Veel films verschijnen elk jaar met zowel critici als fans en stellen lijsten samen van hun beste en slechtste. Er zijn ook veel films die tussen de kieren vallen en pas jaren later worden ontdekt. Veel critici geloven dat een van de beste jaren in de cinema 1939 was, toen Gone with the Wind en The Wizard of Oz werden uitgebracht naast vele andere klassieke edelstenen.
Persoonlijk heb ik altijd het gevoel gehad dat 1999 een episch jaar voor films was, dat ons zoveel interessante films opleverde. 1999 was zelfs zo'n goed jaar voor films dat zelfs sommige van de slechte nog steeds het bekijken waard zijn!
Dus, leun achterover en doe je memory caps op terwijl Screen Rant een retrospectief van 1999 maakt in de filmwereld.
In 1999 was de wereld een heel andere plaats. We stonden op het punt van een nieuw millennium en 9/11 was iets dat niemand - zelfs Hollywood destijds niet had kunnen voorstellen. Angst voor de millenniumbug en gekke overtuigingen over het einde van de wereld gaven veel films die dat jaar werden uitgebracht een nihilistische kwaliteit die we sinds de jaren zeventig niet meer hadden gezien.
Ik herinner me een opwinding over de films die uitkwamen in '99, en als een jonge man op het punt om naar de universiteit te gaan, was het een opwindende tijd - een tijd waarin ik alleen op weg was, in afwachting van een nieuwe eeuw, een nieuw millennium en natuurlijk een spannende combinatie van films om de weg te wijzen.
1999 leverde een filmisch jaar als geen ander, en het bracht films naar voren die niet alleen zullen worden herinnerd, maar die ook dit jaar de maatstaf voor Hollywood-uitvoer hebben bepaald. En zo'n tien jaar later worden sommige van deze films nog steeds als creatieve sjablonen gebruikt.
[OPMERKING: de films die ik ga bespreken, zijn geen definitieve lijst van de films die in 1999 zijn uitgebracht, noch zijn ze een lijst van de beste - wat volgt is een verzameling films die volgens mij het bekijken waard zijn voor entertainment, of films die volgens mij de moeite van het bekijken waard zijn, omdat ze de afgelopen tien jaar invloed hebben gehad op de cinema.]
8mm 8mm was Joel Schumacher goedmaken voor Batman en Robin. Een script van Andrew Kevin Walker met Nicolas Cage die een van zijn beste uitvoeringen leverde, gaf deze korrelige film een voorsprong die de meeste Hollywood-studioproducties niet hebben. Het speelde ook een sterke ondersteunende rol van Joaquin Phoenix. Hoewel het misschien niet voor iedereen is, is het een sterke film, IMHO.
The 13th Warrior Deze John McTiernan-film ging vooraf aan de overvloed aan middeleeuwse epische verhalen die volgden op de trilogie van The Lord of The Rings. Hoewel 13th Warrior een ongelooflijk gebrekkige film is, is het nog steeds het bekijken waard op een regenachtige zondagmiddag. De film werd geplaagd door productieproblemen en gevechten tussen McTiernan en producent en romanschrijver Michael Crichton (het is gebaseerd op zijn boek); het budget van de film kwam uiteindelijk uit op een gerapporteerde $ 200 miljoen - hoewel het zeker niet op die manier op het scherm lijkt. De plot van de film is gebaseerd op het gedicht "Beowulf" en het is een nieuwsgierigheidsfilm in plaats van een must-see.
American Beauty American Beauty was het regiedebuut van Sam Mendes. Het multi-Oscar-winnende familiedrama toonde aan dat doordachte films voor volwassenen nog steeds moorden aan de kassa ($ 130 miljoen) en het benadrukte het feit dat volwassenen alleen tieners met hypotheken zijn. Het versterkte ook de sterrenstatus van Kevin Spacey en maakte plastic zakken cool - ongeveer een minuut.
American Pie De film die de huidige trend van sekskomedies met R-rating begon. American Pie was iets van een cultureel fenomeen toen het al in de zomer van 1999 werd uitgebracht - het introduceerde de wereld in een reeks nieuwe sex-gerelateerde zinnen (MILF is de meest gebruikte) en het maakte een icoon van Seann William Scott. Twee kleinere sequels en een paar straight-to-dvd-afleveringen volgden, maar geen enkele kon de originaliteit van dit originele stukje taart evenaren. Zonder dit hadden we Superbad of The Hangover niet gehad.
Arlington Road Arlington Road was een soort slaperige hit in de zomer van 1999. Deze film van Mark Pellington is een paranoia-thriller uit de jaren 70, duidelijk gemodelleerd naar het werk van Alan Pakula. Jeff Bridges schittert als universiteitsprofessor die zijn vriendelijke buurman, Tim Robbins, vermoedt dat hij een terrorist is. Een huiveringwekkende en profetische visie op paranoia na 911. Sterk aanbevolen bekijken.
