Elysium is een teleurstelling wanneer het wordt gezien als een vervolg op District 9.
Elysium vervoert ons naar het jaar 2154, waar de aarde een getto-planeet van de Derde Wereld is geworden waar de arme en onderdrukten wonen, terwijl de rijke elite van de planeet is verhuisd naar de ongerepte en technologisch geavanceerde orbitale gemeenschap die bekend staat als "Elysium". Betreed Max de Costa (Matt Damon), een ex-misdadiger met een doodlopende baan. Op een dag terwijl hij aan het werk is, wordt Max blootgesteld aan een dodelijke dosis straling, waardoor hij slechts vijf dagen (en veel wanhoop) overhoudt om Elysium te bereiken waar een remedie wacht.
Om zijn reis te maken, wordt Max aangeworven door een lokale bende, die hem uitrusten met een exoskelet dat hem kan helpen in te breken op de veiligste plek in het universum. Het plan van Max sneeuwt echter in een groter complot, en wanneer Elysium's minister van Defensie, Delacourt (Jodie Foster), de wind van het plan krijgt, activeert ze haar geheime politie om de daders neer te halen - een roedel wolven onder leiding van de meedogenloze en sluwe agent Kruger (Sharlto Copley). Het duurde niet lang voordat Max boven zijn hoofd zit, met Kruger aan zijn staart en een missie die snel van focus verandert wanneer een oude vriend (Alice Braga) om hulp van Max vraagt bij het redden van haar stervende dochter.
Schrijver / regisseur Neil Blomkamp maakte een plons met zijn eerste speelfilm, District 9, en combineerde wat zelfbenoemde technische tovenarij met een actueel sociaal-politiek verhaal om een van de meer innovatieve en relevante sci-fi filmervaringen van het afgelopen decennium te creëren. Tegenover die indrukwekkende prestatie staan de verwachtingen voor Elysium hoog - maar voldoet de film aan de hype? Kort gezegd: slechts halverwege.
Als zowel schrijver als regisseur van zijn tweede poging, moet Blomkamp verantwoordelijk worden gehouden voor zowel de grote als de verschrikkelijke helften van dit conflicterende geheel. Wat de regie betreft, blijft Blomkamp echte creativiteit en innovatie bij het maken van films aantonen, waardoor de wereld van 2154 in een levendige, gegronde realiteit tot leven komt. Van de smerige omstandigheden op aarde tot de ongerepte omgeving van Elysium, dit is een wereld die goed is gerealiseerd, met visuele effecten die veel andere films te schande maken.
Qua actie is het talent van Blomkamp ongeëvenaard als het gaat om creatief ontwerp en implementatie van wapens en gadgets. Het is een echte schande dat Elysium zo pijnlijk kort aan actie is (eigenlijk maar een of twee scènes), omdat het op de momenten waarop we het krijgen, het anders is dan elke andere filmervaring - hoewel heel veel van de vele meest populaire videogames die vandaag worden gespeeld (op een goede manier). Net als zoveel andere regisseurs van vandaag, kon Blomkamp zich echter terugtrekken en zijn publiek beter zicht geven op de vechtsequenties; maar nogmaals, het unieke van de wereld en de technologie compenseert tekortkomingen in de filmtechniek. Over het geheel genomen is Elysium een zeer indrukwekkend directief streven, en (visueel gezien) geniet het in volledige IMAX-pracht.
Nu het probleem: het verhaal, de personages en het algemene thematische en / of metaforische punt van de film zijn allemaal slecht bedacht en geïmplementeerd. In termen van verhaal, Elysium is helemaal over de plaats met zijn focus, vol plot gaten en vreemde eigenaardigheden, en faalt in de hoofdtaak om zijn hoofdpersoon (Max) op een overtuigende manier te verkopen. Om wie je moet geven en hoe je je over hen moet voelen zijn vragen die het verhaal plagen, en de derde handeling ontrafelt gewoon volledig in een race-en-achtervolging waarvan de grote uitbetaling een misleidende poging is van flinterdunne ideologische fantasie.
