Nog niet zo lang geleden vierde Star Trek zijn vijftigste verjaardag. Dit was een heel speciale gelegenheid: na een halve eeuw produceren nog steeds weinig franchises nog steeds nieuwe content. Via Star Trek: Discovery ontdekken nieuwe fans elke dag Star Trek: The Original Series, terwijl oude fans graag nieuwe afleveringen van Next Generation, Deep Space Nine en nog veel meer bekijken.
Er gaat niets boven teruggaan naar je favoriete oude Trek-afleveringen. Het is alsof je jezelf in een warme nostalgische deken van gekke buitenaardse wezens, gekke kostuums en heel serieus commentaar op de mensheid en filosofie wikkelt.
Niet alle afleveringen zijn echter de moeite waard om naar terug te keren. De meesten van ons begonnen Star Trek-afleveringen te bekijken toen we heel jong waren, en we zagen deze afleveringen door de lens van de ogen van een jong kind. Teruggaan naar sommige van deze afleveringen als volwassene is een echte wake-up call voor hoe erg de aflevering was.
Sommige afleveringen zijn slecht omdat ze fanfavoriete personages verspillen. Anderen neigen naar volledig onzinnige plots. En nog meer afleveringen probeerden destijds zeer serieus sociaal commentaar te geven, en dit alles komt nu over als gedateerd en, in sommige gevallen, volkomen onverdraagzaam.
Wil je weten welke afleveringen je de volgende keer moet vermijden? Leg dat tricorder neer en bekijk 15 Star Trek-afleveringen die verschrikkelijk oud zijn geworden !
15 Laat hij die zonder zonde is
"Let He Who Is Without Sin" klinkt als een heel leuke aflevering van Deep Space Nine. De plot omvat de stoute Worf die met Dax, Bashir en Leeta naar de plezierplaneet Risa gaat. Worf is echter zo stout dat hij betrokken raakt bij een groep die Risa haat, en teruggaan naar deze aflevering kan je gewoon een hekel aan Worf geven!
Kortom, deze groep verzet zich tegen dingen zoals de klimaatbeheersing van Risa omdat ze denken dat het iedereen zwak maakt. Nadat Worf ten onrechte denkt dat Dax hem bedriegt, knoeit hij eigenlijk met het weersysteem om iedereen een paar dagen te laten lijden, alleen stoppen wanneer een aardbeving hen bijna doodt. +
Dit is de aflevering die trotse en eervolle Worf in iemand veranderde die een nachtelijke eco-terrorist wordt vanwege vertrouwenskwesties, en het is gewoon pijnlijk om te zien.
14 "Q-Less"
Over een nieuwe serie gesproken die van een oude serie is gekroond, "Q-Less" is de eerste seizoen Deep Space Nine-aflevering met Q, de beroemdste vijand van Star Trek: The Next Generation. En hij was niet alleen, want de aflevering bracht zijn favoriete TNG-camee-personage terug (en af en toe Picard love interest) Vash. Op papier is dit een geweldige aflevering … maar het houdt het slecht vol.
Allereerst is de weergave van Q als een jaloerse minnaar die probeert terug te komen met Vash volledig in strijd met zijn eerdere karakterisering als iemand die ver voorbij aardse genoegens is gevorderd. Wat Vash betreft, wie was ooit een opwindend en onafhankelijk personage? Ze wordt gereduceerd tot een object voor Q om te proberen terug te winnen. Het enige memorabele aan de aflevering is een bokswedstrijd tussen Q en Siso die gênant is voor elke betrokken acteur (en kijker).
13 "Dit zijn de reizen"
Enterprise was een show waarvan de run werd afgebroken. Hoewel de meeste moderne Trek-shows zeven seizoenen duurden, maakte Enterprise er slechts vier. Om het goed te maken met fans, beloofde de finale iets speciaals: cameo's van TNG-personages Riker en Troi! Terugkijkend was dit echter de slechtst mogelijke uitweg voor de serie.
