Waarom een ​​Marvel / DC Movie Crossover nooit zal gebeuren

Er was een tijd dat één supergoed bezit van superhelden genoeg was om fans tevreden te houden, maar Marvel veranderde dat allemaal met zijn Avengers-filmuniversum. Met Batman V Superman en zelfs X-Men: Days of Future Past volgens een vergelijkbare regel - dat het samenvoegen van helden en merken grotere business betekent - lijkt crossovers tussen rivaliserende studio's onvermijdelijk.

Maar zelfs als Marvel's scheiding van eigenschappen in meerdere Hollywood-studio's betekent dat de producent van X-Men's een samenwerking met The Avengers of Fox wil opbouwen naar een gedeeld universum voor X-Men / Fantastic Four, is DC Comics een ander verhaal. Hoewel de twee juggernauts in het verleden misschien hun krachten hebben gebundeld / botsten, moeten fans niet verwachten dat DC en Marvel binnenkort dezelfde ruimte delen - vooral niet op het grote scherm.

Veel cynici wijzen tegenwoordig op cross-overs - of ze nu tussen helden zijn onder een enkele banner of over bedrijfslijnen heen - als een teken van bedrijfszucht, tenzij studio's "op tijd zetten" zoals Marvel, het opzetten van zelfstandige helden voordat ze in een enkele film werden verenigd. Het lijkt erop dat DC Comics en Warner Bros. ook eerder in plaats van later een gedeeld filmuniversum willen creëren, met meerdere superheldenfilms gepland voor de komende jaren.

Zodra zowel Marvel als DC hun universums in gebruik hebben genomen - de twee studio's met de meest bekende personages om op te tekenen - dan zullen filmbezoekers, zoals striplezers voor hen, zich ongetwijfeld afvragen wat er zou gebeuren als de twee hun krachten bundelen. Een blockbuster van wereldformaat met niet te stoppen potentieel, zouden sommigen waarschijnlijk zeggen. En er is zelfs een precedent voor in de strips.

De meest geciteerde cross-over is meestal het "DC vs. Marvel" -gebeurtenis van 1996, waarbij de twee universums in wezen worden samengevoegd met alleen de overlevende overwinnaar. Lang gedebatteerde gevechten tussen fans werden ingezet: Aquaman versus Namor, Flash versus Quicksilver, zelfs Superman versus de Hulk. Toen alles was gezegd en gedaan, werden de twee samengevoegd tot één Amalgaam-universum, wat betekent dat hoewel het evenement enkele memorabele verhalen en illustraties opleverde, geen van beide bovenaan eindigde.

Het stripevenement - of het latere 'JLA / Avengers'-evenement van 2003 - lijkt misschien het bewijs dat er een crossover van de film zou kunnen gebeuren, met een potentieel verhaal dat ook zou kunnen volgen. Maar we willen erop wijzen dat de wereld van stripboeken in 1996 een heel andere wereld was. Niet alleen leek het erop dat de beste dagen van het medium achter de rug waren (aantoonbaar, dat is nog steeds het geval), maar Marvel Comics was slechts een paar jaar verwijderd van het faillissement.

Met andere woorden: de twee rivaliserende uitgevers hadden allebei iets te winnen door te voldoen aan de vraag van fans, en hadden allebei dringend behoefte aan een boost.

Die tijden zijn veranderd, met Marvel-baas Joe Quesada (die hielp de uitgever te redden) beweerde dat de genres van superheld of stripboeken nergens heen gaan. Dat gezegd hebbende, de wereld van stripboektalent is lang niet zo verdeeld als film; kunstenaars en schrijvers verhuizen van DC naar Marvel naar eigendom van de maker om vast werk of meer creatieve vrijheid na te streven. En er zijn al tekenen dat creatieve vrijheid geen topprioriteit zal zijn voor superheldfilms op groot scherm, aangezien gedeelde universums steeds stijver worden.

Is dit hetzelfde geval voor de strips? Toen we met schrijver / kunstenaar / maker / DC-mede-uitgever Jim Lee en Marvel-kunstenaar / schrijver Brian Michael Bendis op een gemeentehuisvergadering op SDCC 2014 gingen zitten, werd de kwestie van crossovers onvermijdelijk opgeworpen. Beide legendarische makers hebben de beperkingen en voordelen van de stripwereld van dichtbij gezien: Lee is vandaag misschien gecementeerd als een DC-manager, maar maakte zijn start met Marvel voordat hij onder andere zijn eigen label en "WildC.ATs" -serie lanceerde.

Als de geest achter "Ultimate Spider-Man", een van de oprichters van Marvel's "Ultimate" Universum, en schrijver van de "New Avengers" herlancering, spreekt het vanzelf dat Bendis een passie heeft voor veel Marvel-eigenschappen, ongeacht wie bezit de filmrechten voor beide. En het paar herhaalde dat het de makers, artiesten en schrijvers zijn die net zoveel van crossovers dromen als hun publiek. En zoals fans gewend zijn, sprak Bendis vrij openhartig:

"De laatste keer dat ik in een kamer was met Jim Lee, waren we in LA Comic-Con … [kijkt naar Lee] je kwam naar boven en fluisterde in mijn oor: 'WildC.ATs / Avengers …' en dan jij liep weg en ik heb je sindsdien niet meer gezien … Maar ik dacht: 'Ik zou iets laten vallen om dat te doen.'

