Super Smash Bros. Ultieme review: alles wat we ooit hebben gewild

Het grootste crossover-evenement in de geschiedenis is eindelijk hier. Nee, we hebben het niet over Avengers: Endgame; het is Super Smash Bros. Ultimate. De vijfde vermelding in de serie vechtspellen is gemakkelijk de grootste tot nu toe, met 74 speelbare vechters en meer dan 100 (of 300 als je varianten telt) fasen. Naast de traditionele "Smash" -modus, beschikt Ultimate over een uitgestrekte Adventure-modus genaamd "The World of Light", "Classic Mode", en talloze andere manieren vechten als je favoriete Nintendo-personages. Met zo'n enorm spel waren er steeds meer verwachtingen. Met een stevige handdruk van Master Hand zelf voldeed Super Smash Bros. Ultimate aan die verwachtingen en voegt hij zich bij zijn voorgangers als een van de beste die het genre te bieden heeft.

De Nintendo 64-release van Smash Bros, nu Smash 64 genoemd, werd uitgebracht in 1999. In de bijna twee decennia sindsdien hebben spelers veel veranderingen en nieuwkomers gezien. In Super Smash Bros. Melee is de selectie meer dan verdubbeld van 12 jagers tot 26. Het werd het best verkochte Gamecube-spel en is de reden dat tot op de dag van vandaag velen de voorkeur geven aan het gebruik van Gamecube-controllers in Smash Bros. Masahiro Sakurai, de serie ' regisseur dacht op een gegeven moment dat Melee zijn laatste wedstrijd zou zijn. Maar hij keerde terug voor Super Smash Bros. Brawl op de Wii en Super Smash Bros. Wii U / 3DS. Hij en zijn team bleven personages en podia uit geliefde games toevoegen, tot het punt waarop fans zich afvroegen hoe hij zichzelf kon overtreffen.

Gerelateerd: Super Smash Bros. Ultimate: Dit is de snelste manier om alle personages te ontgrendelen

Nou, ze hebben hun antwoord. Super Smash Bros. Ultimate is echt beter dan de serie ooit is geweest. Na enkele hoge tonen (Melee) en lagere tonen (Brawl), combineerde Sakurai faninput en zijn eigen passie om een herhaling van Smash te maken die zo tot de nok toe gevuld was met inhoud en liefde dat het onmogelijk is om te weten waar te beginnen.

Laten we beginnen bij Smash. Het is de hoofdmodus van de game en het meest hardnekkige en meest gespeelde onderdeel van deze Smash Bros.-saga. De manier waarop het werkt is hier niet veel veranderd, alleen maar verfijnd. Sakurai en het team hebben in de korte tijd geweldig werk verricht sinds de Wii U en 3DS 'Super Smash Bros. iteratie (vaak aangeduid als Smash 4). De afbeeldingen zijn mooi, helder en duidelijk. De impact van elke stoot en trap voelt hard maar niet te cartoonachtig. Tekens springen van het scherm en zelfs tegen de heldere achtergronden van de podia wisten ze nooit te verdwalen. Het is een triomf van engineering dat deze game helemaal kan worden gespeeld met zoveel gebeurt in een enkele wedstrijd. Vier (of meer) personages rennen rond en pakken items op een vaak bewegend podium. Maar het is gemakkelijker te volgen dan ooit, niet alleen vanwege de verbeterde grafische weergave en een geweldige resolutie op de handheld.

Smash Ultimate is geen port van de Smash 4 zoals zoveel fans aanvankelijk vreesden; zoveel is waar na het spelen van een enkele wedstrijd. Het is onmiddellijk merkbaar op de manier waarop het register wordt geraakt. Het voelt meer aan als Street Fighter dan elke andere vorige Smash-game. Het is natuurlijk nog steeds een Nintendo-game, maar alles voelt een beetje zwaarder en sneller (zo niet bloediger en meer "realistisch"). Wanneer je bijvoorbeeld tegen 1v1 vecht, doen aanvallen allemaal wat meer schade aan dan in een Free For All met vier spelers. Dit versnelt het spel behoorlijk goed; het valt tussen de waanzinnig snelle Melee en de getemperde en benaderbare Smash 4. Naast de schadebuffers, voegt 1v1 ook een dynamische camera toe die inzoomt wanneer de laatste klappen worden behandeld. Het draagt echt bij aan de filmische kwaliteit van het kijken naar een vriend die een andere vriend neukt. Zelfs als jij degene bent die wordt geteisterd, is het moeilijk om niet te waarderen hoe goed het eruit ziet. Er is ook een countdown-display en een kaart die kan worden in- of uitgeschakeld wanneer een personage de rand van het niveau bereikt.