Ten eerste houdt de plot een onnodige tijdsprong in, wat betekent dat we plotseling de interessante plotthreads van het vierde seizoen laten vallen. Ten tweede zijn de cameeën ongemakkelijk: Jonathan Frakes en Sirtis zijn zichtbaar veel ouder, maar ze zijn bedoeld om hun personages uit het zevende seizoen van Star Trek: The Next Generation te vergelden.
Deze cameeën nemen ook de aandacht van onze Enterprise-cast, dus eindigen we met grove scènes zoals Riker die een holografische T'pol kussen in plaats van een echt verhaal. Gooi de onnodige dood van Commander Tucker in en dit werd een van de ergste Enterprise-afleveringen!
12 "Turnabout-indringer"
"Turnabout Intruder" was de laatste aflevering van Star Trek: The Original Series. Dit alleen al maakte fans enthousiast (en bitterzoet) over het idee om het te bekijken. En een rapport over de dood van Eisenhower vertraagde zelfs de oorspronkelijke uitzenddatum, dus fans moesten twee maanden wachten om het te bekijken. Dit zorgde voor opwinding, maar als je terugkijkt, vraag je je misschien af waarom iemand deze aflevering ooit zou bekijken.
De algemene plot houdt in dat Kirk lichamen ruilt met een vrouw genaamd Dr. Lester. Ze wisselt van lichaam met Kirk omdat een vrouw in een mannenwereld haar volkomen krankzinnig heeft gemaakt. Wat een progressief verhaal over genderrollen zou kunnen zijn, is gewoon een excuus voor Shatner om een imitatie te doen van een histrionische vrouw die bereid is te doden om een ruimteschip te leiden. Uiteindelijk had deze aflevering niet meer beledigend kunnen zijn voor de feministische beweging als het had geprobeerd.
11 "Tsunkatse"
Star Trek heeft een lange geschiedenis van celebrity-cameeën. Soms worden ze goed gebruikt, en soms … niet zo veel. "Tsunkatse" is bij de meeste fans bekend als de aflevering waarin Seven of Nine moet vechten tegen een alien gespeeld door Dwayne "The Rock" Johnson. En wat een opwindend concept leek in de geest van oude beat-em-ups in Kirk-stijl is nu beschamend om op terug te kijken.
Ten eerste is het gevecht zinloos. Hoewel het beroemde gevecht van Kirk met de Gorn ons hielp vragen te stellen of de mensheid wordt bepaald door gewelddadige neigingen, is deze aflevering niets anders dan die gewelddadige neigingen die worden verheerlijkt. Het was een uitbuitende aflevering met Seven of Nine, die al een uitgebuit personage was. Ten slotte, gezien hoe ver Dwayne Johnson is gekomen als acteur, is het echt triest om hem te zien als weinig meer dan een hammy (hoewel behoorlijk buff) worstelaar.
10 "Rogue Planet"
Star Trek is een serie die er vaak mee wegkomt als hij gek is. Sommige afleveringen staan echter op het kruispunt van "goofy" en "dom" op een manier die ze moeilijk maakt om naar terug te gaan. Dit is het geval met "Rogue Planet", een aflevering van Enterprise met veel klassieke ingrediënten van Trek (variërend van exotische aliens tot een lieve dame-interesse) die samenvloeiden in iets vreemds en grofs.
De oppervlakte plot gaat over Captain Archer die een vrouw helpt die wordt opgejaagd door buitenaardse wezens. De goede kapitein heeft oog voor haar en laat zijn arts proberen tussenbeide te komen door haar geur te verhullen, en dat is wanneer we de onthulling krijgen: ze is echt een vormveranderaar waarvan de oorspronkelijke vorm eruitziet als een grote slak! Kapitein Archer heeft dus de relatie met de jagers geruïneerd, zodat hij met een slak verschillende 'relaties' kon proberen … geen goed uiterlijk!
