Star Wars blaast nu misschien ieders sociale media feeds op, maar het is niet de enige beruchte science fiction-serie die er is. Star Trek heeft net zo hondsdolle (zo niet meer) van een fanbase.
Met meer dan 700 afleveringen verspreid over 31 seizoenen van zeven verschillende series, en niet te vergeten de 13 verschillende Star Trek-films die door de jaren heen debuteerden, is er voor iedereen iets om van te houden. Voeg daar de enorme cast met grote Hollywood-sterren over meerdere generaties aan toe, en het is geen wonder dat Star Trek met succes bliksem in een fles heeft gevangen.
Maar wat als de dingen anders waren geweest? Wat als we de beruchte kapitein Picard nog nooit hadden ontmoet? Wat als Wesley Snipes had durven gaan waar nog nooit iemand was geweest? Wat als de show progressiever was geweest dan hij was? Hoe zou onze popcultuur onherstelbaar zijn veranderd?
We zullen misschien nooit de antwoorden op die vragen weten, we hebben op zijn minst een idee van hoe anders een van de meest geliefde series van de franchise bijna was.
Stakingen van de schrijver, vete's en intense lichaamsgeur - er leek geen einde te komen aan de obstakels die grote veranderingen in de potentiële verhaallijnen van The Next Generation dwongen.
Hier zijn de 15 WaysStar Trek: de volgende generatie was bijna heel anders.
15 Gene Roddenberry Super wilde kapitein Picard of Patrick Stewart niet
Star Trek-maker Gene Roddenberry vond Patrick Stewart niet leuk. Dat is eigenlijk vrij licht gezegd. Star Trek-maker Gene Roddenberry haatte Patrick Stewart.
Hij wilde niet dat Stewart Captain Picard speelde, hij wilde zelfs niet dat hij auditie deed voor de rol. De maker beschreef Stewart beroemd als zowel "te oud als te kaal" om de iconische kapitein te spelen.
Roddenberry duwde zwaar naar Yaphet Kotto om de kapitein van het schip te spelen. Hoewel we ons de Next Generation niet kunnen voorstellen zonder de duivelse glimlach en het eindeloze gevoel van plezier van Stewart, maar het is moeilijk om hierover met Roddenberry te discussiëren.
Als Kotto in de rol was gegoten, zou hij de Star Trek-franchise decennia eerder hun eerste zwarte kapitein hebben gegeven. Daar is gewoon niets mis mee.
14 De show had bijna twee gay personages
Schrijver David Gerrold vond dat de wereld lang genoeg was gegaan met LGBTQ + -vertegenwoordiging in science fiction en hij wilde The Next Generation gebruiken om dat te veranderen.
Hij had zich zorgen gemaakt dat Roddenberry tegen het idee zou zijn, maar was aangenaam verrast door de enthousiaste reactie van de showrunner. Roddenberry was het volledig eens met Gerrold en lobbyde hard om twee homoseksuele personages in de show te plaatsen.
Gerrold was zover gegaan om een aflevering te plannen die dun was versluierd met een AIDS-allegorie waarin de geschiedenis van de relatie van een homopaar terloops en zonder fanfare zou worden besproken.
Helaas zou de aflevering een punt van discussie worden voor de bemanning, waarbij sommige gelovige kijkers beledigd zouden zijn door de progressieve inhoud, en werd uiteindelijk uit het script verwijderd.
13 Gene Roddenberry dacht dat er te veel vrouwelijke personages waren
Ondanks de ongelooflijk progressieve wens van Roddenberry om een niet-blanke kapitein de Enterprise te laten leiden en gay-verhaallijnen in de show op te nemen, was de showrunner ongelooflijk gesloten in andere gebieden … vooral vrouwen.
Volgens Deanna Troi-portretster Marina Sirtis werd ze bijna ontslagen uit de show omdat Roddenberry gewoon het gevoel had dat er "teveel vrouwen" rond de set hingen.