Austin Powers: The Spy Who Shagged Me Dit vervolg van Austin Powers was een ander fenomeen in de zomer van 1999. Hoewel de eerste film een bescheiden hit was, met een bruto omzet van $ 50 miljoen, verhoogde dit vervolg de ante en bracht het een enorme $ 200 miljoen op. Het is de reden dat The Love Guru bestaat - maar houd dat niet tegen. The Spy Who Shagged Me is eigenlijk grappig.
Being John Malkovich Deze komedie van Spike Jones / Charlie Kaufman was een hit in het arthouse met John Cusack en Cameron Diaz. Het is vreemd en van de muur af, maar er zit zoveel originaliteit in de film dat je er niets aan kunt doen, maar ervan genieten. Dat gezegd hebbende - het is niet voor iedereen.
The Blair Witch Project De film die filmmarketing voor altijd heeft veranderd. Blair Witch kwam uit het niets en liet Hollywood zien dat internet een manier was om films te hype zonder $ 100 miljoen dollar uit te geven. Velen waren ervan overtuigd dat de film waar was en dat de documentaire-stijl (later opnieuw "shaky cam-stijl" genoemd) jarenlang werd gekopieerd (zie: Cloverfield, Paranormal Activity).
Bowfinger De laatste geweldige Eddie Murphy-film. Bowfinger is geschreven en mede-starring van Steve Martin en is een Hollywood-satire geregisseerd door Yoda zelf - Frank Oz.
Breakfast of Champions De kans is groot dat je nog nooit hebt gehoord van deze komedie met Bruce Willis, Nick Nolte en Albert Finney. Gebaseerd op de Kurt Vonnegut-roman, kreeg Breakfast of Champions amper tien jaar geleden een release, maar als je het kunt vinden en voorbij de moeilijke eerste 20 minuten kunt komen, is het de moeite van het bekijken waard.
De doden brengen Martin Scorsese en Paul Schrader re-team ver wat sommigen "Ambulance Driver" noemden. Het is somber en deprimerend, maar wederom biedt het weer een goede prestatie van Nicholas Cage als een uitgebrande, door drugs aangedreven paramedicus.
Deep Blue Sea Iets van een schuldig plezier voor mij (en ik weet dat ik niet alleen ben). Deep Blue Sea is een hel van een actie rit. Sharks, Samuel L. Jackson en Thomas Jane in een door Renny Harlin geregisseerde film. Het leverde vroeger een indrukwekkende $ 70 miljoen op en het is nu nog steeds leuk!
Dogma Een van de slechtste films van Kevin Smith, IMHO; Ik liep bijna de bioscoop uit toen ik het voor het eerst zag. Het was een re-team van Good Will Hunting-jongens Matt Damon en Ben Affleck, en het bevatte ook Alan Rickman en Alanis Morrisette. Ik heb het in jaren niet gezien en ik zal het waarschijnlijk opnieuw bezoeken. Misschien zou jij dat ook moeten doen.
EDtv Ron Howard's EDtv werd het afgelopen jaar verslagen door The Truman Show als een pastiche van reality-televisie. Matthew McConaughey speelt als de titulaire Ed, een normale man die een beroemdheid wordt wanneer hij de hoofdrol speelt in een reality-tv-show. Alsof dat ooit zou gebeuren!
End of Days End of Days was de comebackfilm van Arnold Schwarzenegger na Batman en Robin en een hartoperatie (de twee waren niet gerelateerd). Het is niet Schwarzenegger op zijn best, maar de donkere visuals van Peter Hyams, de score van John Denby en een interessante ondersteunende rol van Gabriel Byrne als Satan dit tot een interessante nieuwsgierigheid maakt. De film was sterk afhankelijk van millenniumangst en weerspiegelt vrijwel hoe de wereld er op dat moment uitzag.
Entrapment Een gladde overval / thriller met in de hoofdrol Sean Connery en Catherine Zeta Jones. Het is geen slechte film en het is goed om Connery te zien in elke vorm van actie. Het enige probleem is - ik kan Zeta Jones niet zien vallen voor een veel oudere man. Oh wacht….
Eyes Wide Shut Stanley Kubrick's laatste film was twee jaar in productie en veroorzaakte veel controverse vanwege de seksueel expliciete scènes in de film. De film speelt de toen getrouwde Tom Cruise en Nicole Kidman als een arts en zijn vrouw die een bizarre hoek in hun huwelijk inslaan. Het was een vreemde film die in de zomermaanden uitkwam, met droomachtige beelden en een langzaam en meanderend tempo. Het is eigenlijk een soort goede roman - het duurt lang voordat je het ervaart, maar je denkt er later nog lang over na.
Blijf kijken voor deel 2 van 1999: een jaaroverzicht.
Zoals altijd zijn je reacties welkom!
