Spaceballs vierde zijn 30-jarig jubileum in 2017 en versterkte daarmee zijn rol als cult-klassieke parodie voor alle leeftijden. Het is geen toeval dat deze Mel Brooks komediespoof van een film een kaskraker was, omdat hij de productie serieus nam vanwege zijn liefde voor de originele trilogie van Star Wars.
Spaceballs werd uitgebracht in 1987, wordt mede geschreven, geregisseerd en geproduceerd door Mel Brooks,, die ook meerdere acteerrollen had. Andere opmerkelijke castleden waren Dom DeLuise als de stem van Pizza the Hut, Bill Pullman als Lonestar, John Candy als Barf, Joan Rivers als de stem van Dot, Daphne Zuniga als de Druish Princess Vespa en Rick Moranis als Dark Helmet.
Star Wars was de belangrijkste film die het leukst werd gemaakt, maar Brooks nam ook steek in Alien, Star Trek, Planet of the Apes en Wizard of Oz. Ironisch genoeg was de set waarin het meeste werd gefilmd ook de oude Wizard of Oz-set waar veel van de oude gele stenen nog steeds op vreemde plaatsen rondslingeren.
Met klassieke lijnen als "Ze is van zuigen naar blazen gegaan" en "Mijn Schwartz is groter dan die van jou", werd Spaceballs algemeen aanvaard door Star Wars-fans en science fiction-geeks over de hele wereld.
Terwijl velen nog steeds wachten op een vervolg (er zijn nu al meer dan tien jaar geruchten), gaan we achter de schermen met betrekking tot deze klassieke parodie met 15 schokkende feiten die fans niet wisten over Spaceballs.
15 derdegraads brandwonden werden ervaren door de acteur die Pizza The Hut speelde
Mel Brooks wilde dat het Pizza the Hut-pak er zo realistisch mogelijk uitzag. Om dit te laten gebeuren, werd warme kunstmatige gesmolten kaas gebruikt voor het kostuum. De positieve kant hiervan was dat het er extreem realistisch uitzag, maar ook enigszins verontrustend.
Het nadeel was echter dat de acteur in het pak tweede en derde graads brandwonden kreeg van gesmolten kaas die rond hem borrelde en druppelde.
Acteur en effectenwerker Richard Karen was de outfit zelfs zo beu dat hij stopte nadat Brooks erop stond om opnieuw opnames van Pizza the Hut te maken. Je herinnert je misschien dat de stem voor Pizza de Hut niemand minder was dan de beroemde Dom DeLuise, die vanaf het begin keihard weigerde het belachelijke kostuum te dragen.
Nadat Karen was gestopt, stapte effectkunstenaar Rick Lazzarini op de plaat en trok het hete kostuum aan.
14 Het was de duurste film die Mel Brooks ooit produceerde
Ondanks de hilarische verhalen over hoe Brooks op de set sneed om zijn film werkelijkheid te maken, was het nog steeds de duurste film die hij ooit heeft gemaakt. Een groot deel van het budget ging naar postproductiekosten, die naar verluidt ongeveer 5 miljoen dollar hebben gekost.
Waarom de exorbitante hoge kosten, vraag je je misschien af. Nou, Brooks respecteerde George Lucas zo erg dat hij Lucasfilm inhuurde om al het post-productiewerk aan de film te doen.
Het heeft hem misschien een arm en een been gekost - en nog een been - maar veel fans en critici geloven dat zijn beslissing om postproductie aan Lucasfilm over te dragen, ertoe heeft bijgedragen dat Spaceballs de blockbuster-hit is geworden die we vandaag kennen en waar we van houden.
13 Goedkeuring voor Spaceballs werd gegeven door een Star Wars-meester
Mel Brooks is een cabaretier die de wereld graag voor de gek houdt, maar hij is ook een fan van Star Wars. Daarom zocht hij de goedkeuring van George Lucas zelf voordat hij Spaceballs begon te produceren.
