15 superheldenkostuums meest nauwkeurig voor de stripboeken

Stripboeken en films (of tv) zijn duidelijk verschillende media. Elk heeft zijn eigen visuele en verhalende behoeften, dus het is waarschijnlijk niet helemaal eerlijk om op hun verschillen te wijzen. Maar je hoeft geen hondsdolle fanboy (of meisje) te zijn om je af te vragen hoe wat op de pagina werd getekend iets heel anders op het scherm werd.

Het punt is dat het soms onmogelijk is om een ​​komisch kostuum naar het grote scherm te brengen, tenzij je uit het theater wilt worden uitgelachen. (We kijken naar je, Scarlet Witch.) Maar hoe zit het met de tijd dat live-action entertainment stripkunst bijna perfect nabootste?

Dat zijn de gevallen waarover u hieronder meer te weten zult komen. Houd er rekening mee dat dit een serieus, gedetailleerd onderzoek is naar iets dat niet op dit niveau moet worden onderzocht. Het is allemaal leuk! Dit zijn de 15 Superhero-kostuums die het meest nauwkeurig zijn voor de stripboeken.

15 Supergirl

Het kostuum dat Melissa Benoist op Supergirl draagt, is een mooi eerbetoon aan de klassieke uitstraling van haar personage, een echo van het verleden - in het bijzonder de Supergirl-film uit 1984 met Helen Slater - terwijl het enkele moderne updates biedt. Maar om de echte inspiratie voor het pak te vinden, moet je heel ver terug kijken naar een van de eerste interpretaties van Supergirl.

Dat komt omdat alle moderne versies van Supergirl haar hyper-geseksualiseerde outfits dragen die geen zichzelf respecterende superheldin ooit in het openbaar zou gebruiken. Het is meestal een zwempak met een cape, of een absurde, middenrif onthullende tweedelige die stom niet functioneel is (de tv-show prikte hier in zijn pilot-aflevering plezier in).

Het tv-pak komt het dichtst bij het klassieke pak dat hierboven te zien is, met de rok, riem, cape-lengte en lange mouwen allemaal identiek. De show heeft de esthetiek geactualiseerd door panty's, langere laarzen, een meer gestileerde "S" en een andere halslijn toe te voegen. En gelukkig geen hoofdband.

14 Thor

Het grootste verschil tussen strip Thor en film Thor is het meest voor de hand liggende: in de films draagt ​​de god van de donder zijn zilveren roer niet. Hij wordt zelden zonder gezien in de strips, maar de films hebben hem slechts één keer laten zien - in een van de openingsscènes van zijn oorspronkelijke film. Het was geen geweldige look in live-actie, en de dames houden ervan om wat Hemsworth te lonken, dus het verliezen ervan was waarschijnlijk geen kwestie van verhit debat vooraf.

Er zijn enkele verschillen in de details, zoals de armbeugels en de mooie details op het borststuk van Hemsworth. En toch zijn veel van de details waardoor het strippak werkt, direct vertaald in het filmkostuum. De maliënkolder op de armen en bovenbenen, het affakkelen aan de bovenkant van de laarzen, Mjolnir natuurlijk, en ze hebben allebei vloeiende rode capes die Superman jaloers zouden maken.

De silhouetten zijn echter bijna identiek. Kortom, als je de stripversie neemt, de meest overdreven verhoudingen verliest en wat extra details toevoegt om het er op het scherm interessanter uit te laten zien, is het resultaat dat Chris Hemsworth draagt.

13 Zwarte weduwe

Het kostuum van Black Widow lijkt misschien je standaard zwarte catsuit, maar het is eigenlijk vrij moeilijk om de exacte details te achterhalen, omdat elke keer dat kijkers of lezers het zien, die details kleine verschillen hebben. De meest voorkomende elementen zijn haar stingerhandschoenen, een gestileerde riemgesp met haar zandloperembleem, een ritssluiting over de borst, een hoge kraag en holsters vastgebonden aan haar heupen. Dat geldt zeker voor beide afbeeldingen hierboven.