Hoewel het rooster van de game uit 74 karakters bestaat, beginnen spelers alleen met 8, dezelfde 8 starters uit Smash 64 (de originele Super Smash Bros.). Een probleem met de game is dat het lang duurt om alle resterende 66 personages te ontgrendelen. Hoewel er een aantal manieren omheen zijn, dwingt het spel spelers om tegen elk een te vechten, wat alleen kan gebeuren na een bepaald aantal uren gespeeld. Dit kan snel frustrerend worden voor degenen die hun favoriete held willen ontgrendelen en 10 uur moeten wachten. Zodra alle helden zijn ontgrendeld, komt het spel tot leven.

De nieuwe jagers passen precies in de formule, alsof ze hier voor altijd zijn geweest. De Inklings van Splatoon hebben een prachtige stroom in hun beweging, ze zijn snel en stiekem; recht uit hun schutter gehaald en aangepast voor een jager. King K. Rool (Donkey Kong) en Simon Belmont (Castelvania) zijn ook nieuwkomers, hun movesets zijn een perfecte hommage aan hun games en achtergrondverhalen. Terugkerende jagers hebben allemaal een nieuw werk gekregen, sommige groot, sommige nauwelijks merkbaar. Link from The Legend of Zelda lijkt op zijn Breath of the Wild-iteratie en heeft nieuwe en verbeterde bommen om op te starten. Voor spelers die de voorkeur geven aan de ouderwetse manier waarop hij werd gespeeld, is er ook altijd Young Link.

Super Smash Bros. Ultimate introduceert het idee van Echo Fighters, kopieën van bepaalde personages die meestal hetzelfde zijn, maar met een paar tweaks. Er is Daisy, die veel op Peach lijkt met een paar kleine veranderingen en Chrom die meestal op Roy lijkt, maar ook enkele bewegingen van Ike heeft; soort van een Fire Emblem mash-up. Het is verwarrend waarom sommige personages het label Echo Fighters hebben en anderen niet. Dr. Mario is zijn eigen jager en Pichu ook, maar Richter is een Echo. De beslissing lijkt willekeurig, maar is uiteindelijk meestal semantisch; alle personages zijn geweldig om te spelen.

De podia zijn ook geweldig; terugkerend en nieuw. Door de toevoeging van een element genaamd "Stage Morph" kunnen spelers tijdens een wedstrijd tussen niveaus wisselen. Het is heel vreemd maar nuttig om elke fase wat sneller te bezoeken. Het maakt de zaak pittiger en als vrienden geen favoriet podium kunnen kiezen, kan het antwoord nu zijn: "Laten we naar beiden gaan!" Er zijn ook tal van nieuwe aanpassingsmogelijkheden voor vechten, met Super Smash Bros. Ultimate waarmee spelers eindelijk hun regelsets kunnen opslaan, zodat ze deze niet hoeven te veranderen van Timed naar Stock elke keer dat hun hardcore gamervrienden komen. Muziek kan op elk podium worden gewijzigd (er zijn meer dan 800 nummers om uit te kiezen), en podiumgevaren zoals bazen kunnen nu worden uitgeschakeld. Deze veranderingen benadrukken hoeveel Nintendo naar feedback van fans keek om het spel gemakkelijker aan te passen en te navigeren.

Naast de traditionele Smash-modus zijn er verschillende nieuwe versies. Als je terugkeert van de Wii U, is er een crash van 5-8 spelers - een volkomen briljante puinhoop. Het wordt aanbevolen om alleen bij 4 spelers te blijven, maar als je zoveel vrienden tegelijk hebt en niemand wil wachten, probeer dan deze volledige vechtpartij. Er is ook Special Smash, een pijler van maatwerk, waar spelers elk personage gigantisch of klein, super traag of super snel kunnen maken. Het biedt een uitstel voor de no-items competities, maar is lang niet zo opwindend als de nieuwe modi: Squad Strike en Smashdown.

