Hoewel ze niet langer uitgezonden waren, waren cartoons op zaterdagochtend een nietje in de Verenigde Staten. Al generaties lang was de traditie van kinderen die vroeg wakker werden, een kom ontbijtgranen schenken en neerploffen voor hun favoriete geanimeerde programma's niet alleen een gewoonte, maar ook een lucratieve onderneming. Bedrijven zoals Hanna-Barbera, DiC, Murakami-Wolf, Filmation en nog veel meer hebben bankzaken gemaakt, niet alleen door cartoons te maken voor grote netwerken, maar door speelgoed, lunchemmers, T-shirts en meer te verkopen.
Naarmate de jaren verstreken, begonnen de bedrijven niet alleen nieuwe tekenfilms te maken, maar ook te zoeken naar andere franchises die ze konden aanpassen in nieuwe, succesvolle geanimeerde eigenschappen. Uiteindelijk leidde deze wanhoop naar inhoud ertoe dat een aantal zeer vreemde producten de cartoonbehandeling kregen. Grote films, tv-shows, stripboeken, sportteams en zelfs horrorfilms werden aangepast in tv-shows voor kinderen. Uiteindelijk zorgde dit voor een aantal zeer rare inhoud die mogelijk een groot deel van onze jeugd heeft beïnvloed en ons heeft vervormd tot de mensen die we vandaag zijn.
15 The Dukes (Dukes of Hazard)
Tot het vierde seizoen was The Dukes of Hazard een ratings juggernaut voor CBS. Vanwege monetaire meningsverschillen met de acteurs die de hoofdpersonages van Bo en Luke (John Schneider en Tom Wopat) spelen, werden de hoofdpersonages voor het vijfde seizoen vervangen door de slechte facsimiles van de originelen. Coy en Vance Duke (Byron Cherry en Christopher Mayer) waren twee andere neefjes van Jesse die nog nooit eerder waren genoemd vóór hun introductie. Als zodanig zakte het aantal kijkers af en de show krabbelde om zijn fans te behouden.
Helaas was dit ook dezelfde keer dat Hanna-Barbera de geanimeerde tegenhanger van de serie The Dukes introduceerde, die nu gedwongen was om Coy en Vance op te nemen in plaats van de beter gewaardeerde personages. Het uitgangspunt van de show was dat de Duke Boys een wereldwijde race voerden met Boss Hogg en Sheriff Rosco P. Coltrane voor prijzengeld dat de goede jongens hoopten te gebruiken om de boerderij van oom Jesse van de afscherming te redden. Zoals de norm was voor geanimeerde spin-offs, toonde de cartoon een vreemd bovennatuurlijk element en nam concepten zoals piraten, schatkaarten en de lamp van Aladdin in de mix op.
Na het heronderhandelen van hun contracten, de personages van Schneider en Wopat, hebben Bo en Luke onmiddellijk hun mindere tegenhangers vervangen in de eerste aflevering van seizoen 2. Hoewel de voice-over in de opening van seizoen twee Bo en Luke vermeldt, wordt er geen aandacht besteed aan de plotselinge verandering van personages in de show.
14 Clerks: The Animated Series
Dit is de eerste show op deze lijst die is gebaseerd op een film die volledig ongeschikt is voor kinderen, maar in tegenstelling tot veel van de anderen was dit opzettelijk gemaakt voor een meer volwassen publiek. Gebaseerd op de film Clerks uit Kevin Smith uit 1994, volgt de cartoon de kerngroep van ouder wordende slackers, waaronder Dante, Randal, Jay en Silent Bob. Omdat het een cartoon was en op ABC werd uitgezonden, mochten het duo van Jay en Silent Bob niet langer drugs verkopen en werden ze in plaats daarvan verbannen naar vuurwerk buiten de Quick Stop. Achteraf is het vreemd dat ABC uiteindelijk slechts twee van de afleveringen uitzond (niet in orde) omdat ze aanvankelijk zo enthousiast over de serie leken dat ze het een reclamespot van 30 seconden gaven tijdens de 2000 Super Bowl.