Maar er zijn ook veel verschillen. De stripversie van het pak is altijd glanzend, alsof het is gemaakt van rubber of een hoogglans pleather. Scarlet Johanssen heeft in de loop der jaren verschillende variaties gedragen, maar haar pak is nooit glanzend geweest. Het lijkt altijd te zijn vervaardigd uit een meer functionele combinatie van canvas en spandex. Strips zijn berucht vanwege het "sexen-up" van hun vrouwelijke personages, en Natasha Romanov is geen uitzondering. Haar nauwsluitende kostuum benadrukt haar rondingen, en die rits aan de voorkant wordt altijd veel verder naar beneden getrokken dan hoe ScarJo het draagt.

De strips hebben ook de neiging om de omvang van haar stingerhandschoenen te vergroten, die de films wijselijk kleiner en functioneler hebben gemaakt. Haar stripboekriem is bijna altijd gemaakt van die zilveren cirkelvormen, die ook de films hebben genegeerd.

12 Deadpool

Het Deadpool-uniform van Ryan Reynolds werd het slachtoffer van Hollywood's "Let's make it in leather!" kostende neiging, een trend die al lang geleden begon in de originele X-Men van Bryan Singer. Anderen volgden in de voetsporen van de mutanten, zoals Daredevil, Ant-Man, en bijna alle superhelden van DC op The CW. Maar in ieder geval maakte Deadpool het er goed uitzien.

Het kostuum van Wade Wilson is altijd iets meer geweest over functie dan vorm, maar dat wil niet zeggen dat de Merc With a Mouth geen gevoel voor stijl heeft. Zijn outfit begint met de standaard rode unitard en voegt vervolgens veel zwarte riemen en harnassen toe om al zijn spullen op te bergen. Hij houdt meestal een paar tweelingschieters in holsters op elke heup, dubbele katana-zwaarden gekruist op zijn rug, en een paar kleinere messen weggestopt hier en daar. Hij heeft ook een gereedschapsriem met de vereiste compartimenten die verbonden zijn met een gesp die zijn vertrouwde cirkelvormige logo draagt.

De film vertaalde deze getup vrij trouw, met de eerder genoemde lederen stukjes genaaid voor textuur. Het belangrijkste verschil met het filmkostuum is dat de meeste rode en zwarte gebieden zijn gepantserd. Het is nog steeds nauwsluitend en de film heeft zelfs een manier gevonden om de kenmerkende oculairuitdrukkingen van het personage op te nemen door een subtiele CGI aan het masker van Reynolds toe te voegen. Clever.

11 Iron Man

Het ding over Iron Man is dat er geen definitieve look is voor het personage. Door zijn aard als uitvinder bouwt Tony Stark voortdurend nieuwe pakken terwijl hij oudere technologieën verfijnt en nieuwe bedenkt. Dit wordt weerspiegeld in de strips, waar hij minstens een keer per jaar een nieuwe versie van zijn pak onthult, en ook in de films, waar Robert Downey Jr. in elke Marvel-film waarin hij zich bevindt een ander pak heeft gedragen. Sommige films hebben hem gegeven meerdere kleuren, met name Iron Man 3.

In Marvel Comics heeft Iron Man door de jaren heen een lange weg afgelegd. Zijn vroegste zilveren kostuums hadden meer gemeen met de Tinnen Man van The Wizard of Oz dan superhelden. Hij nam later zijn geel-rode palet aan, waar hij sindsdien zelden van afwijkt. Talloze iteraties later draagt ​​hij momenteel een slank, ultramodern pak dat zich steeds meer wapens kan aanpassen en ontvouwen wanneer ze nodig zijn. De basisuitstraling en -gevoel van de filmpakken is daarentegen niet echt veranderd, afgezien van de fijne punten.

De details komen misschien niet overeen met een bepaalde herhaling van de stripboekpakken, maar de filmpakken hebben de geest van stripboek Iron Man briljant vastgelegd. Dat is toepasselijk, omdat het de allereerste keer was dat een stripboekuitgever zijn eigen filmbezit produceerde.

10 Batman

Na alle grappen en memes en fanboy-minachting bleek Ben Affleck eigenlijk een acceptabele Batman te zijn. (Nou, nadat het personage zijn woedeproblemen heeft overwonnen.) Hij is waarschijnlijk niet de favoriete Dark Knight op het scherm, maar hij is verre van de ergste.