9 "Angel One"
"Angel One" is een goed voorbeeld van een aflevering die in theorie goed klinkt en vervolgens mislukt raakt in de uitvoering. De aflevering is ontworpen om genderrollen te verkennen, en de plot houdt in dat Picard en de bemanning een planeet tegenkomen waar vrouwen dominant zijn en mannen onderdanig zijn. Dit is wanneer dingen bergaf beginnen te gaan.
Wat is het probleem met deze aflevering? Nou, de planeet die door vrouwen wordt gerund, is verschrikkelijk en ze haten mannen en proberen vier mannelijke broeken te executeren. Daarom is het aan Riker om te verklaren dat niet alle mannen verschrikkelijk zijn … en de plot houdt in dat hij zich in een vreselijke outfit kleedt en onmiddellijk de dame belast die verantwoordelijk is. Nogmaals, een aflevering van Trek, bedoeld om gender te onderzoeken, onthult de rare misogynie van Trek's schrijvers en bespot in wezen het hele idee van feminisme.
8 "Verplaats naar huis"
Zo nu en dan doet Star Trek zijn eigen sci-fi gearomatiseerde versie van een ander genre, show of film. We kunnen dit bijvoorbeeld zien in de 'A Fistful of Datas' met het westerse thema, of in de thriller 'Conspiracy'. In "Move Along Home" krijgen we Star Trek gemengd met Jumanji.
Het lijkt absoluut cool op papier. De aflevering is echter verschrikkelijk: het gaat om belangrijke Deep Space Nine-bemanningsleden die in een spel worden gezogen dat wordt gespeeld door een onbewuste Quark. Uitgaan houdt dingen in als het zingen van onzinrijmpjes voor kinderen en het spelen van hinkelen. Uiteindelijk ontsnappen ze, en … dat is het.
Deze aflevering is een eigen resetknop en heeft schijnbaar geen echte gevolgen voor alle betrokkenen. Dat maakt het in elk geval gemakkelijk om te vergeten! Het toevoegen van letsel aan het Wadi-aliens in deze aflevering (wat neerkomt op een snelle scheutje voorhoofdverf) is ronduit beledigend.
7 "A Night in Sickbay"
Veel fans dachten al dat het karakter van Porthos een vreemde pasvorm was voor de Enterprise. Dit is de beagle van kapitein Archer die hij op onverklaarbare wijze meeneemt op missies. "A Night in Sickbay" gaat nader in op waarom dit een slecht idee is en zet een leuk concept om in een raar logboek van een aflevering.
De plot houdt in dat Archer een aantal buitenaardse wezens boos maakt wanneer Porthos op een heilige boom plast. Later krijgt de hond een ziekte van de planeet, en Archer dampt naar de buitenaardse wezens terwijl hij in sickbay is. Als hij in slaap valt, heeft hij ongepaste dromen over T'Pol. Alleen wanneer dokter Phlox hem roept, verontschuldigt hij zich bij de aliens … en maakt het goed door een boom om te hakken en zijn shirt uit te doen.
De aflevering kan net zo goed zijn geschreven door een willekeurige woordgenerator!
6 "Opdracht: aarde"
Zo nu en dan krijg je een Star Trek-aflevering die een beetje te anders is. Dat is het geval met 'Assignment: Earth', een aflevering van de Original Series die zich richt op de ontmoeting van de bemanning met 'Gary Seven', een mysterieuze tijdagent. Het was zowel een seizoensfinale als een poging tot een achterdeurpiloot, dus de verwachtingen waren hoog, maar deze aflevering wordt nog teleurstellend als je er weer naar terugkeert.
Het grootste probleem met de aflevering is dat het nauwelijks een Star Trek-aflevering is. Er wordt zoveel nadruk gelegd op het vaststellen van wie Gary Seven is en wat zijn missie was dat we niet veel face-time krijgen met Kirk en Spock. Om het af te maken, "Assignment: Earth" is nooit een spin-offshow geworden, dus zelfs als je van het nieuwe personage en zijn plot houdt, blijf je achter met de bittere wetenschap dat je hem nooit meer zult zien.