Nu een nietje in shows gemaakt door Adult Swim, ging de show naar een aantal zeer vreemde, surrealistische plaatsen. Ongewone personages, gekke verschuivingen in animatiestijl en absurdistische humor zijn slechts enkele van de concepten waarmee tijdens de serie wordt gespeeld. Het beste voorbeeld hiervan is dat, ondanks het feit dat er slechts twee afleveringen zijn, de hilarische "Aflevering 2: De Clipshow waarin Dante en Randal zijn opgesloten in de vriezer en sommige van de grote momenten in hun leven onthouden" gebruik maakt van de tv-trope van de clipshow, waarin fragmenten van eerdere afleveringen worden opgeroepen en opnieuw worden gebruikt om een goedkopere aflevering te produceren.
Een van de laatste grappen in de laatste aflevering bevat een prik die, hoewel geschreven door David Mandel (die Family Guy bashen in het commentaar), aantoonbaar de basis legde voor Seth MacFarlane om een aantal jaren onder de gordelstoten bij Smith te nemen. In Aflevering 6 ontmoeten Dante en Randal hun makers en MacFarlane stormt de schrijverskamer binnen met een ongelooflijk stom idee terwijl ze een boek dragen dat hij heeft geschreven met de titel "Hoe teken ik cartoons te schrijven".
13 Godzilla (1978)
Nog een andere verbazingwekkend verbazingwekkende aanpassing die Hanna-Barbera ons heeft gebracht. Tijdens het zoeken naar nieuwe personages om te animeren, kwam Joseph Barbera op het idee om een licentie te verlenen voor Godzilla. Toen NBC echter geïnteresseerd raakte, drongen ze erop aan het verhaal te verlichten. Bovendien, volgens Barbera zelf, stond de afdeling standaarden en praktijken van het netwerk erop dat Godzilla geen vuur naar mensen zou ademen of gebouwen en auto's zou verpletteren, wat in wezen alles is wat karakter staat bekend om. Geconfronteerd met het bouwen van een show nu alleen op een naam en afbeelding, bedacht hij het veel gehate karakter van Godzooky, een gekke, wimpy neef van Godzilla die altijd bezig is met hijinks.
In de show reist Godzooky met een team van wetenschappers aan boord van de Calico (een draagvleugelboot) en hangt rond met zijn beste vriend, een kind genaamd Pete. Zonder het achtergrondverhaal te kennen (niet vermeld in de show) zou je je afvragen waarom Godzilla constant in de buurt van het schip reist en bij zijn minste bevlieging ooit on-call blijft. Volgens publiciteitsmateriaal op dat moment redde de bemanning Godzooky ooit van een koraalrif, waardoor Godzilla voor altijd in hun schulden bleef. Elke aflevering nam een vijandig monster uit de catalogus van Godzilla en legde het af tegen de bemanning van het schip.
12 Het is Punky Brewster
In 1985-1986 was Punky Brewster het vlaggenschipprogramma van NBC voor televisie op zondagavond. Het programma ging over een jong meisje genaamd Punky (Soleil Moon Frye) opgevoed door een oudere pleegvader Henry (George Gaynes). Tijdens de eerste run van twee seizoenen had NBC's productiechef Brandon Tartikoff (die het personage Punky noemde naar zijn verliefdheid in de kindertijd) zoveel vertrouwen in het programma dat tijdens het eerste seizoen een cartoon-spin-off werd gecreëerd.
Het is Punky Brewster met alle hoofdpersonages van de show en werd geuit door de originele acteurs, maar introduceerde een vreemd magisch element dat niet aanwezig was in de televisieshow. Dit was grotendeels te danken aan de introductie van het personage Glomer, een magische Gopher uit de stad Chaundoon, die Punky en haar vrienden overal op de planeet kon vervoeren zoals hij wilde. Het introduceren van magie in de al bestaande wereld van Punky Brewster, vooral toen de show nog in de lucht was, was een nogal vreemde beslissing. De show liep twee seizoenen, met 26 afleveringen en werd geannuleerd samen met zijn live-action tegenhanger in 1986. De hoofdshow leefde echter voort met nog twee seizoenen die rechtstreeks naar syndication gingen.