Regisseur Zack Snyder pakte voor zijn Batman v. Superman-kostuum in feite een exemplaar van Frank Miller's The Dark Knight Returns, gaf het aan kostuumontwerper Michael Wilkinson en zei: "Make this." De korte oren, de vorm en lengte van de cape, het vleermuislogo, het gedempte kleurenschema, de punten aan de bovenkant van de laarzen, zelfs de wijd uitlopende vleugels op de handschoenen zijn precies hetzelfde.

Wat verschillen betreft, heeft de riem een ​​andere vorm, met minder compartimenten. En Miller's versie draagt ​​nog steeds de nu uit de mode slips. Het pak van Affleck heeft een kwaliteit die eruitziet als op elkaar aangebrachte lagen stof om het wat textuur te geven. Maar dat is het echt.

Later in de film, toen Bruce Wayne zijn met metaal gepantserde batsuit aantrekt om tegen Superman te vechten, werd dat pak ook van de pagina's van The Dark Knight Returns gescheurd.

9 Hellboy

De look van Hellboy heeft net zoveel te maken met de make-up die op acteur Ron Perlman wordt aangebracht als met de kleren die hij draagt. Vooral omdat hij vaak shirtless wordt afgebeeld; de make-up bedekt niet alleen zijn hoofd, maar ook zijn romp en armen, inclusief die uiterst belangrijke "Rechterhand van Doom." De aanpassing van de films komt heel dicht bij het origineel, zoals je kunt zien in de afbeeldingen hierboven. Dat komt waarschijnlijk vooral door Guillermo del Toro's toewijding aan authenticiteit als het gaat om de demonische held van Mike Mignola.

De overeenkomsten zijn indrukwekkend: de trenchcoat, de rode tint van de make-up, de riemen en verschillende items die eraan hangen. Het is allemaal perfect. Het hoofd heeft een paar kleine verschillen, maar dat is alleen voor de werkelijke menselijke dimensies. Er is een merkbaar verschil met de grootte van Hellboy's hoornstompen bijvoorbeeld (hij schuurt ze neer, maar ze blijven teruggroeien), maar nogmaals, het is een proportioneel probleem om het passend te houden voor het gezicht van de acteur.

Het grootste verschil is niet een die je kunt zien in deze afbeeldingen. Hellboy in de strips draagt ​​meestal zwarte shorts, misschien om de rode huid van Hellboy visueel te onderscheiden van zijn omgeving, die meestal erg donker is. De films hebben hem altijd in een lange broek gehouden; dit kan door de filmmakers zijn gedaan om geld te besparen op make-upeffecten.

8 Captain America

Chris Evans heeft verschillende interpretaties van Captain America's kostuum gedragen in de vele films waarin hij verscheen, met als meest voorkomende het loszittende, militaire-vermoeienachtige kostuum, dat niet alleen praktisch is, maar er ook goed uitziet op film. Maar een pak dat hij kort droeg in Captain America: The First Avenger was trouw aan de oorspronkelijke look van het personage - aan een fout.

Voordat de Amerikaanse regering bereid was om zijn steun achter zijn enige echte soldaat te gooien, werd Steve Rogers aangeworven als een symbool van Amerikaans patriottisme tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werd weggestuurd door de USO als onderdeel van een reizende show die Amerikaanse troepen in heel Europa vermaakte. Dus gleed Chris Evans in een strakke spandex-versie van Cap's vroegste kostuum, van ver terug in de jaren 1940.

Het hele punt van de scène was om te laten zien dat Steve zich onderbenut voelde, dat hij een grap voor de troepen zou worden in plaats van een inspiratie. Het pak zag er opzettelijk gek uit, wat de film versterkte door een ballonvormig nekstuk toe te voegen. Elk ander detail werd behouden met één uitzondering: de vaak bespotte, blauwe, gevederde flappen die jarenlang deel uitmaakten van Cap's uniform. Die omissie verbeterde het kostuum van de film.

7 Spider-Man

Terwijl de meest recente Spider-pakken enkele moderne upgrades hebben geïntroduceerd, droeg de originele Spider-Man op groot scherm, Tobey Maguire, een felgekleurd spandex-pak dat net uit de strips had kunnen worden getrokken. En echt, het stripboek Spider-Man's kostuum is zo klassiek, het is niet alsof het moeilijk is om het goed te krijgen. De afbeelding hierboven is van Marvel's inmiddels ter ziele gegane Ultimate Spider-Man-serie, maar de kostuums Ultimate Peter Parker en Marvel-616 Peter Parker droegen vrijwel geen onderscheid, afgezien van de grotere oculairs op de Ultimate-versie.

