2013 is in het achteraanzicht, en terwijl we erop kunnen terugkijken als het jaar dat ons introduceerde tot gewaagde kabeldrama's zoals Masters of Sex, sterke netwerktarieven zoals The Blacklist, internationale aanbiedingen zoals Broadchurch, en de geboorte van Netflix als een krachtpatser met House of Cards en Orange is the New Black, 2014 biedt een nieuwe reeks potentiële hits en game-changers.
Wordt dit het jaar waarin de barrières tussen tv en film niet meer relevant zijn? Het is dwaas om te zeggen dat er niet genoeg slechte tv is om het stigma van televisie als een tweederangs burger levend en comfortabel te houden, maar als die shows als een overstromende oceaan voelen, moet je onthouden dat er verschillende hoogtepunten bestaan waar creativiteit en ambitie kunnen groeien en leven.
Getalenteerde acteurs en makers trekken nu meer dan ooit die grote ruimte op tv. Werelden zijn gedetailleerder en breder, slimheid wordt beloond en grote verhalen mogen zich onaangetast ontwikkelen. Kijk naar Mad Men en Game of Thrones - er is een goudkoorts om dat soort glorie te krijgen en deze lijst is bedoeld om de volgende golf van shows te markeren die in dat streven kunnen slagen.
-
The Spoils of Babylon (IFC, 9 januari)
Geproduceerd door Will Ferrell en Adam McKay, belooft IFC's mini-serie, The Spoils of Babylon, een belachelijke en vegen parodie van groot haar en grote drama mini-series 'uit de jaren 1980, met in de hoofdrol een leger van bekende gezichten met Kristen Wiig, Tobey Maguire, Val Kilmer, Ferrell, Haley Joel Osment, Jessica Alba, Tim Robbins en Carey Mulligan als de stem van een mannequin.
Zullen mensen schreeuwen om te zien dat die verzameling acteurs een hoog kamp en een ras gemaakt voor tv-kost omhelzen dat de meeste mensen zich zelden herinneren? Clamor is misschien niet het juiste woord, maar als de uitvoering overeenkomt met het potentieel, kan het veel comedy-nerds behagen terwijl het op weg is om een culthit te worden.
-
Helix (SyFy, 10 januari)
De aard van de terreur in het centrum van Helix lijkt een beetje hush hush, maar alles wat we over de show hebben gezien, lijkt erop te duiden dat het een claustrofobische harde scifi-thriller kan zijn, midden in een bevroren nergens met een cerebrale kijk op bio-ethiek die speelt met onze donkerste angsten voor wetenschappelijke experimenten, maar Syfy moet het meer dan goed hebben, ze hebben een hit nodig.
Ik hoop dat beide vakjes worden aangevinkt, maar hoewel het netwerk handen heeft gehad bij het sturen van de show - Ronald D. Moore, Lynda Obst en Steven Maeda naast nieuwkomer en conceptmaker Cameron Porsandeh - moeten ze misschien ook een beetje geduld hebben, waardoor mond-tot-mondreclame om het werk te doen dat publiciteit en teaser-trailers niet kunnen wanneer een show van dit mysterieuze voorbij komt.
-
True Detective (HBO, 12 januari)
Na misstappen zoals The Ghosts of Girlfriends Past en Fool's Gold, heeft Matthew McConaughey een niche voor zichzelf herbouwd als een vertrouwde dramatische hoofd- en personage-acteur met uitvoeringen in Magic Mike, Killer Joe, Dallas Buyer's Club en The Wolf of Wall Street. Een ommekeer in de richting van tv leek in het licht daarvan niet waarschijnlijk, maar hier wachten we ademloos op McConaughey's True Detective.
McConaughey ziet er positief achtervolgd uit tegenover Woody Harrelson terwijl de twee Louisiana-detectives spelen die worden teruggetrokken in een bijna twee decennia oude moordzaak. Met hen en de woorden van de veelgeprezen romanschrijver Nic Pizzolatto heeft True Detective het talent om interesse te wekken en het potentieel om dingen op te schudden in het populaire subgenre van de moordpolitie dat vaak wordt getroffen door gelijkheid.
-
Kijken (HBO, 19 januari)
De Girls-vergelijkingen zijn onvermijdelijk, omdat beide in eerste instantie verkeer tonen in verhalen over het vinden van liefde en acceptatie (zelf en anders), maar er lijkt een minder cynisch en volwassener en volwassen gevoel te zijn voor Kijken, een nieuwe show van HBO over een groep homovrienden in San Francisco die op 17 januari op Girls zal uitzenden.
