Het oorspronkelijk geplande einde van Terminator Salvation zou het tot een veel betere film hebben gemaakt, samen met het nieuwe energie geven aan de Terminator-franchise. Na de aankomst van de dag des oordeels in Terminator 3: Rise of the Machines in 2003, zou het vierde hoofdstuk van 2009 in de Terminator-saga het eerste in de serie zijn die een diepe duik zou nemen in de toekomstige strijd van de mensheid tegen Skynet. Het was een dappere nieuwe wereld die slechts vluchtig werd bekeken in de voorgaande drie films, en een die de Terminator-serie eindelijk in staat was om volledig te verkennen.
Salvation zou ook de eerste aflevering van de serie zijn die werd uitgebracht met een PG-13-rating, hoewel dat nauwelijks een van de belangrijkste tekortkomingen zou zijn. Hoewel de film, die op zijn best een gemengde ontvangst had, op een aantal niveaus werd bekritiseerd, komt de consensus blijkbaar neer op het feit dat, ondanks het feit dat hij de serie in een setting had gebracht die alleen in de vorige films was geplaagd, zeer weinig nieuw materiaal toegevoegd aan de Terminator-franchise (een sentiment dat wordt herhaald door serie-maker James Cameron.)
Blijf scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel in een snel overzicht te starten.
Begin nu
Of deed het? Hoewel Terminator Salvation kan eindigen met John Connor die zich voorbereidt op het leiden van het menselijk verzet nadat de mensheid zijn eerste echte overwinning tegen Skynet behaalt, was de film aanvankelijk bedoeld om op een drastisch andere en veel donkerdere toon te eindigen. Hoewel het oorspronkelijke einde zeker een groot risico zou zijn geweest en ongetwijfeld bioscoopbezoekers in een onomwonden shock zou hebben gebracht, zou het de serie ook hebben gemaakt voor een mooie toekomst met eindeloze nieuwe mogelijkheden.
John Connor ging oorspronkelijk sterven
Terwijl Terminator Salvation eindigt op een relatief overwinnend briefje, was de film oorspronkelijk ingesteld op een veel grimmiger weg die de film zou eindigen op een grote cliffhanger met de dood van John Connor, met zijn huid, inclusief zijn gezicht, geënt op Connor's bondgenoot, de mens-Terminator-hybride Marcus Wright, gespeeld door Sam Worthington. Het einde dat uiteindelijk werd gebruikt voor Terminator Salvation ziet Connor in een eenmansreddingsoperatie op een Skynet-bolwerk om een jonge Kyle Reese te redden, een verzetsstrijder die door tijdreizen uiteindelijk de vader van Connor zal worden, zoals te zien in het origineel terminator.
Het is op dit punt dat Marcus ook de waarheid achter zijn eigen creatie te weten komt - dat hij ontworpen was om Connor naar de Skynet-basis te lokken zodat hij gedood kon worden voordat hij de leider van de oorlog van de mensheid tegen de machines kan worden. Connor slaagt erin Kyle te redden, maar raakt dodelijk gewond na een gevecht met een T-800 met hetzelfde ontwerp als waarmee hij werd beschermd in Terminator 2 (waarbij het gezicht van Arnold Schwarzenegger digitaal werd toegepast, aangezien hij nog steeds diende als gouverneur van Californië bij de tijd.) Uiteindelijk offert Marcus zijn leven om Connor te redden door zijn hart te geven om te worden getransplanteerd in de toekomstige leider van het verzet. Terwijl het einde met Connors dood alleen al een voldoende krachtige ontwikkeling zou zijn geweest, vooral voor een karakter dat de serie drie films had doorgebracht die zich vestigden als de redder van de mensheid, dat zou slechts de helft zijn geweest.
Nadat Marcus de gelijkenis van John Connor had aangenomen, zou zijn Terminator-programmering dan zijn geactiveerd, waardoor hij Connors onzichtbare bondgenoten in het verzet zou hebben vermoord, waaronder Kyle Reese en Connor's vrouw Katherine, gespeeld door Anton Yelchin en Bryce Dallas Howard. Onnodig te zeggen dat dit einde het kleed recht onder het publiek zou hebben getrokken, en zou gemakkelijk de meest sombere finale zijn geweest die de Terminator-serie ooit had gezien. Christian Bale zelf heeft sindsdien zijn teleurstelling uitgesproken in de voltooide film, terwijl hij het originele scenario als "geweldig" prees. Als Salvation echter het einde had aangehouden met betrekking tot de ondergang van Connor, zou dit niet alleen de film aanzienlijk hebben verhoogd, maar ook een radicaal nieuw pad voor de Terminator-serie hebben uitgezet.