Puristen hadden last van het verhoogde weefsel van het Raimi / Maguire-pak, dat weliswaar een afwijking van de boeken was. Toch kan worden gesteld dat het 3D-effect dat het pak gaf veel meer in het oog viel. Maguire droeg een subtiel spierpak eronder om Spidey een beetje meer toon te geven, en zijn gezichtsmasker was gehard zodat zijn hoofd altijd die kenmerkende eivorm zou behouden. Je zou dus kunnen zeggen dat het pak gestileerd was, maar het was ook de meest nauwkeurige versie die het grote scherm ons tot nu toe heeft gegeven.

De daaropvolgende Spidey-kleding op het scherm varieerde van bizar (arme Andrew Garfield moest zijn grote haar in een pak van basketbalhuid in Amazing Spider-Man proppen) tot modern en high-tech (Captain America: Civil War-pak van Tom Holland, dat was bedoeld om te worden gefinancierd en ontworpen door Tony Stark).

6 The Phantom

Visueel gezien is het erg moeilijk om het kostuum van de Phantom verkeerd te begrijpen. Het is eigenlijk gewoon een paars Morphsuit met de handen en het gezicht uitgesneden. Dat is vanaf het begin vrij opmerkelijk, omdat de verhalen van het personage zich meestal in de jungle afspelen, waar letterlijk niets anders is dat paars is.

Zoals vaak gebeurt, heeft het kostuum dat Billy Zane op het grote scherm draagt ​​meer texturen dan zijn tegenhanger in stripboeken. In dit geval heeft de kostuumontwerper de gespierde schaduw van het pak slim verdubbeld met het schedelmotief van de Phantom. Zijn dubbele pistolen overleefden de overgang naar het scherm, net als zijn riem en holsters. Zijn oogmasker is er, en ze hebben zelfs het uitgesneden gebied in het gezicht de juiste vorm op het paarse pak.

De belangrijkste afwijking is de gestreepte slip. Ze dienden sowieso nooit echt, hun blauw-zwarte strepen dienden alleen om een ​​beetje contrast te bieden met al het paars. Maar het valt niet te ontkennen dat ze er dom uitzien. De film was slim om ze weg te laten. Daan draagt ​​een slip boven op zijn pak, het zijn gewoon paarse slip, een tint die iets donkerder is dan de rest van het pak.

5 Psylocke

Gezien de geschiedenis van Fox met X-Men-uniformen en hoe ontrouw ze zijn geweest aan de strips, was het Psylocke-kostuum van Olivia Munn ronduit schokkend in zijn nauwkeurigheid. Het personage werd geïntroduceerd in het mutante universum in X-Men: Apocalypse als een schurk, net zoals ze in de strips was. In de vele jaren sindsdien is ze een held en een lid van de X-Men geworden. De film bracht haar nooit op het punt van het veranderen van trouw, maar toekomstige films zouden dat kunnen dekken.

In beide media is Psylocke een abonnee van de overtuiging dat het niet genoeg is om een ​​superheld te zijn - je moet ook zwoel zijn. Elk detail van de stripversie is bewaard gebleven, inclusief de (zeer) hoge zoomlijn aan de onderkant van het pak, wat eerlijk gezegd iets is dat niemand ooit realistisch had verwacht om een ​​film te proberen. Het stripverhaal heeft altijd een belachelijke hoeveelheid belichting gehad, maar de film doet het nog beter en slaagt erin om nog meer huid te laten zien dankzij de kleine peek-a-boo bij Munn's decollete.

De toewijding van Bryan Singer aan het bronmateriaal is bewonderenswaardig, omdat elke belangrijke lijn en vorm uit de komische heldin bijna perfect wordt bewaard. Van haar paarse haar tot de roze sjerp rond haar taille en alle kleine extra bandjes, het is er allemaal, hoewel het geen praktisch doel dient (tenzij die bandjes Kinesio-tape zijn). De verschillen zijn zeer gering en bedragen weinig meer dan extra texturen en de toevoeging van handschoenen.

4 Superman

Regel voor regel is het moeilijk om fouten te vinden in de recreatie van het beroemde pak van Superman, zoals gedragen door Christopher Reeve. Traceer je ogen langs het pak uit de film en je zult zien dat het op elke manier overeenkomt met het strippak. Zelfs de kleinste details, zoals de riemlussen, hoe de halslijn de ingestopte cape ontmoet, en de lengte van de cape, zijn perfect.