Voormalig Glee co-ster Jonathan Groff, Frankie J. Alvarez, Murray Bartlett en Russell Tovey in een terugkerende rol, Op zoek lijkt spel om de complexiteit van het navigeren in een relatie, carrièreambities, veroudering, ijdelheid en een hele reeks andere kwesties te verkennen op een authentieke en verfrissende manier.
-
Rake (FOX, 23 januari)
Rake vertelt het verhaal van een rakishly aantrekkelijk, oneerlijk, regel overtrekkend treinwrak dat toevallig een genie is in zijn werk. Klinkt bekend? De laatste keer dat FOX een show opzette met een hoofdrolspeler zo verknald als het personage van Greg Kinnear in Rake, kregen ze 8 seizoenen van House en een hele reeks Emmy-nominaties.
Hoewel Rake die bergen misschien niet opschaalt, is het interessant om na te denken over de groei van het karakter van Kinnear in de loop van een seizoen en de mogelijkheid van netwerktelevisie om een andere buitenlandse serie voor het Amerikaanse publiek te vertalen.
Is het personage alleen eigenzinnig of is hij diep in de war, en zo ja, zullen de producenten echt van tijd tot tijd in de modder komen? Rescue Me-mede-schepper Peter Tolan maakt het lijkt alsof dit donker komisch en moeilijk kan worden van rand soms, maar alleen de tijd zal het leren.
-
The Tonight Show met Jimmy Fallon (NBC, 17 februari)
De aanblik van Jay Leno die de fakkel passeert, voelt maar al te bekend aan, maar het lijkt erop dat het deze keer voor altijd is, met Jimmy Fallon de kans om zijn stempel te drukken op een van de meest geroemde instellingen van de televisie.
Terwijl de nieuwe Tonight Show klaar is om uit te varen, bestaan er echter twee grote vragen: hoe zal The Tonight Show Fallon veranderen en hoe zal Fallon de Tonight Show veranderen?
Toen Conan uit Late Night opstijgde, leek zijn komedie een verandering te ervaren voor het slot van 11.30 uur. De komedie van Fallon heeft altijd een beetje meer mainstream gevoeld dan die van O'Brien, maar zullen stukjes als "Beer Pong" de sprong maken en een beroep doen op de "Jaywalking" -menigte, of zal Fallon een middelpunt vinden dat zowel Leno's publiek als het zijne aanspreekt ? We zullen het ontdekken op 17 februari.
-
Late Night with Seth Meyers (NBC, 24 februari)
Veel van de hullabaloo rond NBC's late night-transitie is gecentreerd rond Fallons overstap naar 11.30 uur, maar de Late Night-franchise heeft zijn eigen geschiedenis om waar te maken en heeft al jaren SNL-hoofdschrijver en Weekend Update-host Seth Meyers geconfronteerd met zijn eigen set van uitdagingen terwijl hij de show overneemt.
Bekend als de minder stoere zusterserie van de Tonight Show, is Late Night vaak een broeinest voor een meer alternatief type komedie dat de grenzen verlegde van wat een late night show zou kunnen zijn. Als gevolg van die innovaties en de boom van de talkshow, is het moeilijker om nu op te vallen, maar ondanks dat vond Fallon nog steeds manieren om de show uniek te maken met zijn onaanvaardbare energie.
Het zou redelijk zijn om te zeggen dat Meyers een cerebrale en minder geanimeerde stijl heeft dan Fallon, dus als ze deze omschakeling uitvoeren, is het interessant om te zien hoe de show overgaat in die stijl en hoe Meyers 'Late Show omarmt zijn historische verantwoordelijkheid om een beetje raar en gewaagd te zijn.
-
Battle Creek (CBS, herfst 2014)
Vince Gilligan is behoorlijk druk geweest na het triomfantelijke laatste seizoen van Breaking Bad, maar terwijl Better Call Saul een ietwat veilige band is voor de bewezen wereld van Bad, voelt Battle Creek als iets riskanters en mogelijk saai.
Battle Creek, geboren uit een script dat Gilligan 10 jaar geleden schreef, klinkt als een regelrechte procedure over een trio van FBI-agenten. Het zien van Gilligan's naam - evenals de naam van voormalige House-showrunner David Shore - geeft hoop dat er iets meer onder de oppervlakte zal zijn, maar er is ook de extra uitdaging om binnen de grenzen van het uitzendgebied te opereren.
