Het Babadook bewijst dat horror, net als schoonheid, subjectief is. Soms wordt een man in een hockeymasker met een machete gezien als eng - of misschien een verraderlijk buitenaards wezen dat op jacht is of demonische krachten of geesten van buiten het graf. Dit zijn allemaal intimiderende "monsters" op zich.
Soms is 'het monster' echter veel, veel persoonlijker. Wat gebeurt er als onopgelost verdriet zich manifesteert als een kwaadaardige kracht? Het is misschien mogelijk om het licht aan te doen om de schaduwen weg te werpen, maar de schaduw op de geest blijft een permanente vlek. Je kunt rennen, maar niet van jezelf.
Dit is het beangstigende uitgangspunt van The Babadook, een psychologische horrorfilm die depressie en verdriet tot een van de meest enge boeman maakt die ooit op het zilveren scherm is verschenen. In de film gaat alleenstaande moeder Amelia (Essie Davis) ten einde raad met haar jonge zoon Samuel (Noah Wiseman) en zijn toenemende obsessie met vechtende monsters. Samuels nachtmerries worden exponentieel slechter nadat zijn moeder hem een mysterieus pop-upboek leest dat spreekt over een wezen dat zich verstopt achter deuren en in de schaduwen genaamd The Babadook.
Al snel begint de moeder duistere krachten in het huis te zien en te ervaren. Naarmate ze wanhopiger wordt, ontdekken we dat het verdriet van haar overleden man haar angst aanwakkert. Wat volgt is een duizelingwekkende afdaling naar waanzin en een van de meest unieke horrorfilms in het recente geheugen.
Dat gezegd hebbende, hier zijn de 20 wilde details achter The Making Of The Babadook.
20 Noah Wiseman werd voor bepaalde scènes uit de set verwijderd
Veel horrorfilms bevatten jonge personages. Dit kan echter een interessant probleem opleveren voor de regisseur - hoe kan iemand ongeoorloofde, geterroriseerde reacties van een kind krijgen zonder deze in het echt bang te maken?
Omgaan met angstaanjagende inhoud kan eng zijn voor een kind, dus de zesjarige Noah Wiseman verliet de set tijdens een aantal echt traumatiserende scènes.
In een interview met Film Journal, verklaarde regisseur Jennifer Kent: "Tijdens de omgekeerde opnames, waarbij Amelia Sam verbaal misbruikte, hadden we Essie schreeuwen tegen een volwassen stand-in op zijn knieën … Ik wilde een jeugd niet vernietigen om deze film te maken - dat zou niet eerlijk zijn. " Ze moest ook de algehele plot van de film afzwakken toen ze het aan Wiseman uitlegde. "Ik zei: 'Kortom, Sam probeert zijn moeder te redden en het is een film over de kracht van liefde.'"
19 De directeur van The Exorcist zegt dat dit het meest gruwelijke is dat hij ooit heeft gezien
William Friedkin, directeur van The Exorcist, is geen onbekende voor horror. Voor veel horrorfans is The Exorcist nog steeds de engste film die ze ooit hebben gezien. The Babadook blies zelfs Friedkin weg. Kort daarna in de release tweette Friedkin: "Ik heb nog nooit een meer [gruwelijke] film gezien dan The Babadook. Ik zal de *** in jou doen schrikken net zoals ik."
Later ging Friedkin zitten voor een interview over het onderwerp en zei: "Het heeft me er gewoon bij getrokken. Ik vond het fantastisch, een geweldig stuk werk, een emotionele film die het genre overstijgt." Hij plaatste het ook op hetzelfde niveau met films als Psycho, Diabolique en Alien en zei: "Het is in een klasse met de beste horrorfilms die ik heb gezien."
18 Iemand op de kunstafdeling speelde The Babadook
Kleinere producties zoals The Babadook moeten vaak inventieve manieren vinden om middelen te besparen en geld te besparen. We zien slechts een paar glimpen van de Babadook zelf, die gewoon veel kostuums, make-up en verlichting nodig heeft om hem eng te maken. Veel van de aanwezigheid van het Babadook wordt gewoon geïmpliceerd door schaduwen en geluiden, waardoor het lijkt alsof hij zich overal vanuit de duisternis kan manifesteren.