Als het 100% trouw wilde zijn, dan kwam het op de meest minuscule manieren tekort. De laarzen springen een beetje uit, omdat de chevronvorm die in de tops is gesneden heel subtiel is in de strips, terwijl hun vorm in de film ze bijna zigzag maakt. De kleuren van de film zien er ook een beetje uit. Vergeleken met het heldere, levendig gekleurde pak dat in de strips te zien was, was het pak dat Reeve droeg een beetje saai.

De verschillen tussen Reeve's über-trouwe pak en het ultramoderne pak dat nu door Henry Cavill wordt gedragen, roepen de vraag op: is een perfect nagebouwd stripboekpak echt de meest ideale manier om een ​​superheld in live-actiefilm te realiseren? Het hangt waarschijnlijk af van het pak, maar de nostalgische aanbidding die veel fans hebben voor Reeve's Superman verandert niets aan het feit dat zijn pak gewoon niet vleiend is.

3 Het vinkje

In stripboeken, tekenfilms en live-tv, is de grote blauwe held van Ben Edlund door de jaren heen op verschillende manieren afgebeeld. Soms is hij volledig absurd, een gevaarlijke goofball die goed bedoelt maar zich niet bewust is van de schade en complicaties die hij veroorzaakt. Andere keren is hij een kinderlijke maar enthousiaste held, iemand die van actie houdt, maar helemaal uit zijn diepte raakt in sociale situaties.

Wat zijn scheve motivaties of eigenzinnige gedrag ook is, één ding dat hij nooit zonder heeft gezien, is zijn blauwe pak. Het kostuum van de teek is nooit echt uitgelegd. Is het een pak? Is het onderdeel van zijn anatomie? De antennes lijken te zijn; hij ervaart pijn als ze beschadigd zijn. Maar wat die outfit ook is, het moet vrij eenvoudig te vertalen zijn naar live actie. Het is gewoon een blauw pak.

De live-actiereeks uit 2001 speelde een perfect gegoten Patrick Warburton als het titelpersonage en stopte hem in een schuimrubberen pak dat was gebeeldhouwd en nauwsluitend. Het was het stripboek tot leven gebracht, een bijna perfecte re-creatie in elk opzicht. De enige merkbare verschillen zijn te vinden op zijn gezicht en zijn voeten. De stripversie heeft een ingebouwd masker over zijn ogen; dit werd weggelaten uit de show om de gezichtsuitdrukkingen van Warburton beter te laten zien. Het pak van de strip had ook tenen, wat bewijs leverde voor de anatomietheorie, maar het kostuum van de tv-show was duidelijk gemodelleerd als schoenen (en platformschoenen ook!).

Het plastic ogende, vreemd gestructureerde pak gedragen door Peter Serafinowicz op de nieuwe Amazon live-action-serie is niet zo goed ontvangen door fans, hoewel zijn kijk op het personage wel is.

2 Rorshach

Ondanks de obsessie van Zack Snyder met donkere, gedempte kleuren, slaagde hij er grotendeels in om een ​​trouwe versie van Watchmen voor het grote scherm te maken. De film heeft zijn voor- en nadelen, maar je kunt de regisseur niet verwijten hoe hard hij de strip tot leven probeerde te brengen. Veel foto's uit de film werden ingelijst en verlicht precies zoals hun overeenkomstige panelen in de strip.

Maar de kostuums van de film zijn wisselvallig. Fans haten het Ozymandias-kostuum snel (en terecht; het heeft het doel volledig gemist), en een paar van de anderen hadden vrijheden in hun interpretatie. Maar het kostuum dat Jackie Earle Haley droeg, was perfect. Het is perfect: de hoed, het masker, het shirt, de met vuil bevlekte regenjas, de schoenen, de handschoenen. En hoewel je nauwelijks op de foto kunt komen, heeft het filmkostuum inderdaad een krijtstreepbroek. De pièce de résistance was hoe het gezichtsmasker veranderde en veranderde toen Haley bewoog. Het was CGI, maar het was cool.

Als het gaat om nauwkeurige vertalingen van strips naar films, is het moeilijk om Rorschach te overtreffen.