Snowden Review

Snowden is een solide, maar onopvallende weergave van een intrigerend incident dat het publiek vraagt om serieuze vragen te overwegen.

Snowden is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Edward Snowden (Joseph Gordon-Levitt), een medewerker van de CIA en NSA die in 2013 geclassificeerde informatie over de moreel dubbelzinnige intelligentietactieken van de organisatie naar de pers lekte. In 2004 hoopte Snowden in de Special Forces van het leger te dienen, maar een medische toestand acht hem ongeschikt voor actie. Snowden wil zijn land op een andere manier helpen en begint te werken voor de CIA en stijgt snel door de gelederen dankzij zijn computervaardigheden en hersenkracht.

Op een dag beseft Snowden het ontnuchterende besef dat de anti-terrorismepraktijken van de Amerikaanse overheid behoorlijk uitgebreid zijn, omdat de NSA iedereen bespioneert. Ze richten zich niet alleen op verdachten met een redelijke reden, ze hebben toegang tot ieders privé-informatie in de naam om Amerika veilig te houden. Snowden voelt dat dit de verkeerde manier is om dingen te doen en besluit alles te riskeren. Hij wordt een van de meest beruchte klokkenluiders in de geschiedenis en organiseert een clandestiene ontmoeting met professionele journalisten om zijn verhaal te vertellen.

Zoals de openingskaart aangeeft, is Snowden een gedramatiseerde versie van de noodlottige gebeurtenissen die enkele jaren geleden in het nieuws kwamen, zoals getoond door de lens van Oscar-winnende regisseur Oliver Stone. De film had een moeilijke weg op weg naar het grote scherm (er waren problemen met het beveiligen van een distributeur en talloze verschuivingsdatums), maar de hoop was dat een controversiële filmmaker als Stone een controversieel verhaal zou kunnen nemen en er een meeslepend drama. Helaas is hij in dat opzicht slechts gedeeltelijk succesvol. Snowden is een solide, maar onopvallende weergave van een intrigerend incident dat het publiek vraagt om serieuze vragen te overwegen.

Het scenario van Stone en co-schrijver Kieran Fitzgerald is zo gestructureerd dat de interacties van Snowden met journalisten Laura Poitras (Melissa Leo), Glenn Greenwald (Zachary Quinto) en Ewen MacAskill (Tom Wilkinson) worden gebruikt als een framing-apparaat om naar verschillende punten te springen in het verleden van Snowden. Dit is een interessante benadering, maar het is enigszins gebrekkig omdat het verhindert dat het verhaal van de film echt stroomt; het constante snijden tussen tijdsperioden zorgt voor een schokkerig gevoel. Velen die aanwezig zijn, zullen van tevoren weten wat er is gebeurd, maar Snowden bouwt niet op aan de uiteindelijke beslissing van het onderwerp, wat een deel van de impact ervan ondermijnt. Bovendien worstelt de film met enkele pacingkwesties en doorloopt hij de bewegingen tijdens de looptijd van 2 uur en 15 minuten. De dingen beginnen tegen het einde, maar het meeste van wat wordt gepresenteerd is redelijk standaard.

Degenen die bekend zijn met het werk van Stone weten dat hij een regisseur is die een project graag vanuit een specifiek gezichtspunt benadert, en dat is het geval met Snowden. Hoewel de dialoog beide kanten van het argument goed presenteert (wat na het bekijken tot een gezond debat zou moeten leiden), neigt het duidelijk naar het argument dat Snowden een nationale held was. Dit staat in contrast met het onpartijdige karakter van de Academy Award-winnende documentaire Citizenfour en maakt het moeilijk voor alle bioscoopbezoekers om zich in te leven in zijn boodschap. De thema's en gesprekken zijn fascinerend, maar het script had kunnen profiteren van het schilderen van het verhaal in meer grijstinten. Het vertelt, maar toont niet, de voordelen van nationale surveillance, waardoor Snowden's keuze in de film minder moeilijk was dan waarschijnlijk in het echte leven.

Zoals verwacht levert Gordon-Levitt doorgaans uitstekende prestaties als Snowden. Hij belichaamt het personage, draagt een nauwe fysieke gelijkenis met het onderwerp en blijft de hele film betrokken bij de stem (waaraan men na een paar minuten gewend raakt). De acteur gebruikt zijn sympathie en aanwezigheid op het scherm om Snowden te laten zien als een conflicterende persoon wiens dromen van vechten voor en loyaal blijven aan de VS, rechtstreeks tegen zijn persoonlijke principes zijn. Snowden van Gordon-Levitt is een sympathieke hoofdrolspeler, omdat de druk en de aard van zijn werk in de loop van de tijd zwaar op hem drukt. Hij past goed bij de rol en Gordon-Levitt draagt de film op zijn schouders. Hij is misschien wel de sterkste troef en laat Snowden echt werken.

In termen van de ondersteunende cast, het hoogtepunt is duidelijk Shailene Woodley als vriendin Lindsay Mills van Snowden. Ze heeft een van de betere wendingen van haar carrière hier, waardoor Snowden een emotioneel element heeft dat dit op menselijk niveau baseert. Ze biedt het perspectief van de 'gewone' persoon die in een buitengewone situatie wordt gegooid en probeert het beste te maken van een onstabiel leven. Woodley heeft een goede chemie met Gordon-Levitt, en de twee zorgen voor een leuk stel wiens relatie door talloze wendingen heen en weer gaat. Andere personages zijn niet zo uitgewerkt als Lindsay en Snowden, maar de mensen van Nicolas Cage (veel ingetogener dan normaal), Rhys Ifans, Scott Eastwood, Leo, Quinto en Wilkinson zijn allemaal solide in hun onderdelen, die de verschillende ideologieën vertegenwoordigen van deze specifieke wereld.

Wat uiteindelijk voorkomt dat Snowden zo groot wordt als het zou kunnen zijn, is dat er ondanks zijn interessante onderwerp eerlijk gezegd niet genoeg is om een verhalende langspeelfilm in te vullen (vergelijkbaar met Clint Eastwood's Sully). Zoals hierboven vermeld, zullen kijkers af en toe zijn lengte voelen als hij naar zijn onvermijdelijke eindpunt kruipt. Stone's versie moet ook in de schaduw van Citizenfour staan, wat voor velen het definitieve portret is van wat er is gebeurd. Uiteindelijk is Snowden een goed gemaakte, maar vrij standaard, biopic die zorgt voor een toegankelijke toegang tot het Snowden-verhaal voor het onbekende. Steenfans en degenen die geïnteresseerd zijn in de marketing zouden het leuk moeten vinden, en het kan sommigen aanmoedigen om verder te lezen over het ware verhaal.