Voormalig premier David Cameron vroeg om hulp van Tina Fey om de Britse tv-industrie te herstellen. Als een van de meest succesvolle en inspirerende vrouwelijke beroemdheden die vandaag de dag werken, is Fey erin geslaagd om een stevige creatieve greep te houden op bijna alles waar ze bij betrokken is geweest, uit de gelederen van SNL om een van de meest gerenommeerde showrunners van Hollywood te worden.
Fey's carrière ging echt naar het volgende niveau rond 2006, toen de SNL-ster en hoofdschrijver begon te bewijzen dat haar merk van oneerbiedige humor kon werken voor meer dan alleen schetskomedie. Als uitvoerend producent, schrijver en actrice op 30 Rock bracht Fey de serie (die ze ook creëerde) naar een niveau van kritisch en commercieel succes dat weinigen hadden verwacht. Vandaag de dag wordt de serie door velen gerangschikt als een van de beste Amerikaanse sitcoms aller tijden, en Fey blijft succes boeken in zowel tv als film. Het is betwistbaar dat haar grootste periode van creativiteit tot nu toe plaatsvond in het decennium tussen 2006 en 2016 - een tijd die ook de meerderheid van de ambtstermijn van de voormalige premier David Cameron overspande.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Hoewel Fey en Cameron polaire tegenpolen lijken te zijn met totaal verschillende politieke standpunten, heeft schrijfster Hannah George er via haar Twitter-account op gewezen dat tijdens het luisteren naar een podcast waarin Fey wordt geïnterviewd door Doctor Who ster David Tennant, een vreemde link tussen Fey en Cameron werd onthuld. Volgens Fey vroeg Cameron haar in 2006 om haar in New York te ontmoeten, in de hoop dat ze ermee zou instemmen naar Londen te komen en de Britse tv-industrie te overtuigen om het standaardformaat van zes afleveringen per tv-serie om te schakelen naar iets wezenlijkers. Bekijk de tweet hieronder:
Gewoon luisteren naar de podcast van David Tennant met Tina Fey en ze vertelt een verhaal over hoe David Cameron haar vroeg in New York te ontmoeten en wilde dat ze naar het VK kwam om de Britse tv-industrie te overtuigen dat we meer dan 6 afleveringen per serie moeten maken. Wat de wat?! #bizarre pic.twitter.com/UHpOyoVnSc
- Hannah George (@HannahMGeorge) 19 april 2019
De indeling van zes afleveringen per serie in het VK is altijd onderdeel geweest van de Britse programmering. Terwijl in het Amerikaanse formaat doorgaans een groot aantal afleveringen in één seizoen worden gepropt, is het Britse systeem ingetogener, waarbij zowel het aantal afleveringen als de seizoenen voor zelfs de meest populaire sitcoms enigszins klein blijven. De zeer succesvolle sitcom The Office, afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk met komieken Ricky Gervais en Stephen Merchant, bracht bijvoorbeeld twee seizoenen van zes afleveringen uit, met een aflevering van 95 minuten verdeeld in twee voor de seriefinale. Ter vergelijking: de Amerikaanse tegenhanger liep van 2005-2013 en produceerde in deze periode 188 afleveringen. De kleinere afleveringsvolgorde kan zowel een zegen als een vloek zijn, hoewel het in dit geval lijkt dat Cameron het zeer laatstgenoemde vond.
Het is vreemd om te overwegen dat Cameron zich als premier bezighield met het aantal afleveringen dat voor de Britse televisie was gecreëerd. Het afleveringssysteem van het VK kan inderdaad frustrerend zijn, maar het idee van minder-is-vaker levert een serie intriges op, waardoor elke aflevering meer een evenement wordt. Het is zeker niet voor iedereen, maar gezien het aantal zeer succesvolle Britse programma's die ook succes hebben gevonden aangepast aan de Amerikaanse tv, heeft dit geen enkele invloed op de algehele kwaliteit.
