Casting kan echt een project maken of breken. Een acteur moet volledig geloofwaardig zijn in zijn aangewezen rol om een project overtuigend en plezierig te maken. Gezien het aantal personages in elke aflevering van de Star Wars- saga, is het echt geen sinecure om ervoor te zorgen dat elk personage goed gecast, goed geacteerd is en goed afspeelt ten opzichte van hun bijbehorende scènepartners.
Soms is een castingkeuze gedoemd door slecht schrijven en slechte ontwikkeling. Andere keren lijken personages in theorie geweldig te zijn, als de casting maar een beetje beter was geweest. Af en toe lijken noch het personage, noch de acteur op een of andere manier te zijn gered.
Zeldzamer dan alle andere scenario's is er een waarin het personage echt lijkt te zijn gemaakt voor de acteur, en de acteur is gemaakt om dat personage terug te spelen, waardoor een echt iconische uitvoering in het proces wordt gecreëerd.
Star Wars is gevuld met talloze personages, zowel gedenkwaardig als vergeetbaar, en het valt niet te ontkennen dat casting een grote rol speelde in het succes van elk personage.
Hier zijn de 10 ongelooflijke Star Wars Casting-beslissingen (en 5 die verschrikkelijk waren).
15 Ongelofelijk: Harrison Ford als Han Solo
Simpel gezegd, het is volkomen onmogelijk om iemand anders dan Harrison Ford voor te stellen als Han Solo.
Wat dat ook betekent voor Solo: A Star Wars Story, het spreekt voor zich dat Han niet zo invloedrijk zou zijn in de populaire cultuur als iemand anders dan Ford hem had geportretteerd.
Met de perfecte mix van smerige nerfherder-humor en de gemene charme van een schurk, vult en ondermijnt Han Solo elke actieheld in schoppen. Hij kan het hart van Leia Organa na verloop van tijd winnen, maar Han is duidelijk allesbehalve een damesman. Han is onhandig en twijfelt en mag zowel kwetsbaar als heroïsch zijn.
Gewapend met komische timing in schoppen, charisma door de emmer en het inherente talent van Ford, werd Han Solo een van de belangrijkste personages van Star Wars om een zeer goede reden, allemaal dankzij de juiste castingkeuze.
14 Incredible: Ewan McGregor als Obi-Wan Kenobi
Als het gaat om het volgen van een acteur, is het veilig om te zeggen dat de schoenen van Sir Alec Guinness ongelooflijk moeilijk te vullen zouden zijn geweest.
Gelukkig voor de Star Wars-franchise konden ze echter een acteur vinden die niet alleen in de voetsporen van Guinness kon treden, maar ook de rol van Obi-Wan Kenobi volledig synoniem met zichzelf maakte.
Dankzij films als Trainspotting was Ewan McGregor al een bekende naam tegen de tijd dat hij Obi-Wan zou portretteren. Maar zijn eerdere niveau van roem deed niets om te voorkomen dat zijn naam onmiddellijk en voor eeuwig geassocieerd werd met de iconische Jedi-meester.
McGregor speelde Obi-Wan tijdens zijn Jedi-carrière, van opvallende padawan tot gedesillusioneerde mislukte meester. En ongeacht zijn jaren, doordrenkte McGregor elk moment van zijn uitvoering met een van de meest cruciale elementen van Star Wars: de mensheid.
13 Terrible: Felicity Jones als Jyn Erso
Rogue One: A Star Wars Story is een film zoals geen andere Star Wars-film. Ongetwijfeld meer een door oorlog aangedreven plot dan alle andere films, beschikt Rogue One ook over een grotere cast van kernpersonages dan de traditionele sagafilms.
Onder deze personages zijn opvallende Baze, Chirrut en Bodhi, verschillende en diverse personages met echt originele gezichtspunten en persoonlijkheden. Cassian Andor presenteert ook een interessante grijze moraliteit die niet voorkomt in eerdere hoofdrolspelers in de franchise.
