en persoonlijk stelde dat Nathan Fillion Nathan Drake zou portretteren, zei Russell:
“Nou, er waren mensen die naar me toe kwamen na vertoningen en mensen pitchen waarvan ze denken dat ze de rollen zouden moeten spelen en ik denk dat we dat eerder hebben gezien met films zoals Interview with the Vampire waar veel fans waren van het boek van Anne Rice en er waren veel sterke meningen over hoe het te maken."
Oh ja, we herinneren ons allemaal het geweldige Interview met het fan-casting debacle van Vampire uit '94. Zoals het gisteren was! Russell beschreef vervolgens de balans tussen filmmaken en fanservice:
“Wat mij betreft ben ik zeer respectvol wat betreft de kerninhoud en de geest van de game, maar verder is het mijn taak als filmmaker om te maken wat ik denk dat een geweldige film gaat worden. Mensen moeten dat vertrouwen en dat laten gaan, denk ik. Er zijn niet veel films waarnaar je kunt verwijzen die zijn gemaakt van games die geweldige films zijn, die bestand zijn tegen de tijd als een franchise of als [individuele films]. Persoonlijk vind ik het echt gaaf als je ziet dat iemand als Darren Aronofsky een X-Men-film gaat maken of iemand zoals ikzelf ertoe brengt deze foto te maken. Je kunt er zeker van zijn dat het echt zal zijn, het zal rauw worden, het zal intens zijn, het zal origineel zijn en het zal voortstuwend zijn. En dat zijn allemaal dingen die ik wil als ik naar zo'n film ga kijken. ”
Grappen terzijde, Russell heeft veel geldige punten. Ten eerste is er volgens de Rotten Tomatoes-schaal nooit een enkele "frisse" cinematografische aanpassing van een videogame geweest - een gevoel waar ik het volledig mee eens ben. Ten tweede was ik, net zoals ik dol ben op de Uncharted-spellen, niet bepaald weggeblazen door de inhoud van hun verhalen (vooral omdat ik alle Indiana Jones-films heb gezien, heel erg bedankt). Ten derde zijn er een aantal uitstekende filmaanpassingen geweest die enorm verschillen van hun bronmateriaal: The Wizard of Oz, The Shining, From Beyond, Psycho II, Total Recall, Batman Returns, Bram Stoker's Dracula, Starship Troopers - en de lijst gaat Aan. De kwaliteit van een film heeft zelden iets te maken met de nauwkeurigheid van het originele werk.
Dat gezegd hebbende, ik begrijp de frustratie van de fans. Waarom zou je zoiets als Uncharted aanpassen als je niet om een iota geeft om het originele verhaal? Waarom zou je de taak nemen om een film te schrijven en te regisseren op basis van een game als je een film gaat schrijven en regisseren die er nauwelijks op lijkt? Het komt af als A) respectloos tegenover de fans en B) een verlangen om het merk van de games te exploiteren - en verder niets.
Eerlijk gezegd ben ik van mening dat het talent van David O. Russell voor zichzelf spreekt, vooral na de Oscar-genomineerde The Fighter. Als het aan mij ligt, zou ik zeggen, laat hem elke film maken die hij wil, op welke manier hij het ook wil maken. Zijn idee voor de film - Mark Wahlberg die een kunstdief speelt in een misdaadfamilie bestaande uit Robert De Niro en Joe Pesci - klinkt behoorlijk interessant, vooral als het Russell's kenmerkende gevoel voor humor vertoont. Ik zou alleen maar suggereren dat hij de naam van de film zou veranderen in (oh, ik weet het niet) "Crime Family" of iets dergelijks - al was het maar om reden om terugslag van fans te voorkomen
Wat vind je van de Uncharted-aanpassing? Ben je bereid om een film die compleet verschilt van het bronmateriaal een kans te geven - of, naar jouw mening, een getrouwe aanpassing of mislukking? Stuur ons een berichtje in de comments.