Het is echter goed om te onthouden dat Breaking Bad niet meteen van de pagina is gesprongen en schreeuwde: "Ik word een klassieker", dus er is dat hele "oordeel niet over een boek" metaforische zin om in gedachten te houden, en bovendien, als Gilligan dingen een keer op een rijtje kan zetten, is er geen reden om te denken dat hij het niet meer kan doen.
-
Better Call Saul (AMC, 2014)
We weten nog niet expliciet wat Breaking Bad-spin-off Better Call Saul zal zijn, maar het valt niet te ontkennen dat de show met een voorsprong begint.
Het is niet alleen dat Saul Goodman een geliefd personage is, het is dat ondanks de dimensie die Bob Odenkirk aan de rol heeft toegevoegd en ondanks zijn vitale plaats op Breaking Bad, er nog veel te leren, leuk is en waarschijnlijk een hekel heeft aan het personage en een veel interesse om te zien hoe ze zijn verhaal uitwerken of uitbreiden.
Voeg daaraan toe dat Vince Gilligan en Peter Gould's voortdurende betrokkenheid en de mogelijkheid dat Better Call Saul af en toe gastspots van andere Breaking Bad-alumni zal hebben en het is gemakkelijk te zien waarom velen dit zoeken om het gat in hun harten te vullen waar Breaking Bad gebruikt zijn.
-
Extant (CBS, zomer 2014)
Extant zal het voordeel hebben van Halle Berry als een ster met Steven Spielberg bevestigd als een producent, maar terwijl dat talent zeker wonderen zal doen om elk stigma van de show af te schudden vanwege de plaatsing in de zomer, het concept - Berry's astronaut karakter werkt om herstel een relatie met haar familie na een jaar in de ruimte - cijfers om de rest te doen.
Voeg daar de cryptische teaser over Berry's personages acties (thuis en in de ruimte) aan toe en hoe ze "de loop van de menselijke geschiedenis kunnen veranderen", en Extant kan een hit zijn die kan koppelen met Under the Dome om netwerken aan te duwen om zich echt op te concentreren het plannen van meer hoogwaardige scriptprogrammering in de zomermaanden in plaats van elk jaar juni, juli en augustus af te staan.
-
Girl Meets World (Disney Channel, 2014)
De nostalgie magie is sterk met deze, maar terwijl de kinderen van de jaren 90 op en neer springen van opwinding over de mogelijkheid om het leven van.gif" />
Disney en Nickelodeon hebben goed werk geleverd door shows in die geest voor de jonge kinderen uit te brengen, maar de Boy Meets World-verbinding kan erop wijzen dat deze show iets verder gaat in de richting van het aanbieden van iets voor het hele gezin op de manier zoals shows zoals De Vroeger was Fresh Prince of Bel-Air en de eerder genoemde Boy Meets World - en dat is het waard om enthousiast over te worden!
-
Gotham Central (FOX, herfst 2014)
De geboorte van Marvel's Agents of SHIELD en het succes van Arrow heeft geleid tot een beetje een superheld tv-serie boom met Marvel's vierpuntige Netflix-deal, CW's Flash-serie, en ook een ontwikkelende serie gevestigd in Gotham City.
Gotham Central, gecreëerd door Bruno Heller (The Mentalist), zal zich richten op een jonge James Gordon. Dat betekent dat de serie de potentie heeft om zachtmoedig de overvloedige Rogue's Gallery van de Dark Knight te plunderen en tegelijkertijd het meestal onvertelde verhaal te vertellen over de vormende jeugd van een tienjarige Bruce Wayne na de dood van zijn ouders en Gordons hemelvaart.
Sommigen zullen zeggen dat die verhalen alleen geen show voortstuwen en dat Gotham Central weinig meer is dan een poging om goedkoop een Batman-show te doen zonder het filmische universum van DC te beïnvloeden, maar als de toon goed is en als Heller wijselijk een acteur kiest om Jim Gordon te spelen die fans opwindt voor de eerste take, dan zou Gotham Central het heel goed kunnen doen voor FOX.
-
Gracepoint (FOX, 2014)
Amerikaanse aanpassingen van Britse shows zijn meestal een allegaartje met hits (The Office, House of Cards) en missers (Prime Suspect, Viva Laughlin), maar met Gracepoint, FOX's aanpassing van Broadchurch, kan het netwerk het dek stapelen met voormalige Doctor Who ster David Tennant (die ook het voortouw nam op Broadchurch) evenals Breaking Bad-ster Anna Gunn en Nick Nolte.
