Nickelodeon is verantwoordelijk geweest voor veel van onze jeugdherinneringen: die vroege zaterdagochtend die The Fairly Odd Parents inhalen , of de nachten dat we onszelf kruipen over re-runs van Are You Afraid Of The Dark? Het was een kanaal waar kinderen op afstemden voor een aantal van de beste en gekste entertainment - van willekeurige, gekke tekenfilms tot met slijm gevulde familiespelletjes.
Helaas heeft Nickelodeon van tijd tot tijd ook hun aandeel aan blunders gehad, variërend van het teleurstellend middelmatige tot het gewoon ronduit gênante. Of het nu gaat om een spervuur van de nieuwe generatie van live-komedies op de middelbare school, een CGI-fest van krijsende buitenbeentjes of het lanceren van een bepaalde YouTube-ster in schande op televisie, het is duidelijk te zien dat sommige beslissingen van het netwerk hun publiek hebben gekrabd hoofden en - als gevolg van enkele van hun nieuwere creaties in de afgelopen jaren - het vertrouwen in het kanaal helemaal verliezen.
Hier zijn de nu geannuleerde shows die niet alleen de geleidelijke achteruitgang van de programma's van Nickelodeon in de afgelopen tijd hebben gemarkeerd, maar ook hebben aangetoond dat de "gouden jaren" van onze kindertijd misschien niet zo ongerept waren als velen misschien beweren.
Hier zijn de 15 ergste Nickelodeon-shows die je waarschijnlijk bent vergeten.
15 Mr. Meaty
Herinner je die show over twee muppet fastfoodmedewerkers die genoeg nachtmerrie-brandstof veroorzaakten om je jeugd te littekens? Als je de spookachtige herinnering tot op dit punt hebt begraven, ben je welkom voor de herinnering.
Mr. Meaty was een comedy-serie over twee tiener slackers die werkten aan een zielszuigende food court, gespeeld door een cast van gruwelijk uitziende poppen. Dit was waarschijnlijk de grootste klacht van het publiek over de serie - het ongelooflijk onaantrekkelijke karakterontwerp.
Tot zijn eer had de serie een unieke esthetiek en uitstraling, hoewel het voor een netwerk dat was toegewijd aan jonge kijkers, een nogal meer onzekere - in plaats van goedkeurende - respons opleverde. Het schrijven had soms ook momenten van 'zo bizar dat het vermakelijk was', hoewel velen ook vaak grotesk en grof waren, meestal terugvallen op grappen met een laag voorhoofd en scheet en grove komedie.
Als een reeks van al grillige fysieke verschijningen, deed de combinatie met deze categorie humor het niet goed voor de show. Bekritiseerd vanwege zijn vulgariteit, werd Mr. Meaty uiteindelijk uit het netwerk gehaald na een korte periode van slechts 20 afleveringen.
14 De X's
Als het concept van een misdaadbestrijdende familie die hun identiteit probeert te verbergen voor de echte wereld klinkt als een heel vertrouwd verhaal, komt dit omdat de meesten van ons dit verhaal al eerder hebben gezien. In feite beter gedaan - door Pixar Animations. Ooit The Incredibles bekeken?
De X's doen zo'n karig werk van het breken van nieuw terrein, dat het geen wonder is dat de serie werd geannuleerd na slechts 20 afleveringen. Ondanks een paar gerenommeerde stemacteurs onder hun riem - Tom Kane en Patrick Warburton - kon de show zichzelf niet redden van de vermoeiende verzameling oubollige grappen en saaie, flash-geanimeerde kunststijl.
Bovendien was een veelgehoorde klacht van de meeste kijkers dat het uitgangspunt zeer onorigineel was - het leek een afzetterij van Pixar's The Incredibles , behalve dat de familie een stel spionnen is en ze hebben geen geweldige van vorm veranderende baby.
Hoewel deze Nick-animatie zeker niet het ergste van het ergste was, was het ook niet zo geweldig om door velen te worden onthouden.
