Het woord dystopie wordt vaak gebruikt als mensen de plots van verschillende sciencefictionfilms beschrijven, maar hoeveel van deze mensen gebruiken het woord eigenlijk correct? Technisch gezien is een dystopie een "slechte plaats" op basis van de vertaling uit het Oud-Grieks. Beschouwd als het tegenovergestelde van utopieën, worden dystopieën gedefinieerd door achteruitgang in de samenleving. Door oorlog, tirannie of rampen zijn dystopieën plaatsen - verleden, heden of toekomst - waar vrijheid en gelijkheid in het gedrang komen.
In sciencefictionfilms worden dystopische samenlevingen vaak geregeerd door gezaghebbende technocraten en geweld. Sommige van deze dystopieën zijn echter slechter dan anderen. Hypothetisch gezien, als de wereld zoals je die kent tot een einde kwam en je werd gedwongen om in een van deze donkere, apocalyptische omgevingen te leven, heb je een betere kans om te overleven als je jezelf in een van de onderstaande dystopieën zou vinden.
10 De matrix
In deze dystopie is onwetendheid gelukzaligheid. Terwijl de rode pil-nemers worstelen met het feit dat de mensheid door de Machines als energiebronnen wordt gebruikt, is de overgrote meerderheid van de mensen die in Zion 'wonen' zich helemaal niet bewust van hun omstandigheden, met dank aan de fictieve Mega-City.
De Machines creëerden Mega City om fictieve levens te creëren in de hoofden van mensen opgeslagen in hun energiecentrales. Terwijl de menselijke lichamen vastzitten in met vloeistof gevulde pods, bestaat hun bewustzijn in de Mega-City, een stedelijk complex dat eigenlijk best cool is. Wat post-apocalyptische scenario's betreft, kan het veel erger zijn.
9 Blade Runner
Terwijl Blade Runner een vrij somber, regenachtig toekomstbeeld presenteert, zijn de dingen erger voor kunstmatige Replicanten dan voor mensen. In Ridley's Scott dystopische Los Angeles zijn er digitale reclameborden, vliegende auto's, videobellen en een aantal zeer stijlvolle kledingopties.
Er kan een overweldigend gevoel van droefheid en eenzaamheid zijn over de Blade Runner-wereld, en hoewel de smog rond de verlichte wolkenkrabbers niet helpt, is dit niet verwijderd van onze huidige realiteit. Natuurlijk zonder de geavanceerde staat van de mensachtige robots.
8 Brazilië
Het sciencefictionmeesterwerk van Terry Gilliam brengt bureaucratie tot een logische conclusie in dit Kafka-achtige verhaal. De absurde wereld die wordt afgebeeld door Gilliam - eindeloos papierwerk, eindeloze wachtrijen en corrupte overheidskantoren - lijkt bekend voor iedereen die in de rij heeft gewacht bij de DMV.
Hoofdpersoon Sam's dagdromen, de obsessie van zijn moeder voor fysieke schoonheid en de ondergrondse verzetsbeweging zijn echter allemaal geworteld in de realiteit. Terwijl Brazilië negatieve culturele trends en hiërarchische machtssystemen tot het uiterste neemt, kan Gilliam's dystopische wereld veel gruwelijker zijn.
7 Idiocratie
In de satire van Mike Judge is het jaar 2505, en vanwege het gebrek aan slimme mensen die zich reproduceren, zijn de mensheid en zijn maatschappelijke structuren veranderd. Voor die mensen die in de vreemde, gecorporeerde samenleving leven - waar iedereen barcodetattoos heeft - is er geen ander leven om te weten, en hun gebrek aan hersencapaciteit weerhoudt hen ervan om iets over hun wereld te ondervragen.
Wanneer Joe en Rita ten tonele verschijnen na meer dan 500 jaar in zwevende animatiekamers, steelt dit duo met gemiddelde intelligentie de show. Hoewel Idiocracy enkele interessante punten maakt over wat er gebeurt als domme mensen de leiding nemen, is de wereld die het presenteert niet zo angstaanjagend verwijderd van de dingen die vandaag gebeuren.
