15 tv-programma's voor kinderen met schokkend donkere gebouwen

Kinder-tv zit meestal vol onschuld, avontuur en eigenzinnigheid. Wanneer onze helden geconfronteerd worden met conflicten en obstakels, moeten ze deze in tweeëntwintig minuten overwinnen tussen felgekleurde graanreclames. En als ze toevallig iets echt uitdagends tegenkomen, kan de kijker op zijn minst troost vinden in het feit dat alles gezond is onder de oppervlakkige strijd. Het is niet alsof een paar minuten nadenken over het uitgangspunt van je favoriete kinderprogramma een gruwelijke waarheid zou onthullen …

Oh, wacht, goed, zo is het helemaal.

In deze wereld van gruizige reboots vormt de originele kinderprogrammering het laatste toevluchtsoord voor ongebreideld genot. Maar natuurlijk kan niet alles zo zachtaardig zijn als Sesamstraat of zo optimistisch als de buurt van meneer Rogers. De volgende shows zijn misschien bedoeld voor kinderen, maar hun onderliggende gebouwen zijn grimmig genoeg om elke volwassene een beetje eng te maken. Hier zijn de 15 tv-shows voor kinderen met schokkend donkere gebouwen.

15 The Wild Thornberrys

Er was veel om van te houden over The Wild Thornberrys. Een pittige pre-adolescente held met een superkracht? Controleren. Een stijlvolle, pratende Britse aap die kleding van mensen droeg? Controleren. Tim freakin 'Curry met een memetastische slogan? Drievoudige controle. Het is een superleuke show, weet je, als je de onderdrukking en moord van talloze miljoenen negeert.

Zie, Eliza Thornberry had een heel bijzonder geschenk; ze kon met dieren praten. Terwijl ze de wereld rond reisde om documentaires van de natuur met haar familie te maken, sprak ze met vrijwel elk dier dat je je maar kunt voorstellen. Hier is het lastige deel: ze praten allemaal terug. Elk dier waar ze tegen spreekt, drukt complexe gevoelens en emoties uit naar Eliza, in volledige Engelse zinnen. Dat betekent dat elk dier op aarde een bewust wezen is met hoop en dromen en in staat tot complexe redeneringen. Denk nu eens aan de manier waarop mensen met dieren omgaan.

Het echt een zooitje? Eliza kon niemand over haar geschenk vertellen, anders zou ze het verliezen. Dat betekent dat ze nooit iemand haar kon laten geloven; ze kon nooit de inherente intelligentie van dieren bewijzen. Toch vraag je je af hoe ze over de hele wereld galavant kan zijn met de verpletterende kennis dat elke kippenboerderij in de VS in feite een concentratiekamp is. De show maakt niet eens duidelijk of Eliza zelf vegetariër is!

14 Avatar: The Last Airbender

Avatar: The Last Airbender (of A: TLA) is geprezen als een van de grootste geanimeerde shows van de afgelopen 20 jaar. Zijn briljante wereldopbouw en ongebreidelde lichtheid in het aangezicht van duisternis maken Avatar een perfecte onderbreking van de druk van de echte wereld. Behalve, natuurlijk, wanneer de show je laat huilen en de objectieve waarde van het leven zelf in twijfel trekt.

De hoofdrolspeler van A: TLA is een Air Nomad genaamd Aang. Als de titulaire "Avatar" is Aang de enige op de planeet die de vier elementen van de natuur kan beheersen (of "buigen"): lucht, water, vuur en aarde. Voorafgaand aan de belangrijkste gebeurtenissen in de serie bevroor Aang zichzelf 100 jaar in de oceaan na een aanval van de jingoistische Fire Nation die zijn hele volk teniet deed. Hebben we al gezegd dat hij toen twaalf jaar oud was?

Dus, kort samengevat, dit kind wordt na 100 jaar gewekt om te ontdekken dat: a) eigenlijk iedereen die hij ooit heeft gekend is gestorven, b) zijn hele cultuur dood is, systematisch door genocide is afgemaakt, en c) de wereld nu bijna helemaal onder is de controle over de Vuurnatie (die, onthoud, iedereen vermoordde die hij ooit liefhad) en het is vrijwel zijn schuld. Dat is een enorme last voor iedereen om te dragen, laat staan ​​iemand die de puberteit nog moet bereiken.