En dan hebben we Jyn Erso, een personage dat geweldig had kunnen en moeten zijn. Jyn is duidelijk het antwoord van Star Wars op de stijve bovenlip, alleen voor zichzelf mannelijke helden die veel oorlogsdrama's uit het begin van de 20e eeuw bevolken.
Maar gebaseerd op een combinatie van Felicity Jones 'ondoorgrondelijke acteerkeuzes, ongemakkelijke en expositie-beladen dialoog, en misschien het elfde uur re-shoots voor de film, is Jyn een grotendeels vergeetbaar karakter, ongeacht het belang van alle leden van het offer van het Rogue-team.
12 Ongelofelijk: Carrie Fisher als Leia Organa
Als een prinses, een rebellenleider, een senator en een generaal, heeft Leia Organa het echt allemaal gedaan in de loop van de Star Wars-sage, ongeacht de pijn die ze onderweg heeft doorstaan. Veerkrachtig, zelfs in het gezicht van de ergste straits, Leia is gelijke delen kwetsbaar en badass, wijs voorbij haar jaren en onbaatzuchtig heldhaftig vanaf het allereerste begin.
Leia's scherpe geest en vurige temperament zijn eigenschappen die vreselijk mis hadden kunnen gaan in de handen van een minder capabele acteur. Maar het is volledig te danken aan het aanzienlijke talent van wijlen Carrie Fisher dat Leia het succesvolle en inspirerende karakter is geworden dat ze vandaag de dag nog steeds is.
Naast Fisher's genuanceerde weergave van Leia, hielp Fisher's talent als schrijver en redacteur ook aanzienlijk achter de schermen, waardoor de dialoog en karakterisering zelfs in de vervolgtrilogie werden versterkt.
11 Ongelofelijk: John Boyega als Finn
In het begin van de ontwikkeling van zijn personage was Finn een blanke smokkelaar genaamd Sam met een chip op zijn schouder en een uitstraling van Han Solo wannabe. Soms weet een project echt niet wat een personage moet zijn totdat de juiste acteur is gevonden.
Met het casten van John Boyega, een relatieve nieuwkomer in het spel na een hoofdrol in de Britse sci-fi film Attack the Block, kreeg het personage van Finn een geheel nieuwe rol, doel en leven. Met behulp van Boyega's eindeloze charme en oprechte hart is Finn een van de meest fascinerende personages van de franchise geworden.
Als een eenmalige Stormtrooper die zich niet op zijn plaats voelt in zijn nieuwe wereld, speelt Boyega Finn met elk beetje angst en stress wanneer dat nodig is. Toch biedt Finn consequent veel van de lichtere momenten van de films, allemaal dankzij de perfecte komische timing van Boyega.
10 Terrible: Domhnall Gleeson als Armitage Hux
De kleine personages in Star Wars zijn geneigd in de val van het archetype te vallen. In een verhaal dat zo fundamenteel verbonden is met het pad van de reis van de held, is het alleen onvermijdelijk dat de ontwikkeling van bepaalde personages wordt opgeofferd ten gunste van het dienen van het verhaal.
Vaker wel dan niet, lijden de secundaire duistere karakters aan het ergste van dit lot, het leveren van vrijwel niet te onderscheiden lijnen met grimassen en Britse accenten in schoppen.
Maar ongeacht hun conventionaliteit, het is mogelijk dat deze personages iconisch worden, als de uitvoerder gelijk heeft. Peter Cushing's Grand Moff Tarkin bevestigt dit meer dan goed.
In het geval van Armitage Hux is de vervolgtrilogie er op de een of andere manier in geslaagd om een uiterst vergeetbaar karakter te creëren door boven het archetype te gaan en rechtdoor te gaan naar de uitersten.
Domhnall Gleeson is een geweldig getalenteerde acteur, en dat valt niet te ontkennen als je een van zijn andere rollen hebt gezien, met name Ex Machina. Daarom is het zo jammer dat zijn talenten, net als Hux, volkomen verspild zijn aan zo'n ondankbaar karakter.
