De Spider-Man- deal tussen Marvel Studios en Sony Pictures is mislukt - dus wat kunnen de afzonderlijke studio's nu met de wall-crawler doen? Marvel verkocht de filmrechten voor Spider-Man in de jaren negentig, en als gevolg daarvan is hun meest verhandelbare held technisch een eigendom van Sony. Dat veranderde begin 2015, toen Marvel en Sony een ongekende deal bereikten waardoor Spider-Man opnieuw kon worden opgestart - voor de tweede keer - als onderdeel van de MCU.
Die overeenkomst is winstgevend gebleken, maar helaas is de Sony-Marvel-deal voor Spider-Man ingestort. Disney heeft verschillende bedrijfsprioriteiten, namelijk de Disney + streaming-service en het terugverdienen van de kosten van hun recente Fox-acquisitie. Marvel Studios-president Kevin Feige is de sleutel tot beide; hij produceert een schat aan Marvel-inhoud voor Disney +, en hij zal de X-Men en de Fantastic Four ook opnieuw opstarten als onderdeel van de MCU. Dat betekent dat het laatste dat Disney wil, is dat Feige wordt afgeleid met een eigenschap die ze technisch niet bezitten. Van hun kant gelooft Sony dat ze alles van Marvel hebben geleerd en willen ze Spider-Man integreren in de zich ontwikkelende Venomverse. De situatie is iets van een verward web, met wettelijke rechten die beide studio's in de toekomst beperken.
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Gelukkig is het mogelijk om af te leiden wat Sony en Marvel met Spider-Man kunnen doen. Sony werd in 2014 gehackt en een schat aan documenten werd online verspreid. Ze bevatten zelfs kopieën van hun Spider-Man-contracten met Marvel - inclusief de laatste versie vóór de Spider-Man-deal. Het is redelijk om aan te nemen dat, nu de deal is afgebroken, de rechten zijn teruggekeerd naar iets dat lijkt op dat contract uit 2014. Laten we dus eens kijken wat elke studio kan doen.
Wat Marvel met Spider-Man kan doen
Het einde van de Spider-Man-deal is een ramp voor de MCU. Marvel Studios hebben niet langer de mogelijkheid om Spider-Man of Peter Parker te vermelden, of een personage dat voornamelijk wordt geassocieerd met Spider-Man. Ze mogen zelfs niet veel personages gebruiken die eenvoudig in een stripboek van Spider-Man zijn geïntroduceerd, met uitzondering van superhelden die op zichzelf al bekende merken zijn geworden, zoals de Punisher of Cloak and Dagger. Er zijn herhaaldelijke geruchten geweest dat Marvel geïnteresseerd was in de ontwikkeling van Norman Osborn als de volgende grote schurk van de MCU, maar - afgezien van een soort heronderhandeling - dat kan worden uitgesloten.
Marvel kan verhaallijnen gebruiken waarin Spider-Man verscheen, hoewel hij uiteraard geen deel kan uitmaken van deze plots; dat betekent dat ze bijvoorbeeld een aantal van zijn New Avengers-bogen kunnen aanpassen of verhaallijnen die zijn geïnspireerd op zijn tijd als lid van de Fantastic Four. Het contract zwijgt over de vraag of Marvel een plot kan aanpassen dat recht uit een strip van Spider-Man is getrokken, misschien door de wall-crawler te vervangen door een andere burgerwacht op straatniveau zoals Moon Knight. Vermoedelijk zou dat onderwerp zijn van discussie tussen Marvel en Sony.
Interessant is dat er een handvol personages zijn die worden gedeeld tussen de twee studio's. Onder dit oude contract hadden beide studio's het recht om de Kingpin te gebruiken; dat is waarschijnlijk nog steeds het geval, gezien de Kingpin de primaire antagonist was in Spider-Man: Into The Spider-Verse. Een andere afwijking is Jessica Drew; Marvel kan haar gebruiken als privé-detective of spion, zolang ze haar de codenaam Spider-Woman nooit geven. Ondertussen mag Sony haar gebruiken als een volwaardige superheld als ze dat willen.