11 The Jackson 5ive / The Osmonds
Ja, het zijn twee afzonderlijke shows, maar ze hebben veel gemeen met elkaar. Afgezien van het voor de hand liggende feit dat beide draaien om muzikale families, werden beide ook gemaakt door Rankin / Bass. Dit betekende dat beide shows een ongelooflijk vergelijkbare animatiestijl en inhoud hadden. Bovendien liep The Jackson 5ive van 11 september 1971 tot 14 oktober 1972 en The Osmonds liep van 9 september tot 30 december 1972 op ABC. Dit betekent in wezen dat de show van The Osmonds de Jacksons heeft vervangen. Het grootste verschil tussen de twee zou moeten zijn dat de Jacksons hun stem niet aan het project bijdroegen, terwijl The Osmonds dat wel deed.
Stemacteren was niet het enige dat The Osmonds-show deed opvallen op het gebied van kwaliteit - hun muzikale uitvoeringen deden dat ook. Tijdens deze secties werden goed gebruikte silhouetten getoond bij het uitvoeren van de nummers in plaats van het gebruik van typische animaties. Volgens storyboard-kunstenaar Don Duga gebeurde dit via computers, waardoor de show een van de eersten was met CGI.
Dat wil niet zeggen dat The Jackson 5ive niet zonder zijn verdiensten is. De show staat bekend om het helpen wegnemen van raciale barrières in de vroege jaren 1970, omdat het een van de eerste netwerkafbeeldingen van een zwarte familie was, evenals de aandringen van animatieregisseur Bob Balser dat de show geen toevlucht neemt tot goedkope, stereotiepe humor.
10 Harlem Globetrotters / Super Globetrotters
In de jaren zeventig en tachtig zag zowat elke franchise met een vermoeden van populariteit in een cartoon veranderd, en The Harlem Globetrotters waren niet anders. Van 1970-1972 werden twee seizoenen met een geanimeerde versie van het beroemde trick-basketbalteam geproduceerd en uitgezonden op CBS. Hoewel de show volledig gebaseerd was op een ongelooflijk formeel uitgangspunt dat alle kwesties met elkaar konden worden verzoend door een spelletje basketbal, staat het bekend om het overschrijden van raciale grenzen als de eerste zaterdagochtend-cartoon met een voornamelijk Afro-Amerikaanse cast van personages. Nadat de show was geannuleerd, kwamen verschillende hoofdpersonen later terug in afleveringen van The New Scooby Doo Movies.
Super Globetrotters is een meestal afzonderlijke serie, maar heeft verschillende overdrachtskarakters en stemtalenten van het origineel. Deze nieuwe incarnatie neemt de show mee naar heel bizar territorium. De Harlem Globetrotters zijn nu undercover superhelden die opnieuw de wereld rondreizen om schurken uit te dagen voor een potje basketbal om hun snode daden te ondermijnen. Ze vervoeren zichzelf naar hun heldhaftige alter ego's door een magisch kluisje in te gaan en hun bestellingen te krijgen van een antennesbasketbal in de lucht. Sommige van hun vaardigheden zijn onder meer morphing in water, het trekken van "gizmos" uit hun haar en veranderen in een menselijk stuk spaghetti.
9 Tabitha en Adam and the Clown Family (Bewitched)
In wat de meest bizarre pogingen zijn om van een geliefde serie een cartoon te maken, is dit een geanimeerde film die voortkomt uit het tv-programma Bewitched. Hoewel de meesten zich de dochter Tabitha van Samantha en Darrin herinneren (die in 116 afleveringen verscheen), herinneren veel minder aan hun zoon Adam (die pas in 24 verscheen). Het uitgangspunt van de film concentreert zich op de nu tienerbroers en -zussen die drie weken naar het huis van een familielid reizen, om vervolgens te ontdekken dat hun neven en nichten lid zijn van een circusattractie / rockband bekend als The Clowns. Een kwaadaardige tovenaar wil echter het circus overnemen en de carrière van The Clowns verkorten. Het is aan Tabitha en Adam om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurt zonder zichzelf bloot te stellen als magisch.
