Wanneer een film met een publiek landt, volgt Hollywood vaak met een onvermijdelijk vervolg, terwijl studiokoppen beginnen volleyballen voor franchise potentieel. Elke follow-up van een succesvolle release brengt vaak de verwachting met zich mee van "groter", "beter", en in wezen "meer", aangezien de studio en de filmmakers de lat hoger willen leggen en uitblazen wat de eerste keer zo goed werkte. Dit verlangen om de lat hoger te leggen, kan het uitgangspunt van de eerste film soms te ver gaan, waardoor het plezier wordt verpest, maar als het gaat om actiefilms, kunnen een grotere schaal en hogere inzetten een filmervaring creëren die de tand des tijds doorstaat.
Terwijl Jason Statham zijn rol terugkeert uit de film The Mechanic for Mechanic: Resurrection uit 2011, kijken we terug op de beste vervolgfilms voor theaters. Voor de goede orde, we kijken alleen naar directe vervolg. Verwacht dus geen geliefde franchise-reboots zoals Mad Max: Fury Road of Casino Royale op deze lijst. We richten ons ook op traditionele vormen van actie in plaats van meer genre-specifieke avonturen met fantasie of sciencefiction. Met andere woorden, series als Star Wars, Star Trek en The Lord of the Rings - met actiescènes te midden van een breder verhaal - zijn uitgesloten, net als Kill Bill: Vol. 2 omdat het de tweede helft van een enkel verhaal is. Laten we die richtlijnen in het achterhoofd houden.
Hier zijn de 15 vervolgfilms die eigenlijk geweldig zijn.
15 X2: X-Men United (2003)
Lange tijd fans waren opgetogen toen de Marvel-mutanten eindelijk de sprong naar het grote scherm maakten in de release X-Men van regisseur Bryan Singer uit 2000. Die film bracht echter zoveel van zijn looptijd door met het opzetten van de wereld van telepaat Charles Xavier (Patrick Stewart), geheugenverlies Wolverine (Hugh Jackman) en Magneto's (Ian McKellen) Brotherhood of Mutants dat het uiteindelijk de proloog voelde voor een veel betere avontuur te komen.
Gelukkig heeft X2: X-Men United de belofte die zijn voorganger op zijn laatste momenten heeft opgebouwd, meer dan waargemaakt, te beginnen met de introductie van fan-favoriete Nightcrawler (Alan Cumming) in de opvallende openingsvolgorde. Met meer kinetische actie, meer karakterontwikkeling en een geweldige opstelling voor een derde film (die uiteindelijk zou teleurstellen), X2: X-Men United is een sterkere film op elke denkbare manier en staat nog steeds onder de beste die de franchise heeft ooit geproduceerd. Superheld-vervolg wordt zelden beter dan dit.
14 Desperado (1995)
Filmmaker Robert Rodriguez zwaaide voor het eerst met de micro-budget indie El Mariachi in 1992. Toen het tijd werd voor zijn tweede poging, koos de regisseur voor dit vervolg op zijn breakout-hit. In ruil voor de originele ster Carlos Gallardo voor de opkomende ster Antonio Banderas in de hoofdrol (hoewel Gallardo een ondersteunende rol op zich neemt), volgt de film een gitarist (Banderas) op een wraakgestuurde zoektocht om de leider te verslaan van een Mexicaans drugskartel (Joaquim de Almeida).
Desperado is het bewijs positief dat zijn voorganger slechts een hint was naar de stijl en houding die Rodriguez op het scherm kon brengen. Banderas zou later het titelpersonage spelen in The Mask of Zorro, maar zijn rol hier is net zo iconisch voor actiefans. Bovendien vertegenwoordigt Desperado de eerste samenwerking tussen Rodriguez en Quentin Tarantino, aangezien laatstgenoemde regisseur (en incidentele acteur) hier een gedenkwaardige - zij het korte - rol speelt. De film is ook de eerste van vele Rodriguez-projecten met Banderas en / of co-ster Salma Hayek.
13 Lethal Weapon 2 (1989)
Voor een groot deel dankzij het schitterende script van Shane Black, werd Lethal Weapon een van de populairste actiefilms van de late jaren 1980. Dus toen regisseur Richard Donner en sterren Mel Gibson en Danny Glover herenigden voor het vervolg (waarbij Black alleen een "verhaal op" -krediet ontving), was de hoop groot dat de tweede film de magie van de oorspronkelijke release kon heroveren. Hoewel de toevoeging van Joe Pesci en het bagatelliseren van de suïcidale neigingen van Riggs (Gibson) de serie naar enkele lichtere plaatsen brengt, maakt Lethal Weapon 2 gebruik van de dynamietchemie tussen de leads om de franchise sterk te houden.
