Fans van Cinemax's Strike Back stemmen waarschijnlijk af op het meedogenloze tempo en de vurige actiescènes van de serie, maar ondanks zijn welverdiende identiteit als de droom van een actieliefhebber, wil de serie nog steeds de menselijke kant van zijn hoofdpersonen laten zien. Die personages zijn relatief nieuw voor de meeste doelgroepen, want de huidige line-up van Warren Brown, Daniel MacPherson en Alin Sumarwata gaan hun tweede seizoen in als de nieuwste leden van sectie 20. En het nieuwe seizoen wil laten zien wat er aan de hand is met deze personen als ze de wereld niet redden.
In al zijn verschillende incarnaties heeft Strike Back een evenwicht gezocht tussen de machine-achtige precisie van zijn elite soldaten en hun meer menselijke kant, die met emotionele gehechtheden en relaties die soms op de achtergrond worden gelaten. In het geval van seizoen 6 worden die bijlagen echter het opruiende incident van het verhaal. Dat is veel waar voor Sumplewa's LCpl. Gracie Novin, die een voormalige romantische partner van haar vindt, wordt vermoord nadat ze een complot had ontdekt om een aantal Russische kernwapens te stelen. Het is een wilde combinatie van omstandigheden, maar het is passend voor het soort show dat Strike Back is, en het voordeel is dat het nieuwe seizoen zal ingaan op het persoonlijke leven van zijn personages om hen wat extra diepte te brengen.
Meer: The Other Two Premiere Review: als een spirituele opvolger voor moeilijke mensen
Screen Rant sprak met de cast vóór seizoen 6 en ontdekte hoe de nieuwe verhaallijn de verschillende persoonlijke conflicten rond Mac, Wyatt en Novin dit keer zou aanpakken. Voor Brown zal het nieuwe seizoen zijn karakter zien nadenken over zijn verlangen naar iets meer dan het leger in zijn leven. Brown zei:
"Ik denk dat het een heel gevaarlijk werk is dat ze doen, en er is een deel van hen dat ze moeten uitschakelen en gewoon machines en wapens moeten worden, maar ook deze karakters zijn menselijk, en ik vind dat interessant, als we die menselijke kant zien ervan, en … je ziet bepaalde karakters nadenken over wat nog belangrijk is, en dat in twijfel trekken. Er kan wrijving zijn tussen personages die je het hele seizoen door kunt opbouwen, nogmaals, de reis van iedereen is anders.
Voor mij dit jaar, en voor Mac dit jaar, is er heel wat werk te doen en te overwinnen, maar het is niet zo persoonlijk. Hij jaagt niet op deze vergelding, dus doet hij gewoon zijn werk, waarvan ik denk dat dit voor mij betekende dat Mac een beetje lichter was, en het geklets kon een beetje meer stromen binnen de echte Strike Back-stijl, tijdens een vuurgevecht, of tijdens een achtervolging, dat scherts volgt, en dat was heel leuk, in plaats van absoluut dood te zijn op wraak nemen, en minder tijd voor plezier."
Evenzo onthult Wyatt, de opvliegende Amerikaan, dat hij een semi-vervreemde vrouw heeft, wat betekent dat hij in zijn persoonlijk leven veel meer aan de hand is dan hij heeft laten gebeuren. Het is een klein maar belangrijk detail dat volgens MacPherson het personage als mens beter relateerbaar maakt, vooral voor mensen die in het leger hebben gediend.
“Ik denk dat het het publiek zeker meer inzicht geeft in wie hij is en waarom hij is, weet je? Ik denk dat wanneer je het terugbrengt naar het militaire aspect van de show, mensen altijd woorden als dienst en opoffering en grote dingen zoals dat gebruiken en je een idee krijgt van wat dat betekent als je het effect ziet dat het heeft op geliefden en gezinnen en relaties, en wat deze soldaten opofferen voor hun carrière voor het grotere goed om levens te redden, weet je? En ik denk dat wanneer je de effecten ziet die deze baan heeft op hun persoonlijke leven, dat het het huwelijk van Wyatt beïnvloedt, dat het hun toekomst samen beïnvloedt, het feit dat hij gevangen zit in deze limbo waar hij van zijn vrouw houdt en hij zijn vrouw en hij nodig heeft wil wanhopig dit idee van een relatie en een thuisleven werkelijkheid maken. Hij heeft dit baken van het idee naar huis te gaan naar zijn vrouw die hem op de een of andere manier in stand houdt gedurende de donkerste periodes van zijn plicht, van zijn gevecht en zijn inzet. Maar in werkelijkheid past het niet echt bij zijn terugkeer.
En dus denk ik dat het interessant is voor een publiek om te zien dat om te slagen in deze missies, om te slagen als een team, het betekent dat deze mensen, deze mannen en vrouwen, niet altijd in de maatschappij passen zoals ze het kennen en het verandert ze voor altijd. En ik denk dat dat een zeer aangrijpende boodschap is, zij het in de VS, zij het in Australië, zij het in het VK, voor veel terugkerende militairen en vrouwen."