9 Incredible: Billy Dee Williams als Lando Calrissian
Uit zijn inleiding is Lando Calrissian een personage waarvan de hele persoonlijkheid is gebaseerd op charme en bedrog. Lando, een gokker, leugenaar en manipulator, is de perfecte cocktail van vriend en vijand.
Charmant, totdat hij je verraadt, is Lando die ene vriend die echt alleen uit is voor zichzelf … totdat een verandering van hart bijna te laat begint, en plotseling is hij de meest loyale vriend die je ooit hebt gehad.
De boog van Calrissian bevat heel veel complexe psychologie, in een zeer korte tijd, en met een minder getalenteerde acteur zou deze overgang van manipulator naar held zoveel minder dan echt hebben gevoeld.
Met de casting van de zachte, soepele en buitengewoon getalenteerde Billy Dee Williams, garandeerde Lucasfilm echter dat Lando Calrissian een karakter zou blijven dat jarenlang goed onthouden wordt, ongeacht zijn aanvankelijke twijfels.
8 Ongelofelijk: Mark Hamill als Luke Skywalker
Er is behoorlijk wat talent voor nodig om een personage te veranderen van een zeurderige boerenjongen in een intergalactische held, helemaal tot een vervallen en paranoïde oude man. Het is geen gemakkelijke taak om terug te keren naar een personage dat zoveel voor zoveel betekende na bijna 40 jaar.
Maar om na zoveel jaren terug te keren naar een geliefd personage, alleen om een diep gebrekkige en kwetsbare nieuwe kant van dat personage te onthullen, en om zowel karakter als plot in het proces recht te doen … Nou, dat is praktisch ongehoord.
Maar dat is precies wat Mark Hamill heeft gedaan, Luke Skywalker transformeren van held naar mens en opnieuw held. Met zijn oprechte en vriendelijke houding, emotionele openheid en toewijding om een plot te begrijpen, zelfs als hij het er in eerste instantie niet mee eens was, heeft Hamill zichzelf keer op keer bewezen als de volmaakte professional.
Hij is de enige Luke Skywalker die we ooit nodig zouden kunnen hebben.
7 Terrible: Natalie Portman als Padme Amidala
De problemen die fans hebben met de prequel-trilogie zijn waarschijnlijk eindeloos. Twee belangrijke punten van ontevredenheid door de jaren heen zijn het gehackte liefdesverhaal en het overvolle politieke drama. Wat deze beide plots gemeen hebben, is natuurlijk een grote fout bij het casten.
Natalie Portman's weergave van Padme Amidala is misschien wel een van de ergste fouten die de franchise ooit heeft gemaakt. Met een bizarre mix van monotone lijnweergave en meer dan dramatiek is Portman's Padme oneerlijk, ongeïnteresseerd, ineffectief en uiterst saai.
Hoewel het een paar momenten van humor en wijsheid toestond, is het onmogelijk te begrijpen hoe toekomstige grote geesten en helden zoals Luke en Leia mogelijk kunnen komen van zulke hopeloze en hulpeloze ouders.
6 Incredible: Ian McDiarmid as The Emperor
Voor alle vele tekortkomingen van de prequel-serie is één ding dat niet kan worden verweten de ontwikkeling van Palpatine tot The Emperor.
Hoewel de films voortdurend verzanden in droog politiek drama dat nooit iets lijkt te zijn, leeft de aanwezigheid van Palpatine elk conflict waarin hij aanwezig is.
Zijn hemelvaart naar macht is een aangrijpende reis, die de volkomen mislukking van de Jedi en het Galactische systeem bij elke bocht toont.
Hij is alleen zo succesvol als hij is, natuurlijk, vanwege de manier waarop zijn karakter wordt afgebeeld. En dankzij de manipulatieve potentie van Ian McDiarmid's Machiavelliaanse manoeuvres, is het geen echte verrassing dat Palpatine de trilogie met onbeperkte kracht beëindigt.
5 Ongelofelijk: James Earl Jones als Darth Vader
Met de komst van motion capture en voice-over in tandem, worden stemacteurs de afgelopen jaren langzaam maar zeker serieuzer genomen. Ze worden nu terecht geprezen voor hun werk.