Deze keer volgen Riggs en Murtaugh (Glover) de Zuid-Afrikaanse drugsdealers op, en de bescherming van hun vijand door diplomatieke immuniteit leidt tot een van de beste actiefilms ooit. Hoewel de volgende twee films een gestage achteruitgang voor de Lethal Weapon-serie zouden markeren, slaagt deze tweede film erin om de duisternis van het origineel met succes in evenwicht te brengen met het plezier dat bioscoopbezoekers verwachten van een Hollywood-actiefilm.
12 Mission: Impossible - Ghost Protocol (2011)
Vijftien jaar waren verstreken sinds Tom Cruise voor het eerst superspion Ethan Hunt speelde in de verfilming van de televisieserie Mission: Impossible uit de jaren zestig. Toch bleek de vierde keer de charme van deze aflevering te zijn, die het live-actiedebuut voor regisseur Brad Bird (The Incredibles, Ratatouille) markeerde. Door opnieuw te focussen op het teamgeoriënteerde aspect van de Impossible Mission Force, de toevoegingen van Jeremy Renner en Paula Patton, evenals een uitgebreide rol voor Simon Pegg (die zich voor het eerst bij de franchise bij JJ Abrams 'Mission: Impossible III voegde), creëerde de sterkste ensemble dat de serie tot dan toe had gezien.
Bovendien maakt een belangrijk decor dat ziet hoe de Burj Khalifa - de hoogste structuur ter wereld - op schaal komt, volledig voordeel uit het feit dat de film gedeeltelijk met IMAX-camera's is opgenomen. Mission: Impossible - Ghost Protocol werd bekroond met een charmante cast, een onvergetelijk spektakel en Bird's onderscheidende visuele flair en werd al snel de meest winstgevende aflevering in de serie en de meest winstgevende film uit de carrière van Cruise.
11 Spider-Man 2 (2004)
Net als de manier waarop X2: X-Men United de wereld heeft uitgebreid met Marvel's mutanten, neemt dit door Sam Raimi geregisseerde vervolg op Spider-Man het publiek verder in de geest van Peter Parker (Tobey Maguire). Het personage is altijd bepaald door het conflict tussen zijn carrière in de misdaadbestrijding als de vriendelijke webslinger in de buurt en zijn gewone leven als student en fotograaf. Nooit is dit zo goed vastgelegd als in Spider-Man 2. Meer dan alleen het verhogen van de emotionele inzet van het personage, levert Spider-Man 2 enkele van zijn beste acties tot nu toe, namelijk de adembenemende strijd tussen Spidey en Doctor Octopus (Alfred Molina) aan boord van een rijdende trein. Hoewel er sindsdien drie Spider-Man-films zijn uitgebracht, blijft Raimi's tweede bezoek aan de franchise - die een Academy Award heeft verdiend voor zijn baanbrekende visuele effecten - tot nu toe het hoogtepunt en de film die Spider-Man: Homecoming zal onvermijdelijk worden afgemeten aan wanneer het volgend jaar aankomt.
10 The Bourne Ultimatum (2007)
Eerder deze zomer werkten Matt Damon en Paul Greengrass samen voor Jason Bourne en, hoewel die film een kassucces bleek te zijn, ontbrak het de warme reactie van zowel fans als critici dat de derde inzending van de acteur en regisseur in de franchise had ontvangen bijna tien jaar geleden. Misschien is het omdat The Bourne Ultimatum een perfecte toonhoogte-conclusie aan de boog van het personage leverde, waardoor de actiescènes een gevoel van emotionele hoogtepunt kregen dat in de voorgaande twee films was opgebouwd. Hoe dan ook, deze actie-zware inzending, die Oscars won vanwege zijn geluidsmix, geluidsbewerking en filmbewerking, maakt effectief gebruik van de wankele camerastijl van Greengrass en laat zien waarom Jason Bourne Damons kenmerkende rol blijft. Geen wonder dat The Bourne Ultimatum tot nu toe de meest winstgevende van de vijf Bourne-films is en door velen als de creatieve top van de serie wordt beschouwd.
9 Captain America: The Winter Soldier (2014)
Captain America: The First Avenger bereikte het onmogelijke door van de Star-Spangled Steve Rogers een geloofwaardige actieheld op groot scherm te maken, maar deze follow-up transformeerde hem in één hand tot een van de meest populaire personages in het Marvel Cinematic Universe. Samen met de morele vezel die hem zo'n onderscheidend lid van The Avengers maakte, brengt Captain America: The Winter Soldier de held naar de moderne tijd, compleet met een bijgewerkte vechtstijl en een directe confrontatie met de meer gecompliceerde samenleving waarin hij is ontwaakt, zoals belichaamd door de ruw-rond-de-randen Black Widow (Scarlett Johansson). De film leverde spelveranderende vertakkingen voor de MCU in het algemeen en introduceerde het publiek van regisseurs Joe en Anthony Russo's begrip van hoe ze de Marvel-helden konden laten knallen zoals weinig andere filmmakers hadden. Door een diepere verkenning van zijn personages, voegt The Winter Soldier complexiteit toe aan de franchise en stelt hij effectief de al even geprezen Captain America: Civil War op.