Hé, het is tenminste beter dan de film (bekijk onze recensie hier).

13 Thomas & vrienden

Je herinnert je Thomas & Friends waarschijnlijk als een meestal onschadelijk stuk entertainment op kleuterschoolniveau dat is ontworpen om speelgoedtreinen te verkopen. Natuurlijk, de titularis Thomas en zijn vrienden hadden een ongelukkig geval van griezelige dode ogen, maar de kernwaarden moeten zijn geweest over het belang van vriendschap en de waarde van teamwerk of wat dan ook. Rechtsaf?

De eigenlijke elementen van de show en spin-off films zijn onder meer: ​​geïnstitutionaliseerd racisme, strijden om de genadeloze liefde van een tirannieke opperheer, en degenen die geen waarde hebben voor de staat mijden. Zie je, Thomas en de rest van de bovenlaag van het eiland Sodor (het huis van de treinen) zijn stoommachines. Ze worden aangemoedigd door de spoorwegbaron Sir Topham Hatt om de inferieure dieselmotoren die ook het eiland bevolken te demoraliseren en te minachten. Hatt (in de Britse versie 'The Fat Controller' genoemd) regeert Sodor met een ijzeren vuist en degradeert machines die hij voor de helse Smelter's Yard minder dan nuttig vindt als kannibaliseerbaar voor materialen.

Dus Thomas & Friends is minder "leuke tijden met magische voertuigen" en meer "brutale ijzeren allegorie voor de onverschilligheid van het kapitalisme". Maar hey, treinen zijn tenminste nog steeds leuk.

12 Moed de laffe hond

Gezien als de belichaming van de shows van donkere kinderen, Courage the Cowardly Dog is een waar terreurfeest. De onverschrokken, hoewel toegegeven lafmoed is een ongelooflijk begaafde lavendelhond die in de fictieve stad Nowhere, Kansas woont met zijn eigenaren Muriel en Eustace Bagge. Het levensverhaal van Courage leest als een bijzonder grimmig stuk Russische fictie.

Na in de steek te zijn gelaten toen zijn ouders met geweld door een gekke dierenarts in de ruimte werden geschoten, hecht Courage grote waarde aan de integriteit van het gezin. Hoewel hij gemakkelijk bang is, doet hij er alles aan om Eustace en Muriel te beschermen tegen allerlei monsters, buitenaardse wezens en gewone demonen. Hij ontwikkelt zelfs een complex systeem van non-verbale communicatie (inclusief vormverandering!) Om hen te waarschuwen voor dreigend gevaar. Zijn beloning? Hij wordt vaak gemarteld door Eustace, zowel psychologisch als fysiek. Muriel, zijn enige bron van troost, is zich meestal niet bewust van zijn waarschuwingen en erkent bijna nooit zijn verbazingwekkende heldhaftigheid. Aan de andere kant heeft hij tenminste toegang tot een computer!

Oh, maar de computer is bewust … en hij haat hem.

11 Voltron: Legendarische verdediger

Een ander succes voor het originele inhoudsinitiatief van Netflix, Voltron: Legendary Defender, is een nieuwe voorstelling van de jaren 1980-serie Voltron: Defender of the Universe. Terwijl de originele serie veel meer gericht was op het verkopen van speelgoed, en de show zelf was geplaveid van stukken van een Japans eigendom genaamd Beast King GoLion, heeft de nieuwe Voltron een ingewikkeld en donker achtergrondverhaal.

Voltron, een 100 meter hoge robot bestaande uit vijf kleinere leeuwmecha's, is de "verdediger van het heelal"; een superwapen gebouwd door een technologisch geavanceerd buitenaards ras genaamd 'Alteans'. Voorafgaand aan de gebeurtenissen in de serie vernietigde het sinistere Galra-rijk de planeet Altea, waardoor zijn leider werd gedwongen Voltron te ontmantelen en zijn samenstellende delen over het universum te verspreiden. Zijn dochter en erfgenaam werden in stasis geplaatst met haar pal Coran, wachtend op nieuwe piloten die Voltron waardig waren.