Maar lang voor deze culturele verschuiving verdiende één man in het bijzonder oneindig krediet voor een belangrijke uitvoering in Star Wars die hij alleen met zijn stem en niets meer voltooide. De bloeiende stem van James Earl Jones is evenzeer een onderdeel van het karakter van Darth Vader als een visueel aspect van hem, zo niet meer.
Uiterst commandant en gevuld met rauwe emotionele kracht, transformeert Jones's stemwerk het vertelpotentieel van Vader als een cartoonachtige dictator in iets veel meer Shakespeare en genuanceerd, waardoor de legende ontstaat die hij vandaag is.
4 Terrible: Benicio Del Toro als DJ
The Last Jedi had de niet-benijdenswaardige taak om een groep nieuwe personages in een al ongelooflijk bevolkte cast te introduceren. Bepaalde personages, zoals Resistance-helden Rose Tico en Amilyn Holdo, waren vanaf het begin duidelijke successen, met kritische reacties in hun voordeel.
Nog andere personages waren veel minder succesvol, en misschien in geen enkel geval meer dan de vaag genoemde DJ Behalve, natuurlijk, DJ is niet eens zijn echte naam, in plaats daarvan simpelweg verwijzend naar zijn slogan van "Doe niet mee".
Afgebeeld door Benicio Del Toro, wiens oeuvre meer dan getuigt van zijn duidelijke acteertalenten, komt het personage over als een warboel. Een quasi-huurling voor zichzelf, DJ is in zekere zin het antwoord van de vervolgtrilogie op de iconische Lando Calrissian.
Door hem echter vanaf het begin een duidelijke alcoholist, leugenaar en manipulator te maken en iemand zonder enige relatie met Finn en Rose (in tegenstelling tot Han en Lando's geblokte verleden), slaagden de film en de weergave van Del Toro er niet in om DJ is meer waard dan een paar ongemakkelijke lacht.
3 Incredible: Daisy Ridley als Rey
Als een personage wiens reis is gebaseerd op mysterie, eenzaamheid en de strijd om hoopvol te blijven, vereist Rey's weergave duidelijk veel genuanceerde emoties en ongemakkelijke introspectie. Kleinere acteurs konden van haar algehele verhaal een melodrama maken, sensationeel tot op het punt van soapoperatheatica.
Gelukkig is dat echter nooit een mogelijkheid vanwege de casting van de prachtig begaafde Daisy Ridley als Rey in The Force Awakens.
Met een afbeelding die rauwe pijn, woede en hoop combineert, is Ridley een tour de force als de belangrijkste heldin van de vervolgtrilogie. Als de toekomst van de Jedi-orde in haar handen ligt, is het veilig om te zeggen dat niemand anders meer gekwalificeerd zou zijn om te leiden.
2 Ongelofelijk: Adam Driver als Kylo Ren
De vervolgtrilogie van Star Wars is niet alleen beschouwd als het maken van een protagonist, maar ook als het maken van een antagonist. In beide films die we tot nu toe hebben gezien, zijn we getuige geweest van het maken en ongedaan maken van de man die bekend staat als Kylo Ren / Ben Solo.
Gemarteld en emotioneel in conflict gebracht op een manier die Star Wars-personages nog nooit eerder zijn geweest, is het gemakkelijk om te zien hoe mensen zijn personage als "emo" of overdreven kunnen lezen.
Ongeacht de theatrics die aan zijn rol zijn gekoppeld, het zijn de subtielere momenten van reflectie, zelftwijfel en kwetsbaarheid van Adam Driver die hebben aangetoond dat Kylo Ren zoveel meer is dan alleen een man met een masker.
Kinderachtig en verloren, Driver's Kylo is een fundamenteel gebrekkige antiheld, klaar voor grootheid en achtergelaten om voor zichzelf te zorgen in een wereld die nooit de tijd nam om voor hem te zorgen.
Dankzij de oprechte weergave van Driver, wanneer Kylo Ren beweert dat hij uit elkaar wordt gescheurd, heeft het publiek het al geruime tijd geweten.