Waarom Connors dood het betere einde zou zijn geweest
Het oorspronkelijke einde van Terminator Salvation zou verstrekkende gevolgen hebben gehad voor de franchise, in de eerste plaats omdat het feitelijk zou vaststellen dat de tijdlijn in de voorgaande films enorm was gewijzigd (waarbij de Terminator-tijdlijn zelf altijd een behoorlijk verwarde web voor de serie.) Het einde van Terminator 2 liet John en Sarah Connor geloven dat de dreigende apocalyps was afgewend, alleen voor Terminator 3 om duidelijk te maken dat ze gewoon het onvermijdelijke hadden uitgesteld. Met het einde van Salvation met de dood van Connor, zou het duidelijk zijn geworden dat de conclusie van Terminator 2 de toekomst uit de koers had gehaald, met John Connor niet langer voorbestemd om de menselijke opstand tegen de machines te leiden. Bovendien, hoewel de overwinning van het verzet eerder genoeg was verzekerd voor Skynet om Terminators terug te sturen in de tijd om Connors geboorte te voorkomen, betekenden de wijzigingen in de tijdlijn in Terminator 2 nu in wezen dat de mensheid heel goed kon verliezen aan Skynet in de nieuwe tijdlijn.
Als Salvation met het oorspronkelijke einde was gegaan, zou het de Terminator-serie hebben ingesteld om in vrijwel elke nieuwe richting te gaan. Met de franchise niet langer gebonden aan de erfenis van John Connor, zou het een of meer nieuwe personages kunnen hebben geïntroduceerd om de leegte achtergelaten door zijn dood te vullen, terwijl Marcus werd ingesteld als een terugkerende schurk. Omgekeerd, aangezien Marcus een mens was voordat hij werd gecoöpteerd door Skynet, konden opeenvolgende films zelfs in de tegenovergestelde richting zijn gegaan en hem tot de nieuwe hoofdrolspeler van de serie hebben gemaakt, vechtend om de controle over zijn geest en lichaam te herwinnen nadat hij zich volledig had gerealiseerd de marionet Skynet heeft hem veranderd.
Welke nieuwe weg de Terminator-franchise nu ook zou kiezen, het oorspronkelijke einde van Salvation zou vrijwel onbegrensde wegen hebben gecreëerd om te verkennen. Nu Salvation eindigt zoals het is, was zelfs Arnold Schwarzenegger niet onder de indruk van de film , terwijl Linda Hamilton de hele Terminator-serie na de tweede film als "vergeetbaar" beschreef. Omdat Salvation de volgende fase van Terminator-films in de toekomstige oorlog van de mens met Skynet niet had opgezet, zou de franchise teruggaan naar de tekentafel.
Waar Terminator Salvation de franchise verliet
Na de lauwe ontvangst van Terminator Salvation leidde het faillissement van het productiebedrijf van de film, The Halcyon Company, tot een biedende oorlog over de rechten op de franchise, waarbij hedgefonds Pacificor won. De serie werd vervolgens opnieuw opgestart met 2015's Terminator Genisys, met distributie van Paramount Pictures. De film bracht de Terminator-franchise terug naar de 1984-setting van het origineel, met Sarah Connor, gespeeld door Emilia Clarke, in samenwerking met Kyle Reese, gespeeld door Jai Courtney, om de ontwikkeling van Skynet in het jaar 2017 te voorkomen, met behulp van een hergeprogrammeerde Terminator bijgenaamd "Pops", gespeeld door een terugkerende Arnold Schwarzenegger, die Sarah opvoedde in de nieuwe tijdlijn die werd opgesteld door Genisys. Helaas was de film een ander negatief ontvangen hoofdstuk in de Terminator-serie, terwijl de financiële achterstand leidde tot de annulering van de geplande follow-up.
November's Terminator: Dark Fate markeert de laatste poging om de Terminator-films nieuw leven in te blazen, en als vroege reacties op de film een indicatie zijn, is het misschien wel degene die het voor elkaar krijgt. Wat de continuïteit betreft, zal Dark Fate elke aflevering in de franchise vanaf Terminator 3 negeren, die dient als een direct vervolg op Terminator 2, terwijl het ook de terugkeer markeert van James Cameron naar de franchise, zij het in een enigszins beperkte capaciteit. De echte haak van Dark Fate is dat Linda Hamilton haar iconische rol als Sarah Connor opnieuw bekritiseert, een feit dat zo sterk wordt benadrukt in de marketing dat zelfs de terugkeer van Arnold Schwarzenegger een merkbare achterbank heeft ingenomen (om maar te zwijgen van de ook terugkerende Edward Furlong die totaal ongezien is ver.) Bovendien is Dark Fate de eerste R-Rated Terminator-film sinds Rise of the Machines.
Het vroege mond-tot-mondreclame op Terminator: Dark Fate kan reden zijn om te geloven dat het eindelijk de film zou kunnen zijn om de franchise terug te brengen naar zijn glorietijd. Hoewel dat waarschijnlijk geruststellend zal zijn voor bioscoopbezoekers die teleurgesteld zijn in de meer recente Terminator-films, is het moeilijk om je niet af te vragen wat er had kunnen gebeuren als Salvation aan het begin was vastgelopen. Op zijn minst zou het een zeer onverwachte wending hebben geworpen bij het publiek terwijl het de Terminator-films had geopend om het verhaal van de oorlog van de mensheid tegen Skynet naar werkelijk onbekend terrein te brengen. Uiteindelijk illustreert het effect dat het overboord gooien van het oorspronkelijke einde van Terminator Salvation zou hebben dat de stelling van de Terminator-serie, "de toekomst is niet ingesteld", altijd waar zal klinken.