In plaats van een andere dure acteur in te huren voor de productie, nam regisseur Jennifer Kent Tim Purcell in dienst, die op de kunstafdeling werkte. Hij kwam op voor het wezen voor cameratests, en ze besloten bij hem te blijven. "Ze realiseerden zich dat ze wat geld konden besparen, en dat ik gewoon de Babadook zou zijn, en daarom werd ik de Babadook, " zei Purcell in een interview.
17 Het idee kwam van een vriend van wie het kind dezelfde angst had
Het Babadook heeft zijn wortels in emotionele angsten uit de praktijk. "Ik heb een vriend die een alleenstaande moeder is, wiens zoon getraumatiseerd was door dit monsterfiguur waarvan hij dacht dat hij het overal in het huis zag", zei regisseur Jennifer Kent. "Dus ik dacht:" Wat als dit ding op een bepaald niveau echt was? " Dus ik maakte Monster over dat idee. Maar ik kon het niet met rust laten. Ik bleef er naar terugkomen. En dat leidde tot The Babadook."
Bang zijn voor het donker of voor monsters op ongeziene plaatsen is niets nieuws voor kinderen, maar de implicatie dat het loerende monster een bijproduct is van het onderdrukte verdriet van een ouder, maakt The Babadook uniek en emotioneel.
16 Het woord "Babadook" heeft veel verborgen betekenissen
In het Hebreeuws betekent "ba-badook" grofweg "Hij komt zeker". Het is echter puur een interessant toeval, omdat dit niet de reden was waarom regisseur Jennifer Kent het monster Babadook noemde. Haar oorsprong van de naam kwam gedeeltelijk van het Servische woord 'Babaroga', wat 'boogeyman' betekent. Dat is echter ook niet het volledige verhaal.
In een interview met Complex zei Kent dat ze wilde dat de naam zou klinken alsof een kind het had uitgevonden, iets grilligs en raar.
"Ik wilde dat het zou zijn als iets dat een kind zou kunnen verzinnen, zoals 'Jabberwocky' of een andere onzinnige naam … Ik wilde een nieuwe mythe creëren die alleen uit deze film bestond en nergens anders bestond, " zei Kent. Het zorgde ook voor een geweldige logline: "Als het in een woord staat, of als het eruit ziet, kun je het Babadook niet kwijtraken."
15 Het is gebaseerd op de korte film "Monster"
Het Babadook vond zijn oorsprong in een korte film van dezelfde regisseur, die een ontwikkelingspad volgde dat vergelijkbaar was met andere horrorfilms die begonnen als korte films. Jennifer Kent heeft de korte film in 2005 uitgebracht. De korte film heet Monster, en het onderzoekt hetzelfde thema als The Babadook, maar op een veel kortere manier.
Het springt snel naar de climax, waar de moeder het wezen en haar eigen verdriet confronteert. Het "monster" in kwestie heeft hetzelfde uiterlijk als het wezen in The Babadook - het draagt een zwarte hoge hoed, zwarte mantel en heeft lange klauwachtige vingers. De korte film heeft een paar angsten en was een griezelige smaak van wat komen gaat. Regisseur Jennifer Kent noemt Monster voor de grap 'Baby Babadook'.
14 Het gebruikte geluidseffecten van verschillende klassieke videogames
De Babadook heeft een onconventioneel en verontrustend geluid, vooral wanneer het titulaire monster verschijnt. Als onderdeel van de mix gebruikte de geluidsontwerper een Dragon Call-geluidseffect van Warcraft II: Beyond the Dark Portal tijdens scènes waar we het Babadook zien. In andere scènes gebruikte de productie geluiden van videogames, zoals UFO: Enemy Unknown, Mortal Kombat 3 en Reses Evil.