Ondanks het feit dat Troi enigszins een cultfavoriet werd, was haar personage de eerste vrouw op het hakblok. Gates McFadden genoot werkzekerheid als scheepsarts, een noodzakelijke klus.
Denise Crosby had de rol van beveiligingschef bij lockdown, een andere klus die essentieel is voor de werking van het schip. Roddenberry vond dat de bemanning zonder een psycholoog kon, waardoor Sirtis gedurende seizoen 1 in een constante staat van angst bleef.
Troi stak het uit en Sirtis zou uiteindelijk de enige originele vrouw worden die in de show bleef.
12 Yar en Troi geschakelde actrices
Ondanks de spanning (en pure paniek) die Sirtis in het eerste seizoen heeft moeten doorstaan, moet ze haar gelukssterren hebben bedankt dat de dingen zijn verlopen zoals ze deden.
In een alternatief universum zou het McFadden kunnen zijn die de rol van het token vrouwelijke personage won. Aanvankelijk deden McFadden en Sirtis auditie voor tegenovergestelde rollen.
De execs waren ongelooflijk onder de indruk van beiden, maar ze vonden dat ze gewoon niet helemaal perfect pasten. Ze vroegen de actrices om opnieuw binnen te komen en auditie te doen, dit keer voor de rollen die ze uiteindelijk zouden gaan bewonen.
Hoe zouden de dingen anders zijn geweest als Sirtis en McFadden in hun oorspronkelijke rollen waren beland? Zou het schip hun arts met Sirtis in de rol hebben behouden? Of was de psycholoog altijd voorbestemd om een integraal onderdeel van de serie te worden? We zullen het nooit weten.
11 Troi werd bijna vervangen door Seven of Nine
Nee, Seven of Nine was geen personage van de volgende generatie, maar ze had het kunnen zijn. Star Trek: Voyager en Star Trek: The Next Generation overlappen elkaar door een aantal jaren.
Toen Sirtis in onderhandeling ging voor de tiende Star Trek-franchisefilm, Star Trek: Nemesis, kreeg ze een sterke herinnering dat er grotere vrouwelijke sci-fi-personages tot haar beschikking stonden.
De studio weigerde Sirtis de beloning te geven die ze wilde, dus ze dreigden haar te vervangen door de toenmalige rijzende ster Jeri Ryan, die Seven of Nine speelde op Voyager.
Ondanks haar intense angst om haar baan te verliezen in de beginjaren van de serie, voelde Sirtis zich op dit moment op haar gemak in haar werkzekerheid en deelde de studio mee dat Ryan de film nooit voor zo weinig geld zou overwegen.
10 Patrick Stewart kreeg bijna de hele cast ontslagen
Patrick Stewart is een grillige sprite, maar dat betekent niet dat hij zijn kunst niet serieus neemt. In de vroege seizoenen van The Next Generation was Stewart een taskmaster, die de rest van de cast losliet als ze een beetje te dom en relaxed werden tijdens het filmen. Dat weerhield hem er echter niet van om van tijd tot tijd zijn eigen werk te weigeren.
Stewart weigerde absoluut een vroege seizoen 2-regel te zeggen, showrunner Maurice Hurley verloor het. Zijn onmiddellijke reactie was: "Vuur ze allemaal af." Ja, niet alleen was Stewart's taak aan de lijn, Hurley was bereid om de hele cast te verwijderen en ze allemaal te vervangen.
Toen ontmoette hoofd van Paramount Television, John Pike, Stewart voor de lunch en verdubbelde de dreiging van het ontslaan van de iconische acteur en Stewart gaf toe.
9 George RR Martin schreef bijna voor de show
Het is moeilijk om het nu te geloven, gezien het waanzinnig ongekende succes van Game Of Thrones, maar het was ooit moeilijk voor George RR Martin om schriftelijke optredens te krijgen.
