Toen Stephen Colbert in 2007 aankondigde dat hij president zou worden op het platform van 'Bring Truthiness', was hij verre van de eersten die probeerden de overgang van Hollywood naar Washington te maken. Natuurlijk was de campagne van Colbert een farce, bedoeld om de belachelijke aard van politieke campagnes te benadrukken, maar er is ook een traditie van succesvolle acteurs die hun zichtbaarheid en populariteit gebruiken om te worden gekozen tot openbaar ambt of worden benoemd in een regeringspositie. Zelfs de huidige Republikeinse kandidaat Donald Trump heeft zijn eerdere televisie-ervaring gebruikt om zijn imago en naamherkenning te versterken.
De beroemdheden op deze lijst hadden allemaal een carrière als politicus (hoewel niet noodzakelijk als gekozen politici). In tegenstelling tot beroemde activisten, woordvoerders of VN-goodwillambassadeurs, moesten ze ofwel stoppen of hun filmcarrière uitstellen om hun politieke ambities fulltime na te streven. Actoren die politieke carrières hebben overwogen of zich kandidaat hebben gesteld, maar niet zijn gekozen, zijn niet opgenomen.
Veranderen van camera aan en uit, hier zijn 11 acteurs die politici zijn geworden.
11 Kal Penn
Kal Penn had een terugkerende rol in House, MD (2004) toen president Obama hem vroeg als Associate Director in het White House Office of Public Engagement in Washington, DC. Dit plotselinge vertrek leidde tot het aangrijpende einde van zijn karakter, Dr. Lawrence Kutner, die fans schokte. Penn prees de beslissing van de schrijver om zijn personage onverwacht, abrupt en zonder uitleg zelfmoord te laten plegen en applaudisseerde voor hun 'enorme risico'.
Penn nam een pauze van zijn functie in het Witte Huis om A Very Harold & Kumar 3D Christmas (2011) te filmen, maar hij diende later als een van de vijfendertig co-voorzitters van de herverkiezingscampagne van Barack Obama (2012) en in de President's Committee on the Arts and Humanities (2013).
10 Sydney Poitier
Sidney Poitier schreef geschiedenis als de eerste Afro-Amerikaanse acteur die werd genomineerd voor de Academy Award voor Beste Acteur (voor zijn vertolking van Noah Cullen in The Defiant Ones (1958)) en als de eerste Afro-Amerikaanse acteur die de Academy Award won voor beste acteur (voor zijn weergave van Homer Smith in Lilies of the Field (1963)). Poitier kreeg ook een ere-Oscar in 2002 en de BAFTA Fellowship in 2016 voor zijn levenslange prestatie in film.
De politieke carrière van Poitier is niet minder indrukwekkend. Als een dubbele burger van de Bahama's en de Verenigde Staten, diende hij als ambassadeur in Japan voor de Bahama's gedurende tien jaar (1997-2007). Poitier combineert de politieke en de artistieke wereld en ontving in 2009 de Presidential Medal of Freedom voor zijn promotie van de integratie van de filmindustrie op en buiten de camera.
9 Shirley-tempel
Shirley Temple verscheen voor het eerst in films op de leeftijd van drie, verheugend publiek met haar acteren, zingen en dansen. In 1935 was ze de eerste kinderster die werd beloond met een "Juvenile Academy Award" bij de Oscars. Ze was toen pas zes jaar oud en was daarmee de jongste persoon die een Academy Award ontving.
Het grootste deel van het volwassen leven van Temple was echter gewijd aan het helpen creëren van politieke verandering en het promoten van Amerikaanse waarden in het buitenland. Temple's eerste poging tot politiek was niet succesvol - ze rende naar het Congres in 1967, maar verloor in de primaire. Ze begon echter al snel te werken bij de Buitenlandse Dienst, als afgevaardigde bij de Verenigde Naties, vervolgens als de ambassadeur in Ghana en later als de ambassadeur in Tsjechoslowakije tijdens de Koude Oorlog. Na de Fluwelen revolutie hielp ze de diplomatieke en democratische betrekkingen tussen de nieuwe Tsjechische regering en de Verenigde Staten aan te moedigen. Temple diende ook als het Amerikaanse hoofd van het protocol voor het State Department.