Lucas gaf niet alleen toestemming aan Brooks om de film te maken, maar hij vond het idee ook hilarisch en applaudisseerde Mel Brooks voor een goed stuk werk. Hoewel het vanzelfsprekend is om aan te nemen dat er enkele meningsverschillen zijn tussen de twee artistieke genieën, was dat niet het geval. De twee respecteren elkaar en elkaars creatieve werken zelfs.
George Lucas zei ooit eens tegen Mel Brooks (over Spaceballs de film): "Neem de komedie weg en het werkt echt als een avontuur." Misschien moeten Lucasfilm en Disney Brooks meenemen om de komische stukken te schrijven voor de nieuwe Star Wars-trilogie onder het roer van Rian Johnson.
12 verschillende A-lijst acteurs wezen de rol van Lonestar af
Als je achter de grootste namen in Hollywood aan gaat, is het niet altijd een garantie dat je een kaskraker maakt. De praktijk om dit te doen bestaat echter al tientallen jaren en lijkt niet snel te verdwijnen. Mel Brooks vroeg oorspronkelijk Tom Cruise en Tom Hanks om de rol van Lonestar te spelen. Beide wezen hem echter onmiddellijk af.
Bill Pullman was de volgende op de lijst, vooral vanwege het feit dat hij nog niet had gespeeld in een film die het blockbuster-geld binnenhaalde. Dit was echter ook omdat hij bereid was een bedrag te ontvangen dat Brooks zich kon veroorloven.
Zoals het lot zou willen, was Bill Pullman perfect geschikt voor Lonestar. De interactie tussen hem, John Candy en Rick Moranis was onbetaalbaar. Geen enkele andere acteur - laat staan Cruise of Hanks - had het voor elkaar kunnen krijgen zoals Pullman deed.
11 Het zou Planeet Moron worden genoemd
Mel Brooks houdt ervan zijn films op een simplistische manier te benoemen. Een voorbeeld hiervan is zijn nieuwste spoof, evenals Blazing Saddles and History of the World Part 1. Gelukkig is zijn oorspronkelijke titelidee voor de film, die Planet Moron was, voor deze klassieke Star Wars-spoof vanaf het begin verwend. Een Britse komediefilm uitgebracht in 1985 genaamd Morons from Outer Space haalde tijdelijk de wind uit zijn zeilen.
Mel Brooks is echter nooit iemand geweest die overtroffen werd en besloot in plaats daarvan de film Spaceballs te noemen. Brooks wist dat het concept van 'ruimte' in de titel moest staan omwille van marketing, maar hij had iets nodig om aandacht te trekken. Uiteindelijk bedacht hij 'ballen' - een woordspeling, omdat hij bekend stond om het maken van 'screwball'-achtige films. Vandaar dat Spaceballs werd geboren.
10 Star Wars Prequels inspireren Spaceballs: The Animated Series
Toen George Lucas de oorspronkelijke trilogie digitaal opnieuw beheerste en de Star Wars-prequels uitbracht, vond er een opleving plaats van alle dingen die met Star Wars te maken hadden. Dit omvatte een hele nieuwe generatie die Spaceballs ontdekte. Brooks wilde nog een film maken, maar vroeg zich af of hij het wel of niet zou kunnen doen met een "slordig" filmbudget. Dus in plaats daarvan koos hij de animatieroute.
Spaceballs: The Animated Series vloog helaas onder de radar. Velen hebben Brooks gemist door de Star Wars-prequels, The Lord of the Rings, Star Trek en Grand Theft Auto te vervalsen.
De serie werd alleen opgepikt door G4 en Canada's Super Channel, omdat Bill Pullman en Rick Moranis niet terugkwamen om hun rol te hervatten. Een vervangende acteur was ook nodig voor Barf, vanwege het overlijden van John Candy in 1994. Voor velen was het ontbreken van die belangrijke acteurs een reden om Spaceballs: The Animated Series te vermijden.