Tabitha en Adam and the Cloud Family zijn slechts één keer uitgezonden op ABC (12/2/72) en is gemaakt door Hanna-Barbera. Hoewel melding wordt gemaakt van hun bekendere ouders, worden ze nooit gezien en niemand van de live-actie-voorganger heeft zijn stem aan de productie geleend. Uiteindelijk werd de kortstondige serie Tabitha in gebruik genomen en geconcentreerd op het leven van de zuster, terwijl Adam (die zonder reden geen warlock meer is) zijn zus probeert te krijgen zich af te keren van de hekserij van hun moeder.
8 Mijnheer T
De presentatie van een veel vriendelijkere versie van Mr.T dan kostbaar was getoond in Rocky III en The A-Team, de cartoon gericht op een groep reizende gymnasten waarvan hij de coach was. Elke aflevering werd geboekt met live-action beelden van Mr. T die de camera toesprak. De show begon met het feit dat hij het publiek het dieptepunt van het verhaal liet ontvouwen, en het eindigde met hem over de moraal die eraan kon worden ontnomen. De show modelleerde losjes op Scooby Doo, waarbij het team verstrikt raakte in een mysterie dat moest worden opgelost, ongeacht waar ze heen gingen.
De show duurde 30 afleveringen en liep op zaterdagochtend op NBC van 1983-1986. Het is grotendeels memorabel vanwege het vroege werk van veel toekomstige notabelen, zoals Paul Dini (Batman TAS) en Phil LaMarr (MadTV), evenals legendes Jack Kirby en Neal Adams. Bovendien was de show een van de eerste licenties van Adult Swim voor herhalingen 's avonds laat en was een enorme inspiratie voor hun huidige show The Mike Tyson Mysteries.
7 Hammerman
In wat waarschijnlijk de meest obsceen narcistische cartoon is om deze lijst te maken, had rapper MC Hammer zijn eigen cartoon in 1991. Voor een show van 23 minuten leek Hammerman elke gelegenheid te benutten om zo weinig mogelijk animaties te presenteren. Van de introductie van 1:13 minuten waarin Hammer de oorsprong van de hoofdrolspelers te veel verklaart, tot de opening van de live-actie die volgt, waarin de echte kunstenaar de cartoon samenvat die gaat volgen, dit is waarschijnlijk de minst geanimeerde zaterdagochtend cartoon van altijd.
Het uitgangspunt van de show is een magisch paar pratende schoenen waarmee de drager een superheld kan worden. Nadat het ouder wordende personage 'Gramps' te oud is geworden voor het heldenleven, geeft hij de schoenen door aan een lokale jeugdcentrummedewerker genaamd Stanley. Aan het einde van de show praatten de magische schoenen met de kinderen en instrueerden ze hoe ze een beter leven konden leiden. Omdat MC Hammer notoir een klaproos, schone rapper was, ging de show in op verschillende sociale problemen, zoals graffiti en respect voor de ouderen.
Hoewel geannuleerd na 13 afleveringen, ontving de show drie VHS-releases. De afleveringen omvatten "Defeated Graffiti", "Rapoleon" en "Winnie's Winner".
6 nieuwe kinderen on the Block
In de vroege jaren 90 was New Kids on the Block de heetste jongensband die er was. De licentiëring van hun afbeeldingen verdiende miljoenen en miljoenen dollars, waarmee ze hun aandacht vestigden op alles, van trapper-keepers tot T-shirts, tot hun eigen cartoon. Elke week, gedurende veertien weken, introduceerde de band een nieuwe aflevering van de serie aan hun legioenen volgers. Ondanks hun verschijning in de intro, stemde de band de personages in de show niet echt uit. Af en toe verschijnen bandleden ook willekeurig in beelden gedurende de show, dit was naar verluidt vanwege fouten in de animatie die werd ingeleverd en omdat ze geen tijd hadden om ze te repareren.
