De jaren 90 worden beschouwd als de slechtste periode in de stripgeschiedenis. Uitgevers zoals Marvel en DC dachten dat zanderige strips zouden verkopen zolang ze zanderig waren, laat staan substantie of verhaal. De jaren 90 zagen ook de opkomst van de "extreme" kunststijl. Alles was overdreven. Mannelijke superhelden hadden meer testosteron dan ooit, terwijl vrouwelijke superhelden meer geseksualiseerd leken dan ooit. Hoewel het in de jaren 90 lukte om artiesten als Jim Lee te produceren, gaf het hen ook de altijd polariserende Rob Liefield. Uiteindelijk brak een groep kunstenaars onder leiding van Todd McFarlane weg van Marvel en DC en creëerden hun eigen bedrijf genaamd Image.
De jaren negentig zorgden ook voor de enorme toename van strips. Plots wilde iedereen strips verzamelen als een investering om het collagegeld van hun kind te betalen. Stripuitgevers namen kennis en begonnen een overvloed aan gimmickcovers en varianten te produceren. Alles was een groot evenement en een must. Fans hebben het allemaal opgegeten … een tijdje. Toen die mensen begonnen met het verzilveren van hun investeringen en zich realiseerden dat hun strips niets waard waren vanwege hun massaproducties, daalde de omzet.
Maar achter elke zwarte wolk ligt een zilveren voering, dus hier zijn 16 strips die bewijzen dat de jaren 90 niet helemaal zuigen.
16 The Darkness: 1-6 - door Garth Ennis & Marc Silvestri
Op papier ziet The Darkness eruit als een typisch boek uit de jaren 90, maar het ding is dat het zo goed is gedaan. Uitgebracht door Top Cow-strips in 1996, bevatte de strip de talenten van Garth Ennis en Marc Silvestri uit de jaren 90. The Darkness combineert het maffia-genre met horror en een vleugje superheldinnen. Het vermogen van schrijver Garth Ennis om een scherpe dialoog en geweld te schrijven wordt volledig getoond. Marc Silvestri bleef slechts 18 nummers op de titel, maar hij trok er de hel uit.
De hoofdpersoon van het boek is geen aardige vent, maar hij is zo verdomd vermakelijk dat je er niets aan kunt doen, maar soms voor hem wortel schieten - vooral als hij jongens erger dan hem doodt. Niets bijzonders hier, alleen een stripverhaal uit de jaren 90 dat zijn publiek kende en de goederen afleverde.
15 Hellboy - door Mike Mignola & diverse
Hellboy was het geesteskind van kunstenaar Mike Mignola. Mignola bestaat al sinds de jaren '80 en werkte voor zowel Marvel als DC. Hij maakte de overstap naar Dark Horse-strips en presenteerde hen een verhaal van een maker over een demon die deel uitmaakt van een team van paranormale onderzoekers die de wereld moeten beschermen tegen alle dingen die 's nachts tegen het lijf lopen.
Mignola had al een unieke kunststijl, maar met Hellboy verfijnde hij deze verder. Hellboy had een uitstekende gotische, Jack Kirby-achtige kwaliteit waardoor hij zich onderscheidde van de andere dingen op de tribunes. De toon van de strip weerspiegelde niet altijd zijn donkere uiterlijk. Hellboy had veel humor en humor. Soms was het absurd, en soms was het ontroerend maar het was en is nog steeds een must read.
Hellboy gaat nog steeds sterk en blijft een van de meest consistente strips die er zijn.
14 Spectacular Spider-Man - door JM DeMatteis & Sal Buscema
De korte oplage van DeMatteis en Buscema op Spidey wordt vaak over het hoofd gezien als gewoon een ander slecht verhaal uit de jaren 90, maar het is eigenlijk een van de mooiste. Houd in gedachten dat Spider-Man veel titels had in de jaren '90, maar deze had de meest interessante verhalen.
Spectacular Spider-Man zag de dood van Vermin en een fenomenale verkenning van de vriendschap tussen Peter Parker en Harry Osborn. DeMatteis nam echt de tijd om zijn personages uit te werken, waardoor ze complexiteit en diepte kregen. Fans hebben echt gezien wat Peter en Harry hebben doen tikken. Uiteindelijk leren we dat hun vriendschap er een is die gedoemd is te mislukken, maar dat die er altijd zal zijn in een of andere vorm.