Wat Sony met Spider-Man kan doen
Sony heeft nu exclusieve filmrechten op Spider-Man. Ze kunnen Peter Parker gebruiken en hebben de rechten op alle bestaande en toekomstige versies van de wall-crawler. Bepaalde Spider-achtige personages zijn vrijgesteld wanneer ze gebonden zijn aan niet-Spidey-verhalen; Ashley Barton's Spider-Girl bestaat bijvoorbeeld in de dystopische "Old Man Logan" -tijdlijn en Cosmic Spider-Man is een versie van de wall-crawler die Captain Universe werd. Maar over het algemeen is de basisregel dat elke iteratie van Spider-Man van Sony is. Bovendien heeft Sony exclusieve rechten op alle ondersteunende personages van Spider-Man, en zelfs op alle verschillende helden en schurken die zijn geïntroduceerd in boeken met in de hoofdrol de web-slinger. Het contract gaat verder met specifieke locaties en organisaties; de Daily Bugle, het dakloze centrum van FEAST en zelfs de Daily Globe zijn eigendom van Sony.
Maar Sony heeft ook bepaalde beperkingen. Ze kunnen nooit expliciet verwijzen naar de MCU-personages die Spider-Man is tegengekomen; hoewel ze toespelingen op hen kunnen maken, kunnen ze nooit te expliciet zijn over het verwijzen naar personages zoals Thanos, Iron Man, Happy Hogan, SHIELD, Nick Fury of Maria Hill. Ongetwijfeld zal dat problemen veroorzaken als Sony het verhaal dat is begonnen in de post-credits scene van Spider-Man: Far From Home wil voortzetten, maar deze kunnen beheersbaar zijn. Sony zou waarschijnlijk nog steeds de licentie hebben om EDITH te gebruiken, een kunstmatige intelligentie die is gemaakt voor een Sony-film en geen geschiedenis heeft in de strips. Ondertussen is het zelfs mogelijk dat ze flashbacks van de vorige films kunnen gebruiken; zowel Spider-Man: Homecoming als Spider-Man: Far From Home zijn technisch geproduceerd door Marvel Studios in opdracht van Sony en worden daarom geteld als Sony-films. Dat betekent mogelijk dat Sony flashbacks van Iron Man kan gebruiken die naast Spider-Man vliegt, en het personage gewoon nooit een naam kan geven; de gemiddelde kijker zou het niet eens merken, en het verhaal lijkt naadloos door te gaan. Dit zal waarschijnlijk voor de advocaten een oplossing zijn.
Het is duidelijk geworden dat Sony de rechten heeft om Spider-Man-content op verschillende media te produceren; naast films staan ze erom bekend dat ze zowel live-action als geanimeerde Spider-Man tv-shows hebben. Dit komt overeen met het oude contract, waarmee ze zowel films als tv-series kunnen produceren, hoewel elke geanimeerde show afleveringen van meer dan 44 minuten moet hebben.
Natuurlijk zijn er bepaalde kanttekeningen die moeten worden gemaakt. Dit contract is een oud contract, wat betekent dat details kunnen zijn gewijzigd; tegelijkertijd is het echter onwaarschijnlijk dat ze veel zijn veranderd, aangezien Marvel en Sony zich op hun nieuwe relatie concentreerden. Verder moet worden opgemerkt dat de twee studio's nog steeds tot andere overeenkomsten kunnen komen. Door een deal tussen Marvel en Fox kon Deadpool de krachten van Negasonic Teenage Warhead verwisselen, terwijl Marvel Ego the Living Planet in Guardians of the Galaxy Vol kon gebruiken. 2. Ervan uitgaande dat de relatie tussen Marvel en Sony niet teveel heeft verzuurd, zouden ze vergelijkbare micro-overeenkomsten kunnen sluiten die beide studio's een beetje meer flexibiliteit geven.
