Hot Pursuit zal sommige bioscoopbezoekers een paar gemakkelijke lachjes bezorgen, maar anderen zullen het waarschijnlijk gewoon saai en onprettig vinden.
Hot Pursuit speelt Reese Witherspoon als Cooper, een strikt officiële Texaanse politieagent die graag wil bewijzen dat ze haar vader achterna gaat (een gerespecteerde agent); hoewel, de laatste tijd is ze toegewezen aan een bureaudienst, na een beschamende fout in het veld. Cooper krijgt een kans om haar positie te verbeteren, wanneer ze wordt toegewezen om de vrouw van Felipe Riva (Vincent Laresca) te bewaken: een drugsdealer die is overeengekomen om te getuigen tegen zijn onlangs opgesloten baas, Vicente Cortez (Joaquín Cosio).
Er gaat echter snel iets mis nadat Cooper en haar partner (Richard T. Jones) aankomen om de Rivas op te halen - waardoor Cooper weinig andere keus heeft dan op de vlucht te gaan met mevrouw Riva (Sofia Vergara), met vuile agenten en kartelgeweren heet op hun spoor. Het paar racet om naar Dallas te komen, in de hoop mevrouw Riva in federale hechtenis te krijgen en hun namen te wissen … ervan uitgaande dat het duo (die niet meer van elkaar kan verschillen) elkaar niet eerst doodt.
Het uitgangspunt voor Hot Pursuit is je typische vreemde stel actie / comedy-opstelling; hier, in combinatie met een paar sterren die allebei waardering hebben verdiend voor hun eerdere komische werk (Witherspoon in films zoals Legally Blonde, Vergara in de tv-serie Modern Family). Helaas haalt Hot Pursuit niet de lat van vergelijkbare recente titels zoals The Heat - of zelfs zoiets als Ride Along, wat dat betreft.
Uiteindelijk komt het probleem met Hot Pursuit neer op uitvoering. Het script van de film van David Feeney en John Quaintance - schrijvers wiens eerdere werk grotendeels beperkt bleef tot tv-sitcoms zoals Joey, Ben en Kate en New Girl - is behoorlijk slap, in termen van hoe het zijn karakterbogen construeert en oscilleert tussen momenten van gekke hijinks en hardhandig sentiment. Plotsgewijs komt Hot Pursuit meestal neer op een verzameling komische setstukken; sommige zijn succesvoller dan andere, maar over het algemeen zijn ze niet bijzonder gedenkwaardig, niet goed doordacht. Enigszins niet verrassend, voelt een groot deel van de film aan als een iets meer cinematografische (en hoger begrote) sitcom.
Hot Pursuit-regisseur Anne Fletcher is het meest ervaren in de kunst van comedy (27 Jurken, The Propos, The Guilt Trip), en het is te zien tijdens de actiescènes van de film - waarvan de meeste basisvolgordes zijn, te voet of per voertuig. Fletcher frequente medewerkers - cinematograaf Oliver Stapleton en redacteur Priscilla Nedd-Friendly - blijken evenmin in staat om de procedure met veel energie te bezielen. Dit geeft aanleiding tot een aantal visuele gags en punchlines die er slap uitzien - en het gevoel hebben dat ze misschien effectiever zijn gebleken als er meer creativiteit was toegepast op de opstellingen en uitbetalingen.
Dat gezegd hebbende, zou veel van de komedie in Hot Pursuit waarschijnlijk niet te redden zijn geweest, hoe goed het ook was uitgevoerd. Er is hier veel stereotype-gedreven humor in het spel (of het nu op geslacht of op ras is gebaseerd), maar het mist een echt soort bijten - wat betekent dat het meer lui komt, in plaats van edgy satire of zelfs gewoon plat -aanstootgevend. Evenzo zijn er enkele wegwerplijnen en lopende grappen die aangeven dat de film op een gegeven moment misschien een thematische doorgang heeft gehad (over hoe vrouwen hun identiteit vormen in de moderne wereld) - maar als dat zo is, is het ergens langs de weg verloren manier.
Witherspoon en Vergara, zoals eerder vermeld, hebben een pluim verdiend voor hun vorige komische werk, maar samen op het scherm hebben ze niet veel chemie. Om eerlijk te zijn, het is echter moeilijk om met zekerheid te zeggen hoeveel daarvan te danken is aan hun uitvoeringen en hoeveel het resultaat is van het script waaruit ze tekenen. Hoe dan ook, de meeste van hun interacties in Hot Pursuit geven aanleiding tot ongeïnspireerde grappen over Cooper die te gespannen en te mannelijk is, terwijl de karakterisering van Vergara (de krijsende bom) niet beter is. Helaas is het eindresultaat dat Hot Pursuit de slechtste aspecten van het respectievelijke komische repertoires van zijn sterren laat zien.
De ondersteunende cast van Hot Pursuit bestaat uit redelijk solide personage-acteurs zoals John Carroll Lynch (American Horror Story: Freak Show), Jim Gaffigan (It's Kind of a Funny Story), Matthew Del Negro (Scandal), Michael Mosley (Longmire) en Robert Kazinsky (True Blood) speelt verschillende bekende archetypen - de strenge baas, de liefdesbelangen, enzovoort. Sommigen van hen slagen erin om een sterkere indruk achter te laten dan anderen, maar de meeste van hen hangen alleen lang genoeg rond om ze mogelijk te herkennen - en weinig anders. Voor beter of slechter verschuift Hot Pursuit slechts kort de focus van zijn leads naar de gevarieerde ondersteunende cast op een bepaald moment.
Hot Pursuit zal sommige bioscoopbezoekers een paar gemakkelijke lachjes bezorgen, maar anderen zullen het waarschijnlijk gewoon saai en onprettig vinden. Degenen die over het algemeen grote fans zijn van Witherspoon en / of Vergara's komediewerk zouden meer plezier moeten hebben van de film, maar andere films (en tv-shows) hebben hun acteertalent veel beter gebruikt dan Hot Pursuit. Datzelfde geldt voor het subgenre buddy action / comedy, dat veel betere dagen heeft gekend dan hier.
Kortom: als je van plan bent om dit weekend naar het theater te gaan en op zoek bent naar een goed alternatief voor Avengers: Age of Ultron … nou, misschien is Hot Pursuit misschien niet iets voor jou.
TRAILER
Hot Pursuit speelt nu in Amerikaanse theaters. Het duurt 87 minuten en is beoordeeld als PG-13 voor seksuele inhoud, geweld, taal en sommige drugs.