Sommige fans hebben theorieën dat het gebruik van sommige van deze onconventionele geluidseffecten Amelia's gebrek aan slaap vertegenwoordigt, en hoe het geluid van de tv haar psyche binnensijpelt. Volgens een Reddit-gebruiker: "Er zijn eigenlijk heel veel horrorgeluiden als je luistert. Ik denk dat het een verwijzing is naar alle tv die ze kijkt en hoe ze moeite had de realiteit te scheiden van fictie en haar dromen en hallucinaties van het echte leven."
13 Noah Wiseman werd vanwege zijn onschuld geworpen
Het vinden van de juiste kinderacteur is cruciaal voor serieuze films. Het is zo zeldzaam om een kind te vinden dat niet overdrijft, of erger, een kind dat lijnen zonder emotie reciteert. Regisseur Jennifer Kent deed auditie voor honderden jongens voor de rol en vanwege het volwassen onderwerp van de film deed ze aanvankelijk alleen auditie voor jongens tussen de acht en negen jaar.
Volgens een van de dvd-kenmerken ontdekte ze echter dat er bij de oudere jongens een "wetende" kwaliteit aanwezig was die niet goed paste bij het gevoel van onschuld dat ze wilde. In plaats daarvan werd ze jonger en wierp Noah Wiseman toen hij slechts zes was. Wiseman is de zoon van een kinderpsycholoog en had de kwaliteit van onschuld en geloofwaardigheid waar Kent naar op zoek was.
12 De film gaat over liefde, verdriet en geconfronteerd worden met je schaduwzijde
De Babadook heeft een ietwat dubbelzinnig maar gelukkig einde waardoor de familie de cirkel rond komt, omdat ze niet langer worden gecontroleerd door hun verlammende angst voor de Babadook. Uiteindelijk overleeft de moeder haar afdaling naar waanzin en hysterie en komt ze emotioneler aan de andere kant naar buiten. Het confronteren van haar verdriet gaf het minder macht over haar. Ook haar zoon wordt niet langer verteerd door angst.
In een interview met Film Journal zei regisseur Jennifer Kent: "The Babadook is een film over een vrouw die wakker wordt uit een lange, metaforische slaap en ontdekt dat ze de macht heeft om zichzelf en haar zoon te beschermen.
"Voorbij genre en meer dan eng zijn, dat is het belangrijkste in de film - onze schaduwzijde onder ogen zien, " verklaarde Kent.
11 Het was een flop in het oorspronkelijke Australië
De Babadook verdiende wereldwijd iets meer dan $ 10 miljoen, maar het bombardeerde volledig in zijn geboorteland Australië toen het voor het eerst werd uitgebracht. Het verdiende ongeveer $ 258.000, zelfs niet om het miljoen te halen. Regisseur Jennifer Kent heeft hier echter een verklaring voor. Volgens haar staan mensen in Australië automatisch sceptisch tegenover de films van hun eigen landgenoot.
In een interview met The Cut, legde ze uit: "[Mensen in Australië] hebben deze ingebouwde afkeer van het zien van films [uit Australië]. Ze worden bijna nooit enthousiast over hun eigen dingen. We zijn alleen geneigd van dingen te houden als iedereen bevestigt dat ze opnieuw goed … We denken niet veel van onze eigen output. Creatieven [uit Australië] moesten altijd naar het buitenland om erkenning te krijgen. Ik hoop dat we ooit een film of kunstwerk kunnen maken en [mensen uit Australië]] kan denken dat het goed is, ongeacht wat de rest van de wereld denkt."
10 The Babadook is een LGBTQ-pictogram
Het begon allemaal met een fout op Netflix. De stoomservice heeft The Babadook per ongeluk als een LGBTQ-film op hun site gecategoriseerd. Deze tijdelijke blunder leidde tot algemene grillen in de LGBTQ-gemeenschap. Wat als, volgens hen, The Babadook eigenlijk homo was? Dit creëerde een sensatie op internet en motiveerde zelfs veel mensen om zich te verkleden als het Babadook voor trotsparades. Een fan verkleedde zich zelfs als de Babadook voor de rode loper seizoenfinale van RuPaul's Drag Race. Sommige mensen beweren een grapje dat het vriendje van Babadook Pennywise de clown ervan is.
