Zoveel als we allemaal van Guillermo del Toro houden, moet iemand hem eraan herinneren dat hij niet betrokken kan zijn bij ELKE komende Hollywood-film.
Het nieuwste project om de creatieve talenten van de Pan's Labyrinth-filmmaker te benutten, is een nieuwe versie van Beauty and the Beast, zoals mede bedacht door Denise Di Novi, de producent van vroege Tim Burton-titels zoals Edward Scissorhands, The Nightmare Before Christmas en Ed Wood. Het volstaat te zeggen dat zij en del Toro ongetwijfeld een donkerdere draai aan het beroemde sprookje plannen.
Volgens Coming Soon staat Emma Watson aan het hoofd van de film, die haar eerste post-Harry Potter-hoofdrol zou zijn in een stuk van een fantasiegenre. Ze zal later dit jaar verschijnen in het historische drama My Week met Marilyn, en is ook aan boord voor de coming-of-age romanaanpassing, The Perks of Being a Wallflower.
Beauty and the Beast is slechts het nieuwste project met del Toro in een soort van "creatieve consultant" of producentrol - het voegt zich bij twee enorm verschillende titels vanwege hit theaters later dit jaar (Don't Be Bang of the Dark en Puss in Boots)), evenals ontwikkelingsprojecten zoals Rise of the Guardians en de hervertelling van Pinocchio door Jim Henson Company. Bovendien zal del Toro daadwerkelijk weer in de stoel van de regisseur springen voor de komende Pacific Rim.
Hoewel het originele Beauty and the Beast-verhaal zich niet leent tot een morbide of verwrongen sprookje dat "opnieuw vertelt" als de Pinocchio-roman van Carlo Collodi - vooral met betrekking tot de respectieve beroemde Disney-animatietegenhanger van deze titels - is het nog steeds beduidend minder opgewekt dan het verhaal van je gemiddelde kind. In de handen van del Toro zou het natuurlijk nog donkerder moeten zijn (niet te vergeten, mogelijk cool).
Tegenwoordig begint de beschrijving "sprookje opnieuw verbeelden dat sterren (een populaire of rijzende) jonge actrice" een beetje moe begint te worden. Eerder dit jaar zag Amanda Seyfried in Red Riding Hood; volgend jaar krijgen we twee Sneeuwwitje-films met Lilly Collins en Kirsten Stewart; en nu Watson's set voor Beauty & the Beast. Om nog maar te zwijgen over het op Little Mermaid geïnspireerde project van Shana Feste (met de titel … Mermaid), dat waarschijnlijk een opkomend sterretje als het titulaire personage zal proberen vast te houden.
Het is het talent dat achter de schermen werkt waardoor elk van deze films aantrekkelijker (of minder) klinkt. Een goed voorbeeld: Tarsem Singh roept de schoten op het Sneeuwwitje-project van Relativity en del Toro die input geeft over Beauty and the Beast maakt deze sprookjesachtige bewerkingsgeluiden aantrekkelijker dan bijvoorbeeld wanneer Twilight-helmer Catherine Hardwicke werd aangekondigd als directeur van Red Riding Hood.
Fans van Watson zullen het waarschijnlijk ook niet erg vinden om haar het mooiere personage in de nieuwe Beauty and the Beast te zien spelen. Ik hoop dat de carrière van de actrice goed blijft verlopen, nu haar dagen van het spelen van de briljante Hermione Granger in Harry Potter achter haar liggen.