6 The Purge
In The Purge-films probeert de overheid geweld te beteugelen door een wetteloze nacht per jaar te creëren waar iedereen kan doen wat hij wil - hoe gruwelijk ook. Voor de gemiddelde persoon met zelfs een beetje gezond verstand, zou het veiligstellen van je woonplaats en het nemen van een paar zelfverdedigingslessen voldoende moeten zijn om de problemen op afstand te houden.
Het lijkt echter niet zo te werken, daarom maken deze films het publiek bang. Als je er even over nadenkt, is deze dystopische alternatieve realiteit echter geen complete horror en chaos.
5 Metropolis
In Fritz Lang's zwart-witte klassieker uit 1927 regeren rijke zakenlieden en industriële tycoons vanuit hun hoogbouw, terwijl gewone arbeiders gedwongen worden ondergronds te zwoegen. De veel grotere populatie arbeiders ondergaat tien uur werkdagen terwijl ze in verachtelijke en vuile huurwoningen leeft.
Uiteindelijk is er een opstand in Metropolis en vecht het proletariaat terug tegen zijn onderdrukkers. In deze dystopische toekomst hebben de arbeiders tenminste voldoende keuzevrijheid om zich te verzamelen tegen hun rijke vijanden. Het is een grimmige realiteit, maar niet de slechtst denkbare.
4 Akira
Deze cyberpunk-anime-klassieker uit 1988, gebaseerd op een populaire Japanse manga, speelt zich af in een dystopische 2019. Neo-Toyko is een uitgestrekte metropool geregeerd door een corrupte, gemilitariseerde regering die geheime experimenten uitvoert op zijn burgers. De film volgt rivaliserende fietsbendes terwijl ze verstrikt raken in een wereld van paranormale krachten en mysterieuze bureaucraten.
Voor de overgrote meerderheid van de mensen in Neo-Toyko, echter herbouwd nadat het was verwoest in een evenement genaamd de Singularity, is het leven vrij normaal, voor zover het leven in een stad zoals Toyko gaat.
3 Death Race 2000
Wie graaft geen flitsende auto's en mooie ritten? In Death Race 2000 is de Amerikaanse regering veranderd in een totalitair regime, en om de bevolking tevreden te stellen, introduceert de regering de Transcontinentale Road Race. Daarin worden vijf snelheidsrijders geselecteerd om door het land te dartelen in een race die wordt bepaald door gore en geweld.
Voetgangers raken en zoveel mogelijk chaos veroorzaken wordt aangemoedigd, omdat het kijkers lijkt te boeien. Hoewel deze dystopie vrij donker en slecht is, wordt het tenminste gekenmerkt door een beetje humor. En het beste is dat tegen het einde van de film de dictatuur wordt omvergeworpen.
2 De kreeft
De kreeft presenteert een absurde dystopische toekomst waarbij alleenstaanden slechts 45 dagen hebben om een geschikte partner te vinden. Als ze geen partner vinden, worden ze getransformeerd in een dier van hun keuze. Het spel is begonnen voor David, evenals een hele reeks andere gasten in het hotel waar hij incheckt aan het begin van de film. Als David een minnaar niet kan vinden, verandert hij in een kreeft.
Ondanks de paringsvereisten van de filmwereld, zolang je liefde vindt, of het niet erg vindt om een dier te zijn, zullen de dingen niet zo slecht voor je worden.
1 Mad Max
De Mad Max-franchise speelt zich af in een proxy in Australië, waar bendes de Outback terroriseren na een apocalyptisch evenement. George Miller creëert een behoorlijk verbluffend, stoffig universum in deze films, vol met versterkte, maar toch snelle auto's en krankzinnige kapsels.
Hoewel de kale Australische wildernis misschien niet de beste plek is om na een apocalyps te zijn, met de juiste auto, de juiste wapens en de juiste houding, is het mogelijk om te overleven.