Volgens schrijfster Jessica Roy van de Los Angeles Times: "The Babadook is creatief … en een onderscheidend dressoir. In plaats van in een spreekwoordelijke kast te leven, leeft hij in een letterlijke kelder. Hij bestaat in een half erkende staat door de andere mensen in zijn huis. De familie is bang voor wat hij is, maar vindt een manier om hem na verloop van tijd te accepteren."
9 Jennifer Kent zwoer nooit een vervolg te maken
De Babadook is een van de horror-eigenschappen die voelt alsof het niet echt een vervolg nodig heeft. De Babadook is tenslotte een diep persoonlijk "monster" - hij kan alleen bestaan vanwege het gezin dat hem de eerste keer heeft ontdekt. De enige manier om "hem terug te brengen" zou zijn om het einde van de eerste film te negeren.
Regisseur Jennifer Kent heeft ronduit verklaard dat er geen vervolg zal zijn. Ze legde aan IGN uit: "De reden daarvoor is dat ik nooit zal toestaan dat er een vervolg wordt gemaakt, omdat het niet dat soort film is … Het maakt me niet uit hoeveel ik krijg aangeboden, het gaat gewoon niet gebeuren. ” Voor grote fans van The Babadook is dit waarschijnlijk een opluchting.
8 Productieontwerp werd beïnvloed door de Franse film "Fall of the House of Usher"
The Fall of the House of Usher van Edgar Allen Poe is een klassiek gotisch verhaal over corruptie en verval. In 1928 paste de Franse regisseur Jean Epstein het korte verhaal aan in een horrorfilm. Regisseur Jennifer Kent noemde deze film als een van de invloeden voor het productieontwerp van The Babadook. Zoals de meeste gothicverhalen uit die tijd, omvat The Fall of the House of Usher een oud griezelig landhuis, verschillende mensen met een slechte gezondheid en het spookbeeld van naderend onheil.
Harde schaduwen, expressionistische tableaus en nachtmerrie-achtige visioenen doordringen de film.
Trappen bewegen, gangen en muren zien eruit alsof ze worden weerspiegeld in een funhouse-spiegel en gigantische donkere schaduwen doemen op de muren. Door het hele verhaal groeit een algemeen gevoel van angst. Het Babadook maakt op dezelfde manier gebruik van schaduwen en architectuur, en naarmate de moeder haar grip begint te verliezen, wordt de esthetiek van het huis dreigender.
7 Bijna alle speciale effecten waren lowtech en in de camera
Soms kan de beperking van middelen voor een film ertoe leiden dat deze innovatiever wordt. In Jaws werkte de mechanische haai bijvoorbeeld zelden zoals gepland, dus regisseur Steven Spielberg baseerde de meeste haaienscènes op de spanning van alleen het zien van de rugvin.
Regisseur Jennifer Kent haalt vergelijkbare kilometers uit The Babadook. Zodra The Babadook op gang komt, zijn visuele angsten eenvoudig te bereiken door simpelweg zijn schaduw te zien, of een hint van zijn mantel of hoed. In één scène krijgt de moeder een telefoontje van het Babadook - en alleen zijn stem is nachtmerriesmakend. Wanneer elke plek van duisternis of elke schaduw dit onuitsprekelijke kwaad zou kunnen verbergen, dan is de angst om het Babadook te zien eigenlijk meer spannend dan hem te zien. Er is geen CGI vereist.
6 Het was de eerste langspeelfilm van Jennifer Kent
Hoewel ze al verschillende korte films had gefilmd, was The Babadook de eerste speelfilm van regisseur Jennifer Kent. Ze ging niet naar een echte filmschool. Dat wil echter niet zeggen dat ze niet heeft geleerd van enkele van de groten. Kent diende als Productieassistent op Dogville van Lars Von Trier, ongetwijfeld alles oppakkend wat ze kon terwijl hij met hem samenwerkte.
Kent besloot later meer te focussen op het vertellende aspect van regie dan op de puur technische kant. Ze vertelde The Los Angeles Times: "Ik hoefde niet te leren over het technische proces van filmmaken … Ik moest moed ontwikkelen in mijn eigen stem." Kent beschrijft zichzelf als een horror-fan en een cinefiel, met invloeden van vroege en moderne regisseurs, zoals FW Murnau, Carl Dreyer, Dario Argento, Mario Bava en John Carpenter.