Dus … dat is genocide, toch? Bijna alle Alteans zijn dood? Technisch gezien een xenocide maken? Kijk, we krijgen dat de serie het goedmaakt door gek en leuk te zijn, maar dat is een zware psychologische bagage voor kinderen om mee om te gaan.

10 Pinky en de hersenen

De meesten van ons kennen het verhaal van Pinky and the Brain. Je hebt het themalied waarschijnlijk waarschijnlijk nu al in je hoofd. Voor niet-ingewijden volgt de serie de exploits van twee genetisch verbeterde muizen terwijl één (Brain) de wereld probeert over te nemen. Hij faalt meestal vanwege een combinatie van zijn eigen overmoed, de onbekwaamheid van zijn sidekick (Pinky) en externe omstandigheden. De wereld is nog steeds niet veroverd en we zien ons hilarische duo de volgende nacht opnieuw proberen.

Maar hier is het ding: de mensen die ze bij Acme Labs hebben gemaakt, zijn monsters. Zoals, echt, gewoon vreselijke mensen. Pinky and the Brain voert hun gekke kapsels pas 's nachts uit, nadat ze een hele dag wetenschappelijk zijn geëxperimenteerd. Dat betekent dat de wetenschappers die met hen werken experimenteren met bewuste wezens die ze hebben gecreëerd. Men kan het argument aanvoeren dat de wetenschappers niet weten dat de muizen intelligentie op menselijk niveau hebben (wat onwaarschijnlijk lijkt gezien de voor de hand liggende fysieke mutaties die ze hebben ondergaan) maar dat maakt het alleen maar erger. Stel je voor dat je de hele dag als een stom dier wordt behandeld, terwijl een incompetente wetenschapper wrede experimenten op je uitvoert. Het maakt de megalomanie van Brain bijna begrijpelijk.

9 SpongeBob SquarePants

Kom op, wat is er mis met SpongeBob SquarePants? Die ongelooflijk vrolijke spons is een vreugdevolle aanwezigheid in het leven van kinderen vandaag en een gekoesterde herinnering voor veel volwassenen. De inwoners van Bikini Bottom hebben de dag van talloze mensen opgehelderd, vooral onze gelijknamige SpongeBob. Maar we moeten ons afvragen, waarom is SpongeBob zo gelukkig?

Laten we eens kijken naar de barebones-feiten van het leven van SpongeBob. Hij leeft alleen, helemaal alleen, behalve zijn huisdierenslak (eigenlijk een kat). Hoewel zijn leeftijd onbepaald is, weten we dat hij allebei oud genoeg is om alleen te zijn en bejaarde ouders heeft, dus kunnen we aannemen dat hij zich in zijn midden tot laat in de twintig bevindt. Hij is ernstig mentaal onstabiel en ervaart vaak intense stemmingswisselingen. Hij kan niet rijden, hij lijkt inderdaad een leerstoornis met betrekking tot boten te hebben. Zijn buurman, die hij als een van zijn beste vrienden beschouwt, kan hem niet uitstaan. Hij werkt als een bak kok zonder hoop op loopbaanontwikkeling, ondanks zijn grenzeloze creatieve energie.

Als je er echt over nadenkt, moet SpongeBob ofwel Prozac worden voorgeschreven of er is iets extra's in die Krabby-pasteitjes.

8 Aaahh !!! Echte monsters

Aaah !!! Echte monsters was altijd bedoeld als een redelijk enge show. De belangrijkste plot volgt drie monsters (Ickis, Oblina en Krumm) terwijl ze trainen om expert "scarers" te worden. De monsters leven onder een stortplaats in wat New York City lijkt te zijn, en velen wijden hun leven aan het doen schrikken van mensen.

Wanneer je het ogenschijnlijk jeugdige uitgangspunt afbreekt, blijkt het behoorlijk legitiem angstaanjagend te zijn - er bestaan ​​monsters. Een heel ras van gruwelijke wezens gewijd aan het kwellen van de mensheid is eigenlijk echt - of "aaahh !!! echt", als het ware. Ze hebben een complexe economie die is gebaseerd op de verzameling menselijke teennagels en lijken te zijn geboren uit de "Pool of Elders", een soort oerverzameling van angst waaraan de monsters hun bestaan ​​ontlenen.

