Canada heeft enkele van de mooiste, meest angstaanjagende en hilarische films geproduceerd, maar velen vallen onder de radar. Hoewel mensen John Candy, Ryan Gosling en ahornsiroop kennen, hoeveel kunnen een Canadese filmregisseur noemen? Met zijn sterke filmgeschiedenis verdient Canada meer lof voor zijn creatieve output.
Van David Cronenberg tot Atom Egoyan tot Guy Maddin, Canada heeft nogal wat herkenbare en bekende regisseurs, van wie velen een internationale reputatie hebben ontwikkeld. De films op deze lijst vertegenwoordigen enkele van de beste films van Canadezen, variërend in stijl, genre en stemming. Ze zijn allemaal alom geprezen, velen van hen ontvangen van topfilms voor het maken van films.
10 The True Nature Of Bernadette (1972)
Deze film van Gilles Carle werd ingezonden als de Canadese inzending voor de Academy Awards 1972. Hoewel het niet werd geselecteerd, wordt The True Nature of Bernadette beschouwd als een van de beste films van Canada uit de jaren '70.
De film volgt een huisvrouw uit Montreal die besluit haar man te verlaten. Ze bevindt zich in een gemeente in Quebec, waar ze liefde, vegetarisme en spiritueel ontwaken onderzoekt. Deze film geeft de sfeer van de jaren zeventig weer, een tijd waarin mensen ervoor kozen zich los te maken van conventie, ongeacht de gevolgen.
9 The Sweet Herafter (1997)
Op basis van een roman van Russell Banks won The Sweet Herafter de Grand Prix in Cannes en ontving het twee Academy Award-nominaties. De film speelt Sarah Polley en Ian Holm en richt zich op een schoolbusongeluk waarbij meerdere kinderen overlijden. De na-effecten van het ongeval worden in de film onderzocht.
De film is gefilmd in British Columbia en Ontario en is geïnspireerd op een busongeluk in Alton, Texas. Geregisseerd door Atom Egoyan, staat de film bekend om zijn middeleeuwse score en verwijzingen naar de rattenvanger van Hamelen.
8 verhalen die we vertellen (2012)
De Canadese actrice Sarah Polley regisseerde deze documentaire die ingaat op haar familiegeschiedenis. Polley maakt zichzelf ongelooflijk kwetsbaar terwijl ze het verhaal ontrafelt over hoe ze het product was van een affaire tussen haar moeder en Montreal-producer Harry Gulkin.
Verhalen die we vertelden gingen in première op het 69e internationale filmfestival van Venetië, en het werd later toegevoegd aan de top tien Canadese films van de lijst aller tijden in Toronto.
7 I'm Heard The Mermaids Singing (1987)
Ontleend aan een regel in het beroemde gedicht van TS Eliot "The Love Song of J. Alfred Prufrock, " I'm Hard The Mermaids Singing werd geregisseerd door Patricia Rozema.
Sheila McCarty speelt Polly, een uitzendkracht die fotograaf wil worden. Gefilmd op 16 mm, variërend van zwart en wit tot kleur en weer terug, heb ik gehoord dat de zeemeerminnen zingen een prachtige herkauwing is over kunst, liefde en vergankelijkheid. Het maakte ook de lijst van het Toronto International Film Festival van de beste Canadese films aller tijden.
6 rillingen (1975)
Deze David Cronenberg-klassieker, en de derde speelfilm van de auteur, richt zich op een woeste parasiet die zijn slachtoffers in seksmaniakken verandert. Shivers behandelt de effecten van de parasiet als een kruising tussen soa's en bezit en is een krankzinnige verkenning van lichaamsverschrikking. Eenmaal besmet met de parasiet veranderen mensen in zombieachtige wezens die niet stoppen totdat iedereen is bezweken.
Shivers hielp de carrière van David Cronenberg te lanceren en hij is synoniem geworden met science fiction en horror. Van Videodrome tot Cosmopolis, Cronenberg is bekend bij iedereen die van rare en enge films houdt.
5 Leolo (1992)
Deze Frans-Canadese coming of age-film volgt de beproevingen en beproevingen van Leolo. De jonge jongen heeft een actief fantasieleven om de hardheid van zijn gezinsleven aan te kunnen.
Beschouwd als semi-autobiografisch, werd de film opgenomen in Montreal en Siciliy. In de film gaat Leolo om met zijn ontluikende seksuele gevoelens en wordt hij verliefd op zijn buurman Bianca. Leolo debuteerde op het filmfestival van Cannes in 1992. Helaas was het de laatste film van Jean-Claude Lazon, die stierf in een vliegtuigongeluk in 1997.
4 Hard Core-logo (1996)
Canada's versie van This is Spinal Tap, Hard Core Logo is een mockumentary geregisseerd door Bruce McDonald. Gericht op de ontbinding van punk rock, volgt de film de beproevingen en beproevingen van Hard Core Logo.
De film volgt de hereniging van de ooit populaire band. Nu ouder, de bandleden stoten hoofden en verliezen het terwijl ze door Canada reizen. De film oogstte een vervolg in 2010, Hard Core Logo 2. De film bevat cameeën van beroemde punkrockers zoals Art Bergmann en Joey Ramone.
3 Atanarjuat: The Fast Runner (2001)
Geregisseerd door een Inuit-filmmaker en gericht op Inuit-mensen, is Atanarjuat een belangrijke mijlpaal voor de autochtone bevolking van Canada. Het was de eerste film die ooit werd geschreven, geregisseerd en volledig in Inuktitut speelde.
De film focust op een Inuit-legende die door generaties verhalen is doorgegeven. Het ging in première op het filmfestival van Cannes, won de Camera D'Or en was de beste film voor dit jaar in Canada. Het staat ook op de lijst van de beste films aller tijden van het Toronto International Film Festival.
2 The Decline Of The American Empire (1986)
Deze Frans-Canadese komedie uit 1986, geregisseerd door Denys Arcand, volgt een groep socialites van de Universiteit van Montreal via hun seksuele escapades.
Deze intellectuelen van de geschiedenisafdeling voeren een lange discussie over hun liefdesleven en openen zich over onderwerpen die door de reguliere cultuur als taboe worden beschouwd. Ze houden zich niet in terwijl ze hun donkerste geheimen met elkaar delen. Het won de FIPRESCI-prijs in Cannes en werd genomineerd voor een Academy Award. Arcand volgde The Decline of the American Empire met twee sequels: The Barbarian Invasions en Days of Darkness.
1 Mijn Winnipeg (2007)
Verteld door George Toles, deze film is geschreven en geregisseerd door Guy Maddin. Maddin is een bekende installatiekunstenaar en ook een ervaren filmmaker.
My Winnipeg is een experimentele documentaire die fictie combineert met geschiedenis. Gebruik makend van metanarratieven en surrealistische stijlen, duikt de film in Maddin's geboortestad en zijn eigen autobiografie. Door zijn verhalen vertelt de film het leven van Maddin. Door de lijnen tussen feit en fictie te vervagen, laat Maddin zien dat geheugen geschiedenis verstoort. De waarheid besmetten is onvermijdelijk.
![[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn](https://images.celebritybriefs.com/img/sr-originals/0/spoilerquots-death-walking-dead-comics-may-prove-be-huge-mistake.jpg "[SPOILER] 's Death In The Walking Dead Comics kunnen een enorme fout blijken te zijn")