9 Een nieuwigheid is geschreven door een kippenvel Auteur
Elke geweldige film krijgt een boekaanpassing, maar Brooks was niet bereid genoegen te nemen met zomaar een auteur. RL Stine was nog geen begrip, omdat zijn Goosebumps-boeken pas in 1995 zouden worden uitgegeven. Zijn spooknaam Jovial Bob Stine had echter net een roman uitgebracht voor de eerste Ghostbusters-film.
Mel Brooks hield van wat hij zag en liet RL Stine de roman schrijven voor Spaceballs. Stine schreef het onder zijn alter ego pseudoniem Jovial Bob Stine. Het boek is geschreven voor een YA-publiek, waarbij wat zwaardere taal en insinuaties zijn verwijderd, in plaats daarvan gekozen voor een meer kindvriendelijk perspectief.
Het boek produceerde natuurlijk niet dezelfde omzet als de film, maar het is nog steeds beschikbaar voor aankoop tot op de dag van die die-hard Spaceball-fans.
8 Er was geen merchandising
Volgens een overeenkomst tussen Mel Brooks en George Lucas stemde Brooks ermee in om geen merchandise te verkopen (de roman was de enige uitzondering). Dit gebeurde vooral omdat Lucas op dat moment nog steeds miljoenen dollars haalde door voornamelijk speelgoedverkoop. Maar hoewel Mel Brooks akkoord ging met de clausule om geen merchandise te verkopen, stemde hij er nooit mee in om er geen grapjes over te maken.
Dit contract leidde tot de beruchte scène in Spaceballs waar Yogurt (gespeeld door Mel Brooks) zijn monoloog 'Merchandising, Merchandising' doet. Het was echter niet genoeg om lunchtrommels en ontbijtgranen met 100 procent suiker met de naam Spaceballs voor de gek te houden. Brooks moest tot het uiterste gaan wat leidde tot "Spaceballs the flamewerper".
Ironisch genoeg lachte George Lucas een beetje en hij complimenteerde Brooks zelfs met zijn creativiteit.
7 Cameo-acteur Michael Winslow hielp de productiekosten te verlagen
De cameo van Michael Winslow bespaarde meer dan duizend dollar aan productiekosten. Hij was in staat om het team te helpen door te doen waar hij goed in is: rare geluiden maken terwijl hij de rol van radartechnologie speelt. Winslow, destijds het best bekend voor het spelen in alle acht Police Academy-films, creëerde verschillende radargeluiden in een korte beat met Rick Moranis als Dark Helmet.
"Mijnheer, ik heb de piepjes, de veegbewegingen en de kriebels verloren." Winslow maakt vervolgens geluiden voor elk item dat de radar zelf zou moeten maken. Hierop antwoordt Dark Helmet: "Dat is niet alles wat hij kwijt is." Onmiddellijk na deze lijn komt Winslow, die zegt: "We zijn vastgelopen", terwijl de werkelijke jam (framboos) langs het radarscherm druppelt.
Onlangs heeft Michael Winslow zijn stem en geweldige geluidseffecten geleend aan de mobiele game Wizard Ops Tactics.
6 De Millennium Falcon Had A Cameo
Voorafgaand aan de klassieke scène met een cameo van John Hurt, waarin hij een parodie skit op de film Alien (waarin hij speelde), is er een opname van de parkeerplaats buiten het ruimtediner.
Lonestar en Barf trekken het terrein in en recht tegenover waar zij en het diner de Millennium Falcon zijn. Misschien hadden Han en Chewie hun maaltijd al op, of namen ze snel een pauze in de badkamer, maar de klassieke snelste hunk van rommel in de melkweg kreeg zijn schermtijd in Spaceballs.
Mel Brooks voegde het ruimteschip toe als een paasei, vooral vanwege zijn eigen persoonlijke liefde voor de Star Wars-films. Een foto van het rondvliegen door de ruimte zou te veel in zijn budget hebben gesneden, dus besloot hij het buiten het diner op de parkeerplaats te hebben, die alleen fans met adelaarsoog konden zien.