5 4. Het budget was ongeveer $ 2 miljoen
Het adagium van een oude filmmaker als het gaat om het financieren van films is "geef nooit je eigen geld uit". Gelukkig kon Kent profiteren van filmsubsidies van overheidsinstellingen voor een bedrag van ongeveer $ 2 miljoen. Sommige van de organisaties die haar hebben ondersteund, zijn Screen Australia en de South Australian Film Corporation.
Films zijn duur en er waren allerlei kleine details die ze moest toevoegen om de film te voltooien. Kent had ongeveer $ 30.000 te kort om het geld te krijgen dat ze nodig had om de film te maken, dus startte ze een succesvolle Kickstarter-campagne om de rest van het geld op te halen. De film heeft wereldwijd meer dan $ 10 miljoen verdiend, wat een nette opbrengst van de investering vertegenwoordigt, om nog maar te zwijgen van veel kritische lof.
4 The Babadook is een metafoor voor verdriet en depressie
Het Babadook-monster is dubbelzinnig en staat open voor interpretatie. Op het eerste gezicht kan het personage worden gelezen als een eenvoudig rondspoken of misschien zelfs als een demon die bezeten is op bezit. Onder de oppervlakte is er echter iets veel diepers aan de hand.
Nabij het hoogtepunt van de film, dwingt het Babadook Amelia om de levendige ondergang van haar man in een autowrak opnieuw te ervaren.
Dit lijkt te zijn wat de moeder van opgekropte rouw opent en haar eindelijk in staat stelt emotionele controle terug te nemen. Men krijgt het gevoel dat de onbedoelde gevoelens van verdriet en depressie zich daadwerkelijk manifesteren in iets slechts. Als ze deze gevoelens had laten stromen, of als ze emotionele steun had gehad om ermee om te gaan, zou het Babadook waarschijnlijk nooit zijn uitgekomen.
3 Jennifer Kent en Essie Davis zijn vrienden sinds de jaren 90
In de filmindustrie is het vooral belangrijk om je vrienden nooit te vergeten. Dit is een industrie die tenslotte is gebouwd op netwerken. Regisseur Jennifer Kent en hoofdactrice Essie Davis blijken al sinds de jaren 90 vrienden te zijn. Ze gingen allebei samen naar de toneelschool van het National Institute of Dramatic Art in Australië. Dit heeft hun werkrelatie enorm geholpen, omdat de rol van Amelia uiterst kwetsbaar is en enorm vertrouwen vereist tussen zowel acteur als regisseur.
Kent vertelde Film Journal: "Essie en ik zijn goede vrienden omdat we samen naar acteerschool gingen, dus we zijn begonnen vanuit een zeer sterke basis. Ik denk dat ze wist dat ik haar nooit dwaas zou maken. Het is een gedurfde voorstelling en ik keek 100% van de tijd uit."
2 Jennifer Kent was bezorgd Mensen zouden alleenstaande moeders kunnen beoordelen
Regisseur Jennifer Kent dacht dat sommigen de strijd van Amelia zouden kunnen interpreteren als een aanval op alleenstaande moeders. Kent vertelde The Rolling Stone: "Ik dacht dat de film veel luchtafweer zou krijgen voor Amelia's overduidelijke tekortkomingen als moeder, maar vreemd genoeg denk ik dat het veel vrouwen een gevoel van geruststelling heeft gegeven om een echt menselijk wezen daar te zien We zien personages als zij niet zo vaak. '
Kent vertelde ook aan Film Journal: "Ik wilde Amelia niet afschilderen als deze gekke vrouw van meet af aan … Vaak zijn gekke vrouwen gedemoniseerd in films, omdat we ze van buitenaf bekijken. Ik wilde heel graag om te ervaren hoe het was om die gladde helling van binnenuit af te dalen. Ik wilde een vrouw creëren die echt gewoon aan het worstelen was, terwijl ze er ook op wees dat dit monster in iedereen [bestaat]."