Ondanks dat hij verantwoordelijk was voor een van de meest populaire en iconische series in de televisiegeschiedenis, werd Martin volledig neergeschoten toen hij een baan als schrijver voor The Next Generation probeerde.
Het is niet zo dat Martin totaal ongekwalificeerd was, hij zat al geruime tijd in het vak en had de goed ontvangen reboot van The Twilight Zone in handen gehad.
Martin maakte de fatale fout door The Next Generation een sciencefictionreeks te noemen, die geen indruk maakte op een niet nader genoemde producent die vond dat hun kleine programma menselijke verhalen vertelde, geen sciencefiction. De fout van Martin heeft hem de baan gekost, maar het heeft zijn carrière zeker niet geschaad.
8 Een van de schrijvers wilde veel elementen van tijdreizen
Ondanks dat de producent van de show zijn duidelijke sciencefiction-wortels ontkende, wilde ten minste één schrijver nog harder in het slipje sturen. Brannon Braga gaf toe dat hij zich een beetje buiten zijn diepte voelde tijdens het schrijven van enkele meer traditionele afleveringen van de show.
Hij had heel veel elementen van tijdreizen en een beetje horror aan de show willen toevoegen. Ironisch genoeg heeft Braga zich rechtstreeks laten inspireren door The Twilight Zone.
Roddenberry weigerde tijdreizen voor de show toe te staan, hij beweerde dat ze te ongelooflijk waren en de goedgelovigheid van de show zouden ruïneren.
Om dit kleine probleem te omzeilen, introduceerde Braga de tijdlus, waarin personages gebeurtenissen opnieuw beleefden en Braga toestond te experimenteren terwijl ze trouw bleven aan Roddenberry's visie.
7 Een van de alternatieve universum-afleveringen had bijna een vervolg
Net als de verboden tijdreiselementen bood de aflevering "The Inner Light" de schrijvers van The Next Generation de mogelijkheid om te experimenteren met een alternatief universum.
In deze wereld leefde kapitein Picard een rijk en vol leven met zijn ware liefde, Eline, terwijl hij probeerde de vernietiging van een gedoemde planeet te stoppen voordat hij enkele minuten na zijn vertrek terug naar zijn realiteit werd gebracht.
"The Inner Light" -schrijver Morgan Gendel had gehoopt dat deze levensveranderende gebeurtenissen gedurende de hele serie met Picard zouden resoneren (hoewel ze dat nooit echt deden) en had zich zelfs durven voorstellen dat er ooit een vervolgaflevering zou zijn geweest. Picard zou zijn "vrouw" jaren later alleen zijn tegengekomen zodat ze hem helemaal niet herkende. Aw, verdrietig.
6 Veel gekke grote acteurs werden ooit beschouwd als de cast
Het is duidelijk dat de cast, de crew en de maker van The Next Generation veel andere plannen in gedachten hadden die nooit echt werden gerealiseerd. Een van die plannen was in het begin heel anders.
Ondanks dat Patrick Stewart zo gehaat werd door Roddenberry, stond hij altijd op de shortlist om Picard te spelen, maar Patrick Bauchau en Roddenberry's favoriete Yaphet Kotto werden ook zwaar overwogen.
Titanic-acteur Mark Lindsay Chapman was een "slot" voor Data, en Michael O'Gorman van Miami Vice leek Jonathan Frakes te verslaan voor Riker.
Terwijl LeVar Burton altijd de beste keuze was geweest voor Geordi LaForge (en terecht) had pictogram Wesley Snipes ten minste de lijst gekraakt. We kunnen ons niet voorstellen hoe anders deze show zou zijn geweest als deze daadwerkelijk tot stand was gekomen.
5 Patrick Stewart auditie om gegevens af te spelen
Hoewel Gene Roddenberry zijn best deed om te voorkomen dat Patrick Stewart aan de cast zou deelnemen, was hij door de producenten van de show genoeg van hem gehouden dat hij uiteindelijk werd gevraagd om auditie te doen voor niet één, maar twee verschillende delen.
