Na een grote draai wordt de demonische aanwezigheid van FOX's The Exorcist onthuld, terwijl de serie van een spookhuisverhaal naar iets veel ergers gaat.
Als je seizoen 2 van FOX's The Exorcist niet hebt gevolgd, is dit een goed moment om aan boord te springen. Tot nu toe heeft de serie dit seizoen een strak gejaagd huismysterie opgeleverd in de loop van de eerste vier afleveringen, waardoor het pleeggezin gerund door John Cho's Andy in een passende, hoewel ongebruikelijke, sinistere woning is, plaagend een kwaadaardige aanwezigheid in het huis infecterend niet alleen de kinderen die er wonen, maar ook de omgeving eromheen. Nadat de show vorige week een angstaanjagende aflevering met 'One For Sorrow' afleverde, waar je je zorgen over zult maken, is er een schaduwrijke aanwezigheid aan de voet van je bed, het uur eindigde met een grote onthulling dat een van de kinderen niet is wat ze lijkt te zijn - dat ze er helemaal niet is.
De wending die schattige agorafobe Grace (Amélie Eve) in Andy's geest bestaat als onderdeel van het kwaad dat het afgelegen eiland Pacific Northwest corrumpeert, doet denken aan de wending in seizoen 1 dat onthulde dat Angela Rance van Geena Davis in feite Regan was van de originele film. De onthulling van Grace heeft misschien niet dezelfde impact als die van FOX's manier - beter dan wie dan ook - had kunnen raden aan William Friedkin's speelfilm uit 1973, maar het levert wel een keerpunt op voor een seizoen dat is geweest grotendeels geïnvesteerd in de sfeer van dingen. Die investering begon zijn vruchten af te werpen met het besef dat Andy, de enige man die dingen leek te hebben ondanks aanzienlijke kansen tegen hem - zijn vrouw stierf onlangs en hij beheert een pleeggezin helemaal alleen dat momenteel wordt onderzocht door een ex-vriendin die hij lijkt nog steeds gevoelens te hebben voor - is niet zo solide als we zouden willen denken.
Gerelateerd: The Exorcist Producers stellen zich een verhaal voor zes of zeven seizoenen voor
Cho is zo goed geweest in het langzaam openbaren van de scheuren in de patiënt van Andy, vaderlijk fineer, dat na de ontdekking van Verity (Brianna Hildebrand) dat Grace's slaapkamer boven echt een verlaten heiligdom is voor wijlen Nicole Kim (Alicia Witt), het de moeite waard is om te nemen een tweede blik op de eerste vier afleveringen om te zien wanneer en waar Cho en de serie Shyamalan iedereen zag. Maar zoals het was met seizoen 1, moet er meer zijn aan dit soort draaiingen dan alleen maar de schok van het ontdekken hoe ver terug het verhaal gaat of misleid worden door een klein meisje te denken wiens coping-mechanisme een enge kussensloop over haar heen legt hoofd is echt. Terwijl de schrijvers het voordeel hadden van meer dan 40 jaar fandom (en enkele niet-zo-geweldige vervolg) om eerder mee te spelen, zijn ze hier grotendeels aan hun lot overgelaten en zijn de resultaten op de een of andere manier nog verontrustender.
Misschien voelt het zo verontrustend omdat de show onbekend terrein betreedt, en na het kijken naar wat werd beschouwd als een van de betrouwbaardere personages die overgeven aan een steeds meer geagiteerde en paniekerige staat, voelt het alsof The Exorcist zijn publiek overal mee naartoe kan nemen. Dat is een opluchting, ook al bedacht het begin van het seizoen een aantal visueel dwingende manieren om de achtervolging van pater Thomas en Marcus in het hele land en de uiteindelijke uitdrijving ervan interessanter te maken dan gewoon twee jongens filmen die tegen een arme erwt schreeuwen met soep bezette ziel op een tafel of bed, er was een sluipend gevoel dat we daar eerder waren geweest.
Het excuus om Marcus en Thomas op het eiland te houden is ook zo ver mogelijk uitgerekt. Zeker, als twee jongens een slechte aanwezigheid gaan voelen en zich gedwongen voelen (natuurlijk door de kracht van Christus) om het op te zoeken en mogelijk terug te sturen naar de hel, dan zijn het deze twee, maar Thomas kan alleen langs Andy's huis slingeren om check zo vaak Harper (Beatrice Kitsos) voordat het publiek hem met hetzelfde ontslag begint te bekijken als Verity doet wanneer ze de deur opent. Dus, daartoe, 'daar maar voor de genade van God, ga ik' slaagt erin om een hernieuwd gevoel van doel en urgentie in de procedure te brengen, een die toevallig het kille trage tempo van het seizoen tot nu toe rechtvaardigt.
Gelukkig is er meer op het uur dan alleen de goed uitgevoerde opvolging van de onthulling van vorige week. Tussen Andy's onverstandige spontane kampeerreis en het besef dat wat hem achtervolgt niet beperkt is tot het huis dat hij probeerde achter te laten, vindt het uur tijd om een paar welverdiende genadetips te bieden voor twee personages: Verity, die vertrouwt Shelby over haar ervaring als een jonge homoseksuele vrouw die op een zeer vervelende manier is aangevallen door religieuze intolerantie, en opnieuw met Marcus die een betekenisvolle connectie heeft gemaakt met Peter Morrow (Christopher Cousins), na zijn terughoudendheid om vorig seizoen iets soortgelijks te doen.
Dergelijke momenten helpen de serie te aarden met een belangrijke emotionele context, en het is geen verrassing dat ze hier zo'n prominente plaats krijgen als The Exorcist is klaar om de hitte op te voeren en volledig in te gaan op zijn bovennatuurlijke elementen. Veel daarvan zal vallen op de prestaties van Alicia Witt als Nicole (maar helemaal niet Nicole), wat een zeer gewaardeerde uitgemaakte zaak sinds de seizoenspremière is geweest. Het is veel beter voor Grace om dit seizoen het onverwachte element te hebben gespeeld in plaats van Andy's vrouw, en hoewel ze allebei het product lijken te zijn van dezelfde familie-dodende demon, lijkt Nicole's opname klaar om deze serie naar een nog engere plek te brengen.
De exorcist gaat aanstaande vrijdag verder met 'Darling Nikki' @ 9pm op FOX.