8 Grace Kelly
In de loop van de relatief korte filmcarrière van Grace Kelly werd ze een icoon. In minder dan tien jaar speelde ze in meerdere Hitchcock-films (Dial M For Murder (1954), Rear Window (1954), To Catch a Thief (1955)) en verdiende ze beide een nominatie voor Beste vrouwelijke bijrol (Mogambo (1953) en een overwinning voor Beste Actrice (The Country Girl (1954)) van de Academie.
Kelly ontmoette Prins Rainier III van Monaco op het filmfestival van Cannes. Kort daarna verliet ze haar carrière in de film om met hem te trouwen en werd ze de Princess-partner van Monaco. Terwijl ze op de troon was, mocht ze haar carrière in de film niet voortzetten, en dus was ze betrokken bij een aantal humanitaire doelen. Kelly is niet alleen een politiek publiek figuur, maar heeft ook de La Fondation Princesse Grace opgericht om kunst en educatie te promoten. Na haar dood werd haar oudste dochter, de prinses van Hannover, aangesteld om de stichting te leiden.
7 Clint Eastwood
Clint Eastwood staat bekend om zijn werk als zowel een bekroonde acteur als regisseur. Als jongere acteur was hij vooral bekend om zijn portretten van cowboys, zoals in de tv-show Rawhide (1959) en in The Good, The Bad en the Ugly (1966) van Sergio Leone. Hij speelde ook Harry Callahan in Dirty Harry (1971) en zei de beroemde, maar vaak verkeerd geciteerde regel: "Je moet jezelf één vraag stellen: voel ik me gelukkig? Wel, punk?" Hij bleef als acteur werken, maar raakte steeds meer als regisseur achter de camera betrokken. Hij heeft Academy Awards gewonnen voor Best Picture en Best Director (voor zowel Unforgiven (1992) als Million Dollar Baby (2004)), en hij is tweemaal genomineerd voor Beste Acteur voor dezelfde films.
Eastwood werd verkozen tot burgemeester van het kleine stadje Carmel-By-The-Sea, Californië, een functie die hij bekleedde van 1986 tot 1988. Zijn belangrijkste campagnebelofte was om de "ijshoorntjeswet" die de verkoop van ijs aan het plaatselijke strand. Hij diende ook in de California State Park en Recreation Commission van zowel Gov. Gray Davis als Gov. Arnold Schwarzenegger (op wie we zo terug zullen komen).
6 Glenda Jackson
De Britse actrice Glenda Jackson studeerde af aan de Royal Academy of Dramatic Art in Londen voordat ze optrad met de Royal Shakespeare Company. Naarmate ze beter bekend werd om haar werk, raakte ze geleidelijk meer betrokken bij film. Ze werd vier keer genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice en won in totaal twee keer: de eerste voor Women in Love (1969) en de tweede voor A Touch of Class (1973). Ze vond succes op het podium, in film en op televisie.
Jackson stopte met acteren in 1992 om zich kandidaat te stellen voor een politiek ambt, en werd met succes de Labour MP voor Hampstead en Highgate. Een criticus van zowel Labour-premier Tony Blair als de conservatieve premier Margaret Thatcher, gaf ze vernietigende politieke toespraken waarin ze enkele van hun meer controversiële politieke standpunten aan de kaak stelden. Ze koos ervoor om niet opnieuw te worden gekozen voor 2015.
5 Fred Thompson
In tegenstelling tot veel andere acteurs op deze lijst, schakelde Fred Thompson heen en weer tussen een carrière in acteren en een carrière in de politiek. Hij verscheen in Die Hard 2 (1990) als Ed Trudeau, het hoofd van de luchthaven van Dulles, en The Hunt for Red October (1990) als achter-admiraal Joshua Painter. Hij is echter misschien het meest beroemd om zijn weergave van District Attorney Arthur Branch in Law & Order (1990) en zijn verschillende spin-off series. Thompson verscheen in meer dan honderd afleveringen van 2002 tot 2007.
Thompson staat bekend om zijn portretten van politici en advocaten op televisie, maar hij was ook een politicus en een advocaat zonder camera. Nadat hij zijn JD had behaald aan de Vanderbilt University, werkte hij als advocaat en lobbyist. Hij rende naar de Senaat van Verenigde Staten in 1994 om de nog niet verlopen zetel van Al Gore te vervullen nadat Gore vice-president van de Clinton-regering werd. Thompson won de stoel en vertegenwoordigde de staat Tennessee. Hij won ook zijn herverkiezing in 1996. Hij rende kort voor de president in de verkiezingen van 2008, maar viel uit de race tijdens de vroege voorverkiezingen in januari.