Stewart had aanvankelijk auditie gedaan om de rol van Data te spelen, maar de producenten vonden dat hij veel geschikter was om de kapitein te spelen en haalde uiteindelijk Roddenberry over om hem een echte kans te geven.
Stewart wilde aanvankelijk niets te maken hebben met de rol van Picard, maar zijn agent overtuigde hem. The Next Generation zou een volkomen mislukking zijn, aangezien de voorganger van de serie was geannuleerd en de films minder dan populair waren. Hij stemde ermee in de baan aan te nemen onder de valse pretentie dat het tijdelijk zou zijn.
4 Kapitein Picard had bijna een heel zwaar Frans accent
Dit is misschien wel het raarste dat ooit in Star Trek: The Next Generation kan worden overwogen. Het lijkt niet zo schokkend als je echt stopt met nadenken over zijn naam, Jean Luc Picard, maar ja, de kapitein was Frans. Als je heel goed kijkt, merk je misschien dat de Franse wortels van Picard nog duidelijker zijn dan ze misschien lijken.
De producenten waren het er echt niet mee eens als Stewart Picard zou uitbeelden met een Frans, Brits of Amerikaans accent … dus vroegen ze hem om met alle drie een lezing te doen.
Stewart reciteerde de iconische regel "Space, the final frontier" met de gewenste accenten, maar de Franse invalshoek werd uiteindelijk weggelaten. Het gerucht gaat dat je nog steeds de Fransen door kunt horen bloeden in Stewart's optreden van tijd tot tijd.
3 Riker werd bijna vervangen door een alternatieve versie van zichzelf
Ondanks dat hij zo ver op de lijst van potentiële Rikers en de vluchtige werkplek in het algemeen staat, liep Jonathan Frakes nooit echt het risico zijn baan te verliezen. In feite hielden de schrijvers zoveel van hem dat ze een tweede creëerden. ik
Na een gek ongeluk met een verlaten buitenpost en een stralend ongeval, werd per ongeluk een Riker-kloon gecreëerd en de twee luitenant-commandanten kwamen uiteindelijk persoonlijk samen.
De tweede Riker, Tom, zou van tijd tot tijd blijven verschijnen in de show. Daten met de ex-vriendin van Riker, Troi, en Frakes de kans geven om te pronken met zijn diverse acteerkarbonades.
De dingen waren echter bijna heel anders, voor een tijd overwogen de schrijvers Riker volledig te vervangen door Tom, een beetje zoals de vele, vele Harrison Wells die door Star Labs van Flash flitsen.
Helaas lag er al een hele tijd een Star Trek-film op tafel en de schrijvers besloten dat ze het complot niet zozeer konden opschudden met een film om de hoek.
2 Ze veranderden alleen de kostuums omdat de acteurs erom vroegen
In het begin was er Spandex. Voor de eerste paar seizoenen van The Next Generation waren de kostuums ellendige Spandex-onesies die de cast voortdurend erg ellendig maakten.
Het materiaal zou constant op de acteurs rijden, waardoor de beruchte uniforme aanpassingsvaardigheden van Picard ontstonden. Maar erger nog, de Spandex rook echt vies.
De filmset was heet, waardoor de acteurs zweet en de Spandex zou elk laatste beetje geur absorberen. Zelfs het schoonmaken van de kostuums deed weinig goed, omdat het materiaal de geur van de reinigingsvloeistoffen zou behouden.
De cast had eindelijk genoeg van hun vreselijke get-ups en drukte kostuumontwerper Bob Blackman om hun kostuums te herzien voor een aangenamere acteerervaring. Hij was meer dan blij om te verplichten en de modegeschiedenis werd herboren.
![Generaties: Iron Man ziet Tony Stark overnemen als [SPOILER]](https://images.celebritybriefs.com/img/comics-news/0/generations-iron-man-sees-tony-stark-take-over.jpg "Generaties: Iron Man ziet Tony Stark overnemen als [SPOILER]")
