Inmiddels wordt verwacht dat de climax naar een seizoen van Peaky Blinders geen kleine hoeveelheid off-screen rijden en handelen zal omvatten om de Shelby-clan uit heet water te krijgen. Deze keer was het de incompetente vendetta van Luca Changretta en zijn meestal besnorde band van vrolijke mannen die besloten Tommy Shelby en de rest van zijn gezin aan de kook te brengen. En net zoals in de voorbije seizoenen is gedaan, liet Tommy zijn tegenstander de kans om te denken dat hij had gewonnen, onder het opvangen van de matchstick-kauwende dorst naar wraak voor Mafioso, voordat hij een opmerkelijk ommekeer uitvoerde door de cynische woorden van Alfie Solomons ter harte te nemen, begrip dat de grote altijd de kleine zal verslaan.
Op papier leek de conclusie van 'The Company' misschien een vernieuwing van voorbije seizoenen - vooral vanuit een structureel oogpunt - maar de vertrouwde aspecten van het griezelige vermogen van de familie Shelby om hun vijanden (en de kijkers) te verrassen door te bellen gunsten of het vormen van een onverwachte alliantie zonder dat iemand wijzer is, zorgt nog steeds voor een leuke conclusie. Als een serie wordt Peaky Blinders gedefinieerd door de bekende ritmes van zijn verhalen veel meer dan iets anders. Net als het frequente gebruik van 'Red Right Hand', maakt de show patronen en herhalingen op een dusdanige manier dat het doen zonder de serie iets anders zou maken dan Peaky Blinders.
Dus, hoewel het vanaf het begin duidelijk was dat Tommy in feite niet twee broers in een enkel seizoen had verloren, en dat gekke hond Arthur op het meest dramatische moment met wraak zou terugkeren, de oude Peaky Blinders-vonk was er nog steeds. Meer nog dan hun vijand te slim af te zijn door simpelweg een snelle te trekken en de fijne mensen van Birmingham te overtuigen dat de rook van een vaak gebruikte open plek een brandende caravan was met het recentelijk verrotte lijk van Arthur, Tommy, Polly en ja, zelfs Arthur, trok een lange con dat, afgezien van bewijsmateriaal opzij, misschien wel hun slimste manoeuvre tot nu toe is.
Het nadeel van contact maken met Alphonse Capone en het afsnijden van de benen van het familiebedrijf Changretta, terwijl de leden anders bezig waren Tommy te achtervolgen door dichtgemetselde huurwoningen en vermoedelijk spaties te schieten, is dat het Luca een ineffectieve schurk maakt. Er is een gevoel dat dit opzettelijk kan zijn geweest; een Amerikaan die een vreemd land binnenstormt, vuurwapens en blind voor zaken thuis is niet de beste look, en als zodanig heeft deze specifieke buitenlandse indringer de nederlaag van de overwinningskaken afgesloten.
En dat is vaak de hapering wanneer een vendetta het mechanisme is dat de plot van een lopende serie bestuurt. Er zijn vervangbare personages zoals John, die uitging van een geweerschot om het seizoen te openen en de inzet te zetten, maar de schokkende high van dat bepaalde dieptepunt werd al snel minder. Er was een kort moment waarop bleek dat Polly een deal had gesloten met een hardhandige duivel om het leven van haar zoon Michael te redden, maar zelfs dat bleek nog een trucje te zijn in de goed op maat gemaakte mouw van de familie Shelby. Het komt allemaal neer op een reeks componenten die op dit moment spannend zijn, maar uiteindelijk is de som niet noodzakelijkerwijs groter dan de delen.
Om dit tegen te gaan, biedt Knight meestal iets extra's, een plagerij over wat komen gaat of een draai van zo ver uit het linker veld dat het het seizoen en de serie schijnbaar opnieuw kalibreert voordat het zwart wordt. Seizoen 3 eindigde met het schokkende verraad van Tommy aan zijn familie, stuurde hen naar de gevangenis en opende de deur voor de strop van een beul om om hun nek te passen. Meer dan het seizoen opnieuw te kalibreren, zorgde Tommy voor een boeiende cliffhanger, een die de première van seizoen 4 diende aan te passen. Hetzelfde geldt in wezen voor de ontknoping in 'The Company'; nadat hij Luca had uitgezonden en een laatste hart met hart had met Alfie Solomons - een die Alfie's lange oplichterij bleek voor het beëindigen van zijn eigen leven - richtte Knight zijn zinnen op een mooie toekomst voor zijn personages, het zien van een bookmaker en een deel- tijd Gin distiller werd legitieme zakenman lid van het Parlement.
Tommy's wending naar de politiek gebeurt snel en eindigt niet verrassend in zijn voordeel. Het schot van Tommy die triomfantelijk met zijn gezin loopt en het kind vasthoudt dat hij met Lizzie verwekte, na het winnen van de verkiezingen in een aardverschuiving, is ongeveer net zo cynisch als Peaky Blinders ooit heeft durven vertonen. De duisternis van de show komt meestal in de vorm van zijn bijna vrolijke aanpak van kortstondig bloedvergieten en de consumptieve wreedheid van zijn kapitalistische personages, maar Tommy's intrede in de overheid zou meer zijn als dit seizoen niet in 2017 werd vrijgegeven.
Het creëert een fascinerend raadsel voor de kijker als de serie het laatste seizoen ingaat: na vier jaar rooten voor deze specifieke slechteriken om te winnen, is de Shelby-familie klaar om hun merk van corruptie naar een nieuw niveau te brengen, waardoor een soort institutioneel verval waar ze keer op keer van hebben geprofiteerd. Als seizoen 5 echt het einde van Peaky Blinders is, heeft seizoen 4 het zo opgezet dat sommige kijkers zich afvragen of ze de criminelen in het hart van het verhaal wel of niet willen zien overwinnen.
Volgende: Tom Hardy is je officiële Peaky Blinders seizoen 4 MVP
Peaky Blinders seizoen 4 is volledig beschikbaar op Netflix.
