Het is nog nooit zo goed geweest voor fans van superheldenfilms of de studio's die ze zo snel mogelijk uitbrengen. Maar zoals de gedeelde universums, de kassa, en het enorme spektakel blijft groeien en groeien, er is een onontkoombaar feit dat maar weinig fans zullen beweren: voor al onze helden hebben we een serieus schurkprobleem. Omdat fans dol zijn op hun leidende mannen en vrouwen, is het niet gemakkelijk om van een monster, moordenaar of schurk te houden voor wereldoverheersing - of enige voldoening te voelen wanneer ze worden uitgestald met al degenen die ervoor kwamen.
Het is een probleem dat Warner Bros. en DC Entertainment in een
onverwachte manier. In plaats van een betrouwbare, sympathieke of echt gruwelijke schurk te bedenken voor hun Justice League-universum, besloten ze eerst om de Suicide Squad tot leven te brengen - een team dat volledig bestaat uit de slechteriken die vaak vechten. Onorthodoxe? Absoluut. Maar volgens regisseur David Ayer is het de enige manier om een status quo te veranderen die al meer dan voorspelbaar is.
In alle eerlijkheid leek het erop dat Marvel nieuwe wegen ging inslaan met een groep schurken of, op zijn minst, personages wiens morele kompas niet zo opgelost was als die van Captain America of Thor. Helaas waren de Guardians of the Galaxy, ondanks hun houding of ruwe taal, allemaal lieve Marvel-helden in hart en nieren. Maar tegen de tijd dat ze naar de kaskraker marcheerden, waren DC en WB al bezig met het plannen van hun eigen team van slechte maar niet-slechte DC-personages, en riepen ze op een zwaar slagtalent om de aanval te leiden.
Will Smith zou niet alleen het voortouw nemen als een ingehuurde moordenaar, waarbij Margot Robbie manische chaos veroorzaakt (en een Oscarwinnaar die Joker naar nog meer losgeslagen terrein brengt), maar het verhaal zou worden toevertrouwd aan schrijver / regisseur David Ayer - een man met een oog voor de donkerste kanten van criminaliteit, recht en het straatleven.
Het is het soort team dat gegarandeerd iets unieks produceert, zowel in het stripgenre als, en mogelijk, in de arena van Hollywood-A-lijsters. Toen we de set van Suicide Squad bezochten, moest de studio nog beslissen over de marketing van de film als een verhaal van de "Worst Heroes Ever", hoewel Ayer de handschoen had gegooid toen ze het podium betrad in San Diego Comic-Con en verklaarde dat de tijd was gekomen voor 'slecht versus kwaad'. We kregen de kans om hem naar die beschrijving te vragen, en net anders dan een stripboekfilm moet zijn wanneer de hoofdpersonen moordenaars, dieven en in sommige gevallen echte monsters zijn.
Ayer schuwde zijn bewering niet dat fans waarschijnlijk genoeg van "goed versus kwaad" in hun stripboekfilms hadden gehad, en legde uit dat minder heroïsche leads niet zozeer een uitdaging als een kans zijn:
“Ik bedoel, je praat met de man die Training Day schreef, dus voor mij gaat het niet te ver
Al deze karakters zijn tegenstrijdig en complex. En zo vaak heb je het gevoel dat ze in het genre van [stripboekfilm] complexiteit proberen in te brengen in wat een heel zwart-wit personage is. Weet je, goede jongens: ze gaan het goede doen. Het is heel gemakkelijk om ze voor te zijn bij het plotten, omdat je altijd weet wat de goede kerel gaat doen. Deze jongens kunnen alles doen. Ze zijn niet gebonden aan de normale regels, dus dat maakt het zo leuk om in deze ruimte te spelen. ”
Fans van het stripgenre kunnen gemakkelijk zien waar Ayer mee bezig is, omdat zelfs de 'donkerste' stripfiguren zoals Wolverine nog steeds worden beperkt door de noodzaak om het juiste te doen, of het goede te kiezen boven het kwade. Zelfs in de burgeroorlog van Marvel waren de claims in marketing dat helden zouden vechten en fans 'een kant moesten kiezen' alles om opwinding op te bouwen rond een film waarin … nou, niemand 'fout' was, en besloten in een patstelling, met een glimlach rondom.