Sal Buscema was een kunstenaar die al sinds de jaren '70 werkte, maar zijn stijl voor Spider-Man had verfijnd. Het had een rauwheid en explosiviteit die altijd de kwaliteit van het script verbeterde.
13 Superman: Peace On Earth - door Paul Dini & Alex Ross
Paul Dini is een van de meest geliefde schrijvers van Batman: The Animated Series. Alex Ross zal meer dan eens op deze lijst verschijnen. Zijn verbluffende geschilderde kunststijl was in die tijd een verademing. Samen hebben deze twee getalenteerde individuen de extra grote grafische roman Superman: Peace On Earth gemaakt.
In dit verhaal vecht Superman niet tegen Lex Luthor of Darkseid of enige andere intergalactische dreiging. Nee, hij heeft een veel grondiger probleem: wereldhonger. Na getuige te zijn van de groeiende kloof tussen arm en rijk, besluit Superman het probleem op wereldschaal aan te pakken.
Het script van Dini is slank en on-point. Een onderwerp van deze delicatesse zou in handen vallen van een mindere schrijver. De kunst van Alex Ross is verbazingwekkend. Doe jezelf een plezier en pak de extra grote versie. Zijn kunst was zo goed dat het een Eisner won.
12 The Maxx - door Sam Kieth & William Messner-Loebs
Image Comics bracht een van hun meest avontuurlijke titels uit met The Maxx. Kunstenaar Sam Kieth bedacht het hele concept en schakelde de hulp van schrijver William Messner-Loebbs in voor de dialoog. De Maxx lijkt op niets dat in de jaren 90 uitkwam. Het is als een David Lynch-film gemengd met Loony Tunes en superhelden. Het is heel raar.
Het is moeilijk om het verhaal uit te leggen, omdat er zoveel momenten zijn waarop de lezer vraagtekens plaatst bij wat echt is en wat niet, maar hier komt het: Maxx is een vreemd mensachtig wezen dat is gemaakt door Fluke. Hij is dakloos en woont dus bij zijn maatschappelijk werker (Julie).
Julie is de sleutel tot het geheel. Vanwege haar trauma door verkrachting, creëert ze een wereld in haar hoofd die de Outback wordt genoemd. Daar is ze de jungle-koningin en haar beschermer is Maxx. Het is een verslavend lezen met het juiste niveau van raarheid.
11 Weapon X - door Barry Windsor-Smith
Wolverine werd beschouwd als een van de meest overbelichte personages in de jaren '90. Het leek alsof hij overal in het Marvel-universum was. Desondanks ontvingen fans Weapon X als een van de beste Wolverine-verhalen aller tijden. Het verhaal werpt licht op het mysterieuze verleden van Wolverine / Logan. Niemand wist echt hoe Logan Wolverine werd. Zelfs hij wist niet hoe hij zijn klauwen kreeg. De strip beantwoordde al deze vragen met gratie en respect voor wat ervoor kwam.
Barry Windsor-Smith gaf zichzelf de opdracht met schrijven, kunst en belettering. Het is een enorme prestatie van een enorm talent. Marvel sluit jaren later het begin van Wolverine weer aan, maar veel fans proberen te doen alsof dat nooit is gebeurd en behandelen Weapon X als het definitieve verhaal over de oorsprong van Wolverine. Het is soms visceraal, tragisch, cool en ronduit eng.
10 Batman Adventures - door Kelly Puckett, Ty Templeton, Mike Parobeck & Rick Burchett
Batman Adventures was gebaseerd op Batman: The Animated Series, dus DC's primaire doelgroep was kinderen, maar dat betekende niet dat de kwaliteit van deze verhalen slecht was. Batman had het in de jaren negentig goed gedaan, maar Batman Adventures was misschien wel zijn beste titel. Het was ook vrij van de ketenen van continuïteit, in plaats daarvan gericht op op zichzelf staande verhalen.
Kelly Puckett, Ty Templeton, Mike Parobeck en Rick Burchett ontvingen veel onderscheidingen tijdens hun run, en ze wonnen zelfs een paar Eisner-prijzen toen de serie veranderde in Batman & Robin Adventures. Zelfs Batman: The Animated Series-alumni zoals Paul Dini en Bruce Timm werkten aan de serie.