De show concentreerde zich op de band die over de hele wereld tourde met hun geldhongerige manager en de tegenslagen die daaruit voortvloeien. Vreemd genoeg was het karakter van de manager eigenlijk gebaseerd op de feitelijke maker en producent van de band, Maurice Starr. Na de eerste run op ABC werd het opgepikt door het Disney Channel en de volgende twee jaar opnieuw gebruikt.
5 winkeltje
Volg dit: Little Shop is de cartoonaanpassing van de film Little Shop of Horrors uit 1986, een aanpassing van het muzikale toneelstuk uit 1982, een aanpassing van de Roger Corman-film uit de jaren 60. Hoewel alle eerdere versies van de franchise een plant hadden gebruikt die gruwelijk mensen opeet om te voeden, werd deze versie van de plant getemd en gaf in plaats daarvan de voorkeur aan voedingsmiddelen zoals triple pepperoni-pizza's met ansjovis. Zoals met veel programma's uit de vroege jaren 90, werd rap in de show geïntroduceerd om het hip te maken voor de kinderen. Dit resulteerde in de plant (Audrey Jr, aangeduid als Junior) die af en toe muzikale nummers leverde terwijl hij Seymour door de aflevering leidde. Het andere grote verschil is dat Seymour en Audrey tot tieners verouderd zijn voor de animatie.
Het centrale uitgangspunt van de show draait om de verliefdheid van Seymour op Audrey, waarbij de plant aanbiedt om haar te helpen verliefd op hem te worden als hij het helpt te ontsnappen. Het programma werd dertien afleveringen op Fox uitgezonden en werd geproduceerd door Marvel Productions en Saban. Eerder werd gemeld dat Frank Oz op het idee kwam om de tv-show in een cartoon aan te passen na het mislukken van een prequel van de film uit 1986 aan Warner Brothers.
4 Mork & Mindy / Laverne & Shirley / Fonz Hour
Zelfs met zowel Mork & Mindy als Laverne & Shirley spin-offs van Happy Days, en alle drie series met crossover-afleveringen met elkaar, konden maar weinigen zich voorstellen dat ze later zouden worden gecombineerd tot een cartoon van een uur lang. In plaats van een volledig origineel concept, waren verschillende van deze shows al aangepast in animatie. Tijdens seizoenen 8-10 van Happy Days (1980-82) was de show afgewisseld met de tijdreizende cartoon The Fonz and the Happy Days Gang, terwijl tijdens de 7e - 8e seizoenen (1981-82) van Laverne en Shirley, het bezit was aangepast in Laverne & Shirley in het leger.
De show, die een seizoen liep van 1982-83, bestond eigenlijk uit twee cartoonsegmenten: een waarvan Mork en Mindy als tieners werden gekenmerkt, en een waarin de Fonz een legermonteur was geworden, en in wezen lid werd van de reeds gevestigde cartoon Laverne en Shirley. Alle leden van de cast werden geuit door hun echte tegenhangers, behalve de rol van Shirley (vanwege actrice Cindy Williams die de rol vroeg in het 8e seizoen van het programma stopte).
Zoals bij de meeste cartoon-spin-offs van de dag, bevatte de show vreemd genoeg het concept van griezelige pratende dieren. De personages van Laverne en Shirley maakten hun supervisor voortdurend van streek, een sergeant van een varkensboor genaamd "Squealy" terwijl de sidekick van The Fonz "Mr. Cool '(die kostbaar was verschenen in TFatHDG) was een antropomorfe hond met een nogal verontrustende stem. Hoewel de show 26 afleveringen ging, werden slechts 8 segmenten geproduceerd met Laverne, Shirley en de Fonz, en werden ze de rest van het seizoen herlezen met nieuwe afleveringen van Mork & Mindy.