13 Butt Ugly Martians
Butt Ugly Martians was een vreemde, kortstondige CGI-animatieserie over drie blauwe aliens op een missie om andere planeten binnen te vallen voor hun slechte keizer, Bog. Ze vinden zichzelf op de planeet Aarde, raken gewend aan de cultuur van Amerikanen en beginnen hun plichten te verslappen.
Het concept van de serie had zeker voor wat vermakelijke televisie kunnen zorgen. De creatie van Michael Train was echter gewoon weer een typisch geval van 'interessante premisse, mislukte uitvoering', omdat de eigenlijke show zelf niet meer was dan een wanhopige puinhoop van domme dwaasheid - of dit nu in de personages, de verhaallijnen of muzikale nummers, inclusief het vermoeide themalied zelf.
Wat veel kijkers de neiging hebben om in hun kritiek op te wijzen, is ongetwijfeld armoedige animatie en stijl, met onhandig rigide karakterbewegingen, slechte bewerking en dodelijke houten uitdrukkingen. De algehele esthetiek van de serie leek meer op een student-kunstproject dan op een professioneel geproduceerde cartoon voor een populair kindernetwerk. Ze bleven tenminste trouw aan hun titel.
De show had uiteindelijk een geweldige serie van slechts drie maanden in de uitzending en werd al na 26 afleveringen geannuleerd.
12 Sanjay en Craig
Schrijvers voor veel van de animaties op deze lijst lijken het idee te hebben dat onbenullige grappen de hoogste vorm van komedie zijn, aangezien zoveel van de genoemde shows hun afleveringen met dergelijk materiaal hebben besmeurd.
Natuurlijk hebben we in het verleden een paar animaties gezien die erin geslaagd zijn om dit soort humor te lanceren - Ren en Stimpy , om een opmerkelijke te noemen - maar ditzelfde materiaal in Sanjay en Craig komt helaas af als gewoon verschrikkelijk grof, ontbrak veel van het entertainment dat zijn beter gedaane voorgangers hadden, op zijn minst.
Een show over een jongen genaamd Sanjay en zijn huisdierenslang Craig, de cartoon vertrouwde op een aanmatigende hoeveelheid inhoud met snot, kak, scheten en braaksel om lach te genereren - en meer dan een paar doelgroepen werden misselijk van het enorme aantal grove -out visuals en verhaallijnen.
In alle eerlijkheid wil dat niet zeggen dat de show geen markt vond die dit soort comedy echt waardeerde, omdat het eigenlijk drie seizoenen liep, met in totaal 60 afleveringen. Momenteel staat het echter op gebruikersbeoordelingen van 4, 6 / 10 op IMDb en een nog lagere score van 4, 4 op TV.com.
11 Hoe rock je?
How to Rock was Nickelodeons poging om een meer muzikaal ingestelde live-action sitcom te verzilveren, met een aspirant-popster genaamd Kacey Simon, gespeeld door singer-songwriter, Cymphonique Miller.
Ons verhaal begint op een middelbare school, waar een ooit populaire gemene meid genaamd Kacey uit haar voormalige meisjesband wordt getrapt (genaamd "The Perfs") voor het dragen van een beugel en een bril. Dat is inderdaad het belachelijk oppervlakkige uitgangspunt - en je kunt je alleen maar voorstellen welk effect dit zou hebben op de jonge vrouwelijke kijkers die dat specifieke beeld vertonen.
De verhaallijn wordt alleen maar kaasachtiger en oppervlakkiger als Kacey vecht om haar vroegere populaire status te herwinnen en zich bij een andere band genaamd 'Gravity 5' aan te sluiten terwijl ze een rivaal vormt tegen The Perfs. Toegegeven, de cast heeft muzikaal talent, maar wordt helaas overschaduwd door het clichéachtige en voorspelbare schrift.
De serie bevat ook je typische stereotypen van koekjessnijders, variërend van de symbolische domme blondine tot de knappe, ijdele mannelijke hoofdrol.
Over het algemeen oogstte de show niet de aantrekkingskracht die het nodig had om in de lucht te blijven en de laars in hetzelfde jaar van de release te krijgen.
