Er is een term in de stripindustrie die bekend staat als 'retconning'. Dit staat voor 'retroactieve continuïteit' en is het proces van het herzien van eerder gevestigde informatie in fictief werk of universum - meestal om doodlopende verhaallijnen te openen of een personage voor een nieuw tijdperk bij te werken. In de loop der jaren hebben zowel Marvel als DC Comics retcons gebruikt om personages zoals Flash of Green Lantern terug te brengen uit lange periodes van dood; of om op de resetknop te drukken bij personages zoals Spider-Man, die zijn volwassen leven (met name zijn huwelijk met Mary Jane) de afgelopen jaren heeft gewist door een mystieke demon (kan dat niet verzinnen).
Tegenwoordig hebben superhelden uit stripboeken een serieus diversiteitsinitiatief om een diverser aantal fans bij te houden. The Avengers NU! reboot bracht ons een zwarte Captain America en vrouwelijke Thor - maar afgezien van minderheden en vrouwen, is er nog een groep die ernstig ondervertegenwoordigd is in strips: de homogemeenschap. Welnu, Marvel heeft kennis genomen en brengt een aantal belangrijke wijzigingen aan bij X-Men om het probleem aan te pakken.
Het huidige nummer van All New X-Men (# 40) bevat het cruciale moment waarop Iceman / Bobby Drake (als een jongere versie van zichzelf) door Jean Gray wordt geïnformeerd dat zijn gedachten zijn homoseksualiteit onthullen. De scène speelt zich af met Bobby die zich afvraagt waarom zijn oudere zelf (die in de hedendaagse X-Men-strips) zo lang met vrouwen uitging; hij overdenkt biseksualiteit voordat hem ondubbelzinnig wordt verteld dat hij in feite homo is.
All New X-Men # 40 is het laatste nummer van serie-maker Brian Michael Bendis (Ultimate Spider-Man), die weet waarom de verandering van waarde is (al bepaalde kringen noemen het "politiek correcte pandering"), maar wilden ga het op een heel andere (lees: minder controversiële) manier introduceren:
Zoals Bendis CNN vertelde:
"Er zijn duizenden, zo niet miljoenen verhalen van mensen die, om veel verschillende redenen, de behoefte voelden om hun seksualiteit te verbergen. De X-Men, met de verwaandheid van tijdreizen, bieden ons een fascinerend platform om dergelijke persoonlijke reizen te onderzoeken. Dit is slechts het eerste hoofdstuk van een veel groter verhaal dat zal worden verteld."
Zoals Bendis echter op Twitter verklaarde:
ik zweer het op mijn honden, ik wilde dat het probleem uit zou komen en er gewoon zou zijn. geen pers. geen sensationele krantenkoppen. geen lekkages. Ach ja
- BRIAN MICHAEL BENDIS (@BRIANMBENDIS) 21 april 2015
Het is duidelijk dat er geen manier is om een dergelijke verandering aan te brengen zonder dat er ENKELE reactie is - maar op Bendis 'punt op Twitter is het waarschijnlijk dat hij (en anderen bij Marvel) echt wilden dat deze verandering over verhaal en personages ging en niet over de groter sociaal-politiek debat dat soms het eigenlijke onderwerp van discussie kan veranderen in een polariserend symbool dat het nooit was bedoeld.
Als het geen krantenkoppen zou genereren, zouden weinig mensen waarschijnlijk schelen waar Bobby Drake (van alle X-Men-personages) zijn nachten doorbrengt. Maar nu is het een ding, en mensen die al jaren geen X-Men-strip hebben gelezen, zullen de wapens pakken aan hun gepolitiseerde kant van het debat.
Dit is niet de eerste keer dat een personage in grote stripboeken als homo is uitgebracht: de Northstar van Alpha Flight kwam uit in 1992, had een homohuwelijk toen hij zich bij de X-Men voegde in de jaren 2000 en had zelfs een oogje op Iceman punt (er is nooit naar gehandeld … althans nog niet). Mystique is overal op de seksualiteitskaart geweest en heeft een langdurige relatie met Irene Adler, de precog-mutant die bekend staat als Destiny. DC heeft grote moderne personages (zoals Batwoman) tot openlijk homoseksuele figuren gemaakt - terwijl personages als Catwoman en Harley Quinn dimensies aan zichzelf hebben toegevoegd en openlijk bi-seksueel zijn geworden. Kortom: Iceman is niet het eerste, middelste of laatste stripverhaal dat uitkomt.
Zoals altijd zullen sommigen beweren dat het wijzigen van gevestigde personages (op welke manier dan ook) verkeerd is - vooral als er nieuwe personages wachten om te worden uitgevonden (zie: Black Human Torch in de Fantastic Four reboot). Het tegenovergestelde van een dergelijk standpunt is echter dat populaire gevestigde karakters om een reden blijven (macht behouden), terwijl nieuwe worden gemaakt en vervolgens elke dag worden vergeten; bovendien zijn stripboeken een voortdurend evoluerend medium vol retcons, dus argumenteren tegen verandering in zo'n medium leek (voor mij) altijd hypocriet.
Als er iets is, zou er cynische vraag kunnen zijn over de keuze om een personage als Iceman in de gay onthulling te plaatsen; het is niet precies zo belangrijk als het maken van bijvoorbeeld Wolverine, Cyclops, Magneto of Prof. X uit de kast komen. Het is "vet" genoeg, maar niet zo vet om een groot risico van de kant van de uitgever te zijn. Ironisch genoeg heeft X-Men altijd gediend als een metafoor voor zaken als ras en seksualiteit in het licht van maatschappelijke druk en opvattingen van "normaliteit" - dus is het probleem van seksualiteit zo direct aan te pakken - in stripboeken dat het al kan claimen als onderdeel van zijn metaforisch kader - een beetje overdreven?
Wat vinden jullie allemaal van Iceman die uit de kast komt? Laat het ons (respectvol) weten in de comments.
Alle nieuwe X-Men # 40 is nu digitaal en in gedrukte vorm verkrijgbaar bij Marvel Comics.