3 Aanval van de moordenaarstomaten
Hoewel het de naam ontleent aan de originele low-budget horrorparodie, is Attack of the Killer Tomatoes eigenlijk een aanpassing van het vervolg, Return of the Killer Tomatoes. Hoe vreemd het ook was voor Fox om een kinderprogramma te maken op basis van een spoof uit horrorfilms, de oorsprong van hoe het werd gemaakt, is veel vreemder. Een van de best beoordeelde afleveringen van The Muppet Babies is seizoen drie, "The Weirdo Zone" van aflevering drie. Fozzie vertelt de troep daarin een verhaal over zijn tijd bij de FBI (Funny Business Investigation) en de aanval van de domme tomaten. De aflevering bevat clips uit de originele film en verschillende geanimeerde tomaten die Fozzie moet afhandelen. Het succes van de aflevering leidde tot de financiering van het vervolg en het succes van het vervolg leidde tot de financiering van de cartoon spin-off.
De show was een rechtstreekse bewerking van RotKT, met veel van dezelfde personages uit de film en de stem van de legendarische John Astin in de rol van Dr. Gangreen (hij speelde ook professor Gangreen in de films). De animatieserie begint jaren na de eerste film, in een wereld waar tomaten nu illegaal zijn. Dit stopt echter niet de experimenten van Dr. Gangreen en hij wordt uiteindelijk in staat om tomaten te maken die mensen repliceren. Een van deze experimenten, een vrouw genaamd Tara, raakt uitgesloten van zijn werk, raakt bevriend met een jongen genaamd Tsjaad en het paar gaat op avontuur om de kwaadaardige wandaden van Gangreen te verstoren.
Verrassend genoeg houdt het eerste seizoen van de show nog steeds stand. Het is zelfreferentieel en steekt vaak plezier in zowel zichzelf als de low-budget oorsprong van de franchise. In een hilarisch, terugkerend stuk, breekt een personage genaamd "The Censor Lady" vaak de vierde muur tijdens scènes van geweld en instrueert de personages om te onthouden dat dit een cartoon voor kinderen is, niet de meer agressieve film.
2 De nieuwe avonturen van Gilligan / Gilligan's planeet
Hoewel het bloeide in syndicatie, werd Gilligan's eiland al na drie seizoenen geannuleerd. Ongeacht de spartelende beoordelingen van de show, pakte de show tegen het einde van het derde seizoen stoom op, waardoor CBS onofficieel een vierde groen licht gaf. Terwijl de acteurs op vakantie waren, kwam studiopolitiek tussenbeide en werd de show stilletjes weggegooid. De fanbase van de SS Minnow schreeuwde echter om meer, wat resulteerde in de filmfilm Cartoon The New Adventures of Gilligan uit 1974. Afgezien van Ginger (Tina Louise probeerde afstand te nemen van het personage) en Mary Ann (Dawn Wells speelde een reizende voorstelling tijdens de opname), kwam de hele cast weer bij elkaar en uitte de geanimeerde sitcom. De cartoon hing sterk af van hetzelfde soort situationele komedie als de live-actieversie, maar zag de toevoeging van Gilligan die zijn eigen sidekick kreeg, Snubby de aap.
Dit was echter niet genoeg om de dorst van Gilligan diehards te lessen en de cast (minus Tina Louis weer) herenigd voor een reeks films gemaakt voor tv waarbij de groep het eiland zag verlaten, er opnieuw op strandde en uiteindelijk veranderde naar een resort.
Nadat de derde en laatste film werd uitgezonden (met de Harlem Globetrotters in de hoofdrol), riepen er meer Gilligan en bedrijfkapingen op, met als hoogtepunt de Gilligan's Planet in 1982. Het concept van de show was eenvoudig, maar krankzinnig: hoewel de professor de wetenschap niet kon gebruiken om ze naar huis te brengen, was hij in staat om een raketschip te bouwen en ze de ruimte in te sturen waar ze op een bewoonbare planeet strandden. Vermoedelijk was Snubby de aap niet uitgenodigd op de raket omdat hij bijna onmiddellijk wordt vervangen door Bumper, een nieuwe buitenaardse sidekick terwijl ze landen. De show duurde dertien afleveringen.
