Screen Rant's Ben Kendrick beoordelingen Warrior
De geschiedenis van het maken van films is bezaaid met geweldige, en niet zo geweldige, vechtfilms - waarbij een man (of vrouw) traint en traint om een kampioen in de ring te worden. Soms slagen deze felle concurrenten erin - en andere keren (zoals het geval is in verschillende iconische films) niet - maar hoe dan ook, het publiek wordt al tientallen jaren vermaakt door het menselijke drama achter gewone mensen die ervoor kiezen om pure fysieke bekwaamheid en kracht te gebruiken om boven hun minder dan bevredigende leven uit te stijgen.
Als gevolg daarvan is het geen verrassing dat er al vóór de release veel buzz was rond de film Warrior van Gavin O'Connor, over twee broers (gespeeld door Joel Edgerton en Tom Hardy) die concurreren in de ruige en tuimelende wereld van mixed martial kunst. O'Connor is natuurlijk het best bekend voor zijn film uit 2004, Miracle, die het waargebeurde verhaal volgt van het Amerikaanse herenhockeyteam dat deelneemt aan de Olympische Winterspelen van 1980. Brengt O'Connor dezelfde inspirerende sporten en karakterdrama naar de MMA-ring met Warrior?
Het is niet nodig om woorden te hakken - O'Connor slaagt overweldigend met Warrior en levert een van de beste films van 2011. Hoewel de verhaallijn misschien bekend is bij filmfans die vaak underdog-personagedrama's, de uitvoeringen, evenals de bewerking van de films bekijken vecht sequenties, maak Warrior een winnaar binnen en buiten de ring.
In tegenstelling tot O'Connor's Miracle, is Warrior meestal fictie, na de respectieve reizen van twee broers - ex-marine Tom Conlon (Hardy) en voormalig MMA-jager draaide natuurkundeleraar High School, Brendan Conlon (Joel Edgerton) - in hun biedingen voor een nationaal gemengd vechtsportkampioenschap. Buiten het toernooi is de dramatische spanning even hoog tussen de twee, terwijl de jongere broer of zus Tom vijandigheid blijft koesteren jegens zijn oudere broer omdat Brendan jaren eerder weigerde zijn misbruikte / alcoholische vader Paddy (Nick Nolte) te verlaten. Tegelijkertijd probeert Brendan Paddy's fouten uit het verleden goed te maken (door een goede vader en echtgenoot te zijn) - maar ondanks een sterke toewijding aan zijn familie, trekken wanhopige tijden, evenals Brendans passie voor vechten, hem terug naar het gevaar en de opwinding van de MMA-ring.
Zoals gezegd speelt het overkoepelende verhaal zich af in een relatief vertrouwde verhaallijn en kan het publiek gemakkelijk resultaten en karakterprogressies voorspellen. Solide uitvoeringen in combinatie met "authentieke" karaktermomenten maken echter zelfs de meest voorspelbare elementen van de film zeer aangenaam om naar te kijken. De structuur van de film, en niet te vergeten marketing, haalt veel spanning uit de vechtscènes, omdat iedereen in het publiek weet dat de twee broers vastzitten in een ramkoers. Als gevolg hiervan wordt elke volgende wedstrijd minder van een "Zal hij? Zal hij niet?" vraag ten gunste van "Hoe zal hij?"
Ongetwijfeld is het een lastige balans - boeiend personagedrama opzetten en onzekerheid in de ring behouden - en het is onmogelijk voor O'Connor om zijn cake te hebben en het ook op te eten. Dat gezegd hebbende, de keuze van de regisseur om personagedrama voorop te stellen is een goede; door het publiek te aarden in geloofwaardige en suggestieve mensen zijn de gebeurtenissen nog steeds aantrekkelijk - zelfs als bioscoopbezoekers kunnen voorspellen hoe deze evenementen zullen uitlopen.
Het helpt zeker dat de vechtscènes enkele van de meest opwindende en zwaarste vechtpartijen zijn die lange tijd op het scherm zijn afgebeeld. O'Connor legt met succes de strategie, variëteit en brutaliteit vast van gevechten met gemengde krijgskunsten - en maakt onderscheid tussen de uiteenlopende "stijlen" van de twee broers. Als gevolg hiervan biedt Warrior, naast een overvloed aan boksfilms, filmbezoekers een frisse en opwindende ervaring. Dit wil niet zeggen dat de vechtscènes overdreven actie zijn (omdat ze allemaal erg realistisch zijn), maar vermengd met het gevestigde karakterdrama en de keiharde keuzes in de bewerkingsruimte, weet O'Connor genoeg te leveren van spanning in de ring.
Tom Hardy en Joel Edgerton zijn bijzonder indrukwekkend en brengen het arresterende geweld van een MMA-toernooikooi in evenwicht met hun respectieve verhalen uit de echte wereld. De ondersteunende cast - waaronder Jennifer Morrison (How I Met Your Mother), Frank Grillo (Prison Break) en Kevin Dunn (Transformers) - biedt een sterke mix van drama en comedy-opluchting - maar zonder twijfel, Nick Nolte (meest recent gezien in de remake van Arthur) levert een opmerkelijke uitvoering als Paddy Conlon, een man die wanhopig probeert opnieuw contact te maken met zijn vervreemde en bewaakte zonen. Gezien de bitterheid en animositeit tussen de broers, is de rol van Nolte in de film bijzonder belangrijk, en de ervaren acteur neemt deel aan de gelegenheid en neemt eigenaar van verschillende moeilijke scènes om hartverscheurende spijt en onhandige pogingen tot verzoening te communiceren zonder ooit zijn stem te verheffen.
Ondanks tal van meeslepend karakterdrama en superieure uitvoeringen van bijna alle betrokkenen, kunnen sommige publieksleden het gevoel hebben dat Warrior niet noodzakelijkerwijs goed is in alles wat het opzet. Ongetwijfeld heeft O'Connor geprobeerd de complexiteit van de personages te ondermijnen door af te zien van het lokken van een mooie strik op elke bungelende plotdraad, maar een paar grote verhaalbogen zijn een beetje te subtiel - of, in een paar gevallen, gaan volledig onopgelost. Sommige filmfans zullen misschien beweren dat O'Connor zijn kijkers gewoon niet wilde voeden met de lepel - maar er is een verschil tussen het achterlaten van een verhaal voor interpretatie en ronduit verwaarlozende bengelende draden. De sluitingsmomenten van de film zijn absoluut poëtisch, maar als de credits eenmaal rollen, is het gemakkelijk te zien dat bepaalde verhaalbeats opzij zijn geschoven om de film met veel energie af te maken.
Dat gezegd hebbende, de centrale verhaallijn tussen Tom en Brendan is voldoende om een bevredigende uitbetaling te bieden, zelfs als kleine personages achterblijven. Net als de hoofdrolspelers van de film, is Warrior een brutaal en dapper stuk film dat bioscoopbezoekers op het puntje van hun stoel houdt, scène na scène, en ronde na ronde.
Als je nog steeds op het hek over Warrior bent, bekijk dan de trailer hieronder:
httpv: //www.youtube.com/watch v = Pq4zik2cV-o
-
[Poll]
-
Volg mij op Twitter @benkendrick - en laat ons weten wat je van de onderstaande film vond:
Warrior is nu in theaters.