4 Al Franken
Al Franken is een van de oorspronkelijke schrijvers van Saturday Night Live (1975). Hij verscheen ook op SNL als acteur, en was actief als schrijver en acteur vanaf het begin van de show tot 1980, en vervolgens van 1985 tot 1995. Naast het schrijven van komedie en satire voor Saturday Night Live, heeft Franken een aantal gepubliceerd van satirische boeken, vaak met politiek geladen humor, waaronder Rush Limbaugh is een Big Fat Idiot and Other Observations (1996) en Lies and the Lying Liars Who Tell Them: A Fair and Balanced Look at Right (2003).
Hij werd in 2008 verkozen tot de Senaat van de Verenigde Staten als junior senator uit Minnesota. Hij werd herkozen in 2014 en dient momenteel als senator. Hoewel zijn verleden als komiek door zijn politieke tegenstanders als voer is gebruikt, heeft Franken verklaard dat hij zich concentreert op zijn huidige baan.
3 Jesse "The Body" Ventura
James George Janos werd een professionele worstelaar kort na het verlaten van de Marine, veranderde zijn naam in Jesse "The Body" Ventura. Hij worstelde en gaf later commentaar voor de World Wrestling Federation. Ventura verscheen ook in films zoals Predator (1987), naast de toekomstige gouverneur van Californië Arnold Schwarzenegger.
Ventura stapte later over naar de politiek, promootte kandidaten van derden en liep als lid van de hervormingspartij. Met een grassroots-campagne won hij de burgemeester als burgemeester van Brooklyn Park, Minnesota, en won hij als kandidaat bij de verkiezingen voor zowel de Democratische als de Republikeinse kandidaat. Na zijn functie als burgemeester (1991-1995) werd hij ook met succes de 38e gouverneur van Minnesota (1999-2003).
Onlangs kondigde Ventura aan dat hij zich kandidaat zou stellen als Hillary Clinton de Democratische nominatie over Bernie Sanders zou winnen.
2 Arnold Schwarzenegger
Arnold Schwarzenegger is een in Oostenrijk geboren bodybuilder en acteur die later politicus werd. Hij won de titel van Mr. Universe in 1969 en begon kort daarna een carrière in de film na te streven. Hij is misschien het best bekend om zijn titulaire rollen in Conan the Barbarian (1982) en The Terminator (1984), die hem hielp in vele films te spelen als een actieheld. Hij speelde ook in de sciencefictionfilm Total Recall (1990) als Douglas Quaid. Schwarzeneggers onderscheidende accent en lichamelijkheid hebben hem tot een icoon en een referentie voor de popcultuur gemaakt.
Schwarzenegger diende ook als de gouverneur van Californië, voor het eerst verkozen in 2003 en opnieuw in 2006. Hoewel het gerucht gaat dat Schwarzenegger heeft overwogen om president te worden, is hij geen van nature geboren Amerikaanse burger, maar in plaats daarvan een in 1983, wat hem zou blokkeren om kandidaat te zijn. In 2011, na het beëindigen van zijn tweede termijn als gouverneur, keerde Schwarzenegger terug naar acteren.
1 Ronald Reagan
Ronald Reagan, geboren in 1911, is zowel de oudste als de beroemdste acteur die politicus op deze lijst is geworden. Terwijl Reagan's grootste prestatie de 40e president van de Verenigde Staten werd, die twee termijnen diende van 1981 tot 1989, was zijn eerste carrière als acteur in Hollywood. Hij speelde in meer dan 50 films, waaronder Kings Row (1942), Bedtime for Bonzo (1951) en Knute Rockne, All American (1940). Zijn weergave van de legendarische universiteitsvoetbalster George Gipp in Knute Rockne, All American verdiende hem de bijnaam 'de Gipper', die zijn politieke carrière voortzette.
Reagan diende als president van het Screen Actors Guild voordat hij zich tot de politiek wendde en als gouverneur van Californië diende. Dezelfde talenten die Reagan's acteercarrière hebben aangewakkerd, hebben hem goed gediend in de vele invloedrijke toespraken die hij als gouverneur en later president zou houden. "Hoe kan een president geen acteur zijn?" vroeg hij ooit.
-
Veel acteurs hebben hun carrière op camera gebruikt om een carrière in de politiek te starten. Zijn we iemand vergeten? Laat het ons weten in de comments!