10 Planeet glans
Nickelodeon-fans van vroeger herinneren zich een van de grootste geanimeerde hits van het netwerk, Jimmy Neutron.
Als een show waarin een jongensgenie en zijn mechanische hoektand draaien, nam de sci-fi-avonturenreeks zijn kijkers mee op een 20-minuten achtbaanrit van buitenaardse invasies, anders verkenningen en robots op zoek naar hun kleine Texaanse stad Retroville.
De makers van Jimmy Neutron hebben echt goud gevonden met zo'n goed geschreven animatie van slimme grappen en boeiende personageontwikkeling - hoewel hun deprimerende spin-off-serie, Planet Sheen, een heel ander verhaal was.
Planet Sheen nam in wezen alles wat zijn voorganger deed werken, en startte het rechtstreeks naar de dichtstbijzijnde prullenbak ten gunste van B-klasse versies van zijn geliefde personages (namelijk Sheen en Carl, van wie de laatste in deze show als een groene alien verschijnt), een absurd verdoofd script en een rasthema-nummer dat klonk alsof het slechts enkele seconden duurde om teksten te maken ("honden zoals kaas, koeien als apen" is slechts een klein fragment van dit in de maling nemen waardige deuntje).
Het spreekt voor zich dat iedereen die op zoek was naar een Jimmy Neutron- terugslag deze zeker niet zal vinden.
9 Fanboy en ChumChum
Fanboy en Chumchum waren weer een felgekleurd CGI-fest met twee mannelijke jongens verkleed als superhelden die rondgingen en chaos veroorzaakten voor iedereen in hun stad.
Deze typische formule zou goed werken voor een kinderprogramma - als het goed is gedaan, is dat het geval. Het publiek heeft grote successen geboekt met shows als SpongeBob SquarePants en Phineas en Ferb van Disney Channel .
Helaas voor deze is het concept gecrasht, verbrand en verscheurd door tal van netwerkkijkers die niet van kleuterschoolleeftijd en jonger waren. Met een beoordeling van 3, 2 / 10 op IMDb en een beoordeling van 2, 6 / 10 op TV.com, probeerden recensenten de serie te gebruiken als een mengelmoes van grove toiletgrappen, irritante karakters en irritant gekrijs dat ouders waarschijnlijk hetzelfde zou doen.
Verrassend genoeg kreeg de serie een beetje positieve ontvangst - met sommige critici die de show als "leuk" prezen en commentaar gaven op de kwaliteitsanimatie (waarvoor het een paar Emmy-nominaties kon achterhalen).
Ze bewaren de serie echter nog steeds niet als een van de meest raspende cartoons die op het netwerk zijn uitgezonden.
8 Glenn Martin DDS
Nadat Bill Cosby's flauwe animatie Fatherhood op Nite flopte, besloot het netwerk om een andere geanimeerde serie te proberen met het stop-motion "familie" -avontuur dat Glenn Martin DDS was.
Met een show over een tandarts die zijn familie meenam op een langlaufreis, besloten de makers in de voetsporen te treden van Cartoon Network's Adult Swim en probeerden de show naar een meer volwassen territorium te sturen.
De serie kreeg dus een flinke dosis raunch, zowel in de humor als in de beelden. Een van de meest opvallende looppoppen was een grove (en eerlijk gezegd onnodige) focus op de anus van de familiehond, die zich bezighield met zijn eigen aantal ongepaste kapsels.
Helaas werd Glenn Martin bekend (in de korte tijd dat hij in de ether zat) vooral vanwege dat: een sardonisch gekke Nick 'toon die weinig lachte. Het afmaken van zijn slappe, wanhopige grappen was zelfs een typisch sitcom-lachnummer, dat - als er iets was - slechts flagrant op de tekortkomingen in het schrijven wees.
Met een 48/100 rating op Metacritic en een 3.1 user rating op TV.com werd de show na twee levensloze seizoenen van het netwerk gehaald.
7 De kostwinners
The Breadwinners, een animatieserie met twee beste vrienden - antropomorfe eenden - die brood leveren voor de kost, heeft een uitgangspunt dat verrassend minder bizar klinkt dan wat de cartoon eigenlijk levert.