8 Fast Five (2011)
Tot Fast Five had de Fast and Furious-franchise een behoorlijk aandeel van ups en downs ervaren. Na het succes van de box office van het origineel uit 2001, slingerde de serie een beetje voordat hij uiteindelijk zijn kerncast bijna tien jaar later herenigde voor het eenvoudig getiteld Fast & Furious. Met zowel Paul Walker als Vin Diesel voor het eerst sinds die eerste film op sleeptouw, leek de franchise weer op de rails te zijn. Niemand verwachtte echter de derde keer dat regisseur Justin Lin aan het roer stond, zo'n mijlpaal voor de serie te worden.
Door het straatracen-uitgangspunt dat de films aftrapt te laten vallen, vond Fast Five zichzelf opnieuw uit als een overvalfilm en herenigde veel van de ondersteunende personages uit eerdere inzendingen, eindelijk ze allemaal samenbindend. De toevoeging van Dwayne Johnson als de nu favoriete fan Hobbs verhoogde de aantrekkingskracht van de serie alleen maar en leidde tot de meest succesvolle aflevering tot nu toe. Kortom, Fast Five heeft de interesse in de franchise nieuw leven ingeblazen en de basis gelegd voor het hoogtepunt van vorig jaar de $ 1, 5 miljard wereldwijde box office-afname voor Furious 7.
7 Die Hard with a Vengeance (1995)
Vraag elke fan van actiefilms wat de beste ooit is gemaakt, en de kans is groot dat Die Hard een van de meest populaire reacties is die je zult horen. Dus duwde Fox natuurlijk de bizarre titel Die Hard 2: Die Harder slechts twee jaar later uit. Het kostte de originele Die Hard-regisseur John McTiernan echter terug te keren naar de franchise om het publiek een vervolg te brengen dat de geest van de eerste film echt eerde.
Die Hard, terugkomend op de crisis waarmee John McClane (Bruce Willis) geconfronteerd werd op Nakatomi Plaza, is de enige aflevering tot nu toe die zich voornamelijk afspeelt in McClane's geboorteplaats New York en ziet de agent samenwerken met een winkeleigenaar (Samuel L. Jackson) om een dodelijk spelletje raadsels van een terrorist (Jeremy Irons) op te lossen. In plaats van het uitgangspunt van de eerste film simpelweg te herhalen, bouwt deze derde film daarop op interessante manieren voort en keert de beperkte chaosopstelling om in een volledige aanval op de straten van de stad. Willis en Jackson knetteren als de onwaarschijnlijkste van 'buddy cop'-duo's, en de film kwam terecht naar voren als een van de grootste actiehits dat jaar.
6 The Raid 2 (2014)
Toen The Raid: Redemption in 2012 de binnenlandse theaters trof, wist niemand dat ze op het punt stonden een van de meest indrukwekkende actiefilms in jaren te ervaren (lees onze lovende kritiek). Regisseur Gareth Evans had slechts een paar filmcredits op zijn naam staan voordat hij en sterren Iko Uwais en Yayan Ruhian samenwerkten om deze non-stop oefening in chaos van vechtsporten te creëren.
Voor het vervolg nam Evans de eerste bouwset van de eerste film en breidde deze uit tot een enorm misdaadepictuur dat net zo veel gemeen heeft met thrillers als The Departed als met zijn eigen voorganger. Hoewel de film een aantal gedenkwaardige nieuwe personages introduceert, is er misschien geen enkele vergelijkbaar met het bloedbad in 'Hammer Girl' en 'Baseball Bat Man'. The Raid 2 is veel gecompliceerder, gewelddadiger en heeft een groter assortiment snode karakters. Zelfs als het niet helemaal de meedogenloze actie-extravaganza van de eerste film is, zijn de sequenties net zo briljant gechoreografeerd en voelen ze twee keer zo verdiend.
5 Mad Max 2: The Road Warrior (1981)
Als de test van een vervolg is om bewustzijn, fan goodwill en de grotere waardering voor de aanwezige franchise op te bouwen, dan is deze George Miller-klassieker - uitgebracht als gewoon The Road Warrior in de Verenigde Staten, vanwege de obscuriteit van de eerste film - komt zeker in aanmerking. Mel Gibson verschijnt voor de tweede keer op onze lijst, als een reprisse van zijn rol van "Mad Max" Rockatansky, en terwijl zijn voorganger de afdaling van Max in waanzin opsomde, is dit vervolg een soort verlossingsverhaal, waarbij het personage wordt afgezet tegen een bijzonder vervelende motorbende.