De monsters lijken zich specifiek te hebben ontwikkeld voor interactie met mensen. Oblina kan bijvoorbeeld nachtmerries bij mensen veroorzaken door haar vinger in hun oren te steken en hun hersenen te kietelen terwijl ze slapen. Een sentimenteel ras van individuen dat neurologische schade kan veroorzaken in Homo Sapiens door puur instinct rondsnuffelt onder de straten van New York. Waarom iemand ooit dacht dat dat geschikt zou zijn voor kinderen, zullen we nooit weten.

7 Hallo Arnold!

Er zijn bepaalde elementen van entertainment die we als kinderen als vanzelfsprekend beschouwen. We normaliseren ze en accepteren ze zonder twijfel vanwege de vreugde die de media ons biedt. Hallo Arnold! ontbrak het zeker niet aan vreugde. Van de creatief ontworpen personages tot de vaak versterkte boodschap dat het prima is om anders te zijn, Hey Arnold! bood een schijnbaar goedaardige afleiding van de unieke druk van de kindertijd.

Als volwassene is het echter moeilijk om de zeer reële problemen in de fictieve stad van Arnold te negeren. Neem bijvoorbeeld Harold Berman. Harold was een joodse Amerikaanse klasgenoot van Arnold, en toen hij zijn Bar mitswa vierde, werden sommigen van ons voor het eerst blootgesteld aan de oude en prachtige wereld van het jodendom. Hier is het ding: Harold zit in de vierde klas. Hij is dertien jaar oud in de vierde klas. De kicker? Hij is een van de twee dertienjarigen in de klas van Arnold. De andere is Torvald, een grote en agressieve jongeman met een duidelijke leerstoornis, die nauwelijks komt studeren.

Hallo Arnold! behandelt de georganiseerde misdaad, de strijd van immigranten en tekorten op schoolbudget in slechts enkele van de verhaallijnen. Kortom, de serie ging echt over de verlammende armoede van binnensteden en de uitdagingen die het openbaar onderwijs met zich meebrengt.

6 Adventure Time

The Land of Ooo is een mystieke plek vol verwondering en opwinding. De hoofdfase van Adventure Time van Cartoon Network, Ooo staat vol met koninkrijken (gemaakt en bevolkt met alles van Candy tot Slime) en er is schijnbaar nooit een saai moment voor onze hoofdpersoon, Finn the Human.

Zijn titel verwijst echter naar de duistere aard van deze magische omgeving. Finn de mens. Finn is de enige mens links op de planeet. Adventure Time speelt zich af in een post-apocalyptische wereld, nadat de aarde is verwoest door een nucleaire oorlog. Het is echter niet alleen de hele mensheid die het zwaar heeft gehad. Finn werd in de steek gelaten door zijn vader (zijn moeder was buiten beeld), wordt voortdurend blootgesteld aan zowel mystiek als metafysisch gevaar en ondergaat fysiek en mentaal misbruik met een redelijke mate van consistentie. Oh, en hij is 12 jaar oud aan het begin van de serie.

Adventure Time, in de kern, is een verhaal over een menselijk kind dat probeert op te groeien in een wereld die inherent vreemd en vijandig tegenover hem is. Dus het is echt niet zo, anders dan de ervaring van de meeste mensen op de middelbare school.

5 De Ren & Stimpy Show

Een van de drie originele Nicktoons (naast Rugrats en Doug) De Ren & Stimpy Show werd vaak beschouwd als de voorloper van animatie voor volwassenen zoals South Park en Beavis en Butt-Head. De shows werden bepaald door zijn seksuele insinuatie, absurdistische humor en goede ouderwetse slapstick. De Ren & Stimpy Show, in de volksmond Ren & Stimpy genoemd, werd geproduceerd in de begindagen van animatie die specifiek op kinderen was gericht. Dit betekende dat de animators en schrijvers wegkwamen met een aantal echt donkere dingen.

Ren en Stimpy - respectievelijk een chihuahua en een huiskat - zijn mentaal onstabiel, soms dakloos en worden bijna dagelijks geconfronteerd met absurdistische nachtmerries. Ren heeft geen problemen om mensen brutaal aan te vallen, en zelfs de ogenschijnlijk goedhartige Stimpy staat er niet boven om mind control te gebruiken om te krijgen wat hij wil. Als je teruggaat en de show nu bekijkt, voelt het niet zozeer als een slechte reis. Ren & Stimpy hebben vast diepe psychologische littekens achtergelaten op onoplettende kinderen.

