Ondersteunende personages zijn er in de film om het verhaal van de hoofdrolspeler naar een vorm van bevredigende conclusie te brengen, en voor het grootste deel is dat precies hoe ze door de jaren heen hebben gefunctioneerd. In sommige gevallen kan de "ondersteuning" echter de hoofdrol overnemen en het schip zelf besturen. Als gevolg daarvan wil je misschien meer tijd met hen doorbrengen dan de veronderstelde held van de film.
Hoewel we er zeker van zijn dat er meer dan 13 ondersteunende personages zijn die hun film hebben overgenomen, vertegenwoordigen de volgende selecties gedenkwaardige spelers die, hetzij door de behoeften van het verhaal of de kracht van hun uitvoeringen, hun films helemaal over hen maakten, en heeft ons ervoor laten houden.
Wees gewaarschuwd: SPOILERS worden onthuld voor veel van de items op onze lijst.
13 Dignam - The Departed
De veramerikaniseerde remake van Martin Scorsese van de populaire Infernal Affairs Hong Kong- films draait om Billy van Leonardo DiCaprio terwijl hij undercover gaat in het hart van een Ierse bende uit South Boston in de hoop kingpin Frank Costello (Jack Nicholson) en zijn mol te verslaan op zijn afdeling. Die mol is Colin Sullivan (Matt Damon), wiens karakter dient als een prachtige parallel met het hoofdpersonage van Leo.
Degene op wie geen van deze personages rekent, is de smerige Dignam, een gestoorde advocaat met zijn eigen rechtvaardigheidsgevoel, niet bang zijn carrière te riskeren om de slechteriken te krijgen. Mark Wahlberg contrasteert de nobele aspecten van zijn karakter met een bijna schurkachtig extremisme dat je moet respecteren binnen de grenzen van de 151 minuten van de film. Hij is vreselijk, hilarisch en puur, en zijn verschijning op de sluitingsmomenten van The Departed is een manier om het goed te maken met de wereld ondanks de krankzinnige gebeurtenissen die we net hadden meegemaakt.
12 Dicky Eklund - The Fighter
Dit keer is het niet Mark Wahlberg die de schijnwerpers steelt, maar eerder laat hij het van hem stelen door een tour de force uitvoering van Christian Bale. De film, die de levens en broers en zussen dynamiek tussen echte vechter Micky Ward (Wahlberg) en Dicky Eklund (Bale) dramatiseert, is opmerkelijk, niet alleen voor het zijn een goed gemaakte foto, maar ook voor de transformatie die Bale doormaakt tijdens de looptijd van de film.
Zijn karakter verandert van trashy verslaafde, die alleen om zichzelf geeft, in een meer gerichte en ondersteunende broer of zus intentie om zijn kleine broertje te helpen bereiken wat hij nooit kon vanwege zijn persoonlijke demonen. Bale's Eklund maakt verbluffende transformaties, zowel mentaal als fysiek, en aan het einde van de film is het duidelijk dat we de beste individuele prestaties in een boksfilm hebben gezien sinds Robert DeNiro in 1980's Raging Bull .
11 Rocky Balboa - Creed
Het lijkt misschien heiligschennis om Rocky Balboa (Sylvester Stallone) een ondersteunend personage in zijn eigen franchise te noemen, maar als je de geschiedenis aan de deur laat staan en deze film betreedt voor wat het is - een verhaal over een hongerige jonge vechter, die op zijn manier vecht uit extreme armoede, in extreme privileges, en voelt de overweldigende druk van beide, allemaal omdat hij de toevallige zoon was van een zwaargewicht legende - het is duidelijk dat dit het begin is van iets nieuws in plaats van het vervolg van iets ouds.
Tegelijkertijd maakt Stallone optimaal gebruik van die opgeluchte druk die ontstaat door iemand anders de ster te laten zijn en levert hij zijn meest eerlijke, ontroerende uitvoering in jaren op. (Waarschijnlijk sinds het origineel uit 1976, hoewel hij ook ontzettend goed was in Cop Land .) Terwijl Michael B. Jordan uitstekend is als Adonis Creed en de stijl van Ryan Coogler als een handschoen bij de vorige zes films past, stal Stallone de show op zijn weg naar zijn derde Oscar-nominatie.
