In de loop der jaren heeft HBO's Silicon Valley enige kritiek ontvangen met betrekking tot het cyclische karakter van zijn seizoenlange bogen. Dat wil zeggen, je zou de opkomst en ondergang van Pied Piper betrouwbaar kunnen timen door hoeveel afleveringen er nog in het seizoen waren. Een nederlaag uit de kaken van de overwinning was de onofficiële manier van werken van de serie geworden, wat betekent dat, ondanks het feit dat het in de verhaallijn van een seizoen maar weinig winst opleverde, er meestal minstens één hapering in het plan zou zijn dat onvermijdelijk zou eindigen met de sensatie dat Richard (Thomas Middleditch), Jared (Zach Woods), Dinesh (Kumail Nanjiani) en Gilfoyle (Martin Starr) collectief achteruit gingen, waardoor ze iets kregen om naar toe te werken - of te corrigeren - in het volgende seizoen.
Zoals kritiek gaat, is de spoel- en herhaalmethode niet bepaald een grote misdaad tegen semi-geserialiseerde haf-uur televisie. Ondanks de voor- en tegenspoed van een seizoen, levert de serie betrouwbaar waar het belangrijk is: mensen aan het lachen maken. Silicon Valley vindt altijd nieuwe manieren om Dinesh zichzelf te vernederen in zijn voortdurende (meestal) vriendelijke rivaliteit met Gilfoyle, of in het ontdekken van nieuwe aspecten van het ogenschijnlijk gemartelde verleden van Jared, zoals geleverd door een schokkend gebrek aan formaliteit door de serie MVP Woods. Meestal houdt Silicon Valley zich echter bezig met de sociaal ongemakkelijke bumblings van de vaak verwarde Pied Piper-CEO Richard Hendricks, die dit seizoen alleen voor een kamer vol nieuwe coders heeft kunnen overgeven en ook in paniek door een glazen raam liep, Hij belandde in het ziekenhuis om ervoor te zorgen dat we allemaal onze aanbevolen toelage krijgen van Andy Daly als de huisarts van de show met de moeilijke manier van slapen gaan. Dus, gezien het voortdurende succes van de show als het gaat om het vervullen van zijn plichten van, weet je … eigenlijk grappig, op een bepaald punt komt de evaluatie van de cyclische aard van de show uiteindelijk in het idee dat, als het niet kapot is, repareer het niet.
Meer: elke annulering en verlenging van het netwerk-tv-programma van 2018 (tot nu toe)
Maar Silicon Valley gaat door in jaren, en ondanks dat het onlangs voor een zesde seizoen is vernieuwd, zal de serie de cirkel moeten doorbreken die het heeft doorgemaakt om de serie tot een goed einde te brengen. Of dat einde met seizoen 6 komt of niet, is nog niet bekend, maar de finale van seizoen 5, 'Fifty-One Percent', is de beste poging van de show sinds het einde van seizoen 1 om een wissel te gooien. De sluitingsmomenten van het seizoen voelen duidelijk anders aan; ze zijn ondubbelzinnig een overwinning voor Pied Piper en Richard, maar er is ook een definitieve kwaliteit voor hen die 'Fifty-One Percent' ook een volledig bevredigende reeksfinale zou hebben gemaakt.
Een deel daarvan is natuurlijk te danken aan hoe de series van HBO worden gemaakt. Het hele seizoen ligt in het blik voordat het wordt uitgezonden, wat betekent dat vragen over de toekomst van de show die nog niet zijn beantwoord voordat het filmen eindigt, de schrijvers in staat stellen om enige schijn van totale sluiting te bieden, maar niet zo veel sluiting dat de show kan ' t komt terug. 'Éénenvijftig procent' levert dan op beide rekeningen, terwijl Pied Piper de overwinning uit de kaken van de nederlaag haalt, en daarbij alles behalve het steeds ouder wordende monolithische rijk overwint en dat is Hooli (of was, dankzij Jeff Bezos 'buy-out), en de overdracht Richard's nemesis, Gavin Belson (Matt Ross), zijn grootste verlies tot nu toe.
Dat doel wordt des te bevredigender gezien hoeveel van de aflevering is besteed aan het volgen van een bekend pad. De lancering van PiperNet, het gedecentraliseerde internet dat voor het eerst werd gepland in seizoen 4, werd in de kantoren van het bedrijf met grote fanfare onthaald, benadrukt door de aanblik van Richard in een Pied Piper-kostuum (dat alleen wordt overtroffen door zijn onverstandige zelfpromotie door Jared's opzichtige Pied Piper-teamjas die later Gilfoyle-aanbidding en Dinesh voor meer schaamte zorgde). Maar toen de aflevering twee maanden vooruit sprong om een dramatisch beperkt personeelsbestand aan het licht te brengen en het onvermogen van PiperNet om de wereldveranderende innovatie Silicon Valley en Silicon Valley allebei te waarderen, leek het een ander voorbeeld van de serie die comfortabel doet wat het normaal gesproken heel goed doet.
Maar er waren subtiele hints dat 'Fifty-One Percent' geen ander voorbeeld van business as usual zou zijn, beginnend met Richard's zelfvermaning voor Monica over zijn aandringen dat Colin (Neil Casey), het voormalige hoofd van gaming bedrijf K-Hole, "kiss his piss." En hoewel Richard toegejuicht was over zijn ongelukkige woordkeuze, was het het niveau van zelfbewustzijn en schijnbare ontzetting over het besef dat hij een even kleine en wraakzuchtige persoon kan zijn als Gavin Belson aangaf dat er een verandering in aantocht was.
De finale gaf ook Dinesh, Jared, Gilfoyle en zelfs Monica belangrijk, hoewel ze soms haastige rollen speelden, omdat het duidelijk werd wat Laurie Bream (Suzanne Cryer) en Yao (Tzi Ma) eindigden om controle over PiperNet te krijgen en hoe Gavin zou opnieuw een manier kunnen vinden om veroudering af te wenden in het gezicht van een overnamebod van Bezos dat het schijnbare einde van Hooli zou betekenen. Maar zo plichtmatig als iets van dat leek, de uitbetaling van 'Fifty-One Percent' en de nodige buiklach die overal werd verspreid - zoals Jared zonder een kleine hoeveelheid vijandigheid vroeg of een glamper klaar was om te sterven - waren zodanig dat seizoen 5 eindigde op een indrukwekkend hoge toon.
De aanblik van Monica die de Pied Piper-jongens door hun nieuwe kantoren leidde - wat het einde van Mad Men seizoen 5 oproept - zorgde voor een bevredigend einde aan wat een sterk seizoen van Silicon Valley was. Het had ook gemakkelijk kunnen zorgen voor een verheugend einde van de serie zelf, omdat Pied Piper de ruimte in ging die eerder door Hooli werd ingenomen, de versie van de show was van David die Goliath verslaat, iets dat vanaf het allereerste begin in de maak was. Wetende dat dit niet het einde is, verdunt de emotionele bevrediging enigszins, omdat het meer meeslepende verhaal altijd is om de underdog te zien slagen. Dat is in de laatste vijf seizoenen van de show het geval geweest, maar nu is dat zeker veranderd. Er is ongetwijfeld een interessant verhaal te vertellen in de overgang van Pied Piper van altijd rommelig opstarten naar een marktleider en vervanger van Hooli. Die nieuwe richting zou een aantal ongeziene en potentieel meer bevredigende wegen kunnen opleveren voor de serie in seizoen 6. Hopelijk is dat waar Silicon Valley volgend jaar naar toe gaat.