Als een hyperactieve, jeugdige achtbaan van absurde shenanigans, heeft elke aflevering zijn constante aandeel slechte woordspelingen, overdreven en overmatig gebruikte moppen en, vreemd genoeg, stockafbeeldingen in plaats van verschillende geanimeerde objecten of personages.
Het concept zelf is niet origineel, en speelt opnieuw in op de "twee vrienden die krankzinnige, onlogische avonturen beleven", maar draagt het met onaangename willekeur die geen humor of komische vindingrijkheid mist.
Het helpt ook niet dat het ontwerp van de personages zelf niet op eenden lijkt, en dat de serie vaak barstte in hiphop-achtige muzikale nummers die repetitief irritanter klinken in plaats van vermakelijk.
Met dat alles gezegd, The Breadwinners was, uiteraard, een van de zwakste producties van Nickelodeon, met Tom Conroy van Media Life Magazine die het omschreef als "te luidruchtig en gewelddadig voor kleine kinderen", "te dom voor grote kinderen" en "te" hectisch voor de stoner-niche van het publiek voor volwassenenzwemmen. ”
6 The Brothers Flub
The Brothers Flub was een van Nickelodeons geanimeerde creaties uit de jaren 1990 - een flop die bewijst dat het tijdperk misschien niet zo fantastisch is als nostalgie zou doen geloven.
Een gemakkelijk te vergeten serie, de cartoon speelt zich af in de ruimte, gericht op het leven van twee buitenaardse broers, Guapo en Fraz Flub, die de sterrenstelsels als interdimensionale koeriers wagen. De twee komen vaak samen in een aantal schandelijke kapingen, die plaatsvinden in een aantal verschillende planeten met unieke, maar bizarre thema's.
De show werd om een aantal redenen zowel door critici als door Nickelodeon-fans gepand. Velen kozen de zwakke karakterontwerpen uit elkaar, terwijl anderen wezen op het gebrek aan charme of humor bij de hoofdrolspelers (in vergelijking met andere Nick-hits zoals Aaahh !!! Real Monsters ), waardoor hun energieke persoonlijkheden irritant hyperactief werden in plaats van vermakelijk.
Evan Levine van het Lakeland Ledger vermeldde ook hoe de gekke humor van de show vaak werd overschaduwd door flagrante gemeengeestigheid, en verklaarde dat dit mogelijk een negatieve boodschap zou kunnen sturen naar de gerichte demografie van jonge kinderen.
Bovendien waren de plots vaak voorspelbaar en niet intrigerend - ze lieten niet veel over voor het publiek om te onthouden.
5 Talia in de keuken
Talia in de keuken was nog een van de 'tween'-drama's van Nickelodeon die net zo oninteressant was als de titel klinkt. Met een uitgangspunt dat zich richtte op een 14-jarige met een passie voor koken, in een poging haar familiebedrijf te doen herleven met behulp van “magische” specerijen, leverde de serie weinig meer op dan sub-par acteren van haar tiener protagonisten, met een overweldigende pogingen tot komedie.
Met een al voorspelbaar, lui geschreven script, boden de jonge sterren helaas niet veel om de gedoemde serie te redden, die het droeg met de hammy-acted uitvoeringen van een slecht schoolstuk. Het lijkt erop dat de makers op de overdreven bewegingen, gezichtsuitdrukkingen en slapstick capriolen van de acteurs vertrouwden om humor te creëren - hoewel het helaas en in dat opzicht niet faalde.
Om het af te maken, voor tienerkarakters, handelden en gedroegen ze zich op manieren die vaak niet te relateren waren aan hun gerichte demografie, met een specifieke criticus (Youtube's "PhantomStrider") die hen beschreef als te "angstaanjagend gelukkig". Een term die, laten we eerlijk zijn, op die leeftijd vrijwel vreemd was voor de meesten van ons.
Met al zijn tekortkomingen kan ten minste het publiek de serie applaudisseren voor één ding: dat ondraaglijke lachspoor weggooien.
