Seth Rogen 's' The Interview 'Aangekondigd door Noord-Korea

Seth Rogen 's' The Interview 'Aangekondigd door Noord-Korea
Seth Rogen 's' The Interview 'Aangekondigd door Noord-Korea
Anonim

Bioscoop is inherent politiek. Zelfs als filmmakers niet hun best doen om ideologie onder de loep te nemen, maken hun films nog steeds impliciete politieke verklaringen. In 2008, bijvoorbeeld, combineerde The Dark Knight alle spanning van een superheldenfilm met een gruizige misdaadgaren, terwijl het tegelijkertijd een allegorie bood voor de oorlog tegen terreur; ondertussen verheugde The Iron Giant in 1999 het publiek met zijn centrale emotionele lijnen door vriendschap en zelfbeschikking, maar bevat ook een anti-gun sentiment en een satirische kritiek op reactionair bestuur.

Geen van beide films houdt zich openlijk en frontaal bezig met de hedendaagse politiek; de politieke boodschappen moeten eruit worden gelezen. Andere films dragen echter liever hun politiek op de mouwen en Seth Rogen's aankomende The Interview is er daar een van. De film heeft Rogen-spelproducent voor de presentator van de talkshow van James Franco, aangezien beide mannen de kans krijgen om de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-Un te interviewen. Hun kans neemt echter een ommekeer, wanneer de regering van de Verenigde Staten het duo rekruteert om de man in plaats daarvan te vermoorden.

Image

Rogen, die Het Interview schreef en hielp naast zijn gebruikelijke regiopartner in komische misdaad, Evan Goldberg, kleedt hier niets aan. Een andere film kan zijn omgeslopen en rechtstreeks met een vinger naar zowel Noord-Korea als Kim wijzen en ze vervangen door schermsurrogaten om te voorkomen dat politieke of sociale veren in de war raken. Maar delicatesse is niet echt het handelsmerk van Rogen en Goldberg, en volgens The Telegraph lijkt het erop dat veren in Pyongyang inderdaad zijn verstoord door het flagrante politieke farce van The Interview.

De kritiek komt vooral van Kim Myong-chol, de uitvoerend directeur van het Centrum voor Noord-Korea-VS Peace, die suggereert dat de moord op de moord op de film wanhoop verraadt en tegelijkertijd zijn bewondering voor de hedendaagse Britse cinema over Hollywood-foto's uitdrukt. Niemand kan Kim beschuldigen van zijn persoonlijke filmvoorkeuren; elk hun eigen, tenslotte, met name in een geval dat zo specifiek en opzettelijk is als dat van The Interview. Hoewel er een speciale ironie is aan de lof die hij James Bond toekent, een karakter wiens brood en boter moord is.

Image

Niemand zou verrast moeten zijn dat Noord-Korea aanstoot zou nemen aan een film die de poging tot moord op zijn leider weergeeft, vooral omdat Amerikaanse filmmakers deze weg met het land eerder zijn ingeslagen. Team America: World Police uit 2004 gebruikte een karikaturale versie van Kim Jong-Un's overleden vader, Kim Jong-Il, als zijn schurk, terwijl Die Another Day de eerder genoemde Engelse spion ziet infiltreren in een Noord-Koreaanse militaire installatie. Meer recentelijk verruilde de remake van Red Dawn Rusland voor Noord-Korea; kansen geven de voorkeur aan een uitkomst waarbij Kim en zijn kabinet ook geen warme gevoelens hebben voor die film.

Wat betekent dit voor Rogen, Goldberg en Franco? Waarschijnlijk niets. Nieuwsartikelen (zoals deze) waarin de Noord-Koreaanse reactie op The Interview wordt vermeld, zullen alleen maar helpen om meer tickets te pushen tijdens de theatrale run van de film. Het is moeilijk om je enige echte actie voor te stellen die hier tegen hen wordt ondernomen, nog moeilijker om na te denken over de mogelijke gevolgen van hun subversie; de film is een komedie, absurdist tot een fout als we de trailer tegen nominale waarde nemen. Dit zijn dezelfde mensen die This is the End hebben gemaakt, een film die de Rapture en de celebrity-cultuur in één beweging doorsnijdt. Niemand, zelfs Kim niet, zou deze jongens eigenlijk als representatief voor de Amerikaanse regering of haar bevolking moeten beschouwen.

Maar zelfs als dat zo is, is het de moeite waard om de wijsheid in twijfel te trekken om een ​​film over dit exacte scenario te maken - zelfs met de tong volledig in de wang - in het licht van de huidige betrekkingen van de Verenigde Staten met Noord-Korea. Is The Interview een onverstandige productie, of zal Noord-Korea zijn hackles verlagen en vergeten dat de film zelfs bestaat? Soms is het gemakkelijk om de kracht van cinema te vergeten en de politieke overtuigingen die het medium kan maken; andere keren komen films als The Interview langs en herkennen we die kracht maar al te goed.

_________________________________________________

Het interview opent op 10 oktober 2014 in de bioscoop.