Mad Max 2: The Road Warrior vestigt de neiging van Max om zichzelf lang genoeg uit zijn zwerfstatus te halen om degenen in nood te helpen voordat hij weer in zichzelf terugkeert, en The Road Warrior stond erom bekend vakkundig de stijl en energie van de originele Mad te gebruiken Max voor een breder bereik zonder vindingrijkheid op te offeren. Wat Miller lang op het scherm zet, was het hoogtepunt van zijn kenmerkende franchise, althans tot Mad Max: Fury Road vorig jaar op het scherm kwam brullen.
4 Indiana Jones and the Last Crusade (1989)
Raiders of the Lost Ark kan nog steeds worden beschouwd als een filmisch monument, maar hoewel deze derde inzending in de avonturenreeks niet echt de bijval van het origineel bereikte, is Indiana Jones en de Last Crusade een duidelijke winnaar voor de tweede plaats. Regisseur Steven Spielberg trekt het publiek dichter in het leven van Indiana Jones dan ooit tevoren, duikt in zijn vroege jaren met een proloogsequentie en onderzoekt vervolgens zijn onrustige relatie met zijn vader (Sean Connery) terwijl het tweetal zich verward met nazi's.
De humanisering van de film van zijn iconische held opzij, het heeft ook de ene opvallende actiereeks na de andere, culminerend in Jones's ontmoeting met de Heilige Graal zelf ("Je hebt gekozen … wijselijk."). Scenarioschrijver Jeffrey Boams - die al op deze lijst stond met Lethal Weapon 2 - heeft duidelijk een goed begrip van het opbouwen van een actiefranchise en overweegt de verdeeldheid (in het beste geval) naar de release van 2008 Indiana Jones en het Koninkrijk der Crystal Skull, veel fans wilden waarschijnlijk dat Last Crusade echt de laatste inzending in de serie was gebleven.
3 The Dark Knight (2008)
Weinig franchises hebben een zo grote ommekeer bereikt als de Batman-films. Vanuit het dieptepunt van Batman & Robin reanimeerde Christopher Nolan de reputatie van het grote scherm van Caped Crusader met de release van Batman Begins in 2005. Toch bleek die film slechts een warming-up te zijn voor dit invloedrijke vervolg, dat de benadering van de industrie ten aanzien van stripboekaanpassingen veranderde en een nieuwe standaard voor de superheldenbioscoop zette.
The Dark Knight doet meer dan alleen het verhaal van de vorige film voortzetten. Het betaalt zijn plagende laatste scène op een enorme manier af, waarbij het de aartsvijand van Batman opnieuw bedenkt in de vorm van de Oscar-winnende uitvoering van Heath Ledger als de Joker. Natuurlijk, de film vertelt het verhaal van een gekostumeerde held die misdaad bestrijdt en zijn stadsstraten beschermt, maar The Dark Knight voelt meer als een Michael Mann misdaadthriller dan de nieuwste film over een personage dat ooit een pak droeg met rubberen tepels. Alles wat we kunnen zeggen is dat Ben Affleck het beter met zijn aangekondigde Batman-solo-film brengt als hij hoopt te ontsnappen aan de schaduw van deze instantklassieker.
2 Aliens (1986)
Cinephiles zullen eeuwig discussiëren over welke van de eerste twee inzendingen in de Alien-franchise echt superieur is. Gelukkig houdt Ridley Scott's origineel uit 1979 meer bezig met angst dan met actie. Dus dat laat James Camerons oorlogsfilm / sci-fi-epos achter, waarin Ellourney Weaver's Ellen Ripley tientallen jaren ontwaakt nadat hij eerst paden kruiste met de zuurverspillende xenomorfen. Ripley leidt een groep mariniers terug naar de thuisplaneet van de wezens en staat dit keer voor hordes van hen en wordt een moederfiguur voor de jonge Newt (Carrie Henn).
Van de vele citeerbare regels ("Game over, man!") Tot fanfavoriete personages als Corporal Hicks (Michael Biehn), Aliens heeft de afgelopen 30 jaar handig een fanbase onderhouden, zoals blijkt uit de recente hereniging van de cast en crew bij San Diego Comic-Con. Het feit dat fans, en filmmaker Neill Blomkamp, nog steeds hopen op een film die de karakters en verhaallijnen van Aliens eert - een route die 1992 release Alien 3 helaas niet heeft genomen - is een bewijs van zijn blijvende kracht.