Zelfs Batman, een complexer personage dan gebruikelijk in Dawn of Justice, gaf toe aan paranoia en woede, terwijl het publiek zich er goed van bewust was dat hij het licht zou zien aan het einde van de film (omdat het kwaad dat werd bestreden de echte schurk van het verhaal was, niet de helden op gespannen voet).
Door het verhaal rond schurken te kaderen - zoals in, mensen terecht opgesloten voor misdaden uit het verleden, slechte beslissingen in het verleden, of een fysiologische aantrekkingskracht op geweld - gaan de veronderstellingen over wat wel en niet mogelijk is uit het raam. Natuurlijk kunnen we er nog steeds van uitgaan dat een deel van het team meer 'antiheld' zal zijn dan schurk (wandelen, praten en zich gedragen als een schurk, behalve goed dienen over kwaad) maar Ayer praat niet alleen over de verwachtingen van het publiek - hij is inclusief die van de vijanden waarmee ze worden geconfronteerd.
Wanneer dit team van psychopaten, pyromancers, kannibalen en moordenaars in de strijd wordt gegooid tegen de krachten van het onlangs geopenbaarde 'Tegenstander', hoe is de schurk dan van plan? Als het correct wordt gedaan, lijkt het erop dat de personages net zo weinig idee hebben van wat er gaat gebeuren als het publiek. En nu al wordt de noodzaak om fans te laten raden (en vermoeidheid op afstand te houden) een prioriteit. Het is ook niet alleen in DC: terwijl Wonder Woman uit het WOI-tijdperk de postproductie ingaat, doet Marvel's Doctor Strange dat ook, beiden verwachtten de attributen te vermijden van nog een ander oorsprongverhaal dat een soloheld naar een team-up evenementfilm stuurde.
Maar zelfs als de helden onvoorspelbaar worden (en zelfs complex tot hun kern), moeten de schurken - of de mensen waartegen ze zich op zijn minst verzetten - naast hen opstaan. En hoe dwingend het ook is om te zien hoe helden het uitvechten, het publiek heeft een gevoel van spanning of risico nodig. Wat betekent dat nieuwere, betere schurken verplicht zijn.
We hebben hoge verwachtingen dat David Ayers gedachten over het huidige schurkenprobleem in het genre betekent dat hij met een oplossing komt. En te oordelen naar de stiekeme blik die we bij de vijanden van Suicide Squad hebben gekregen, zal het gevecht donker, raar, grof en vooral verfrissend zijn:
"Ze zijn behoorlijk verontrustend
ja, ze zijn echt verontrustend. Het is moeilijk om met slechteriken te komen en het is moeilijk om met wezens te komen. Ik bedoel, ik denk dat het een van de moeilijkste dingen is, en als je kijkt naar moderne ontwikkelingen in de film
het is brutaal. Je wilt iets fris doen, maar ik wil ook iets heel speciaals doen voor deze wereld en uniek. En ik denk dat we het een beetje hebben genageld. Het is een beetje gerelateerd aan het bad guy-spul en het bad guy-spul is heel erg een verzegelde, afgesloten doos. '
We kunnen bevestigen dat de vijandelijke troepen van de film iets uit een nachtmerrie zijn, zelfs als de aard van de 'tegenstander' nog steeds geheim wordt gehouden (hoewel we onze eigen theorieën hebben). Het is mogelijk dat Suicide Squad het genre alleen maar in de goede richting duwt, of in dezelfde attributen valt van de 'brutale' schurkenverhalen die Ayer toegeeft dat ze moeilijk te vermijden zijn. We kunnen alleen maar hopen dat de morele tekortkomingen en criminele neigingen van de hoofdpersonen de eisen van het genre kunnen doorstaan. Als het niet voor de ploeg is, dan kijken de vele gedeelde universums ongetwijfeld nauwlettend.
Suicide Squad is gepland om in theaters aan te komen op 5 augustus 2016; Wonder Woman is gepland voor release op 2 juni 2017; gevolgd door Justice League op 17 november 2017; Aquaman op 27 juli 2018; een titelloze DC-film op 5 oktober 2018; Shazam op 5 april 2019; Justice League 2 op 14 juni 2019; een titelloze DC-film op 1 november 2019; Cyborg op 3 april 2020; en Green Lantern Corps op 24 juli 2020. De Flash heeft momenteel geen releasedatum.
