The Shining van Stanley Kubrick is een van de meest invloedrijke films in de filmgeschiedenis geworden, vaak beschouwd als een van de grootste horrorfilms ooit gemaakt, maar het kostte wat vrijheden bij het aanpassen van de roman van Stephen King. Het Shining-boek werd gepubliceerd in 1977 en volgde Jack Torrance, een aspirant-schrijver en herstellende alcoholist die een baan aanneemt als buiten het seizoen verzorger van het Overlook Hotel in de Colorado Rockies. Jack neemt zijn gezin mee - vrouw Wendy en zoon Danny - maar wanneer ze door een sneeuwstorm worden afgesloten van de buitenwereld, beïnvloeden de bovennatuurlijke krachten in het hotel Jacks gezond verstand.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Een vervolg op de roman werd gepubliceerd in 2013, getiteld Doctor Sleep, en richt zich op Danny Torrance en zijn worsteling met trauma na de gebeurtenissen in het eerste boek, met een filmversie die dit jaar wordt uitgebracht. Kubrick's bewerking van The Shining arriveerde in 1980 en Stephen King was zeer uitgesproken over zijn afkeer van de film, aangezien Kubrick een creatieve licentie kreeg voor het verhaal en de personages, waardoor de roman en de film twee heel verschillende verhalen werden.
The Shining volgt dezelfde basisplotlijn als de roman, met de Torrances die in het laagseizoen naar het Overlook Hotel verhuizen en daar vast komen te zitten vanwege een sneeuwstorm, maar details zo klein als het kamernummer en anderen zo groot als het karakter van Jack Torrance waren veranderd. Hier zijn de grootste veranderingen van King's The Shining naar de film van Kubrick.
Kamer 237
In The Shining-roman is de mysterieuze kamer waar sommige bovennatuurlijke gebeurtenissen plaatsvinden, kamer 217. In de film werd deze gewijzigd in 237. Dit was te wijten aan een verzoek van de Timberline Lodge, een hotel in Oregon dat werd gebruikt voor de buitenopnamen van het Overlook Hotel. Het management van de Timberline vroeg Kubrick om kamer 217 niet te gebruiken, omdat ze vreesden dat gasten niet meer in die kamer zouden willen blijven als de film eenmaal uit was, en daarom werd kamer 237 gecreëerd, omdat er geen dergelijk kamernummer in het hotel is. Ironisch genoeg is kamer 217 de meest gevraagde in de Timberline Lodge.
Deze verandering heeft plaatsgemaakt voor een stel complottheorieën over de betrokkenheid van Kubrick bij de geënsceneerde maanlanding. Sommigen van hen zeggen dat 237 een verwijzing is naar de afstand tussen de maan en de aarde, die volgens hen 237.000 mijl is, hoewel het ongeveer 238.900 mijl is. De Shining is door velen beschouwd als een bekentenis van Kubrick over de nepmaanlanding, met andere details zoals de rocketship-trui van Danny als bewijs gebruikt. Wat u ook kiest te geloven, de verandering van ruimte had er niets mee te maken.
Geesten versus Jack's Mind
Het Overlook Hotel is spookachtig, en dat is heel duidelijk in het boek, met de topières in de tuin die zelfs tot leven komen en Dick Hallorann aanvallen aan het einde van het verhaal. Deze bovennatuurlijke krachten maken Jack krankzinnig, hoewel hun eerste doelwit Danny was, maar ze konden hem niet bezitten. In The Shining-film komt Jack's afdaling naar waanzin uit zijn eigen geest, veroorzaakt door isolatie en het schrijversblok waarmee hij worstelt, en de geesten zijn er in plaats daarvan om hem terug te "winnen" als hij een reïncarnatie is van een vorige verzorger, zoals voorgesteld door de foto op het einde. Bovendien suggereert de roman dat het kwaad van het hotel voortkomt uit de gruwelijke gebeurtenissen die daar plaatsvonden en zich manifesteert als een vaag sentient kwaadwilligheid, terwijl de film verklaart dat het hotel is gebouwd op een Indiase begraafplaats, en dat is waar de kwade energie vandaan komt.
De echte Jack Torrance
In beide versies van The Shining is Jack Torrance een aspirant-schrijver en herstellende alcoholist, maar Kubrick bracht een aantal grote veranderingen aan in het personage. De Jack uit het boek wordt geïntroduceerd als een sympathieke man die worstelt met problemen met alcohol, woede en autoriteit. De roman biedt ook meer informatie over de Torrance-familie en hun dynamiek, waaronder de onthulling van Jack's fysieke misbruik van Danny (Jack heeft in het verleden zelfs Danny's arm gebroken), en andere manieren waarop zijn woedeaanvallen hen hebben beïnvloed, zoals het verliezen van zijn baan als leraar na het aanvallen van een student. Vanwege dit alles probeert Jack het goed te maken met zijn gezin en ziet de baan in het hotel als een kans om opnieuw in contact te komen met Wendy en Danny.