Maar hoewel die cast interesse in de show belooft, is het echter de aanwezigheid van Broadchurch-maker Chris Chibnall die het meest interessant en belangrijk is. Zal Chibnall - die met zijn eerste poging zo'n uniek en verpletterend verhaal maakte - in staat zijn om zowel de diepte van Broadchurch te dupliceren terwijl de toon wordt aangepast aan het Amerikaanse publiek? Dat is de grootste vraag waarmee Gracepoint wordt geconfronteerd.
-
The Flash (The CW, herfst 2014 (in afwachting van ophaling))
De verschijningen van Grant Gustin als Barry Allen op Arrow zijn zo goed gegaan als verwacht, maar in 2014 kan de jonge acteur de uitdaging krijgen om The Flash te leiden als de CW de piloot ophaalt.
Gemaakt door Arrow mede-makers Andrew Kreisberg en Greg Berlanti, zal The Flash voortbouwen op het oorsprongsverhaal dat geavanceerd is in Arrow's mid-seizoen finale, terwijl ook meer "fantastische" karakters het tv-universum van DC kunnen betreden, een scherpe verandering van de meer op realiteit gebaseerde helden en schurken voortgebracht op Arrow.
Zal een barst zich verspreiden en een stroom van dergelijke personages binnenlaten met een nog grotere verkenning van de DC-gewelven? In veel opzichten is The Flash een proefballon waarvan het succes of falen de richting van superheld-televisie in de nabije toekomst kan beïnvloeden. Dus … geen druk.
-
The Leftovers (HBO, 2014)
Voor sommigen is The Walking Dead een verhaal over de nasleep van de apocalyps, maar hoewel die personages zich in een voortdurende staat van aanpassing bevinden na de opkomst van de niet-doden, hebben ze bewezen niet in staat te zijn opnieuw te bouwen. Ze weren af, ze overleven, maar in wezen wachten ze gewoon op de zich nog ontwikkelende apocalyps om hen in te halen.
Met The Leftovers lijken Damon Lindelof en romanschrijver Tom Perrotta een show op te stellen die rechtstreeks te maken heeft met de nasleep van een cataclysmische gebeurtenis - maar in dit geval is het de opname, die lijkt meer te worden behandeld als een katalysator die Perrotta toestaat om een nieuwsgierige lens te laten schijnen op de effecten die het heeft op een gezin en op de andere mensen die achterblijven, en niet op een constante dreiging.
Hoewel dat misschien niet zo visueel aantrekkelijk is als het zien van mensen die elke week in stof veranderen of naar het grote drijven, vragen over geloof, de waarde van moraliteit en het verlies van hoop na te zijn afgewezen door een God wiens bestaan plotseling wordt bevestigd om het drama te sturen op een manier die meer dan het verschil zou moeten maken.
-
The Strain (FX, juli 2014)
The Strain is geboren uit Chuck Hogan en Guillermo del Toro's literaire trilogie en vertelt het verhaal van een parasitaire vampierenplaag die New York omhult, terwijl een CDC-arts en zijn team terugvechten.
Cory Stall speelt Dr. Dr. Ephraim Goodweather met Sean Astin, David Bradley, Kevin Durand en Regina King om de cast af te ronden, maar de grote gelijkspel is del Toro en zijn betrokkenheid.
Dankzij de schare beesten die door del Toro zijn bedacht voor de Hellboy-films en Pans Labyrinth, zijn de verwachtingen hoog met betrekking tot hoe deze gemuteerde vampiers eruit zien. Op dit moment hebben we alleen een virale teaser gezien die niets heeft weggegeven, maar hoewel dat frustrerend is, is het misschien beter voor de show als de grote onthulling zo lang mogelijk wordt uitgesteld, alleen om anticipatie op te bouwen.
-
Zoals deze lijst meer dan illustreert, is er veel potentieel onderweg, maar er is ook de mogelijkheid dat er iets anders zal verschijnen in het komende jaar dat al deze andere shows zal wegblazen.
Maar voorlopig, terwijl we waakzaam wachten om te zien dat de tv blijft veranderen met een nieuwe verzameling helden en monsters en gezichten die zowel vertrouwd als nieuw zijn, is het belangrijk om het bijhouden van de score te vergeten en de vragen over hits en missers opzij te zetten en dat te onthouden op het meest moleculaire niveau gaan tv-shows over escapisme en entertainment.
Deze shows kunnen nu interesses en opwinding opwekken, en ze kunnen ons hart later breken, maar als ze ons laten lachen, huilen of iets voelen, dan wordt het een behoorlijk goed jaar voor televisie.