4 Rocket Power

De kinderen van Rocket Power - Otto, Reggie, Twister en zelfs Squid - hadden een behoorlijk idyllisch leven. Ze brachten de meeste dagen door met het spelen van sport en games met hun vrienden, ze moesten rondhangen met Tony Hawk, ze kwalificeerden zich zelfs voor de X-Games! En dit alles terwijl u geniet van de overvloedige zonneschijn in Californië en eigenlijk geen toezicht van volwassenen.

Wacht, als je erover nadenkt, is dat laatste deel een beetje raar. Waar zijn hun ouders? Zoals ooit? De bende in Rocket Power lijkt onbeperkte toestemming te hebben om extreme sporten op hoog niveau te beoefenen met weinig tot geen betrokkenheid van volwassenen. De meest bezorgde partij lijkt de onbeschaamde buurman van de Rocket, Merv Stimpleton, en hij wordt vaak afgeschilderd als de tegenstander. De volwassene die we het meest zien, is echter Raymond "Raymundo" Rocket. De vader van Otto en Reggie, Raymundo lijkt een complete storing te hebben gehad na de dood van zijn vrouw. Hij laat zijn kinderen in principe doen wat ze willen, in plaats daarvan concentreert hij zich op zijn vaak worstelende restaurant.

3 Invader Zim

Invader Zim, een blijvend symbool voor overal emo-kinderen, was een van de meest stoutmoedige shows van zijn tijd. Bedoeld als een serie voor de steeds ouder wordende demografie van Nickelodeon, verlegde het de envelop op wat nog redelijkerwijs als kindertelevisie kon worden beschouwd.

Invader Zim speelt een emotioneel onzekere en wrede buitenaardse protagonist - de titulaire Zim - terwijl hij probeert de aarde te veroveren met zijn geavanceerde technologie. Zim is klein en infiltreert in de menselijke samenleving door zich in te schrijven op een openbare school. Een menselijke klasgenoot genaamd Dib Membrane - een samenzweringstheoreticus geobsedeerd door zowel het occulte als het buitenaardse - is de enige die hem uitdaagt. Dat is een krankzinnig uitgangspunt voor iemand om te verteren, laat staan ​​iemand die nog geen PG-13-film kan kijken.

De serie stelt een scenario voor waarin: 1) buitenaardse wezens worden onthuld als echt en toegewijd aan verovering en 2) ze kunnen er in feite uitzien als een normaal persoon en opgaan in ons. Voeg daarbij het feit dat Invader Zim enkele van de meest verontrustende beelden heeft van alle reguliere animatieseries en je hebt een echt recept voor nachtmerries voor kinderen.

2 Rocko's moderne leven

Herinneringen over de beroemde Nickelodeon-serie Rocko's Modern Life zijn … verwarrend op zijn zachtst gezegd. De serie werd gecreëerd in 1993 en was bedoeld om toegankelijk te zijn voor zowel kinderen als volwassenen. De show is misschien wat populairder geworden bij kinderen, maar er waren zeker enkele zeer volwassen momenten. Tegenwoordig wordt het moderne leven van Rocko bijna uitsluitend herinnerd vanwege zijn seksuele insinuaties, satirisch commentaar op de aard van de samenleving en dubbelzinnigheid. De makers van de show hadden zelfs verschillende goed gedocumenteerde veldslagen met betrekking tot censuur bij het netwerk. In feite moest een fictief restaurant met de naam "Chokey Chicken" in het vierde seizoen worden omgedoopt tot "Chewey Chicken" vanwege de overduidelijke masturbatie-referentie.

Rocko was een eenzame Australische immigrant die in O-Town, VS woonde. Hij werkt kort als een telefoonsexploitant na het verliezen van zijn baan, en het lijkt erop dat het grootste deel van zijn stad in handen is van en beheerd wordt door het bedrijf Conglom-O, een metafoor voor de gevaren van het kapitalisme. Rocko's Modern Life vertelde het verhaal van hoe algemeen het verschrikkelijk was om in het moderne Amerika te leven, met behulp van een groot aantal antropomorfe dieren om op te komen voor Amerikaanse burgers.