5 "The Gamesters of Triskelion"
Als het gaat om de originele serie, is "The Gamesters of Triskelion" een perfect voorbeeld van een aflevering die niet echt meerdere weergaven kan bevatten. Het klinkt erg leuk op papier, waarbij Kirk en de bemanning een aantal hersenen tegenkomen in een pot die een bevolking tot slaaf heeft gemaakt en hen dwingt gladiatorengevechten te voeren. Wat is er niet om van te houden?
Het belangrijkste is dat we dit allemaal eerder hebben gezien. We hadden betere Kirk-gevechten met buitenaardse wezens in "Arena" en we hadden betere manipulerende buitenaardse wezens in "The Cage". En onze symbolische vrouwelijke gastster is weinig meer dan een met zilver bekleed seksobject, dat nauwelijks een kaars vasthoudt aan personages als Edith Keeler. Uiteindelijk, ongeacht waar je naar Star Trek voor komt, is er een aflevering die het beter doet dan deze.
4 "Tuvix"
"Tuvix" is een aflevering van Star Trek: Voyager die vrij onvermijdelijk voelde. In de loop van de decennia hebben we de transporter gezien vanwege verschillende funky gedachten, waaronder mensen vermoorden en een enkel bemanningslid in twee verschillende mensen splitsen. Deze aflevering gaf ons eindelijk het plotpunt van de transporter die twee bemanningsleden in een enkele persoon veranderde.
Dit klinkt als een leuk, trekachtig uitgangspunt. En het nieuwe bemanningslid, Tuvix (de rare combinatie voor Tuvok en Neelix, de twee bemanningsleden die zich bij elkaar hebben gevoegd), is vrij interessant. Maar dat is het probleem: Janeway eindigt met geweld de twee te scheiden en Tuvix effectief te vermoorden terwijl hij pleit voor zijn eigen rechten. Het is moeilijk om terug te gaan naar deze aflevering, omdat het in feite bevestigt dat onze kapitein een ijverige moordenaar is!
3 "Naakt nu"
Aanvankelijk hadden fans veel om enthousiast over te zijn met betrekking tot "The Naked Now". Dit was in wezen een vervolg op de klassieke Original Series-aflevering "The Naked Time". En als dat niet opwindend genoeg was, biedt de plot (dat de hele bemanning besmet raakt door een mysterieus virus) een leuk excuus voor iedereen om dronken te handelen. We krijgen zelfs te zien dat Data bewijst dat hij "volledig functioneel" en "geprogrammeerd in meerdere technieken" is met Tasha Yar.
Achteraf gezien is deze aflevering echter gewoon triest en raar. Het virus slaat nergens op (zoals waarom een Android-achtige Data überhaupt zou worden beïnvloed), en deze vroege afhankelijkheid van verhaallijnen uit de Original Series benadrukt hoe slecht de verhalen waren in die vroege TNG-seizoenen. Om het af te maken, leek de hele cast te denken dat "acteren dronken" "zweterig en giechelend" betekende, dus bijna elke uitvoering doet je ineenkrimpen.
2 "Eindspel"
"Endgame" is een aflevering van Star Trek: Voyager die er veel aan had. De aflevering was de seriefinale, dus het beloofde onze bemanning naar de aarde te brengen. En het was prominent aanwezig zowel de Borg als de Borg Queen, wat voor veel fans opwindend was. Het eindresultaat is echter een aflevering die het niet waard is om naar terug te keren.
Het belangrijkste verhaal is dat een oudere Janeway terug in de tijd reist om haar jongere zelf sneller naar huis te helpen. Dit is een overtreding van de Eerste Richtlijn en maakt het punt van de hele reeks ongedaan. De reden dat Voyager in het Delta Kwadrant was gestrand, was dat Janeway weigerde de Eerste Richtlijn te overtreden en de mysterieuze verzorger dwong hen terug naar huis te sturen. Na zeven jaar van afleveringen komen we er achter dat de Eerste Richtlijn toch niet zo belangrijk is.
