Het is daarom geen verrassing dat Super veel slechte afleveringen heeft. Wat verrassend is, is echter het gebrek aan passie van IMDb-gebruikers. Waar elke andere Dragon Ball- aanpassing veel beoordelingen heeft opgeleverd, is de pagina van Super vrij onvruchtbaar. Er zijn veel factoren bij betrokken, maar het schijnt een heel specifieke subset van de Dragon Ball- fandom.
10 Ep. 4: The Pilaf Gang's Great Strategy (6.5)
Elke aflevering die voornamelijk op Pilaf was gericht, zou voor de meeste westerse fans van de serie altijd slecht verlopen. Pilaf is hier niet zo populair of geliefd als in Japan. Interessant genoeg kreeg de VS de eerste boog voor Dragon Ball Z , dus vroege fans van de franchise zouden al bekend zijn met Pilaf.
Hoe dan ook, het feit dat Dragon Ball niet mainstream was in het westen totdat Dragon Ball Z ver in de cel was, betekent natuurlijk dat Pilaf geen fans gaat winnen. Plus, fans wilden gewoon in Battle of Gods 'vlees komen tegen de tijd dat Super in aflevering 4 kwam.
9 Ep. 52: Son Gohan en toekomstige trunks (6.5)
Het is eigenlijk verrassend dat deze aflevering niet lager scoort. Misschien is het omdat het deel uitmaakt van een redelijk behoorlijke reeks afleveringen in de Goku Black-boog, maar de vitriol van fans tegenover deze aflevering is vrij hoog. De hele verwaandheid van de aflevering draait om Trunks die getuigt van de nieuwe, passieve Gohan die niet vecht.
Eerlijk gezegd is het een beetje gênant en schildert Gohan in zo'n vreemd licht. Het voelt volkomen tegenstrijdig tegenover zijn karakter, vooral wanneer Gohan - uit het niets en aan het einde - besluit dat hij opnieuw zal beginnen met trainen. Het is ver verwijderd van de Gohan die Trunks ooit zijn leven kende en vertrouwde.
8 Ep. 73: De ongelooflijke filmaanpassing van Great Saiyaman (6.5)
Deze aflevering is eigenlijk best heel charmant. Het komt niet vaak voor dat Dragon Ball zichzelf verwent met een Saiyaman-centrale aflevering. Hij is zo'n interessant alter-ego voor Gohan, maar Saiyaman is natuurlijk geen personage dat zo vaak kan verschijnen. Tegelijkertijd zijn westerse fans geneigd van de Grote Saiyaman te houden.
Dragon Ball Z was aantoonbaar het meest cultureel invloedrijk in het westen tijdens de celboog - een boog die aantoonbaar niet echt de toon van de serie correct vastlegt. Dit, in tun, leidde ertoe dat fans worstelden met de nadruk van de vroege Boo-arc op humor. Gelukkig zijn meer mensen opgewarmd tot de Grote Saiyaman, maar zijn reputatie is niet zuiver.
7 Ep. 87: Hunt The Poachers (6.5)
Het zou een understatement zijn om te zeggen dat de anime de opbouw van het Tournament of Power slecht heeft afgehandeld. Hoewel interessant conceptueel behandeld, liet de uitvoering veel te wensen over - in het bijzonder Goku's aandringen op het gebruik van Super Saiyan Blue voor zelfs de lichtste schermutselingen met karakters die overduidelijk zwakker zijn dan hij.
Combineer dat met het al saaie uitgangspunt van Goku en 17 die samenwerken om op stropers te jagen en er is niet veel te waarderen over deze aflevering. Als niets anders, het is een belangrijke beat in 17's karakterboog. Hij wordt aan het einde van het Tournament of Power zo'n belangrijk personage dat dergelijke afleveringen achteraf noodzakelijk lijken.