De Harley Quinn met Mad Love was een special van Batman Adventures die in 1994 een Eisner-prijs won voor het beste single issue-verhaal. Als je van de animatieserie hield, zul je Batman Adventures echt een waardige opvolger vinden.
9 The Spectre - door John Ostrander & Tom Mandrake
The Spectre was nooit een enorm personage, maar zijn serie in de jaren '90 had 63 nummers en ontwikkelde een loyale cult-aanhang die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Spectre is een van de krachtigste personages in het DC-universum. Hij dient als de toorn van God; zijn enige missie is om het kwaad te straffen. Het zou niet verstandig zijn om met hem te rotzooien omdat hij niet erg genadig is. Een van de meest schokkende en vermakelijke aspecten van de strip was het zien van de methode waarmee hij een kwaadwillende zou sturen.
Afgezien van de koelte, had het Spectre ook diepte en verbeeldingskracht. Schrijver John Ostrander creëerde bijpersonages die interessant waren en waar je om gaf. Ostrander was niet bang om te schrijven over belangrijke onderwerpen zoals aids, homofobie, racisme en moraliteit. De strip dook vaak in filosofische en religieuze onderwerpen zonder je met een te grote inslag over het hoofd te slaan.
8 The Nocturnals - door Dan Brereton
Fans uit de jaren 90 herinneren zich misschien de extraordinaire schilder Dan Brereton het meest van zijn werk op een aantal lijnkaarten van Marvel. Hij heeft altijd aan een handvol titels gewerkt vanwege zijn lange kunstproces, maar Nocturnals was een werk van liefde.
Brereton maakte, schreef, tekende, schilderde en schreef zelfs het grootste deel van de serie. De strip begon in Malibu en ging snel over naar Dark Horse-strips. De serie speelde een ragtag groep monsters / buitenbeentjes die de wereld wilden beschermen tegen kwaadaardige buitenaardse wezens en andere wereldse krachten. Het geheel is een liefdesbrief aan superhelden en vooral het horrorgenre. Het is het horror-element dat The Nocturnals destijds onderscheidt van andere superheldenverhalen. Het is echt alsof X-Men meets Hellboy meets pulp magazines.
Nachtdieren is prachtig om naar te kijken en een geweldige strip met haarscherpe humor. De enige zwakte is dat er niet meer materiaal is.
7 Batman: The Long Halloween - door Jeph Loeb & Tim Sale
Fans van deze strip vergeten vaak dat het uitkwam in 1997. De jarenlange miniseries brachten Jeph Loeb en Tim Sale in superster.
The Long Halloween vertelt het verhaal van een ongrijpbare seriemoordenaar met de naam Holiday. Hij vermoordt één keer per jaar en zijn identiteit is een mysterie, waardoor Batman samen met de politie de moordenaar betrapt. Afgezien van een meeslepend mysterie, is het ook een uitstekende karakterstudie van Harvey Dent. Loeb en Sale graven echt diep om het verhaal te vertellen over hoe Harvey Two-Face wordt. Elk nummer slaagt erin om iets wezenlijks te vertellen over het Batman-universum, of het nu zijn schurken of zijn relaties zijn.
De humeurige kunst ziet er geweldig uit en het is een absolute pagina-keerder. The Long Halloween won een Eisner voor de beste limited-serie en was van grote invloed op Christopher Nolan's Dark Knight-trilogie.
6 Astro City - door Kurt Busiek, Brent Anderson & Alex Ross
Voor veel fans was Astro City de beste serie die uit Image kwam. Het was een reconstructie / onderzoek van alles wat strips geweldig maakte. Het is het ultieme eerbetoon aan een vervlogen tijdperk dat de jaren 90 niet geïnteresseerd leken te zijn in herziening.
Schrijver van supersterren Kurt Busiek ging naar Image en ging samen met Alex Ross, en samen creëerden ze zorgvuldig de wereld van Astro City. Brent Anderson verzorgde de interieurkunst voor het grootste deel van de serie.
Astro City onderzoekt hoe het is om een gemiddeld persoon te zijn die in een wereld van superhelden leeft. Dit is een unieke lens om het verhaal te vertellen. Het kan ook de persoonlijke worstelingen van het zijn van een superheld raken. De cast is enorm, waarbij de stad belangrijker is dan elk personage. Astro City heeft in totaal 9 Eisner-prijzen gewonnen tijdens de publicatie.