10 Jack Sparrow - Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl
Johnny Depp neemt nooit echt een ondersteunende rol op als hij er iets aan kan doen. Wanneer je de man op het scherm zet, brengt hij zijn A-game mee, ongeacht waar hij op de cast komt. Soms kan het een beetje veel zijn en kan hij overboord gaan, maar vaker wel dan niet, slaagt hij. Met de vijfde Pirates of the Caribbean- film, Dead Men Tell No Tales , gepland voor een release in 2017, lijkt het misschien moeilijk te geloven dat Depp's Captain Jack Sparrow oorspronkelijk was bedoeld als een excentrieke ondersteunende speler - een bondgenoot van de held van de film Will Turner (Orlando Bloom) terwijl deze laatste zijn verloofde probeert te redden van ondode piraten in 2003's The Curse of the Black Pearl .
Depp stal elke scène waarin hij zich bevond en werd zo'n iconisch figuur dat de drie films die daarna kwamen - Dead Man's Chest , At World's End en On Stranger Tides - bijna volledig om hem draaide. Laten we eerlijk zijn, als het niet was wat Depp deed met Captain Jack, zouden we 14 jaar later nog steeds niet uitkijken naar deze films.
9 Tommy DeVito - Goodfellas
Terwijl Goodfellas de film van Ray Liotta is - het wordt verteld vanuit het perspectief van zijn personage, Henry Hill, een echte mobster-veranderde FBI-informant wiens levensverhaal de basis werd voor de Martin Scorsese joint uit 1990 - het is Joe Pesci die de echte scène is- stealer hier.
Pesci speelt Tommy DeVito, een niet al te fictieve versie van de echte mobster Tommy DeSimone. Toen hem werd gevraagd hoe dicht Pesci bij het personage kwam, zei Hill dat de afbeelding '90 tot 99 procent' nauwkeurig was, wat twee dingen zegt: a) 'Little Joe' is een fantastische acteur wanneer hij wil zijn; en b) Tommy DeSimone zou een gruwelijke persoon zijn geweest om het in werkelijkheid te weten.
De brutaliteit die Pesci in het personage hanteert, drukt zijn stempel in drie belangrijke scènes, waarvan de eerste die beroemde 'je denkt dat ik grappig' improvisatie tussen hem en Liotta is, waarin we een ongemakkelijke glimp krijgen van hoe losgeslagen hij is; de tweede is wanneer hij achteloos een kind met de bijnaam 'Spider' in de voet schiet nadat hij hem verbaal heeft vernederd; en het derde is het hartverscheurende moment waarop Spider tegen hem praat en meerdere keren wordt neergeschoten vanwege zijn moed. De echte Tommy is misschien een massaal gebouwde man geweest (niet precies woorden die je zou gebruiken om Pesci te beschrijven), maar we denken dat Scorsese gemakkelijk kan rusten met deze niet-van-deze-casting beslissing.
8 Samuel Gerard - The Fugitive
Tommy Lee Jones is altijd een actieve man geweest, dus toen hij in de rol van Samuel Gerard stapte voor de aanpassing van 1993 van de klassieke televisieserie The Fugitive , maakte hij niet echt een comeback. Toch voelt de rol als een cruciale rol in zijn carrière omdat het zijn kans was om op een groot podium te schitteren. Daarvoor had hij het in films als Fire Birds laten slumpen, achterin gezeten in anderen zoals The Package en JFK , of tv-producties als Lonesome Dove uitgezonden. Hij was niet wat je een 'A-lister' zou kunnen noemen.
Toen kreeg hij zijn grote kans om tegenover Harrison Ford te schitteren, en niet alleen steeg hij op met die stroom van sterrenkracht, hij verdiende lovende recensies en overtrof Ford's prestaties. De film was een kritische en kassucces grotendeels dank aan wat hij bracht, en het verdiende ook zijn karakter een verrassend vervolg vijf jaar later met US Marshals .
7 Inigo Montoya - De prinsesbruid
Als je je strikt houdt aan de castlijst en de verhalende drive van het verhaal, dan is Westley (Cary Elwes) de hoofdpersoon in de roman The Princess Bride van William Goldman en de daarop gebaseerde Rob Reiner-film uit 1987. Maar er is iets in Mandy Patinkins optreden als de outlaw Inigo Montoya je bij zijn zaak haalt - die oorzaak is een levenslange jacht op wraak op de zesvingerige man die zijn vader vermoordde toen hij slechts 11 jaar oud was.