De Jack in The Shining-film wordt vanaf het begin gepresenteerd als een sinister personage en zijn tijd in het hotel is meer gericht op het blok van zijn schrijver dan zijn intenties (indien aanwezig) om opnieuw contact te maken met zijn familie. Kubrick's versie van Jack is een man die al diep verstoord was en slechts een klein duwtje nodig had om volledig in de waanzin te vallen, terwijl de romanversie een man is die worstelt om zijn gezond verstand te houden temidden van het isolement en de invloed van de bovennatuurlijke krachten van de hotel. Ook bevriest hij niet dood in het boek en sterft in plaats daarvan wanneer de stookruimte explodeert.
Wendy was niet onderdanig
Wendy Torrance van Shelley Duvall was zachtaardig, onderdanig, nerveus en passief - het tegenovergestelde van de Wendy uit het boek Shining. De filmversie van het personage besteedt een groot deel van het verhaal aan de rand van een storing en stort uiteindelijk in op de derde handeling, terwijl de versie van het boek kalm blijft (zo kalm als iemand zich in zo'n situatie kan bevinden, natuurlijk) en is veel onafhankelijker en zelfredzamer. Een van de grootste verschillen is dat de Wendy uit de roman eigenlijk opkomt tegen Jack, terwijl de filmversie stil is en constant bang lijkt om zelfs met haar man te praten - wat begrijpelijk is gezien Jack's persoonlijkheid in de film.
Danny en zijn denkbeeldige vriend
Danny Torrance in de roman is vrij open over zijn macht, zeer intelligent, met een groot vocabulaire en zeer dicht bij zijn beide ouders. In The Shining-film houdt Danny zijn 'glans' geheim, zelfs van Hallorann, die het ook heeft. Hij spreekt niet veel en wordt gezien als dichter bij Wendy dan Jack, wat ook Jack aanzet om te denken dat de twee tegen hem samenzweren. In de roman is Danny ook in staat zijn vader uit zijn "bezeten" versie te halen, wat is hoe hij zichzelf kan redden, waarbij Jack hem zelfs vertelt om te rennen en te onthouden hoeveel hij van hem houdt voordat de corrupte versie van hem neemt opnieuw.
Een van de dingen die kijkers een beetje raar vinden in de film is hoe Danny 'omgaat' met zijn denkbeeldige vriend Tony: door zijn vinger te bewegen en zijn stem te veranderen. In The Shining-roman ziet Danny Tony als een echte persoon van vlees en bloed, en later wordt onthuld dat het een verlengstuk van zichzelf is - een manifestatie van Danny in tien jaar, omdat 'Anthony' zijn tweede naam is. Tony speelt geen wezenlijke rol in de film, maar in de roman is hij een bron van angst en later kracht voor Danny, en heeft een verband met zijn "glans" als hij hem voor gevaar waarschuwt.
Dick Hallorann sterft niet
De chef van de Overlook, Dick Hallorann, is het enige personage afgezien van Danny dat 'de stralende' bezit, als mentor voor hem fungeert en een zeer speciale band met de jonge Torrance vormt. In zowel de roman als de film ontvangt Hallorann een helderziende oproep van Danny en snelt terug naar de Overlook. In de roman wordt hij echter aangevallen door de topiary-dieren en wordt zwaar gewond door Jack, maar hij sterft niet. In de film wordt hij vermoord door Jack in de lobby. Het eerder genoemde vermogen van Danny om de corrupte versie van Jack af te leiden, is wat hem, Wendy en Hallorann laat ontsnappen, en Hallorann verschijnt zelfs in de vervolgroman Doctor Sleep.
De meest beroemde scènes staan niet in het boek
Degenen die het boek niet hebben gelezen, maar de film hebben bekeken, zullen verrast zijn dat enkele van de meest iconische scènes uit The Shining niet in het bronmateriaal voorkomen. De Grady-moorden worden in het boek genoemd, maar de meisjes zijn geen tweelingen en manifesteren zich nooit in welke vorm dan ook. De stortvloed van bloed uit de liften is ook uniek voor de film, evenals de "alle werk en geen spel maakt Jack een saaie jongen" pagina en de badkamer scène met Jack door de deur breken met een bijl en zeggen "hier is Johnny! ” (hoewel hij Wendy in het boek achtervolgt naar de badkamer, maar in plaats daarvan draagt hij een croquet-hamer en zegt nooit die beroemde regel). Het hedge-doolhof van The Overlook is ook een toevoeging van Kubrick om de topiary-dieren te vervangen, omdat de speciale effecten op dat moment beperkt waren en de bemanning de dieren niet tot leven brachten. Het doolhof wordt de sleutel tot Danny's ontsnapping, omdat het als een toevluchtsoord voor hem en een val voor Jack dient.