Inderdaad, de veelbesproken thema's en metaforen over economische ongelijkheid komen in en uit focus als het verhaal zijn omwegen neemt door de vele subplots van zijn vele secundaire karakters (lees: afleidingen), wat resulteert in modderige bogen die niet eens interessant zijn om de personages zelf. Het ergste van alles is dat de hardhandige thematiek van het einde een boodschap predikt dat iedereen met een middelbare schooldiploma gaten erin kan steken; Elysium probeert iets diepzinnigs te zeggen, vergeet de helft van de tijd zijn punt te maken, en zegt uiteindelijk iets naïef fantastischs. Het ergste van alles is dat het niet eens leuk is. De nauwere focus van District 9 lijkt beter geschikt voor de scriptcapaciteiten van de heer Blomkamp; dit script - met al zijn verheven ambities - ging bij hem weg.
In het midden zit een cast van acteurs die er meestal niet zeker van zijn wie ze zouden moeten spelen, en hoe ze ze zouden moeten spelen - met uitzondering van Sharlto Copley, die een manische goede tijd heeft om de losgeslagen Kruger te spelen. Wanneer Kruger op het scherm verschijnt (in actie of monoloog), knettert Elysium met een goede, dreigende schurk; wanneer Kruger niet op het scherm staat, verliest Elysium zowat elke vonk die het heeft (zowel letterlijk als figuurlijk). Copley is gewoon energiek genoeg om dingen te dragen - zelfs wanneer de motivaties en persoonlijkheid van zijn personage een vage puinhoop zijn.
De personages van Damon, Braga en Foster zijn daarentegen overal aanwezig. Foster sport een afleidend accent (Frans? Duits?) Terwijl haar personage lusteloos door het verhaal zweeft met weinig betekenis; Damon probeert zijn boog zo serieus mogelijk te trekken, maar er is geen solide basis (lees: goed schrijven) onder zijn voeten en Max's act-to-act persona shifts zijn onverdiend en zijn nauwelijks relateerbaar of aanspreekbaar. Braga's karakterbeslissingen en motivaties lijken ook vaag en anorganisch - duidelijk de bedenkingen van een scenarioschrijver die grotere overkoepelende concepten probeert (en faalt) tot meer persoonlijk karakterdrama. Als eervolle vermelding zijn er voldoende ondersteunende beurten van personage-acteurs zoals William Fichtner (Lone Ranger), Diego Luna (Contraband) en Jose Pablo Cantillo (The Walking Dead) die helpen het stevige middelste gedeelte van de film te ondersteunen.
Het is moeilijk om de tweede poging van Blomkamp te bespreken zonder enige vermelding van zijn eerste, en in die zin is Elysium een teleurstelling als beschouwd als een vervolg op District 9. Het is veel te vroeg om te beginnen met het maken van (de onvermijdelijke) M. Night Shyamalan vergelijkingen; Blomkamp is ongetwijfeld nog steeds een zeer bekwaam, uniek en innovatief regietalent. Bij het uitbouwen van een vroege niche als maker van sciencefictionfilms met zeer inzichtelijke en belangrijke dingen uit de echte wereld om te zeggen, heeft Blomkamp ook hoge eisen aan zichzelf gesteld als regisseur en schrijver die verantwoordelijk is voor het creëren van de best mogelijke helften om die ingewikkelde formule. Elysium krijgt de formule slechts half goed.
[Poll]
________
Elysium is nu in theaters. Het is 109 minuten en is Rated-R voor sterk bloedig geweld en taalgebruik overal.
Wil je Elysium bespreken zonder de film voor anderen te verpesten? Doe mee met onze Elysium spoilers discussie. Wil je de SR-redactie de film horen bespreken? Stem af op de Elysium-aflevering van de SR Underground Podcast.