5 Kolonel Sandurz is geschreven voor een acteur uit de A-lijst
Toen Mel Brooks het personage kolonel Sandurz ontwierp, had hij specifiek Steve Martin in gedachten om het te spelen. Helaas heeft Martin de rol afgewezen. Hij had destijds waarschijnlijk te veel op zijn bord (omdat hij de hoofdrol speelde en meerdere films per jaar produceerde), maar het zou leuk zijn geweest om zijn visie op kolonel Sandurz te zien.
In plaats daarvan stapte George Wyner als een professional op en genagelde het onderdeel perfect. Hij stond zelfs open voor het weergeven van iconische Steve Martin-momenten met een vleugje eigen persoonlijke interpretatie. Het resultaat was perfect, maar voor degenen die opgroeiden in de jaren '80 en '90, is het moeilijk om je niet af te vragen hoe het zou zijn geweest met Martin naast Moranis.
De fans van de Big Bang Theory herkennen George Wyner misschien als Dr. Zane.
4 De beproevingen en beproevingen van Barf
John Candy was de perfecte acteur om de rol van Barf te spelen. Het enige probleem was dat Barf een masker moest hebben, maar met een ster als Candy die de rol speelde, werd het idee om een masker te dragen uit het raam gegooid. Na verschillende mislukte pogingen om een kostuum te maken, werd uiteindelijk een middenweg gevonden.
John Candy bond een 30-pond batterij op zijn rug, waardoor drie technici van het scherm zijn oren en staart konden besturen. John speelde als een professional mee met de shenanigans en verbeterde een van de openingsscènes waarin hij Lonestar telkens met zijn staart in het gezicht blijft slaan telkens als hij zich omdraait.
Ironisch genoeg hield Rick Lazzarini (die later het pak Pizza de Hut droeg) toezicht op Barf's oren. Hij werd vaak door Brooks geschreeuwd, die erop stond dat Lazzarini de oren teveel bewoog tijdens opnames.
3 Mel Brooks was allergisch voor zijn lichaamsverf
Noem het karma als je wilt, maar Mel Brooks leed ook tijdens de set. Brooks is de meester die hij is en speelde zowel president Skroob als yoghurt, terwijl hij ook regisseerde, schreef en produceerdeSpaceballs. Terwijl hij de rol van yoghurt speelde (een parodie op Yoda), stond Brooks erop dat hij bedekt werd met een goudkleurige make-up.
De make-up en het kostuum bevatten echter latex, waarvoor Brooks zeer allergisch was. Na een paar uur in, verspreidde zijn uitslag zich over zijn gezicht en begon zijn ogen te beïnvloeden. Het make-upteam had strikte orders om niet meer dan een uur te nemen om Brooks klaar te maken voor opnames, waardoor hij de schoten kon krijgen die hij wilde voordat hij uiteindelijk de behandeling kreeg voor de zich verspreidende uitslag.
Brooks misbruikte ook zijn knieën door de rol van Yoghurt op zich te nemen, omdat hij gedwongen werd op zijn knieën rond te lopen om Yoghurt de ideale hoogte te maken.
2 De Improv Scene is een klassieker geworden
Rick Moranis heeft op verschillende manieren bijgedragen aan zijn personage Dark Helmet. In feite was het zijn idee om een andere stem te gebruiken terwijl hij het masker omlaag had en zijn normale stem te gebruiken als die op was. (Misschien dacht je dat Kylo Ren dat als eerste deed.)
Moranis liet zijn acteerkarbonades ook stromen door niet bang te zijn om te improviseren wanneer hij voelde dat het bij de scène paste. In één scène veranderde wat een interne grap was een van de meest herinnerde en geliefde momenten in Spaceballs.
Dark Helmet bevindt zich in een hoekkamer en speelt met poppen uit de film (rekwisieten die werden gebruikt in de merchandising-scène met yoghurt). De hele scène is één grote improvisatiemonoloog, die de liefde van Dark Helmets voor de Druish Princess en zijn haat voor Lonestar verbeeldt.