In Squad Strike kiezen spelers 3 of 5 personages en vechten ze tegen hun vriend op dezelfde manier. Elk personage kan worden gebruikt als een voorraad (of het leven), waardoor een enkele ronde die onvoorspelbaar is. Spelers verbergen de volgorde van hun leven voor hun vrienden, dus er is geen counter-picking! Deze modus is eindeloos vermakelijk en een geweldige nieuwe manier om een aantal personages te proberen en te zien hoe je 1 op 1 stapelt. Smashdown is de perfecte modus voor nieuwkomers en dierenartsen met veel tijd in hun handen. De modus dwingt spelers om elke ronde een nieuwe held te kiezen, waarbij elke eerder gekozen held wordt geëlimineerd. Vrienden kunnen het beste personage van hun rivaal kiezen om te garanderen dat ze niet kunnen spelen; er is een heleboel leuke strategie te vinden.

Hoewel het moeilijk te geloven is, heeft de game meer inhoud … veel meer. Er is natuurlijk de terugkerende Classic Mode, een single-player of co-op korte campagne met een paar verschillende versus gevechten tegen computers. Deze gevechten bevatten altijd items en in het algemeen enkele vreemde veranderingen: de vijand kan metaal zijn, beginnen met een honkbalknuppel, etc. Super Smash Bros. Ultimate doet al jaren veel aan het verbeteren van de modus. Het is snel, met slechts 6 fasen, een bonusfase en een laatste baas. Maar het is nooit hetzelfde; elk karakter heeft zijn eigen specifieke reeks overeenkomsten. Mario, bijvoorbeeld, zal worden geconfronteerd met Giga Bowser als de laatste baas, maar Roy staat tegenover Master Hand. Deze variaties maken de modus enorm speelbaarder dan in het verleden. Het repetitieve bonusniveau is hier het vreemde hoogtepunt; hetzelfde in alle versies, het kan het beste volledig worden overgeslagen, zodat spelers de eindbaas kunnen bereiken.

Voor mensen met vrienden in andere netnummers biedt Super Smash Bros. Ultimate een online modus. Hoewel het een aanzienlijke verbetering is ten opzichte van Brawl en vervolgens Wii U, is de mogelijkheid om via internet met vrienden te spelen vreemd genoeg nog steeds een van de grootste tekortkomingen van Nintendo. Spelers kunnen lobby's maken waar ze met hun vrienden kunnen vechten met een aangepaste regelset. Helaas moeten spelers een geheel nieuwe lobby maken om de regelset te veranderen EN spelers kunnen niet in de rij staan voor de volgende game als ze toeschouwers zijn, alleen het een of het ander doen. Quickplay tegen willekeurige spelers is zelfs nog frustrerender. Spelers selecteren hun "voorkeursregels", bijvoorbeeld 1v1-Geen items, maar dit betekent niet dat Nintendo je zal matchen met iemand met dezelfde regels. In de rij staan is een totale gok en af en toe een lag-spike helpt niet.

De grootste nieuwe toevoeging aan de game is misschien wel de vreemdste: Spirits. Er zijn meer dan 700 van deze cijfers, en elk geeft stat boosts en andere veranderingen aan het personage van de speler in wedstrijden. Standaard zijn ze verrekend, maar ze kunnen een aantal interessante verwisselingen veroorzaken bij gebruik in een brawl met 4 spelers. Hun belangrijkste gebruik is voor de Adventure-modus: "World of Light." In deze door RPG beïnvloede modus reist de speler over een grote kaart, verslaat hij verschillende personages en "bevrijdt" hij zoveel mogelijk geesten. Het is soms verwarrend, bevat meer dan 20 uur inhoud en is niet voor mensen die op zoek zijn naar traditionele Super Smash-inhoud.

Super Smash Bros. Ultimate doet zijn naam eer aan en heeft bijna alles: alle vechters, alle muziek, alle podia. Het heeft Spirits, als spelers zich zorgen maken over deze nieuwe toevoeging, maar we zouden het inruilen voor een moderne online multiplayer-infrastructuur. Er is nog nooit een betere game geweest om met vrienden op de Switch te spelen. Super Smash Bros. Ultimate is misschien wel een van de beste spellen om met vrienden te spelen, punt uit.

Meer: Super Smash Bros. Ultimate - Persona 5's Joker treedt toe als DLC

Super Smash Bros. Ultimate is nu beschikbaar op Nintendo Switch voor $ 59, 99. De Super Smash Bros. Ultimate Fighter Pass is beschikbaar voor een extra $ 24, 99 of als een bundel met de digitale kopie van het spel voor $ 84, 98.