6 Ep. 102: The Power Of Love Explodes (6.5)
Zeggen dat Universum 2 een hekel heeft aan de fandom zou nogal het understatement zijn. Ze zijn een flagrante parodie, maar een die echt niet resoneerde met sommige fans. Deze aflevering werd algemeen beschouwd als een van de slechtste van Super , waardoor het verder prima Tournament of Power in de war raakte. Veel animaties hergebruiken en je op één grap concentreren, het is een moeilijke aflevering om door te komen.
Maar het is ook een charmante liefdesbrief aan series als Sailor Moon . Het heeft in dat opzicht waarde en het is zeker een interessant uitgangspunt. Is het perfect? Zelfs niet in de buurt, maar laten we echt zijn, nauwelijks iets in Dragon Ball Super is.
5 Ep. 15: Heroic Satan, Cause A Miracle (6.4)
Mr. Satan is, net als Pilaf, lang niet zo populair in het westen als in Japan. Dat is jammer, want hij is een van de beste personages in de serie. Hij is grappig, hij is interessant, en hij heeft een behoorlijk goed karakter en alle dingen in overweging genomen. Super gebruikt hem niet vaak, maar Mr. Satan is altijd grappig als hij er is.
Helaas diende deze centrale aflevering van Mr. Satan min of meer als een rare epiloog van de Battle of Gods, terwijl fans opnieuw gewoon door de omschrijvingen wilden komen, zodat ze nieuw materiaal konden raken. De vroege dagen van Dragon Ball Super waren soms erg vermoeiend. Nieuwe inhoud was net om de hoek, maar volledig buiten bereik.
4 Ep. 30: Rehearsing For The Martial Arts Match (6.1)
Met de omschrijvingen eindelijk uit de weg, begon Dragon Ball Super zich langzaam op te bouwen tot het Universe 6-toernooi, de eerste echte toernooiboog sinds de 23e Tenkaichi Budokai helemaal terug aan het einde van Dragon Ball . Helaas diende deze aflevering niet veel meer dan een clipshow, waarin fans tot nu toe aan het verhaal worden verteld.
Dat klopt, niet alleen leek Dragon Ball Super geschikt om twee volledige films opnieuw te vertellen - waardoor ze allebei veel langer waren dan ze oorspronkelijk waren - de serie wijdt een hele aflevering aan een nieuwe samenvatting . Als dat niet "gek" schreeuwt, doet niets. Onnodig te zeggen dat dit een aflevering is die het overslaan waard is.
3 Ep. 68: Come Forth, Shenlong (6.1)
Dit is een aflevering die niet echt de haat verdient die het krijgt. Eerlijk gezegd, het is een van de leukere afleveringen van afvullers, waardoor dingen laag in het vaandel blijven en gemakkelijk genoeg te verteren zijn. Pan ziek zijn voegt ook een interessant menselijk element toe aan Dragon Ball , een die tegenwoordig niet al te zeldzaam opduikt. Het is een leuke herinnering dat deze personages mensen zijn.
Tegelijkertijd is het min of meer een filler-aflevering na de Goku Black-boog. Super brak net uit zijn oude toon en ging er meteen weer op terug. Als aflevering is het prima, maar als vervolg op het sombere einde van de Goku Black-boog voelt het niet echt gepast. Het had dichter bij het begin van de Universe Survival Arc moeten worden geplaatst.
2 Ep. 43: Goku's Ki is uit de hand (6.0)
Zo nu en dan wijdt Dragon Ball Super een deel van de levensaflevering aan een klein detail vast te leggen dat Toriyama net zou hebben overgeslagen (vaak om een goede reden). In deze aflevering ziet Goku de gevolgen van Kaioken met Super Saiyan Blue combineren hij worstelt om zijn Ki te beheersen.
Het is een interessant concept voor een aflevering, maar het is niet zo interessant. Er is een reden waarom Toriyama dit soort dingen overslaat. Dragon Ball is nog nooit over deze momenten geweest. Hoewel het verhaal intiem zou worden, zou het ook vooruit blijven gaan. Dat gezegd hebbende, manga en anime zijn verschillende media en een anime kan het zich veroorloven om zo'n eenmalige aflevering weg te gooien.