Montoya wil niets anders dan de moordenaar van zijn vader confronteren en hem informeren om zich voor te bereiden op de dood, en krijgt uiteindelijk zijn kans in een van de meer memorabele en publiekstrekkende duels die je ooit zult zien. Wanneer een regel die door een ondersteunend personage wordt gesproken het meest memorabele uit de film wordt, weet je dat je een show-stealer in handen hebt.
6 John Vukovich - Leven en sterven in LA
De actiethriller van 1985 van William Friedkin in Live en Die in LA heeft een geweldige cast en één Bullitt- kaliber auto-achtervolging die de rest van de film in je geheugen zal verbranden. Het speelt William Petersen ( Manhunter , CSI ) als Chance, een vastberaden agent van de geheime dienst die wraakzuchtig is. Zijn doelwit: Masters (Willem Dafoe op zijn enge best), een moorddadige vervalser die verantwoordelijk is voor het vermoorden van zijn partner. Dit neemt echter plaats achter John Vukovich (John Pankow), de nieuwe partner van Chance.
Wat er in de climax van de film gebeurt, is behoorlijk schokkend. De grote confrontatie tussen Chance en zijn steengroeve eindigt met een van Masters 'handlangers die Chance in het gezicht schieten met een geweer. Chance vuurt tegelijkertijd en doodt de handlanger, waardoor de ontsnapping van Masters wordt vergemakkelijkt. Vanaf daar wordt het Vukovichs film terwijl hij Dafoe tot een vurige finish najaagt.
Het is een techniek die opnieuw werd gebruikt in de film 15 Minutes, waar Robert DeNiro de hoogste facturering krijgt, maar zijn plichten moet doorgeven op ongeveer het middenpunt van de film. Leven en sterven in LA doet het echter beter, dankzij geen enkel klein feestje aan de geweldige prestatie van Pankow.
5 Gollum - Lord of the Rings: The Two Towers
In The Fellowship of the Ring krijgen we slechts een glimp van het Gollum-personage. Het is niet tot The Two Towers dat we echt de innerlijke onrust van dit zielige wezen zien terwijl hij worstelt met zijn haat-liefde relatie met de Ring, iets weerspiegeld in wat hij voor zichzelf voelt. De digitale capture-weergave van Peter Jackson van acteur Andy Serkis is een pionierswerk in speciale FX-creatie, en in tegenstelling tot veel ongebreidelde, uit de hand gelopen CGI, dient het deze wereld behoorlijk goed.
Hoewel Gollum niet de eerste keer door filmmakers is vertoond, maakt het stemwerk van Serkis deze versie van het personage de meest bekende. Niemand zal ooit weer over 'het kostbare' kunnen praten zonder dat die vertrouwde caterwaul in hun stem kruipt, en voor velen van ons is dit het meest memorabele aan de tweede film in de trilogie.
4 Dr. King Schultz - Django Unchained
Toen Christoph Waltz met de Inglourious Basterds van 2009 in de Amerikaanse filmscène aanbrak, was het moeilijk hem voor te stellen als iets minder dan een schurk. Casting-regisseurs stonden in de rij om hem een even soepel sprekende heavy te maken in films als Water for Elephants en The Green Hornet , maar het had gewoon niet hetzelfde effect als in die eerste poging. (Misschien omdat de heer Quentin Tarantino de teugels niet aankon?)
Welnu, de enige oplossing daarvoor was om QT weer de leiding te geven over Waltz 'volgende optreden, en toen we hoorden dat hij in 2012 Django Unchained zou zijn , konden we niet wachten om te zien welk soort kwaad hij uiteindelijk zou brengen naar de scherm. Kleur ons geschokt toen hij een van de weinige deugdzame personages van de film bleek te zijn en de held van een van de climactische shootouts van de film. Niet alleen tartte hij typecasting, maar hij deed het ook met een zodanige stijl en gratie dat we hem de belangrijkste hoofdrolspeler in zijn eigen film konden zien, mocht Tarantino ooit terug willen keren naar prequelgebied. Met slechts twee films die vermoedelijk nog in zijn carrière waren, denken we dat we (helaas) de laatste van de tandarts-premiejager hebben gezien, die eruit ging als een echte badass.