5 Incredible Hulk - door Peter David, Dale Keown & Gary Frank
De run van Peter David op de Hulk duurde 137 nummers, maar zijn run met Dale Keown en Gary Frank was misschien het meest herinnerd. David was de schrijver die de geest van Bruce Banner samenvoegde met het lichaam van de Hulk en hem een intellect gaf. Dit stelde de Hulk in staat om meer gearticuleerde zinnen te maken, behalve dan "Hulk smash." David bond ook een discussie op gang van voormalig Hulk-schrijver Bill Mantilo over het misbruik van Banner als kind.
Dale Keown wordt door velen gezien als de definitieve Hulk-artiest. Hij had de stijl van de jaren 90, maar hij deed het verdomd goed. Gary Frank nam de kunsttaken over na Keown en de kwaliteit was nog steeds sterk.
Incredible Hulk was de standaard waarmee veel traditionele superheld-strips probeerden te bereiken. Het had drama, actie, heldhaftigheid, diepte, humor en hart. Nummer 420 van de serie is een goed voorbeeld van hoe goed de strip zou kunnen worden door problemen als AIDS en zelfmoord aan te pakken.
4 Batman: Black & White - door verschillende
Batman: Black & White was een miniserie met vier uitgaven die zoveel mogelijk van de beste schrijvers en artiesten DC verenigde om goede verhalen te vertellen. Namen zoals Neil Gaiman, Bruce Timm, Archie Goodwin, Moebius, Joe Kubert, Brian Bolland en meer, maakten het een absolute traktatie voor fans. Elk nummer bevat meerdere korte verhalen die volledig in zwart-wit zijn verteld, wat perfect was voor Batman.
Niet gebonden aan continuïteit, genoten deze all-star schrijvers van de mogelijkheid om unieke verhalen te creëren. De originele Batman: Black & White duurde slechts vier nummers, maar het was een van de miniseries van de hoogste kwaliteit in de jaren 90. De Black & White-serie had drie sequels die in kwaliteit varieerden, maar de eerste Black & White is degene die het meest door fans wordt herinnerd.
3 Marvels - door Kurt Busiek & Alex Ross
Het duo verantwoordelijk voor Astro City heeft naam gemaakt op deze fantastische miniserie. Marvels was een miniserie met vier uitgaven die de hele geschiedenis van Marvel-strips vertelde door de ogen van een fotograaf genaamd Phil Sheldon. Busiek zou dit formaat later aannemen en uitbreiden in Astro City.
Marvels was het eerste grote stripwerk van Alex Ross en het zette hem op de kaart. Zijn unieke geschilderde stijl gaf het boek een realistische en terugverdiende look.
De miniserie was een ontroerend eerbetoon aan het Marvel-universum van twee makers die er echt van hielden. Critici en fans waren dol op het verhaal en Marvels won twee Eisner-prijzen, voor de beste miniserie en de beste multimediakunstenaar. Wonderen hadden vervolg, maar geen van hen kon de grootheid van het origineel volledig vastleggen.
2 Sandman - door Neil Gaiman & diverse
Er is niet veel meer dat kan worden toegevoegd aan de onderscheidingen die deze stripreeks door de jaren heen heeft ontvangen. Sandman heeft drie Eisner-prijzen gewonnen voor de beste lopende series, terwijl Neil Gaiman vier won voor de beste schrijver. Sandman was het eerste uitstapje van Neil Gaiman in de stripwereld. De eerste paar nummers begonnen eind 1989, maar de rest van de serie gebeurde in de jaren '90. Het is een schok dat DC zelfs een strip maakte die destijds zo tegen de norm was.
Sandman was de strip van de literaire persoon. Het begon als een mystiek wraakverhaal, maar ontwikkelde zich tot een van de meest uitstekende fantasy / horror-strips die je ooit hebt gelezen. Het vertelt het verhaal van Dream (de Sandman) en zijn zoektocht om zijn verloren krachten terug te winnen, omdat hij wordt geconfronteerd met de keuze om bepaalde veranderingen te accepteren of ten onder te gaan. Sandman wist het veld te overstijgen en niet-komische lezers aan te trekken.