4 AwesomenessTV
AwesomenessTV begon als een YouTube-kanaal dat zich richtte op het creëren van "komische" webseries en schetsen, uitgevoerd door verschillende jonge acteurs - van wie velen zelf op het platform voor het delen van video's begonnen.
De show zelf slaagde erin miljoenen abonnees te verzamelen en verhuisde uiteindelijk naar een nog groter platform voor hun inhoud: Nickelodeon. Met een langere televisieserie bleef AwesomenessTV het publiek hetzelfde materiaal bieden dat het in de online wereld produceerde … en faalde beschamend.
Met vreselijke bewerking, regie en een overvloedige, irritante douche van lachsporen, veroorzaakte de serie meer ineenstorting dan de vermakelijke hilariteit waar het voor ging. De grappen, parodieën en sketch capriolen waren triest om te zien - met punchlines die vaak niet landden of zelfs geen komische substantie hadden om mee te beginnen.
Veel van het materiaal werd vaak gevolgd door ingeblikt gelach, wat alleen maar de ellendige poging van de show om humor te benadrukken. Bovendien was er na elke titeltransitie een overlay van publiekskreet, die natuurlijk na een paar keer gebruik vermoeiend werd.
De serie werd na twee seizoenen uit de lucht gehaald en zou waarschijnlijk moeten vasthouden aan het maken van inhoud voor YouTube.
3 Marvin Marvin
Marvin, Marvin was de poging van Lucas Cruikshank om een meer ingetogen - maar toch ietwat slapstick - karakter af te beelden voor een typische Nickelodeon tween sitcom.
Afscheidend van zijn hoge, hyperactieve Fred- erfenis, schittert Cruikshank als een buitenaards wezen genaamd Marvin in deze serie, die wordt geadopteerd door je alledaagse, Amerikaanse voorstedenfamilie na op aarde te zijn gevallen toen zijn planeet werd aangevallen.
Marvin, een zeer welverdiende plaats op deze lijst, was niets meer dan een lui geschreven, pijnlijk niet-klonterige puinhoop van clichékarakteristieken, moppen (Marvin's oren zitten achter hem, ha ha!), En gênant absurde capriolen nog meer toilethumeur.
Onnodig te zeggen dat de show helaas wat onherstelbare schade heeft toegebracht aan de acteercarrière van Cruikshank, en het 'komische' schrijven was te dom om zelfs zijn demografische vermaak te behouden. Het kreeg de bijl na 19 afleveringen - hoewel hoe het zelfs genomineerd werd voor een Kid's Choice of Young Artist award een groter mysterie was dan het eerste groene licht zelf.
2 Nick Studio 10
Met alle vurige haat en terugslag verzameld tijdens zijn run, zou het een grote understatement zijn om te zeggen dat Nick Studio 10 een slechte netwerkbeslissing was.
Nick Studio 10 was eerder een programmeerblok dan een echte show. Het was een pijnlijk onprettige en oninteressante ervaring voor kijkers, met skits en stunts uitgevoerd door vier tieners die erin slaagden hun "komische" carrière te bevlekken voordat ze zelfs maar begonnen.
Hun segmenten waren sterk gericht op juveniele capriolen en willekeurige schetsen, waaronder de beruchte videoclip 'Fart in a Jar' en het aantal exploits met veel voedselverspilling - een prominente kritiek op veel beledigde kijkers.
Tot overmaat van ramp onderbrak het programma de daadwerkelijke Nickelodeon-shows vaak om een onzinnige videoclip van drie seconden in te voegen - of het nu dansende robotspeelgoed was of een kat op een stofzuiger.
Alsof hun reputatie zichzelf niet verder zou kunnen beschadigen, kreeg het blok echter het niveau van internetwarmte voor het constant knappen van boze netwerkfans op sociale media, samen met overduidelijk claimen zichzelf superieur te zijn aan een andere (slecht beoordeelde) schetsshow op Cartoon Network, Incredible Crew.
De mislukte show werd al na vijf maanden in de lucht geannuleerd.