3 Furiosa - Mad Max: Fury Road
De naam van de film was Mad Max: Fury Road , maar het verhaal leek alsof het allemaal Furiosa's waren. Je zou dat aan het script kunnen toeschrijven, maar Charlize Theron had iets bijzonders heldhaftigs aan haar gedrag dat het scherm overnam wanneer ze erop zat. En hoewel sommigen klaagden dat er niet genoeg Max (Tom Hardy) was, is de realiteit dat hij net zoveel schermtijd had als Theron Imperator Furiosa, het leek gewoon niet zo, omdat Theron je elke keer dat ze het nodig had voelde maken..
Fans van de serie - jong en oud - vonden het ook niet erg. Hoewel er een paar zwakbegaafde tegenstanders waren die een seksistisch evangelie predikten over hoe Mad Max: Fury Road een product was van de 'feminazis', omarmde het publiek de film met een wereldwijde kassa van $ 377 miljoen. Het leverde ook 10 Oscar-nominaties op en won er zes. We hopen alleen dat Furiosa er is wanneer George Miller een vervolg maakt.
2 McLovin - Superbad
De hilarische onhandigheid tussen Seth (Jonah Hill) en Evan (Michael Cera) in de tiener buddy sex comedy Superbad zou op zichzelf al twee uur hebben gewerkt , maar in de voorhoede met de volledig ongelukkige Fogell (Christopher Mintz-Plasse), en het vinden van tijd om te ademen tussen het lachen door wordt steeds moeilijker. Fogell verschijnt pas rond de 15 minuten van de film, maar hij compenseert snel de verloren tijd en belandt met een vreselijk uitziende nep-ID - "je ziet eruit als een toekomstige pedofiel" - neemt een klap als een kampioen en met de naam van de legende "McLovin", die synoniem zou worden met zowat elke underdog die je ooit kende.
Een terzijde die deze film nog pijnlijk onhandiger maakt (op een goede manier) is dat Mintz-Plasse op dat moment slechts 17 jaar oud was. Dat betekent dat tijdens het climactische moment waarop McLovin eindelijk scoort, mam op de set moest zijn. Naar onze mening had het niet beter gekund.
1 Ed Exley en Bud White - LA Confidential
De zelfvoldane en slijmerige Ed Exley (Guy Pearce) is de laatste persoon die je ooit zou verwachten om zijn innerlijke heldhaftigheid te vinden, maar dat is precies wat er gebeurt in LA Confidential in 1997.
Het lijdt geen twijfel dat Jack Vincennes (Kevin Spacey) in de film de hoofdpersoon is. Afgezien van het verhaal dat het benadrukt, wordt het punt nog duidelijker als je je herinnert terug naar wanneer het voor het eerst in de theaters kwam. Pearce en co-ster Russell Crowe waren niet de gemakkelijk herkenbare sterren die ze vandaag zijn. LA Confidential is een rijk mysterie rond een brutaal bloedbad in een restaurant dat lijkt te zijn gekoppeld aan een samenzwering van politiecorruptie binnen de LAPD. Exley is een bij-het-boek-man, maar hij wordt ook door het hele departement gehaat vanwege zijn bedreven politieke manoeuvres en zijn bereidheid om collega-officieren uit te roeien als het hem vooruit helpt. Dit plaatst hem in het vizier van de gewelddadige, maar scheef-nobele, Bud White (Crowe).
Wanneer Spacey wordt neergeschoten door de hoofdschurk in een van de grootste WTF-momenten in de filmgeschiedenis, valt het op Exley en White om de waarheid te onthullen. Hun onwaarschijnlijke partnerschap neemt de film over - verder bewijs dat er in deze wereld alles kan gebeuren.
-
Daar heb je het, lezers: onze keuzes voor de meest memorabele ondersteunende personages om hun eigen film over te nemen. Hoe zeker we ook zijn met de selecties, we zijn er ook zeker van dat we er misschien wat hebben gemist. Welke personages zouden volgens jou op deze lijst moeten staan? Geluid uit in de comments!