"Kijk, dit is wat er gebeurt wanneer de makers bij elkaar komen en het gefluister begint, en dan de ideeën beginnen te lopen, en dan stoppen de realiteiten van het Amerikaanse bedrijfsleven het recht in het spoor."

Het is niet moeilijk te begrijpen waarom bedrijven het enthousiasme van hun eigen makers voor samenwerking tussen bedrijven zouden afremmen, zoals het net zo vaak gebeurt in de hedendaagse filmindustrie. Er is al een Avengers / Guardians of the Galaxy-crossover in de maak, maar zelfs wanneer een producent van Fox's X-Men-universum een ​​duidelijke wens te kennen geeft om de serie samen te voegen met Marvel's, wordt dit meteen als een afstandsschot beschouwd (Kevin Feige, baas van Marvel Studios) het zal niet snel gebeuren).

Toch is het voordeel voor elke optimistische fan duidelijk: Marvel en DC genieten beide van verhoogde aandacht en verkoop met universeel-brede 'evenementen', die zelfs iconische superteams tot ontploffing brengen. Hoewel dat misschien eenvoudiger is als alle personages in handen zijn van hetzelfde bedrijf, gaf Jim Lee zijn mening over de minder voor de hand liggende uitdagingen, en herinnert fans eraan dat de belangrijkste reden waarom bedrijven ervoor kiezen om succes niet te combineren dezelfde is voor strips als voor films - ze hoeven gewoon niet:

"Ik denk dat het veel werk is, het vereist veel mensen die te goeder trouw werken. Ik denk dat de grote vragen zijn: beide bedrijven verdienen veel geld met hun eigen titels, dus wat zit er in voor hen om die inkomsten te delen? Dat is een groot deel ervan. Natuurlijk zou het enorm nieuws zijn, en je zou denken dat de verhoogde omzet dat zou goedmaken, maar wie werpt dan wat talent naar de pool, al dat soort dingen."

De geëscaleerde druk en werklast kunnen niet worden onderschat wanneer crossovers van het zakelijke mijnenveld van strips naar het rijk van blockbuster-films gaan. Hoewel Mark Millar van Fox misschien verlangt naar een wereld waarin concurrerende studio's één superhelduniversum samenstellen, moet iemand het project daadwerkelijk uitvoeren voor alle betrokkenen.

Avengers schrijver / regisseur Joss Whedon heeft gezegd dat hij niet geïnteresseerd is in het schrijven van een verhaal met meer personages dan hij al heeft, en het is moeilijk te beweren dat je recht kunt doen aan alle helden in zo'n verpakte cast - vooral wanneer de studio die de film heeft er een duidelijke interesse in om hun eigen eigenschappen tijd in de kijker te zetten.

Bendis - nooit iemand die gewaagde uitspraken uit de weg gaat - legde een ander kernprobleem uit: als Marvel of DC ooit van plan was om superheldfranchises te combineren, zou iemand moeten verliezen.

"Ook is er dat element waar mensen niet willen zien dat Marvel en DC Lex Luthor in elkaar slaan - ze willen Marvel versus DC zien. Ze willen Thor vs. Superman zien, en dan moeten Thor of Superman hun kont geschopt om het toe te doen. En geen van beide bedrijven wil dat, weet je … 'Er is gezegd dat Superman sterker is dan Thor.' Ze willen het niet, geen van beide bedrijven willen dat, en ze zijn nu allemaal miljard dollar, dus niemand is geïnteresseerd om ze cooler te maken dan de volgende, dus … Ik snap het.

'Mensen willen een verliezer. De reden dat' Civil War 'succesvol was, was dat iemand verloren was, en ze waren geschokt:' Oh mijn God, iemand heeft verloren! ' Weet je, ze hebben elkaar aan het einde geen hand gegeven en gaan: 'Welnu, we hebben allebei het daglicht gezien.' Je wilt Thor zien met zijn voet op Superman's nek, alleen maar erin malen. Dat is alles wat ze willen zien."

Het lijkt misschien gek om aan iets als ego te hangen wanneer filmfranchises op het spel staan, maar zelfs de kleinste fout kan betekenen dat je miljoenen hebt verloren voor filmstudio's. Dat gezegd hebbende, kunnen stripboekfilms net zoveel veranderen als hun bronmateriaal, dus wie weet wat de toekomst zou kunnen brengen.

Afgezien van de hierboven genoemde redenen, kan het verschil in toon tussen de twee studio's uiteindelijk de grootste hindernis zijn. Voor nu staat Zack Snyder bekend als een liefhebber van Marvel's merk superheldenfilms, en Joss Whedon "aanbidt" een deel van de duistere aanpak. Maar zoals we weten, zijn het niet de makers die beslissen of er een crossover in de kaarten zit.

Het is veilig om te zeggen dat filmstudio's niet zullen instemmen met het delen van verantwoordelijkheid, het delen van het talent of de winst delen totdat ze absoluut moeten. Maar als ze dat punt bereiken, is het alles behalve goed nieuws voor fans - ongeacht welke studio je verkiest.

Wat is uw mening over de kansen op een DC / Marvel-crossover? Is het echt een persoonlijk gevecht dat je nodig zou hebben om het evenement de moeite waard te maken, of is het verschil in toon te veel om te overwinnen? Geluid uit in de reacties.

Volg mij op Twitter @andrew_dyce.